Marcos 10 – APSD-CEB & NRT

Ang Pulong Sa Dios

Marcos 10:1-52

Ang Pagtulon-an ni Jesus bahin sa Panagbulag sa Magtiayon

(Mat. 19:1-12; Luc. 16:18)

1Migikan si Jesus sa Capernaum ug miadto sa mga lugar nga sakop sa Judea, ug mitabok siya sa Suba sa Jordan. Daghan na usab ang mga tawo nga nagtigom didto kaniya ug gitudloan niya sila sama sa iyang naandan nga gibuhat.

2May mga Pariseo usab nga miadto didto. Nangita sila ug pamaagi aron ikasumbong nila siya. Busa nangutana sila kang Jesus, “Gitugot ba sa Kasugoan nga bulagan sa lalaki ang iyang asawa?” 3Gitubag sila ni Jesus pinaagi sa usa ka pangutana, “Unsa ba ang sugo ni Moises kaninyo?” 4Mitubag sila, “Nagtugot si Moises nga makahimo ang lalaki ug papeles sa pakigbulag, pagkahuman niini mahimo na niyang bulagan ang iyang asawa.”10:4 Tan-awa usab ang Deu. 24:1. 5Miingon si Jesus kanila, “Tungod kay gahi kamog ulo, gisulat ni Moises alang kaninyo kining maong sugo. 6Apan gikan sa pagmugna sa kalibotan, ‘gihimo sila sa Dios nga lalaki ug babaye.’10:6 Tan-awa usab ang Gen. 1:27; 5:2. 7‘Mao kana ang hinungdan nga biyaan sa lalaki ang iyang amahan ug inahan ug moipon sa iyang asawa, 8ug silang duha mahimong usa.’10:8 Tan-awa usab ang Gen. 2:24. Dili na sila duha kondili usa na lang. 9Busa dili angayng bulagon sa tawo ang gihiusa sa Dios.”

10Sa pag-abot nila sa balay nangutana na usab ang mga tinun-an mahitungod sa panagbulag. 11Miingon si Jesus kanila, “Kon makigbulag ang lalaki sa iyang asawa ug mangasawa sa uban, nakapanapaw siya ug nakasala sa iyang una nga asawa. 12Ug kon makigbulag ang babaye sa iyang bana ug mamanag lain, nakapanapaw usab siya.”

Gipanalanginan ni Jesus ang Gagmay nga mga Bata

(Mat. 19:13-15; Luc. 18:15-19)

13May mga tawo nga nagdala sa ilang gagmay nga mga bata kang Jesus aron pandongan niya sa iyang kamot sa pagpanalangin kanila. Apan gibadlong sila sa mga tinun-an ni Jesus. 14Pagkakita ni Jesus niadto nasuko siya ug miingon sa iyang mga tinun-an, “Pasagdi lang ninyo ang mga bata nga moduol kanako. Ayaw ninyo sila pugngi, kay ang mga sama kanila nasakop sa paghari sa Dios. 15Sa pagkatinuod, si bisan kinsa nga dili magpasakop sa paghari sa Dios nga sama sa pagpasakop niining mga bata, dili gayod mahiapil sa paghari sa Dios. 16Ug gikugos niya ang mga bata, gipandong niya ang iyang kamot kanila ug gipanalanginan niya sila.”

Ang Tawo nga Adunahan

(Mat. 19:16-30; Luc. 18:18-30)

17Sa dihang molakaw na si Jesus, may tawo nga midagan paduol kaniya ug miluhod, ug nangutana, “Maayo nga Magtutudlo, unsa ba ang akong himuon aron maangkon ko ang kinabuhi nga walay kataposan?” 18Mitubag si Jesus kaniya, “Nganong miingon ka man nga maayo ako? Walay bisan kinsa nga maayo gawas sa Dios. 19Kon mahitungod sa imong pangutana, nahibalo ka na sa giingon sa Kasugoan: ‘Ayaw pagpatay, ayaw pagpanapaw, ayaw pagpangawat, ayaw pagsaksi ug bakak, ayaw pagpanglimbong, tahora ang imong amahan ug inahan.’ ”10:19 Tan-awa usab ang Exo. 20:12-16; Deu. 5:16-20. 20Mitubag siya kang Jesus, “Magtutudlo, kining tanan gituman ko sukad sa bata pa ako.” 21Gitan-aw siya ni Jesus nga may paghigugma ug giingnan, “Usa pa ka butang ang kulang kanimo. Pauli ug ibaligya ang imong kabtangan, ug ang halin ipanghatag sa mga kabos. Sa ingon niini nga pamaagi mahimo kang adunahan didto sa langit. Pagkahuman balik ug sunod kanako.” 22Nasubo gayod ang tawo sa pagkadungog niya niini ug mibiya siya nga masulob-on kay daghan man ang iyang kabtangan.

23Sa nakabiya na ang tawo, mitan-aw si Jesus sa iyang mga tinun-an ug miingon, “Lisod gayod alang sa mga adunahan nga magpasakop sa paghari sa Dios.” 24Natingala ang mga tinun-an sa iyang gisulti. Busa nagpadayon siya sa pag-ingon, “Mga anak, lisod kaayo ang pagpasakop sa paghari sa Dios. 25Sayon pa ang paglusot sa mananap nga kamelyo sa bangag sa dagom kaysa pagpasakop sa adunahan sa paghari sa Dios.” 26Natingala gayod sila ug miingon, “Kon mao kana, kinsa na man lang ang maluwas?” 27Gitan-aw sila ni Jesus ug miingon, “Dili gayod kini mahimo sa tawo, apan walay dili mahimo sa Dios; kay ang tanan mahimo sa Dios.”

28Miingon si Pedro kaniya, “Amo bayang gibiyaan ang tanan ug misunod kami kanimo.” 29Miingon si Jesus kanila, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo, walay tawo nga mibiya sa iyang balay, mga igsoon, inahan, amahan, mga anak, o kayutaan tungod ug alang kanako ug sa Maayong Balita, 30nga dili makadawat ug daghan pa gayod nga balos karon nga panahon: mga balay, mga kaigsoonan, mga inahan, mga anak, mga kayutaan, ug lakip ang mga paglutos; ug sa umaabot nga mga adlaw makadawat usab ug kinabuhi nga walay kataposan. 31Daghan ang dungganon karon nga sa kaulahian mahimong labing ubos, ug daghan ang labing ubos karon nga sa kaulahian mahimong dungganon.”

Ang Ikatulo nga Paghisgot ni Jesus Bahin sa Iyang Kamatayon

(Mat. 20:17-19; Luc. 18:31-34)

32Samtang nagpadulong sila sa Jerusalem, nagauna si Jesus kanila. Ang iyang mga tinun-an gikulbaan ug ang uban nga nagasunod kaniya nahadlok gayod. Gilain niya pag-usab ang iyang dose ka apostoles ug gisultihan niya sila kon unsa ang mahitabo kaniya. 33Miingon siya kanila, “Pamati kamo! Nagapadulong kita sa Jerusalem ug Ako nga Anak sa Tawo itugyan didto sa mga kadagkoan sa mga pari ug mga magtutudlo sa Kasugoan, ug hukman nila ako nga patyon. Ug itugyan nila ako ngadto sa mga tawo nga dili Judio. 34Bugalbugalan nila ako, lud-an, bunalan, ug dayon patyon. Apan human sa tulo ka adlaw mabanhaw ako.”

Ang Gihangyo ni Santiago ug ni Juan

(Mat. 20:20-28)

35Miduol kaniya si Juan ug si Santiago nga mga anak ni Zebede ug miingon, “Magtutudlo, may ihangyo unta kami kanimo.” 36Mitubag si Jesus kanila, “Unsa ang inyong ihangyo kanako?” 37Miingon sila, “Kon maghari ka na didto sa imong gingharian, palihog palingkora kaming duha sa imong tapad; ang usa sa imong tuo, ug ang usa sa imong wala.” 38Apan miingon si Jesus kanila, “Wala kamo masayod kon unsa ang inyong gipangayo. Maantos ba ninyo ang kasakit nga akong antuson? Ug maagwanta ba usab ninyo ang kalisod nga akong paga-agian?” 39Mitubag sila, “Oo, mahimo namo.” Miingon si Jesus kanila, “Tinuod, maantos ug maagwanta ninyo ang mga kalisod nga akong paga-agian, 40apan dili ako ang mopili kon kinsa ang molingkod sa akong tuo o sa akong wala, kay may gitagan-an na niini.”

41Sa pagkadungog sa napulo ka tinun-an sa ilang gihangyo, nasuko gayod sila kang Santiago ug kang Juan. 42Busa gitawag silang tanan ni Jesus ug giingnan, “Nasayran ninyo nga ang mga kadagkoan niining kalibotan may gahom sa pagmando sa ilang mga ginsakopan ug sila ang magbuot kon unsa ang ilang buhaton kanila. 43Apan dili ingon niini ang angay kaninyo. Kay kon kinsa kaninyo ang gusto nga mahimong gamhanan, kinahanglan nga mahimo siyang inyong sulugoon; 44ug kon kinsa kaninyo ang gusto nga mahimong pangulo, kinahanglan nga mahimo siyang ulipon sa tanan. 45Kay bisan pa gani Ako nga Anak sa Tawo wala moanhi dinhi sa kalibotan aron alagaran, kondili aron moalagad ug muhatag sa akong kinabuhi sa pagtubos sa daghang mga tawo.”

Giayo ni Jesus ang Buta nga si Bartimeo

(Mat. 20:29-34; Luc. 18:35-43)

46Miabot sila sa Jerico. Ug sa dihang mogawas na si Jesus niini nga lungsod uban sa iyang mga tinun-an ug sa daghang mga tawo, naagian nila ang usa ka buta nga nagalingkod ug nagpakilimos sa daplin sa dalan. Siya si Bartimeo nga anak ni Timeus. 47Sa pagkadungog niya nga anaa si Jesus nga taga-Nazaret, misinggit siya, “Jesus, kaliwat ni David, kaloy-i intawon ako!” 48Gibadlong siya sa mga tawo aron mohilom. Apan gikusgan pa hinuon niya ang pagsinggit, “Kaliwat ni David, kaloy-i intawon ako!” 49Mihunong si Jesus ug miingon, “Dad-a ninyo siya dinhi kanako.” Busa gitawag nila ang buta, ug giingnan, “Paglipay, dali tindog kay gitawag ka ni Jesus.” 50Gilabay niya ang iyang kupo ug nagdali-dali siyag duol kang Jesus. 51Ug miingon si Jesus kaniya, “Unsay imong gusto nga buhaton ko kanimo?” Mitubag ang buta, “Magtutudlo, gusto ko nga makakita pag-usab.” 52Ug giingnan siya ni Jesus, “Lakaw, ang imong pagtuo maoy nakaayo10:52 nakaayo: ug/o, nagluwas. kanimo.” Diha-diha nakakita siya ug misunod kang Jesus sa dalan.

New Russian Translation

Марка 10:1-52

Учение Иисуса о браке и разводе

(Мат. 19:1-9)

1Иисус встал и направился оттуда в Иудею и в земли за Иорданом10:1 Или: «Иисус направился оттуда по восточному берегу Иордана в Иудею».. К Нему опять сходились толпы, и Он, как обычно, учил их. 2К Нему подошли фарисеи и, чтобы поймать Его на слове, спросили:

– Разрешено ли мужу разводиться с женой?

3– А что вам повелел Моисей? – спросил в ответ Иисус.

4Они ответили:

– Моисей разрешил давать жене разводное письмо и отпускать10:4 См. Втор. 24:1, 3. ее.

5– Это повеление дано вам из-за жестокости ваших сердец, – ответил им Иисус. – 6А в начале творения Бог «сотворил их мужчиной и женщиной»10:6 См. Быт. 1:27; 5:2.. 7«Поэтому оставит человек отца и мать и соединится со своей женой, 8и двое станут одной плотью»10:7-8 Быт. 2:24.. Так что их уже не двое, они – одна плоть. 9Итак, что Бог соединил, то человек не должен разделять.

10Позже, в доме, ученики опять спросили Иисуса об этом. 11Он ответил им так:

– Каждый, кто разводится со своей женой и женится на другой, нарушает супружескую верность. 12И если жена разводится со своим мужем и выходит замуж за другого, она также нарушает супружескую верность.

Иисус благословляет маленьких детей

(Мат. 19:13-15; Лк. 18:15-17)

13Некоторые люди приносили к Иисусу детей, чтобы Он прикоснулся к ним и благословил. А ученики их бранили. 14Но когда Иисус это увидел, Он рассердился и сказал:

– Пусть дети приходят ко Мне, не запрещайте им, потому что Царство Божье принадлежит таким, как они. 15Говорю вам истину: кто не примет Божье Царство, как ребенок, тот не войдет в него.

16И обняв детей, Он благословил их, возлагая на них руки.

Разговор Иисуса с богатым человеком

(Мат. 19:16-30; Лк. 18:18-30)

17Когда Иисус отправился дальше, к Нему подбежал один человек, пал перед Ним на колени и спросил:

– Благой Учитель, что мне делать, чтобы наследовать вечную жизнь?

18– Почему ты называешь Меня благим? – ответил Иисус. – Никто не благ, кроме одного Бога. 19Ты знаешь заповеди: «не убивай», «не нарушай супружескую верность», «не кради», «не лжесвидетельствуй», «не обманывай», «почитай отца и мать»10:19 См. Исх. 20:12-16; Втор. 5: 16-20..

20– Учитель, – сказал он, – все это я соблюдаю еще с дней моей юности.

21Иисус, посмотрев на него, полюбил его и сказал:

– Одного тебе не хватает. Пойди, продай все, что у тебя есть, и раздай деньги бедным, и тогда у тебя будет сокровище на небесах. Потом приходи и следуй за Мной.

22Услышав это, человек помрачнел и ушел опечаленный, потому что он владел большим имуществом. 23Оглядевшись вокруг, Иисус сказал ученикам:

– Как трудно богатым войти в Божье Царство!

24Ученики были поражены такими словами, но Иисус снова повторил им:

– Дети, как трудно надеющимся на богатство10:24 Надеющимся на богатство – эти слова отсутствуют в древнейших рукописях Евангелия от Марка. войти в Божье Царство! 25Легче верблюду пройти сквозь игольное ушко, чем богатому войти в Божье Царство.

26Ученики в крайнем изумлении говорили друг другу:

– Кто же тогда вообще может быть спасен?

27Иисус посмотрел на них и сказал:

– Человеку это невозможно, но только не Богу, потому что все возможно Богу.

28Тогда Петр сказал Ему:

– Вот, мы все оставили и пошли за Тобой.

29Иисус ответил:

– Говорю вам истину: каждый, кто оставил дом, или братьев, или сестер, или мать, или отца, или детей, или земли ради Меня и ради Радостной Вести, 30получит в этой жизни в сто раз больше и домов, и братьев, и сестер, и матерей, и детей, и земель, но также и преследований, а в будущем веке он получит жизнь вечную. 31Однако многие из тех, кто в этом мире был возвышен, будут унижены, а многие униженные будут возвышены.

Иисус в третий раз говорит о Своей смерти и воскресении

(Мат. 20:17-19; Лк. 18:31-33)

32Они шли в Иерусалим. Иисус шел впереди встревоженных учеников, а за ними следовал испуганный народ. Снова отведя двенадцать в сторону, Иисус стал рассказывать им о том, что с Ним будет.

33– Вот, мы восходим в Иерусалим, там Сына Человеческого выдадут первосвященникам и учителям Закона. Они приговорят Его к смерти и отдадут язычникам. 34Те будут над Ним глумиться, плевать в Него, бичевать и затем убьют. Но через три дня Он воскреснет.

Не господствуйте, но служите

(Мат. 20:20-28; Лк. 22:24-27)

35К Иисусу подошли Иаков и Иоанн, сыновья Зеведея.

– Учитель, – сказали они, – мы хотим, чтобы Ты сделал для нас то, о чем мы Тебя попросим.

36– Что вы хотите, чтобы Я для вас сделал? – спросил Он их.

37– Позволь нам в Твоей славе сесть одному по правую, а другому по левую руку от Тебя, – сказали они.

38– Вы не знаете, о чем просите, – сказал им Иисус. – Можете ли вы выпить ту чашу, которую Я пью, и креститься крещением, которым Я крещусь?

39– Можем, – ответили они.

Тогда Иисус сказал им:

– Пить чашу, которую Я пью, вы будете, и крещение, которым Я крещусь, вы тоже примете. 40Но кому сидеть по правую или по левую руку от Меня, решаю не Я, эти места принадлежат тем, кому они назначены.

41Когда остальные десять учеников услышали это, они рассердились на Иакова и Иоанна. 42Иисус подозвал их и сказал:

– Вы знаете, что те, кого считают правителями этого мира, властвуют над своими народами, и владеет людьми их знать. 43Но у вас пусть будет не так. Наоборот, кто хочет стать среди вас самым великим, должен быть вам рабом, 44и кто хочет быть среди вас первым, пусть будет для всех рабом. 45Ведь и Сын Человеческий пришел не для того, чтобы Ему служили, но чтобы служить другим и отдать Свою жизнь как выкуп за многих.

Иисус исцеляет слепого нищего

(Мат. 20:29-34; Лк. 18:35-43)

46Они пришли в Иерихон. Позже, когда Иисус выходил из города вместе с учениками и большой толпой, у дороги сидел слепой нищий Вартимей (то есть сын Тимея). 47Услышав, что мимо проходит Иисус из Назарета, он стал кричать:

– Иисус, Сын Давида!10:47 Сын Давида – один из титулов Христа. Согласно пророчествам ожидаемый Христос (т. е. праведный Царь и Освободитель) должен был быть потомком царя Давида (см. Ис. 11:1-5; Иер. 23:5-6). Сжалься надо мной!

48Многие говорили ему, чтобы он замолчал, но Вартимей кричал еще громче:

– Сын Давида, сжалься надо мной!

49Иисус остановился и велел позвать его.

– Смелей! – сказали тогда слепому. – Поднимайся, Он зовет тебя!

50Вартимей сбросил с себя плащ, вскочил и подошел к Иисусу.

51– Что ты хочешь, чтобы Я сделал для тебя? – спросил Иисус.

– Учитель, я хочу видеть, – ответил он.

52– Иди, – сказал ему Иисус, – твоя вера исцелила тебя.

Слепой сразу же обрел зрение и пошел по дороге за Иисусом.