Marcos 7 – APSD-CEB & NRT

Ang Pulong Sa Dios

Marcos 7:1-37

Ang Tulumanon sa mga Katigulangan

(Mat. 15:1-9)

1Adunay mga Pariseo ug pipila ka mga magtutudlo sa Kasugoan nga miabot gikan sa Jerusalem ug mialirong kang Jesus. 2Nakita nila nga ang uban sa iyang mga tinun-an nagakaon nga wala manghunaw. Kini supak sa tulumanon sa mga Pariseo.

3Dili lang ang mga Pariseo kondili ang tanan usab nga mga Judio dili mokaon kon dili una sila makapanghunaw sumala sa tulumanon gikan sa ilang mga katigulangan. 4Dili usab sila mokaon sa bisan unsa nga naggikan sa tindahan kon dili una sila makapanghunaw. Daghan pa gayod ang ilang mga tulumanon sama sa pagpanghugas sa mga tasa, kolon, ug tumbaga7:4 tumbaga o, bronsi. nga mga lutoanan.

5Busa nangutana kang Jesus ang mga Pariseo ug ang mga magtutudlo sa Kasugoan, “Nganong ang imong mga tinun-an wala man magsunod sa mga tulumanon sa atong mga katigulangan? Nagakaon sila nga wala manghunaw.” 6Gitubag sila ni Jesus, “Tinuod gayod ang giingon ni Propeta Isaias mahitungod kaninyo nga mga tigpakaaron-ingnon. Sumala sa sinulat ni Isaias, miingon ang Dios,

‘Kining mga tawhana nagatahod kanako sa baba lamang,

apan ang ilang kasingkasing halayo kanako.

7Walay kapuslanan ang ilang pagsimba kanako,

kay ang ilang gitudlo nga mga pagtulon-an mga hinimo lang sa mga tawo.’7:7 Tan-awa usab ang Isa. 29:13.

8Gisalikway ninyo ang sugo sa Dios, ug ang mga pagtulon-an sa tawo mao ang inyong gituman.”

9Miingon pa gayod si Jesus, “Maayo gayod kamo mangita ug pamaagi sa pagsalikway sa gipasunod sa Dios aron masunod ninyo ang inyong mga tulumanon. 10Sama pananglitan niini: si Moises miingon, ‘Tahora ang imong amahan ug inahan,’7:10 Tan-awa usab ang Exo. 20:12; Deu. 5:16. ug ‘Ang mosulti ug daotan batok sa iyang amahan o inahan kinahanglan patyon.’7:10 Tan-awa usab ang Exo. 21:17; Lev. 20:9. 11Apan kamo nagatudlo nga kon ang tawo may ikatabang unta sa iyang mga ginikanan, ug moingon kanila, ‘korban kini’ (kon sa ato pa, ‘kini alang sa Dios’), 12wala na siyay obligasyon sa pagtabang kanila. 13Gipakawalay pulos ninyo ang pulong sa Dios tungod sa inyong napanunod nga tulumanon. Ug daghan pa ang sama niini nga inyong gibuhat.”

Ang mga Butang nga Makapahugaw sa Tawo

(Mat. 15:10-20)

14Gitawag pag-usab ni Jesus ang mga tawo ug giingnan niya sila, “Pamati kamong tanan kanako, ug sabta ninyo ang akong isulti. 15Dili ang butang nga nagasulod sa tawo ang makapahugaw kaniya, kondili ang mga nagagawas kaniya.7:15 Ang buot ipasabot, dili ang pagkaon nga nagasulod sa lawas sa tawo ang makapahugaw kaniya, kondili ang iyang mga pulong ug buhat. 16[Kinahanglan nga sabton gayod ninyo kining inyong nadunggan!]”

17Pagkahuman mibiya siya sa mga tawo ug misulod siya sa balay. Sa dihang didto na siya sa sulod, nangutana kaniya ang iyang mga tinun-an kon unsa ang kahulogan niadtong panultihon. 18Miingon si Jesus kanila, “Ngano, wala ba diay usab kamo makasabot? Wala ba ninyo masayri nga ang bisan unsa nga pagkaon dili makapahugaw sa tawo? 19Kay wala man kana mosulod sa iyang kasingkasing kondili sa iyang tiyan ug mogawas ra usab sa iyang lawas.” (Sa pagsulti ni Jesus niini, iyang gipadayag nga ang tanan nga pagkaon mahimong kaonon). 20Miingon usab siya, “Ang nagagawas sa tawo mao ang makapahugaw kaniya atubangan sa Dios. 21Kay gikan sa kasingkasing sa tawo ang daotan nga mga panghunahuna nga mao ang nagatukmod kaniya sa pagpakighilawas gawas sa kaminyoon, pagpangawat, pagpatay, 22pagpanapaw, pagkahakog, paghimo sa tanang matang sa kadaotan, pagpanglimbong, pagbinastos, pagkasina, pagsulti ug daotan batok sa isigka-tawo, pagpasigarbo, ug pagbinuang. 23Kining tanang mga daotang binuhatan gikan sa sulod sa kasingkasing sa tawo, ug mao kini ang nakapahugaw kaniya.”

Ang Pagtuo sa Usa ka Babaye

(Mat. 15:21-28)

24Unya gikan sa probinsya sa Galilea miadto si Jesus sa mga lugar nga sakop sa Tyre [ug Sidon]. Didto midayon siya sa usa ka balay. Dili unta niya gusto nga mahibaloan sa mga tawo nga atua siya didto, apan dili gayod kini matago. 25-26Gani adunay babaye nga dili Judio nga nakadungog nga atua didto si Jesus. Kini nga babaye taga-Fenicia nga sakop sa Syria ug ang iyang pinulongan Griego. May anak siya nga babaye nga gigamhan sa daotang espiritu. Busa miadto dayon siya kang Jesus ug miluhod, ug nagpakilooy nga kon mahimo hinginlan niya ang daotang espiritu sa iyang anak. 27Apan miingon si Jesus kaniya pinaagi sa sambingay, “kinahanglan nga pakan-on una ang mga anak, kay dili maayo nga kuhaon ang pagkaon sa mga anak ug ihatag ngadto sa mga iro.”7:27 Nahibaloan sa babaye kon unsa ang buot ipasabot ni Jesus—tabangan una niya ang mga Judio ug dayon ang mga dili Judio. 28Mitubag ang babaye kaniya, “Husto kana Ginoo, apan bisan pa ang mga iro sa ilalom sa lamisa makakaon sa mga usik sa mga anak.” 29Unya miingon si Jesus kaniya, “Tungod sa imong tubag, makapauli ka na. Ang daotang espiritu mibiya na sa imong anak.” 30Mipauli ang babaye ug naabtan niya ang iyang anak nga nagahigda sa katre, ug ang daotang espiritu mibiya na kaniya.

Giayo ni Jesus ang Usa ka Tawo nga Bungol ug Amang

31Gikan sa mga dapit nga sakop sa Tyre, miagi si Jesus sa Sidon ug sa probinsya sa Decapolis. Pagkahuman milahos siya sa Linaw sa Galilea. 32May tawo didto nga bungol ug amang nga gidala sa mga tawo ngadto kang Jesus. Nagpakilooy sila nga ipatong niya ang iyang kamot niini nga tawo. 33Gilain siya ni Jesus sa kadaghanan, ug gisulod ni Jesus ang iyang mga tudlo sa mga dalunggan niini. Unya miluwa siya ug gipaghid ang laway ngadto sa dila niadtong lalaki. 34Mihangad si Jesus sa langit ug miginhawag lawom. Ug miingon kaniya, “Effata!” Ang buot ipasabot, “Maabli ka!” 35Human niadto makadungog na siya ug klaro na ang iyang pagsulti. 36Gipasidan-an ni Jesus ang mga tawo nga dili sila mosulti kang bisan kinsa mahitungod sa nahitabo. Apan bisan ug gidid-an sila misamot pa hinuon ang ilang pagpanugilon sa hitabo ngadto sa mga tawo. 37Dako gayod ang katingala sa mga tawo. Miingon sila, “Maayo ang tanan niyang gibuhat! Kay bisan ang mga bungol gihimo niya nga makadungog ug ang mga amang makasulti na!”

New Russian Translation

Марка 7:1-37

Иисус говорит о внутренней чистоте

(Мат. 15:1-20)

1Однажды собрались вокруг Него фарисеи и некоторые учители Закона из Иерусалима. 2Они обратили внимание, что некоторые ученики Иисуса принимали пищу ритуально нечистыми, то есть неомытыми руками. 3Фарисеи, и вообще иудеи, строго следуя обычаям своих предков7:3 Духовные учители иудеев разработали целую систему обрядового очищения, намного превосходящую по своим требованиям то, что Бог предписал в Законе. Эти установления передавались из поколения в поколение в устной форме., не садятся есть, не помыв установленным образом руки. 4Они не едят ничего, принесенного с рынка, пока не совершат ритуального омовения. Ими соблюдается также и множество других установлений, как, например, о мытье чаш, кувшинов и медной посуды. 5Поэтому фарисеи и учители Закона спросили Иисуса:

– Почему Твои ученики нарушают обычаи наших предков? Почему они едят нечистыми руками?

6Иисус ответил им:

– Прав был Исаия, когда пророчествовал о вас, лицемерах:

«Этот народ чтит Меня губами,

но сердца их далеки от Меня.

7Они поклоняются Мне впустую,

и их учение состоит из человеческих предписаний»7:6-7 Ис. 29:13..

8Оставив Божью заповедь, вы соблюдаете человеческое предание. 9Вы ловко умеете подменять заповедь Божью вашими собственными традициями. 10Ведь Моисей сказал: «Почитай отца и мать»7:10 Исх. 20:12; Втор. 5:16. и «Кто злословит отца или мать, тот должен быть предан смерти»7:10 Исх. 21:17; Лев. 20:9.. 11Вы же говорите, что если человек скажет отцу или матери: «То, чем я мог бы тебе помочь, – Корбан» (то есть дар Богу), 12то вы уже позволяете ему ничего не делать для своего отца или матери7:11-12 Произнеся эти слова, человек, по мнению духовных учителей, освобождался от обязанности помогать своим нуждающимся родителям. И в данном случае никого не интересовало, будут ли эти средства потрачены на нужды храма или нет.. 13Вы отменяете Божье слово собственным преданием, которое вы установили, и многое, подобное этому, вы делаете.

14Иисус снова подозвал к Себе народ и сказал:

– Выслушайте Меня все и постарайтесь понять. 15Ничто из того, что входит в человека извне, не может сделать его нечистым; нечистым человека делает то, что исходит из него. 16Если у кого есть уши, чтобы слышать, пусть слышит7:16 Ст. 16 отсутствует в древнейших рукописях Евангелия от Марка..

17Когда Иисус оставил толпу и вошел в дом, ученики спросили Его об этой притче.

18– Так и вы тоже не понимаете? – сказал Он им. – Неужели вы не понимаете, что все, что входит в человека извне, не может осквернить его? 19Оно входит не в сердце человека, а в его желудок, а потом выходит вон. (Так Он объявил чистой любую пищу.) 20Но то, что исходит из человека, – продолжал Он, – вот это и оскверняет его. 21Потому что изнутри, из сердца человека, исходят злые мысли, разврат, воровство, убийство, 22супружеская неверность, жадность, злоба, коварство, распутство, зависть7:22 Букв.: «дурной глаз» – на языке иудеев это выражение было фразеологическим оборотом, обозначающим жадного или завистливого человека (см. Мат. 20:15)., клевета, надменность и безрассудство. 23Все это зло исходит изнутри, и именно оно оскверняет человека.

Вера язычницы

(Мат. 15:21-28)

24Оттуда Иисус отправился в окрестности Тира. Он остановился в одном доме и не хотел, чтобы кто-либо знал о Его приходе, но Ему все равно не удалось сохранить это в тайне. 25О приходе Иисуса узнала одна женщина, маленькая дочь которой была одержима нечистым духом. Эта женщина пришла и пала к Его ногам, 26а она была язычницей, сирофиникиянкой. И она попросила Иисуса, чтобы Он изгнал демона из ее дочери.

27Иисус сказал ей:

– Пусть сначала наедятся дети7:27 То есть иудеи., ведь нехорошо будет забрать хлеб у детей и бросить собачкам7:27 Для иудеев собака считалась нечистым животным. Израильтяне часто называли язычников собаками, но в данном случае Иисус не желал кого-либо обидеть, Он просто приводит иллюстрацию из жизни..

28– Господи, – ответила женщина, – но ведь и собачки едят под столом крошки, которые роняют дети.

29– За твой ответ, – сказал ей Иисус, – иди, демон вышел из твоей дочери.

30Она пошла домой и увидела, что ее дочь лежит в постели, а демон из нее вышел.

Иисус исцеляет глухого и косноязычного человека

(Мат. 15:29-31)

31Возвращаясь из окрестностей Тира, Иисус через Сидон вышел к Галилейскому озеру в области Десятиградия. 32Там к Иисусу привели глухого и косноязычного человека и попросили возложить на него руку. 33Иисус отвел его в сторону, вложил Свои пальцы ему в уши, затем сплюнул Себе на пальцы и прикоснулся к языку человека. 34Потом Он поднял глаза к небу, тяжело вздохнул и сказал:

– Эффата!

Это означает: «Откройся!»

35К человеку тотчас же вернулся слух, скованный язык стал двигаться, и он начал говорить ясно. 36Иисус запретил людям рассказывать об этом исцелении. Однако чем больше Он запрещал, тем больше они рассказывали. 37Их удивлению не было предела.

– Все, что Он делает – хорошо, – говорили люди. – У Него и глухие начинают слышать, и немые – говорить!