Ang mga Patakaran bahin sa Hustong Dapit sa Paghalad ug bahin sa Dugo
1Gisugo sa Ginoo si Moises 2nga isulti kini kang Aaron ug sa iyang mga anak nga lalaki ug sa tanang mga Israelinhon:
3Si bisan kinsa kaninyo nga mohalad ug baka, karnero, o kanding sa laing dapit, 4-5ug dili didto sa Tolda nga Simbahan, nga gitawag usab ug Tolda nga Tagboanan, sama rang nakapatay siya ug tawo. Busa ayaw na ninyo siya isipa nga inyong sakop. Gihimo kini nga patakaran aron himuon ninyo ang paghalad didto sa pultahan sa Tolda ug dili sa laing dapit. Ang inyong halad alang sa pakigda-it ihatag ninyo sa pari nga mao ang mohalad niini ngadto sa Ginoo. 6Isablig sa pari ang dugo sa mananap didto sa halaran sa Ginoo, nga anaa dapit sa pultahan sa Tolda. Unya sunogon niya ang mga tambok sa mananap; ang kahumot niini nga halad makapalipay sa Ginoo. 7Kinahanglan dili na kamo mohalad ngadto sa mga demonyo nga daw kanding, kay kana makapahilayo kaninyo sa Ginoo. Kinahanglan nga tumanon ninyo kini hangtod sa umaabot nga mga henerasyon.
8Timan-i gayod ninyo kini, kamong mga Israelinhon ug ang mga langyaw nga nagapuyo uban kaninyo:
Si bisan kinsa kaninyo nga mohalad ug bisan unsa nga halad didto sa laing dapit 9ug dili didto sa pultahan sa Tolda, ayaw na ninyo siya isipa nga inyong sakop.
10Si bisan kinsa kaninyo nga mokaon ug dugo kapungtan sa Ginoo, ug ayaw na ninyo siya isipa nga inyong sakop. 11Kay ang kinabuhi sa matag binuhat anaa sa iyang dugo, ug gisugo kamo sa Ginoo nga gamiton ninyo kini aron mahinloan kamo gikan sa inyong mga sala. Kay ang dugo nga mao ang nagahatag ug kinabuhi, mao ang makahinlo sa tawo gikan sa iyang mga sala. 12Mao kini ang hinungdan kon nganong dili kamo angay mokaon ug dugo.
13Si bisan kinsa kaninyo o sa mga langyaw nga nagapuyo uban kaninyo nga mangdakop ug mananap o langgam nga mahimong kaonon, kinahanglan nga paagason niya ang dugo niini ug tabonan ug yuta, 14tungod kay ang kinabuhi sa matag binuhat anaa sa iyang dugo. Mao kana nga gisultihan kamo sa Ginoo nga dili kamo mokaon ug dugo sa bisan unsa nga binuhat. Ug si bisan kinsa nga mokaon, ayaw na ninyo siya isipa nga inyong sakop.
15Si bisan kinsa kaninyo o sa mga langyaw nga nagapuyo uban kaninyo nga mokaon sa mananap nga namatay lang o gipatay sa lain nga mananap, kinahanglan labhan niya ang iyang bisti ug maligo, apan isipon pa gihapon siya nga hugaw hangtod sa pagsalop sa adlaw. 16Kon dili niya labhan ang iyang bisti ug dili siya maligo, may tulubagon siya.
Verbod om bloed te eten
1-2 De Here gaf Mozes de volgende aanvullende voorschriften voor Aäron en de priesters en het gehele volk Israël: 3-4 ‘Iedere Israëliet die een os, lam of geit slacht in of buiten het kamp in plaats van het dier bij de ingang van de tabernakel te brengen, is schuldig omdat hij bloed heeft vergoten. Hij zal uit het volk worden verstoten. 5Het is de bedoeling dat de Israëlieten hun offers niet meer in het open veld brengen, maar ze naar de priester brengen bij de ingang van de tabernakel, zodat deze het als een vredeoffer aan de Here kan offeren.
6De priester kan dan het bloed sprenkelen op het altaar van de Here bij de ingang van de tabernakel en het vet als een aangenaam offer voor de Here verbranden. 7De mensen zullen dan niet meer in het veld aan boze geesten offeren en deze daardoor overspelig nalopen. Dit zal een altijd geldende wet voor u zijn, van generatie op generatie. 8-9 Ik herhaal: ieder, zowel een Israëliet als een buitenlander die bij u woont, die een brandoffer of een ander soort offer ergens anders brengt dan bij de ingang van de tabernakel, waar het aan de Here wordt geofferd, zal worden verstoten.
10En Ik zal mijn gelaat keren tegen ieder, ongeacht Israëliet of buitenlander die bij u woont, die—in welke vorm dan ook—bloed eet. Ik zal hem verstoten uit het volk. 11Want de ziel van het vlees zit in het bloed en Ik heb u het bloed gegeven om op het altaar te sprenkelen als verzoening voor uw zielen, het is het bloed dat voor de ziel verzoening doet. 12Dat is de bedoeling van mijn wet voor het volk Israël dat noch zij noch een vreemdeling die bij hen woont, bloed mogen eten. 13Ieder die op jacht gaat (zowel Israëliet als buitenlander die bij u woont) en een dier of een vogel doodt die mag worden gegeten, moet het bloed laten weglopen en het bedekken met aarde. 14Want in het bloed is de ziel. Daarom heb Ik het volk Israël gezegd nooit bloed te eten, want de ziel van elke vogel en elk dier is in zijn bloed. Daarom moet ieder die bloed eet, worden verstoten. 15En als iemand, Israëliet of buitenlander, eet van het lichaam van een dier dat is gestorven of door een wild dier is verscheurd, moet hij zijn kleren wassen en zich baden en hij zal onrein zijn tot de avond, daarna is hij weer rein. 16Maar als hij zijn kleren niet wast en zich niet baadt, zal hij zelf de gevolgen van zijn zonde dragen.’
