Ang Halad sa Babaye nga Balo
(Mar. 12:41-44)
1Samtang nagtan-aw si Jesus nakita niya ang mga adunahan nga naghulog sa ilang kuwarta didto sa sudlanan sa kuwarta sa templo. 2Ug nakita usab niya ang usa ka kabos nga biyuda nga naghulog ug duha lang ka sinsilyo. 3Unya miingon si Jesus, “Sa pagkatinuod, mas dako ang gihulog sa kabos nga balo kay kanilang tanan. 4Kay sila daghan ug kuwarta ug ang ilang gihatag bale-wala lang kanila; apan ang balo, bisan tuod kabos siya, gihatag niya ang tanan niyang kabuhian.”
Ang Pagkaguba sa Templo
(Mat. 24:1-2; Mar. 13:1-2)
5May mga tawo didto nga naghisgot mahitungod sa matahom nga mga bato ug sa mga butang nga gihalad sa mga tawo nga nagpatahom sa templo. Apan miingon si Jesus kanila, 6“Moabot ang adlaw nga kining mga butang nga inyong nakita gun-ubon, ug wala gayoy bisan usa ka bato nga magpabilin ibabaw sa laing bato.”
Ang Bahin sa Umaabot nga mga Adlaw
(Mat. 24:3-14; Mar. 13:3-13)
7Nangutana sila kang Jesus, “Magtutudlo, kanus-a ba mahitabo kining imong giingon? Unsa man ang mga timailhan nga kining mga butanga hapit nang mahitabo?”
8Miingon si Jesus kanila, “Pagbantay kamo nga walay makapahisalaag kaninyo. Kay daghan ang muabot ug moingon nga sila mao ako, ug moingon usab sila nga miabot na ang panahon. Apan ayaw kamo pagtuo o pagsunod kanila. 9Kon makadungog kamo nga may mga gira ug mga kagubot, ayaw kamo kahadlok, kay kana kinahanglan nga mahitabo una, apan wala kana magkahulogan nga muabot na ang kataposan.”
10Ug miingon pa gayod si Jesus kanila, “Makiggubat ang nasod batok sa laing nasod, ang gingharian batok sa laing gingharian. 11May muabot nga kusog nga mga linog, ug may kagutom ug kamatay nga muabot sa nagkalain-lain nga mga dapit. Ug makita usab ninyo ang mga makalilisang ug kahibulongan nga mga timailhan gikan sa langit.
12“Apan sa dili pa kini mahitabo, dakpon kamo ug lutoson sa mga tawo. Dad-on nila kamo sa mga simbahan sa mga Judio aron hukman ug prisohon. Dad-on usab nila kamo ngadto sa mga hari ug mga gobernador aron imbistigahon. Kining tanan himuon nila kaninyo tungod sa inyong pagsunod kanako. 13Apan kini mahimong kahigayonan alang kaninyo aron isulti kanila ang Maayong Balita. 14Busa itisok sa inyong alimpatakan nga kon mahitabo kini dili kamo maglisod kon unsa ang inyong itubag, 15kay hatagan ko kamo ug kaalam sa pagtubag aron dili makasupak kaninyo ang inyong mga kaaway. 16Bisan gani ang inyong kaugalingon nga mga ginikanan, mga igsoon, mga paryente, ug mga amigo magsumbong batok kaninyo. Ug ang uban kaninyo patyon gayod nila. 17Dumtan kamo sa tanan tungod kay kamo akong mga tinun-an. 18Apan walay kadaot nga mahitabo kaninyo.21:18 sa literal, Apan walay bisan usa ka lugas sa buhok sa inyong ulo nga mawala. 19Ug kon magpadayon kamo makaangkon kamo ug kinabuhi nga walay kataposan.
Ang Bahin sa Pagkapukan sa Jerusalem
(Mat. 24:15-21; Mar. 13:14-19)
20“Kon makita ninyo nga ang Jerusalem gilibotan na sa mga sundalo, mahibaloan ninyo nga hapit na ang iyang pagkapukan. 21Busa ang mga tawo sa Judea kinahanglan mokalagiw ngadto sa kabukiran. Papahawaa ang naa sa siyudad sa Jerusalem, ug kadtong atua sa uma ayaw na paadtoa sa Jerusalem. 22Kay nianang mga adlawa silotan sa Dios ang Jerusalem aron sa pagtuman sa gi-ingon sa Kasulatan. 23Nianang mga adlawa alaot ang mga mabdos ug ang mga inahan nga nagapasuso tungod kay maglisod sila sa pagkagiw. Dako nga pag-antos ang muabot niining dapita, kay dako ang kapungot sa Dios sa katawhan niini. 24Ang uban kanila mangamatay sa gira, ug ang uban bihagon ug dad-on ngadto sa uban nga mga nasod. Ug kining siyudad sa Jerusalem pukanon ug dumalahon sa mga dili Judio hangtod matapos ang gitagal sa Dios.”
Ang Pagbalik ni Jesus Dinhi sa Kalibotan
(Mat. 24:29-31; Mar. 13:24-27)
25“Mahitabo usab nga may mga timailhan nga makita sa adlaw, sa bulan, ug sa mga bitoon. Dinhi sa kalibotan makuyawan ang mga nasod tungod sa dahunog sa dagkong mga balod. 26Makuyapan ang mga tawo sa kahadlok kon unsa ang mahitabo niining kalibotan. Tungod kay ang mga bitoon ug ang uban nga atua sa kalangitan21:26 mga bitoon… sa kalangitan: sa literal, mga gahom sa langit. pahisalaagon gikan sa ilang naandan nga agianan. 27Unya ako nga Anak sa Tawo makita diha sa mga panganod nga moanhi sa kalibotan uban sa gahom nga nagadan-ag gayod. 28Kon magsugod na kini nga mga panghitabo, ayaw kamo kahadlok tungod kay duol na ang pagluwas kaninyo.”
Ang Pagtulon-an bahin sa Kahoy nga Igos
(Mat. 24:32-35; Mar. 13:28-31)
29Unya gisuginlan sila ni Jesus niini nga sambingay: “Tan-awa ninyo ang kahoy nga igos ug ang uban pang mga kahoy. 30Kon makita nato nga nanalingsing na, dili ba moingon kita nga hapit na ang ting-init? 31Sa ingon usab nga pamaagi, kon makita ninyo nga nangahitabo na kining akong gisulti kaninyo, mahibaloan ninyo nga hapit na ang paghari sa Dios. 32Sa pagkatinuod, matuman kining tanan sa dili pa mamatay ang mga tawo niining panahona. 33Mawala ang langit ug ang yuta, apan ang akong mga pulong dili mawala kondili matuman gayod.
Pagbantay Kamo
34“Busa bantayi ninyo ang inyong kaugalingon nga dili mawili sa pagkinabuhi nga mapatuyangon, sa paghubog, ug sa pagkabalaka sa inyong panginabuhi, kay basin kalit lang muabot kadtong adlawa nga dili kamo makabantay, ug sama unya kamo sa nalit-agan. 35Kay sa kalit lang muabot kini sa tanan nga nagpuyo dinhi sa kalibotan. 36Busa kanunay kamong mangandam ug mag-ampo nga kon mahitabo na kining tanan, may kalig-on kamo aron makalingkawas kamo niining panghitabo, ug makaatubang kamo nga dili maulaw kanako nga Anak sa Tawo.”
37Sa adlaw mag-adtoan si Jesus sa templo aron magtudlo. Pagkagabii, didto siya magtulogan sa Bukid sa mga Olibo. 38Sayo pa sa buntag mangadto na ang mga tawo sa templo aron sa pagpaminaw kaniya.
The widow’s offering
1As Jesus looked up, he saw the rich putting their gifts into the temple treasury. 2He also saw a poor widow put in two very small copper coins. 3‘Truly I tell you,’ he said, ‘this poor widow has put in more than all the others. 4All these people gave their gifts out of their wealth; but she out of her poverty put in all she had to live on.’
The destruction of the temple and signs of the end times
5Some of his disciples were remarking about how the temple was adorned with beautiful stones and with gifts dedicated to God. But Jesus said, 6‘As for what you see here, the time will come when not one stone will be left on another; every one of them will be thrown down.’
7‘Teacher,’ they asked, ‘when will these things happen? And what will be the sign that they are about to take place?’
8He replied: ‘Watch out that you are not deceived. For many will come in my name, claiming, “I am he,” and, “The time is near.” Do not follow them. 9When you hear of wars and uprisings, do not be frightened. These things must happen first, but the end will not come right away.’
10Then he said to them: ‘Nation will rise against nation, and kingdom against kingdom. 11There will be great earthquakes, famines and pestilences in various places, and fearful events and great signs from heaven.
12‘But before all this, they will seize you and persecute you. They will hand you over to synagogues and put you in prison, and you will be brought before kings and governors, and all on account of my name. 13And so you will bear testimony to me. 14But make up your mind not to worry beforehand how you will defend yourselves. 15For I will give you words and wisdom that none of your adversaries will be able to resist or contradict. 16You will be betrayed even by parents, brothers and sisters, relatives and friends, and they will put some of you to death. 17Everyone will hate you because of me. 18But not a hair of your head will perish. 19Stand firm, and you will win life.
20‘When you see Jerusalem being surrounded by armies, you will know that its desolation is near. 21Then let those who are in Judea flee to the mountains, let those in the city get out, and let those in the country not enter the city. 22For this is the time of punishment in fulfilment of all that has been written. 23How dreadful it will be in those days for pregnant women and nursing mothers! There will be great distress in the land and wrath against this people. 24They will fall by the sword and will be taken as prisoners to all the nations. Jerusalem will be trampled on by the Gentiles until the times of the Gentiles are fulfilled.
25‘There will be signs in the sun, moon and stars. On the earth, nations will be in anguish and perplexity at the roaring and tossing of the sea. 26People will faint from terror, apprehensive of what is coming on the world, for the heavenly bodies will be shaken. 27At that time they will see the Son of Man coming in a cloud with power and great glory. 28When these things begin to take place, stand up and lift up your heads, because your redemption is drawing near.’
29He told them this parable: ‘Look at the fig-tree and all the trees. 30When they sprout leaves, you can see for yourselves and know that summer is near. 31Even so, when you see these things happening, you know that the kingdom of God is near.
32‘Truly I tell you, this generation will certainly not pass away until all these things have happened. 33Heaven and earth will pass away, but my words will never pass away.
34‘Be careful, or your hearts will be weighed down with carousing, drunkenness and the anxieties of life, and that day will close on you suddenly like a trap. 35For it will come on all those who live on the face of the whole earth. 36Be always on the watch, and pray that you may be able to escape all that is about to happen, and that you may be able to stand before the Son of Man.’
37Each day Jesus was teaching at the temple, and each evening he went out to spend the night on the hill called the Mount of Olives, 38and all the people came early in the morning to hear him at the temple.
