Marcos 14 – APSD-CEB & NRT

Ang Pulong Sa Dios

Marcos 14:1-72

Ang Plano sa Pagpatay kang Jesus

(Mat. 26:1-5; Luc. 22:1-2; Juan 11:45-53)

1Duha na lang ka adlaw ug muabot na ang mga pista sa mga Judio nga gitawag ug Pista sa Paglabay sa Anghel ug Pista sa Pan nga Walay Patubo. Ang mga kadagkoan sa mga pari ug ang mga magtutudlo sa Kasugoan nagplano nga patyon si Jesus. Busa nangita silag pamaagi kon unsaon nila pagdakop si Jesus nga dili masayran sa mga tawo. 2Miingon sila, “Dili lang nato kini buhaton sa panahon sa pista, kay basig magkagubot ang mga tawo.”

Gibuboan ang Ulo ni Jesus ug Pahumot

(Mat. 26:6-13; Juan 12:1-8)

3Sa dihang didto si Jesus sa lungsod sa Betania, samtang nagkaon siya diha sa balay ni Simon nga kanhi may ngilngig nga sakit sa panit,14:3 ngilngig nga sakit sa panit: Tan-awa usab ang 1:40. may usa ka babaye nga miabot. May dala siyang gamayng tibod nga may sulod nga mahalon kaayo nga pahumot. Kini nga pahumot gikan sa mahumot nga tanom nga gitawag ug “nardo.” Pagduol niya kang Jesus giablihan niya ang tibod ug unya gibubo niya ang pahumot sa ulo ni Jesus. 4Adunay mga tawo didto nga nasuko ug miingon, “Nganong giusikan man niya ang pahumot? 5Ikabaligya unta kana sa kantidad nga balig usa ka tuig nga sweldo ug ang halin ikahatag ngadto sa mga kabos.” Ug gikasuk-an nila ang babaye. 6Apan miingon si Jesus kanila, “Nganong ginasamok ninyo siya? Pasagdi lang ninyo siya. Maayo kining iyang gibuhat kanako. 7Ang mga kabos kanunay ninyong ikauban ug sa bisan unsang oras nga gusto ninyo mahimo ninyo silang tabangan, apan ako dili ninyo kanunay ikauban. 8Kining babayhana naghimo kutob sa iyang mahimo alang kanako. Gibuboan niya ug pahumot ang akong lawas isip pag-andam sa akong lubong. 9Sa pagkatinuod, bisan asa iwali ang Maayong Balita sa tibuok kalibotan, ang iyang gibuhat kanako mahisgotan usab isip handomanan kaniya.”

Nakigsabot si Judas sa Pagtugyan kang Jesus

(Mat. 26:14-16; Luc. 22:3-6)

10Si Judas Iscariote nga usa sa 12 ka mga apostoles miadto sa kadagkoan sa mga pari aron makigsabot sa pagtugyan kang Jesus ngadto kanila. 11Pagkadungog sa kadagkoan sa mga pari kon unsa ang tuyo ni Judas, nalipay gayod sila ug misaad sa paghatag kaniyag kuwarta. Busa sukad niadto, nangita siya ug kahigayonan kon unsaon niya pagtugyan si Jesus kanila.

Nagsulti si Jesus nga May Magluib Kaniya

(Mat. 26:17-25; Luc. 22:7-14, 21-23; Juan 13:21-30)

12Miabot ang una nga adlaw sa Pista sa Pan nga Walay Patubo. Mao kini ang adlaw nga ihalad ang mga karnero nga kaonon alang sa Pista sa Paglabay sa Anghel. Busa nangutana ang mga tinun-an ni Jesus kaniya, “Asa man ang imong gusto nga mag-andam kami ug panihapon sa Pista sa Paglabay sa Anghel?” 13Gisugo niya ang iyang duha ka tinun-an, “Adto kamo didto sa siyudad sa Jerusalem. Pag-abot ninyo didto may motagbo kaninyo nga tawo nga nagadala ug banga nga may tubig. Sunda ninyo siya 14kon asa nga balay siya mosulod. Ug isulti ninyo kini sa tagbalay, ‘Nangutana ang magtutudlo kon asa ang kuwarto nga kan-an niya uban sa iyang mga tinun-an sa pagsaulog sa Pista sa Paglabay sa Anghel.’ 15Ipakita dayon niya kaninyo ang dako nga kuwarto sa itaas nga kompleto sa kagamitan ug naandam na. Didto kamo pag-andam sa atong panihapon.” 16Nanglakaw ang duha nga iyang gisugo, ug sa pag-abot nila sa siyudad nakita nila ang tanan sumala sa giingon ni Jesus kanila. Ug giandam nila didto ang panihapon alang sa Pista.

17Sa dihang kilomkilom na, miabot si Jesus ug ang iyang 12 ka mga apostoles. 18Samtang nangaon sila diha sa lamisa, miingon si Jesus, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga usa kaninyo nga kauban ko dinhi sa pagpangaon ang magluib kanako.” 19Sa pagkadungog niadto sa mga apostoles, naguol gayod sila ug nagpuli-puli silag pangutana kaniya, “Dili ako, di ba?” 20Miingon si Jesus kanila, “Ang magluib kanako usa kaninyong 12—ang motuslob ug pan sa yahong uban kanako. 21Ako nga Anak sa Tawo pagapatyon sumala sa nahisulat sa Kasulatan, apan alaot ang tawo nga magluib kanako. Maayo pa kaniya nga wala siya matawo.”

Ang Kataposang Panihapon

(Mat. 26:26-30; Luc. 22:15-20; 1 Cor. 11:23-25)

22Samtang nangaon sila, mikuha si Jesus ug pan. Gipasalamatan niya kini sa Dios ug unya gipikas-pikas. Pagkahuman gihatag niya sa iyang mga tinun-an ug miingon, “Pagkuha kamo ug kan-a, mao kini ang akong lawas.” 23Unya mikuha siya ug ilimnon, nagpasalamat sa Dios, ug gihatag kanila. Ug silang tanan miinom. 24Miingon si Jesus, “Mao kini ang akong dugo nga iula alang sa daghang mga tawo. Kini nagapamatuod nga may bag-o na nga kasabotan ang Dios ngadto sa mga tawo. 25Sa pagkatinuod, dili na ako moinom pag-usab niining ilimnon nga gikan sa ubas hangtod sa adlaw nga moinom ako sa bag-o nga matang sa ilimnon didto sa gingharian sa Dios.” 26Unya miawit sila ug mga pagdayeg sa Dios, ug pagkahuman nangadto sila sa Bukid sa mga Olibo.

Gitagna ni Jesus nga Ilimod Siya ni Pedro

(Mat. 26:31-35; Luc. 22:31-34; Juan 13:36-38)

27Miingon si Jesus kanila, “Tanan kamo mobiya kanako, kay ang Dios naga-ingon diha sa Kasulatan, ‘Patyon ko ang magbalantay ug magkatibulaag ang mga karnero.’14:27 Tan-awa usab ang Zac. 13:7. 28Apan human ako mabanhaw, mouna ako kaninyo didto sa Galilea.” 29Miingon si Pedro kang Jesus, “Bisan pag silang tanan mobiya kanimo, ako dili gayod!” 30Miingon si Jesus kaniya, “Ang tinuod, karong gabhiona, sa dili pa motuktugaok ang manok sa makaduha, ilimod mo na ako sa makatulo.” 31Apan miinsister pa gayod si Pedro nga miingon, “Dili ko gayod ikaw ilimod bisan patyon pa nila ako uban kanimo.” Mao usab kini ang gisulti sa tanan niya nga mga tinun-an.

Nagaampo si Jesus didto sa Getsemane

(Mat. 26:36-46; Luc. 22:39-46)

32Unya nangadto sila sa dapit nga ginganlag Getsemane. Sa pag-abot nila didto, miingon si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Panglingkod kamo dinhi samtang mag-ampo ako.” 33Gidala niya sila si Pedro, Santiago, ug Juan sa unahan. Naguol gayod si Jesus 34ug miingon siya kanila, “Mora akog mamatay sa hilabihang kaguol. Pabilin kamo dinhi ug pagtukaw.” 35Unya miadto pa gayod siya sa unahan, mihapa siya sa yuta ug nagaampo nga kon mahimo dili lang ipadangat ang pag-antos nga umaabot kaniya. 36Nagaampo siya, “Amahan, ang tanan nga butang mahimo mo. Busa ayaw ipadangat kining umaabot nako nga pag-antos. Apan dili ang akong pagbuot ang angay matuman kondili ang imong kabubut-on.”

37Sa pagbalik niya didto sa iyang tulo ka tinun-an naabtan niya sila nga nangatulog. Miingon siya kang Pedro, “Simon, natulog ka ba? Dili ka ba makatukaw bisan usa lang ka oras?” 38Ug miingon siya kanila, “Pagtukaw kamo ug pag-ampo nga dili kamo madaog sa pagsulay. Buot sa inyong espiritu nga mag-ampo apan luya ang inyong lawas.”

39Milakaw pag-usab si Jesus sa unahan, ug nagaampo sa mao gihapon nga pag-ampo. 40Pagkahuman mibalik siya pag-usab sa iyang mga tinun-an ug naabtan gihapon niya sila nga nangatulog, kay katulgon kaayo sila. Ug wala sila masayod kon unsay ilang itubag kaniya.

41Sa ikatulo nga pagbalik niya kanila miingon siya, “Nangatulog pa ba gihapon kamo ug nagpahulay? Husto na kana! Mao na kini ang panahon nga ako nga Anak sa Tawo itugyan ngadto sa mga makasasala. 42Tana! Tan-awa, ania na ang tawo nga magluib kanako.”

Ang Pagdakop kang Jesus

(Mat. 26:47-56; Luc. 22:47-53; Juan 18:3-12)

43Samtang nagsulti pa si Jesus, miabot si Judas nga usa sa dose ka mga apostoles. Uban kaniya ang daghang mga tawo nga nagdala ug mga espada ug mga bunal. Gisugo sila sa mga kadagkoan sa mga pari, mga magtutudlo sa Kasugoan ug mga pangulo sa mga Judio. 44Nakigsabot nang daan ang maluibon nga si Judas sa mga modakop kang Jesus kon unsa ang iyang buhaton nga timailhan: “Ang tawo nga akong hagkan mao ang inyong gipangita. Dakpa ninyo siya ug dad-a nga binantayan gayod ug maayo.”

45Busa sa pag-abot ni Judas, midiretso siya ngadto kang Jesus ug miingon, “Magtutudlo!” Ug gihagkan niya siya. 46Ug gidakop nila si Jesus. 47Apan may usa sa mga kauban ni Jesus nga miibot sa iyang espada ug gitigbas niya ang sulugoon sa pangulong pari ug naputol ang dalunggan niini. 48Miingon si Jesus sa mga nagdakop kaniya, “Tulisan ba ako nga kinahanglan gayod nga magdala pa kamog mga espada ug mga bunal sa pagdakop kanako? 49Adlaw-adlaw didto ako sa templo nga nagatudlo ug didto usab kamo apan wala ninyo ako dakpa. Apan kinahanglan nga mahitabo kini aron matuman ang mga nahisulat sa Kasulatan mahitungod kanako.” 50Unya gibiyaan siya sa iyang mga tinun-an ug nangikyas silang tanan.

51May usa ka batan-on nga lalaki didto nga nagsunod kang Jesus. Nagtapis lang siya ug panapton. Gidakop siya sa mga sundalo, 52ugaling nakaikyas siya ug miikyas nga hubo, kay nahawiran man nila ang iyang tapis.

Si Jesus sa Hukmanan

(Mat. 26:57-68; Luc. 22:54-55, 63-71; Juan 18:13-14, 19-24)

53Gidala nila si Jesus sa balay sa pangulong pari. Didto nagtigom ang kadagkoan sa mga pari, ang mga pangulo sa mga Judio, ug ang mga magtutudlo sa Kasugoan. 54Misunod usab si Pedro apan layo ra siya kang Jesus. Misulod siya sa tugkaran sa balay sa pangulong pari ug milingkod uban sa mga guwardya duol sa kalayo aron mainitan. 55Ang kadagkoan sa mga pari ug ang tanan nga miyembro sa Hukmanan sa mga Judio nangita ug mga ebidensya batok kang Jesus aron ipapatay nila siya, apan wala gayod silay nakita. 56Daghan ang mitestigo ug mga bakak batok kaniya apan wala magkatakdo ang ilang mga gipanulti.

57May mga tawo pa gayod didto nga mitestigo ug bakak batok kang Jesus. Miingon sila, 58“Nadungog namo siya nga miingon, ‘Gub-on ko kining templo nga gitukod sa tawo, ug sulod sa tulo ka adlaw patindogon ko ang lain nga templo nga dili tawo ang mohimo.’ ” 59Apan ang ilang mga gipanulti wala magkatakdo.

60Mitindog sa tunga ang pangulong pari ug nangutana kang Jesus, “Wala ka bay itubag niining mga sumbong batok kanimo?” 61Wala gayod motubag si Jesus. Busa gipangutana siya pag-usab sa pangulong pari. “Ikaw ba ang Cristo nga Anak sa Dalaygon nga Dios?” 62Mitubag si Jesus kaniya, “Oo, ako, ug makita unya ninyo ako nga Anak sa Tawo nga maglingkod sa tuo sa Makagagahom nga Dios, ug makita usab ninyo ako diha sa mga panganod sa kalangitan sa ako unyang pagbalik dinhi sa kalibotan.” 63Sa pagkadungog niadto sa pangulong pari, gigisi niya ang iyang bisti sa kasuko ug miingon, “Dili na kinahanglanon ang mga testigo! 64Nadungog ninyo ang iyang pagpasipala sa Dios. Unsay inyong hukom? Ug gihukman nila siya nga patyon.”

65Giluwaan si Jesus sa pipila kanila. Gitaptapan nila siya ug gisumbag. Ug miingon sila, “Tag-ana kuno kon kinsa ang misumbag kanimo?” Dayon gikuha siya sa mga guwardya ug gisigihan nilag sagpa.

Gilimod ni Pedro si Jesus

(Mat. 26:69-75; Luc. 22:56-62; Juan 18:15-18, 25-27)

66Samtang didto pa si Pedro sa tugkaran, miagi ang usa sa mga babaye nga sulugoon sa pangulong pari. 67Sa pagkakita niya kang Pedro nga nagpainit duol sa kalayo, gitutokan niya siya ug miingon, “Kauban ka usab ni Jesus nga taga-Nazaret.” 68Apan milimod siya nga naga-ingon, “Wala ako masayod kon unsay imong gisulti.” Ug miadto siya sa pultahan pagawas. Niana gayod nga oras mituktugaok ang manok. 69Didto nakita na usab siya sa sulugoon nga babaye, ug miingon siya pag-usab sa mga tawo didto, “Kining tawhana usa sa mga kauban ni Jesus.” 70Apan milimod na usab si Pedro. Pagkataudtaod miingon ang mga tawo didto, “Kauban ka gayod niya kay taga-Galilea ka usab.” 71Apan nanumpa gayod si Pedro nga naga-ingon, “Bisag mamatay pa ako, wala gayod ako makaila sa tawo nga inyong giingon.” 72Unya mituk-tugaok na usab ang manok, ug nahinumdoman ni Pedro ang giingon kaniya ni Jesus, “Sa dili pa motuktugaok ang manok sa makaduha, ilimod mo na ako sa makatulo.” Ug mihilak siya pag-ayo.

New Russian Translation

Марка 14:1-72

Религиозные вожди замышляют убить Иисуса

(Мат. 26:2-5; Лк. 22:1-2; Ин. 11:45-53)

1Через два дня наступала Пасха и праздник Пресных хлебов. Первосвященники и учители Закона искали удобного случая, чтобы хитростью схватить Иисуса и убить.

2– Только не во время праздника, – говорили они, – иначе народ может взбунтоваться.

Помазание Иисуса дорогим ароматическим маслом

(Мат. 26:6-13; Лк. 7:37-38; Ин. 12:1-8)

3Иисус в это время был в Вифании, в доме Симона прокаженного. Он возлежал за столом, когда в дом вошла женщина с алебастровым кувшином очень дорогого ароматического масла, приготовленного из чистого нарда14:3 Нард – ароматическая жидкость, получаемая из определенного растения, которое произрастает только в Индии, на Гималаях, и поэтому доставка делала нард дорогостоящим товаром. Нард смешивали с другими веществами и продавали в алебастровых кувшинах в виде масла, мази или нардовой воды.. Отбив запечатанное горлышко, она вылила масло на голову Иисусу. 4Некоторые из присутствовавших возмутились:

– Зачем так тратить благовония? 5Ведь его можно было продать больше чем за триста динариев, а деньги раздать нищим, – упрекали они ее.

6Но Иисус сказал:

– Оставьте ее, что вы ее упрекаете? Она сделала для Меня доброе дело. 7Потому что нищие всегда с вами, и вы можете делать им добро, когда захотите, а Я не всегда буду с вами. 8Она сделала, что могла: заранее помазала Мое тело для погребения. 9Говорю вам истину: во всем мире, везде, где будет возвещена Радостная Весть, там в память об этой женщине будет рассказано и о том, что она сделала.

Иуда решает предать Иисуса

(Мат. 26:14-16; Лк. 22:3-6)

10Иуда Искариот, один из двенадцати, пошел к первосвященникам, чтобы предать им Иисуса. 11Услышав, для чего он пришел, они обрадовались и обещали заплатить ему. И Иуда стал искать удобного случая, чтобы предать Иисуса.

Приготовление к празднику Пасхи

(Мат. 26:17-19; Лк. 22:7-13)

12В первый день праздника Пресных хлебов, когда закалывали пасхальных ягнят, ученики спросили Иисуса:

– Куда нам пойти, чтобы приготовить Тебе пасхальный ужин?

13И Он послал двух учеников, сказав им:

– Идите в город, там вы встретите человека, несущего кувшин воды, идите за ним. 14Скажите хозяину дома, куда этот человек войдет: «Учитель спрашивает: где Моя комната, в которой Я буду есть пасхальный ужин с Моими учениками?» 15Он покажет вам большую комнату наверху, приготовленную и убранную; там и приготовьте нам ужин.

16Ученики пошли, вошли в город; и все произошло так, как им сказал Иисус. Они приготовили пасхальный ужин.

Последний ужин Иисуса с учениками

(Мат. 26:20-29; Лк. 22:17-23; 1 Кор. 11:23-25)

17Вечером Иисус пришел туда с двенадцатью. 18Когда они возлежали и ели, Иисус сказал:

– Говорю вам истину: один из вас, кто сейчас ест со Мной, предаст Меня.

19Учеников это сильно опечалило, и один за другим они стали спрашивать Его:

– Но ведь это не я?

20– Один из двенадцати, – ответил Иисус, – тот, кто вместе со Мной обмакивает хлеб в блюдо. 21Да, Сын Человеческий уходит так, как о Нем сказано в Писании, но горе тому человеку, который предает Сына Человеческого! Лучше бы ему вообще не родиться.

22Когда они ели, Иисус взял хлеб и, благословив, разломил его, дал им и сказал:

– Возьмите, это Мое тело.

23Затем Он взял чашу, поблагодарил за нее и подал им, и они все пили из нее.

24– Это Моя кровь завета14:24 Ср. Исх. 24:8; Евр. 9:18-20., проливаемая за многих, – сказал Иисус. 25– Говорю вам истину: Я уже не буду пить от плода виноградного до того дня, когда Я буду пить новое14:25 Новое – или «снова». вино в Божьем Царстве.

26Они спели14:26 Традиционно на этом празднике иудеи пели псалмы с 112 по 117 и 135. и пошли на Оливковую гору.

Предсказание об отречении Петра

(Мат. 26:30-35; Лк. 22:31-34; Ин. 13:37-38)

27– Вы все отступитесь от Меня, – сказал им Иисус, – ведь написано:

«Я поражу Пастуха,

и разбегутся овцы»14:27 Зах. 13:7..

28Но когда Я воскресну, то пойду в Галилею и буду ждать вас там.

29Петр сказал Ему:

– Даже если все Тебя оставят, я никогда этого не сделаю.

30– Говорю тебе истину, – сказал ему Иисус, – в эту ночь, прежде чем петух пропоет два раза, ты трижды отречешься от Меня.

31Но Петр уверял:

– Даже если мне придется умереть с Тобой, я никогда не откажусь от Тебя.

И все говорили то же.

Молитва Иисуса в Гефсиманском саду

(Мат. 26:36-46; Лк. 22:39-46)

32Они пришли на место, называемое Гефсимания, и Иисус сказал Своим ученикам:

– Посидите здесь, пока Я буду молиться.

33Он взял с Собой Петра, Иакова и Иоанна. Его охватили ужас и тревога.

34Тогда Он сказал им:

– Душа Моя объята смертельной печалью. Побудьте здесь и бодрствуйте.

35Отойдя немного, Он пал на землю и молился, чтобы, если возможно, этот час миновал Его.

36– Абба!14:36 На арамейском языке это ласкательное обращение к отцу. Отец! – сказал Он. – Ты все можешь! Пронеси эту чашу мимо Меня, но пусть все будет не как Я хочу, а как Ты хочешь.

37Затем Он возвратился и нашел их спящими.

– Симон, – спросил Он Петра, – ты спишь? Неужели ты не мог пободрствовать хоть один час? 38Бодрствуйте и молитесь, чтобы вам не поддаться искушению. Дух бодр, но тело слабо.

39Иисус снова ушел и молился теми же словами. 40Когда Он вернулся, ученики опять спали, потому что их веки отяжелели; они не знали, что отвечать Иисусу. 41Возвратившись в третий раз, Иисус сказал им:

– Вы все спите и отдыхаете? Довольно! Время настало, и Сын Человеческий предается в руки грешников. 42Вставайте, идем. Вот уже и Мой предатель приблизился.

Иисус предан и арестован

(Мат. 26:47-56; Лк. 22:47-50; Ин. 18:3-11)

43Он еще говорил, как появился Иуда, один из двенадцати, и с ним толпа, вооруженная мечами и кольями. Их послали первосвященники, учители Закона и старейшины. 44Предатель так условился с ними:

– Хватайте Того, Кого я поцелую, и уводите под стражей.

45Придя на место, Иуда сразу же подошел к Иисусу и сказал:

– Рабби! – и поцеловал Его.

46Пришедшие с Иудой, схватив Иисуса, взяли Его под стражу. 47Один из стоявших рядом вытащил меч, ударил им слугу первосвященника и отсек ему ухо.

48– Что Я – разбойник14:48 Или: «мятежник»., что вы пришли с мечами и кольями, чтобы арестовать Меня? – спросил их Иисус. 49– Каждый день Я был с вами в храме и учил, и вы не арестовывали Меня. Но пусть исполнятся Писания.

50Все ученики оставили Его и убежали. 51За Иисусом пошел лишь один молодой человек, завернувшись в покрывало на голое тело. Когда его схватили, 52он вырвался и убежал голый, оставив покрывало в руках у стражников.

На допросе у первосвященника Кайафы

(Мат. 26:57-68; Лк. 22:54-55, 63-71; Ин. 18:12-13, 19-24)

53В доме первосвященника, куда привели Иисуса, собрались все первосвященники, старейшины и учители Закона. 54Петр, держась поодаль, следовал за Иисусом, прошел во двор первосвященника и сел со стражниками греться у костра. 55Первосвященники и весь Высший Совет искали показания против Иисуса, чтобы приговорить Его к смерти, но они ничего не могли найти. 56Выступало много лжесвидетелей, но их показания не совпадали. 57Нашлось несколько человек, которые встали и ложно заявили:

58– Мы слышали, как Он говорил: «Я разрушу этот храм, сотворенный руками людей, и в три дня построю другой, нерукотворный».

59Но и в этом их свидетельства не совпали. 60Потом первосвященник, встав посредине, спросил Иисуса:

– Тебе нечего ответить на эти свидетельства против Тебя?

61Но Иисус молчал, не отвечая ни слова. Первосвященник опять спросил Его:

– Ты ли Христос, Сын Благословенного?

62– Я, – ответил Иисус, – и вы увидите Сына Человеческого сидящим по правую руку от Всемогущего и идущим на облаках небесных14:62 См. Пс. 109:1; Дан. 7:13..

63Разорвав на себе одежды, первосвященник сказал:

– Какие нам еще нужны свидетели? 64Вы сами слышали кощунство! Каково ваше решение?

Все признали, что Он виновен и заслуживает смерти. 65Тогда некоторые начали плевать на Него; Иисусу закрывали лицо, били Его кулаками и говорили:

– Пророчествуй!

Потом Его стали избивать стражники.

Отречение Петра

(Мат. 26:69-75; Лк. 22:54-62; Ин. 18:15-18, 25-27)

66Петр же в это время был во дворе. Туда пришла одна из служанок первосвященника 67и, увидев Петра, гревшегося у костра, всмотрелась в него и сказала:

– Ты тоже был с Иисусом из Назарета.

68Но Петр отрицал это.

– Я вообще не знаю, о чем ты говоришь, – сказал он и вышел во внешний двор. И тут пропел петух. 69Служанка увидела Петра и там и опять стала говорить стоявшим рядом:

– Это один из них.

70Петр снова отрицал. Но спустя немного времени стоявшие там люди опять сказали ему:

– Точно, ты один из них, ты ведь галилеянин.

71Но Петр начал призывать проклятия и клясться:

– Я не знаю Человека, о Котором вы говорите.

72И тотчас во второй раз пропел петух, и Петр вспомнил слова Иисуса: «Прежде чем два раза пропоет петух, ты трижды отречешься от Меня». И он горько заплакал.