1Pamati kamo sa giingon sa Ginoo nga Makagagahom, “Ipadala ko ang akong mensahero sa pag-andam sa akong agianan. Unya ang Ginoo nga inyong gipaabot kalit lang nga moabot diha sa iyang templo. Moabot ang inyong gipangandoy nga mensahero nga mopatigayon sa akong kasabotan.”
2-3Apan kinsa ang makaantos sa adlaw sa iyang pag-abot? Kinsa ang makaagwanta kon mopakita na siya? Kay sama siya sa kalayo nga nagalunsay sa puthaw o sama sa sabon nga nagahinlo. Pagaputlion niya ang mga pari nga mga kaliwat ni Levi sama sa paglunsay sa pilak ug bulawan, aron mahimong matarong ang ilang kinabuhi sa ilang paghalad sa Ginoo.3:2-3 aron… Ginoo: o, aron magahalad sila sa husto nga mga halad ngadto sa Ginoo. 4Busa malipay na ang Ginoo sa mga halad sa mga katawhan sa Juda ug sa Jerusalem, sama kaniadto.
5Miingon ang Ginoo nga Makagagahom ngadto sa mga Israelinhon, “Moabot ako aron sa paghukom kaninyo. Diha-diha magapamatuod ako batok sa mga mamamarang, mga mananapaw, mga nagasaksi ug bakak, mga nagalimbong sa sweldo sa ilang mga trabahante, mga nagapangdaog-daog sa mga biyuda ug sa mga ilo, ug sa mga nagabali-wala sa katungod sa mga langyaw. Himuon ko kini ngadto kanila nga wala nagatahod kanako.”
Ang Paghatag sa Ikapulo
6Miingon pa ang Ginoo nga Makagagahom, “Ako, ang Ginoo, nga dili mausab. Busa kamong mga kaliwat ni Jacob wala malaglag. 7Sukad pa sa panahon sa inyong mga katigulangan wala kamo magsunod ug magtuman sa akong mga tulumanon. Karon, balik kamo kanako, ang Ginoo nga Makagagahom, ug ako mobalik kaninyo. Apan mangutana pa kamo, ‘Unsaon namo pagbalik kanimo nga wala man kami sukad mobiya kanimo?’ 8Mangutana ako kaninyo, mahimo bang kawatan ako sa tawo? Morag imposible! Apan kamo, gikawatan ninyo ako. Ug karon mangutana pa kamo, ‘Sa unsang paagi ka namo gikawatan?’ Gikawatan ninyo ako kay wala kamo maghatag sa inyong ikapulo3:8 ikapulo: Obligasyon sa mga Israelinhon nga mohatag sa ikapulo sa ilang mga abot ug mga mananap ngadto sa Ginoo (Lev. 27:30-33; Deu. 14:22-29). ug mga halad. 9Mao kana nga gitunglo ko ang inyong tibuok nga nasod. 10Karon, aghaton ko kamo nga sulayan ninyo ako, ang Ginoo nga Makagagahom. Dad-a ninyo ang tibuok ninyong ikapulo sa bodega sa templo aron may pagkaon diha sa akong templo. Kon himuon ninyo kini, padad-an ko kamo ug ulan3:10 padad-an… ulan: sa literal, ablihan ko ang mga bintana sa langit. ug hatagan ug naghinobrang panalangin. 11Dili ko tugotan nga kaonon sa peste ang inyong mga pananom. Ug ang inyong mga ubas dili mangalarag. 12Tawgon kamong bulahan sa tanang mga nasod kay maayo ang inyong yuta.”
13Miingon pa ang Ginoo, “Sakit ang inyong gipanulti bahin kanako. Apan mangutana pa kamo, ‘Unsay gipanulti namo mahitungod kanimo?’ 14Miingon kamo, ‘Walay kapuslanan ang pag-alagad sa Dios. Unsa bay atong nakuha sa atong pagtuman sa iyang mga ginapatuman kanato? Ug unsay atong nakuha sa paglakaw-lakaw nga nagasubo aron sa pagpakita sa Ginoo nga Makagagahom nga nagahinulsol kita sa atong mga sala? 15Miingon man gani kita nga bulahan ang mga tawong mapahitas-on. Kay sa pagka-tinuod, sila nga mga nagahimo ug daotan nagauswag. Ug bisan gisulayan nila ang pasensya sa Dios wala sila siloti.’ ”
16Unya kadtong mga nagatahod sa Ginoo nagsultihanay. Namati kanila ang Ginoo ug nadungog niya ang ilang gihisgotan. Gisulat ang ilang mga ngalan3:16 mga ngalan: o, maayong mga binuhatan; o, mga gipanagsultihan bahin sa ilang pagtahod sa Ginoo. sa libro nga anaa sa presensya sa Ginoo, aron mahinumdoman niya sila nga nagatahod ug nagahinumdom kanunay kaniya.
17Miingon ang Ginoo nga Makagagahom mahitungod sa mga tawo nga nagatahod kaniya, “Mahimo silang ako sa adlaw nga magahukom ako. Dili ko sila silotan maingon man nga dili mosilot ang usa ka amahan sa anak nga nagatuman kaniya. 18Ug makita nila pag-usab ang kalainan sa matarong ug sa daotan; ang kalainan sa nagaalagad kanako ug sa wala nagaalagad kanako.”
1خداوند قادر متعال می‌فرمايد: «قاصد خود را می‌فرستم تا راه را برای من آماده كند. سپس خداوندی كه انتظارش را می‌كشيد ناگهان به خانهٔ خود خواهد آمد. آن رسولی كه شما مشتاق ديدارش هستيد خواهد آمد و عهد مرا به شما اعلان خواهد كرد.»
2اما كيست كه يارای ايستادن در مقابل او را داشته باشد؟ و كيست كه بتواند آمدنش را تحمل كند؟ زيرا او همچون آتش سوزانی است كه فلز را تصفيه می‌كند و مثل صابونی است كه كثيفترين لباسها را پاک می‌كند. 3او مانند كسی كه فلز را تصفيه می‌كند كاهنان را همچون طلا و نقره پاک خواهد كرد تا آنها با دل پاک هدايا را به خداوند تقديم كنند. 4آنگاه مثل گذشته، خداوند از هدايايی كه مردم يهودا و اورشليم برايش می‌آورند خشنود خواهد شد.
5خداوند قادر متعال می‌فرمايد: «من برای داوری به ميان شما خواهم آمد و بر ضد بدكاران شهادت خواهم داد يعنی بر ضد جادوگران، زناكاران و دروغگويان، بر ضد تمام كسانی كه حق كارگران خود را نمی‌دهند، و كسانی كه به بيوه‌زنان، يتيمان و غريبان ظلم می‌كنند و از من نمی‌ترسند.»
دزدی از خدا
6خداوند قادر متعال می‌فرمايد: «من خداوندی تغييرناپذير هستم. به همين دليل است كه شما، ای نسل يعقوب، تا به حال از بين نرفته‌ايد. 7هر چند شما هم مثل پدران خود از احكام من سرپيچی نموده، آنها را به جا نياورده‌ايد، ولی اينک به سوی من بازگشت نماييد و من شما را خواهم بخشيد. می‌گوييد: مگر ما چه كرده‌ايم كه بايد بازگشت كنيم؟
8«آيا كسی از خدا دزدی می‌كند؟ ولی شما از من دزدی كرده‌ايد!
«می‌پرسيد: مقصودت چيست؟
«مقصودم ده‌يکها و هداياست. 9ای قوم اسرائيل، همهٔ شما ملعون هستيد، زيرا از مال من می‌دزديد. 10ده يک دارايی خود را به طور كامل به خانهٔ من بياوريد تا خوراک كافی در آنجا باشد. به اين ترتيب مرا امتحان كنيد و ببينيد چگونه روزنه‌های آسمان را باز می‌كنم و شما را از بركات خود لبريز می‌سازم! 11من حشرات و آفات را از زمين شما دور می‌كنم تا محصولتان از بين نرود و تاكستانهايتان ميوهٔ فراوان بدهند. 12همهٔ قومها شما را خوشبخت خواهند خواند، زيرا صاحب سرزمينی با صفا خواهيد بود.»
13خداوند می‌فرمايد كه شما بر ضد او سخنان دروغ گفته‌ايد؛ ولی شما به او می‌گوييد: «بر ضد تو چه گفته‌ايم؟»
14-15گفته‌ايد: «عبادت خدا و اطاعت از او بی‌فايده است. چرا برای اعمالمان بايد به حضور خداوند برويم و اظهار پشيمانی كنيم؟ ببينيد چطور آدمهای متكبر خوشبخت زندگی می‌كنند و بدكاران كامياب می‌شوند و با وجود اينكه مرتكب اعمال زشت می‌شوند خدا آنها را مجازات نمی‌كند!»
16آنگاه كسانی كه ترس خداوند را در دل داشتند، با يكديگر به گفتگو نشستند و خداوند به گفتگوی آنان گوش داد و سخنان ايشان را شنيد. سپس در كتابی كه در حضور خداوند بود اسامی كسانی كه ترس خداوند را در دل داشتند و نام او را گرامی می‌داشتند، نوشته شد. 17خداوند قادر متعال می‌فرمايد: «در آن روزی كه من تعيين كرده‌ام، آنها قوم خاص من خواهند بود و همانطور كه يک پدر، پسر مطيع خود را می‌بخشد، من نيز ايشان را خواهم بخشيد. 18آنگاه خواهيد ديد كه خدا با اشخاص خوب و بد، با خدمتگزاران خود و آنانی كه او را خدمت نمی‌كنند، چگونه رفتار می‌كند.»
