1Karon, mga taga-Jerusalem, andama ninyo ang inyong mga sundalo5:1 Karon… sundalo: Dili klaro ang buot ipasabot niini sa Hebreo nga teksto. kay gilibotan kamo sa kaaway. Hampakon nila ug baston ang nawong sa pangulo sa Israel.
Ang Gisaad nga Pangulo gikan sa Betlehem
2Miingon ang Ginoo, “Ikaw, Betlehem Efrata, dili kaayo importante nga lungsod sa Juda. Apan mag-gikan kanimo ang usa ka tawo nga mag-alagad kanako isip pangulo sa Israel, kansang mga katigulangan inila nga mga tawo sa unang panahon.”
3Busa itugyan sa Ginoo ngadto sa mga kaaway ang katawhan sa Israel hangtod sa panahon nga manganak ug batang lalaki nga maoy mangulo sa Israel ang babayeng nagabati.5:3 ang babayeng nagabati: Tingali mao ang Jerusalem (Tan-awa ang 4:9, 10). Sa panahon nga ginadumalahan sa kaaway ang mga Israelinhon, matawo ang ilang pangulo nga magluwas kanila. Ug ang iyang mga kadugo nga nabihag sa ubang dapit magbalik ngadto sa ilang isigka-Israelinhon. 4Magdumala kining maong pangulo ug atimanon niya ang katawhan sa Israel sama sa usa ka magbalantay sa mga karnero. Himuon niya kini pinaagi sa kusog ug gahom sa Ginoo nga iyang Dios. Ug magakinabuhi ang iyang katawhan nga walay gikahadlokan tungod kay ilhon sa mga tawo sa tibuok kalibotan5:4 tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan. ang iyang pagkagamhanan. 5Hatagan usab niya ug maayo nga kahimtang5:5 maayo nga kahimtang: Ang Hebreo niini mao ang “shalom,” nga nagakahulogan ug kalinaw, kauswagan, maayo nga relasyon, kalipay, kadaogan. ang iyang katawhan.
Kagawasan ug Kalaglagan
Kon sulongon sa mga taga-Asiria ang atong yuta ug sudlon nila ang lig-ong mga bahin sa atong lungsod, makiggira kita kanila nga pinangulohan sa maisog nato nga mga pangulo. 6Pildihon nila ug dumalahan ang Asiria, ang yuta ni Nimrod, pinaagi sa ilang mga hinagiban. Luwason nila5:6 nila: sa Hebreo, niya. Posible ang pangulo nga ginaingon sa 5:2-5. kita kon sulongon sa mga taga-Asiria ang atong yuta.
7“Ang nangahibiling mga Israelinhon magadala ug panalangin sa daghang mga nasod. Mahimo silang sama sa tun-og ug ulan nga gipadala sa Ginoo sa pagpatubo sa mga tanom. Magsalig sila sa Dios ug dili sa tawo. 8Apan magdala usab sila ug kalaglagan sa mga nasod. Mahisama sila sa liyon—taliwala sa mga mananap sa kalasangan ug sa panon sa mga karnero sa sabsabanan—nga moyatak-yatak ug mokunis-kunis kanila, ug wala gayoy makalingkawas. 9Magmadaogon ang mga Israelinhon batok sa ilang mga kaaway. Laglagon gayod nila silang tanan.”
Pagalaglagon sa Ginoo ang mga Ginasaligan sa mga Israelinhon
10Miingon ang Ginoo ngadto sa mga Israelinhon, “Sa umaabot nga mga adlaw, ipapatay ko ang inyong mga kabayo ug gub-on ko ang inyong mga karwahe. 11Gub-on ko usab ang inyong mga lungsod apil na ang pinarilan. 12Wagtangon ko ang inyong mga anting-anting ug ang inyong mga manalagna. 13Dili na kamo makasimba sa mga imahen ug sa sagrado nga mga bato nga inyong gihimo, kay gub-on ko kini. 14Pang-ibton ko ang mga poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera. Ug gun-ubon ko ang inyong mga lungsod. 15Sa akong labihan nga kasuko, manimalos ako sa mga nasod nga wala motuman kanako.”
Humillación y exaltación de la dinastía davídica
1Ahora, reúne tus tropas, ciudad guerrera,
porque nos asedian.
Con vara golpearán en la mejilla
al gobernante de Israel.
2Pero tú, Belén Efrata,
pequeña entre los clanes de Judá,
de ti saldrá el que gobernará a Israel;
sus orígenes son de un pasado distante,
desde tiempos antiguos.
3Por eso Dios los entregará al enemigo
hasta que tenga su hijo la que va a ser madre
y vuelva junto al pueblo de Israel
el resto de sus hermanos.
4Él se establecerá y los pastoreará
con el poder del Señor,
con la majestad del nombre del Señor su Dios.
Vivirán seguros, porque él dominará
hasta los confines de la tierra.
5¡Él será nuestra paz!
Si Asiria llegara a invadir nuestro país
para pisotear nuestras fortalezas,
le haremos frente con siete pastores
y aun con ocho príncipes del pueblo.
6Ellos pastorearán a Asiria con la espada
y a la tierra de Nimrod con la daga.5:6 con la daga. Alt. en sus puertas.
Si Asiria llegara a invadir nuestro país,
si llegara a cruzar nuestras fronteras,
¡él nos rescatará!
El remanente
7El remanente de Jacob será,
en medio de muchos pueblos,
como rocío que viene del Señor,
como abundante lluvia sobre la hierba,
que no depende de los hombres
ni espera nada de ellos.
8El remanente de Jacob será,
entre las naciones,
en medio de muchos pueblos,
como un león entre los animales del bosque,
como un leoncillo entre las ovejas del rebaño,
que al pasar las pisotea y las desgarra
sin que nadie pueda rescatarlas.
9Levantarás la mano contra tus enemigos
y acabarás con todos tus agresores.
Purificación de un pueblo idólatra y belicoso
10«En aquel día», afirma el Señor,
«exterminaré tu caballería
y destruiré tus carros de guerra.
11Exterminaré las ciudades de tu país
y derribaré todas tus fortalezas.
12Pondré fin a tus hechicerías
y no tendrás más adivinos.
13Acabaré con tus ídolos
y con tus piedras sagradas;
nunca más volverás a postrarte
ante las obras de tus manos.
14Arrancaré tus imágenes de Aserá
y reduciré a escombros tus ciudades;
15con ira y con furor me vengaré
de las naciones que no me obedecieron».
