Leviticus 10 – APSD-CEB & HOF

Ang Pulong Sa Dios

Leviticus 10:1-20

Ang Kamatayon ni Nadab ug ni Abihu

1Unya si Nadab ug si Abihu nga mga anak ni Aaron nagkuha sa ilang tagsa-tagsa ka butanganan sa insenso. Gibutangan nila kinig baga ug insenso ug gihalad sa Ginoo. Niining paagiha, wala sila mosubay sa gisugo sa Ginoo kay dili mao ang kalayo nga ilang gigamit.10:1 dili mao ang kalayo nga ilang gigamit: Tingali ang buot ipasabot, dili mao ang gikuhaan nila niini nga kalayo. Mao usab sa Num. 3:4; 26:61. 2Busa nagpadala ang Ginoo ug kalayo nga misunog kanila hangtod nga namatay sila diha sa presensya sa Ginoo didto sa Tolda nga Tagboanan. 3Unya miingon si Moises kang Aaron, “Mao kini ang buot ipasabot sa Ginoo sa dihang miingon siya: ‘Kinahanglan ilhon sa mga pari10:3 sa mga pari: sa literal, sa mga duol kanako. ang akong pagkabalaan, ug kinahanglan pasidunggan ako sa tanan kong katawhan.’ ”

Wala makatubag si Aaron. 4Unya gipatawag ni Moises si Mishael ug si Elzafan, nga mga anak nga lalaki ni Uziel nga uyoan ni Aaron, ug giingnan sila, “Dali, kuhaa ninyo sa Tolda ang mga patayng lawas sa inyong mga paryente ug dad-a ninyo sa gawas sa kampo.” 5Busa gikuha nila ang mga patayng lawas, apan bisti ang ilang gigamit sa pagkupot, ug gidala nila sa gawas sa kampo sumala sa gisugo ni Moises.

6Unya miingon si Moises kang Aaron ug sa iyang mga anak nga si Eleazar ug si Itamar, “Ayaw ninyo kalkaga ang inyong buhok o gisia ang inyong mga bisti sa pagpaila nga nagsubo kamo alang sa patay. Kon himuon ninyo kini, mamatay kamo ug masuko ang Ginoo sa tibuok katilingban sa Israel. Ang tanan nga katawhan sa Israel nga inyong paryente mao ang magsubo alang kanilang duha nga gisunog sa Ginoo. 7Ayaw una kamo paghawa sa pultahan sa Tolda.10:7 Tingali ang buot ipasabot, dili sila magsubo alang sa patay o mohawa sa pultahan sa Tolda aron makapadayon sila sa ilang katungdanan sa paghalad ngadto sa Ginoo isip mga pari. Kon himuon ninyo kini mamatay kamo, kay gipili kamo sa Ginoo nga mahimong mga pari pinaagi sa pagdihog kaninyo sa lana.” Ug gituman nila ang giingon ni Moises.

8Miingon ang Ginoo kang Aaron, 9“Ikaw ug ang imong mga anak nga lalaki dili angayng mosulod sa Tolda nga nakainom ug bino o sa bisan unsa nga ilimnon nga makahubog. Kon himuon ninyo kini mamatay kamo. Kini nga mga patakaran kinahanglan nga tumanon ninyo hangtod sa umaabot nga mga henerasyon. 10Angay ninyong mahibaloan kon unsa ang alang sa Ginoo ug ang alang sa tanan, ang hinlo ug ang hugaw.10:10 Ang buot ipasabot, ang mga butang nga mahimong ihalad sa Ginoo ug ang mga butang nga dili mahimong ihalad. 11Ug kinahanglan nga tudloan ninyo ang mga Israelinhon sa tanan nga patakaran nga gihatag ko kaninyo pinaagi kang Moises.”

12Miingon si Moises kang Aaron ug sa iyang duha ka anak nga nahibilin nga sila si Eleazar ug Itamar, “Kuhaa ninyo ang halad sa pagpasidungog sa Ginoo gikan sa nahibiling mga halad pinaagi sa kalayo.10:12 halad pinaagi sa kalayo: Tan-awa usab ang 1:9. Lutoa ninyo kini nga walay patubo ug kaona ninyo diha sa tapad sa halaran, kay balaan kaayo kini nga halad. 13Kaona ninyo kini diha lang sa balaan nga dapit, kay mao kini ang inyong bahin gikan sa mga halad pinaagi sa kalayo. Mao kini ang gisugo sa Ginoo kanako.”

14“Kaonon ninyo ug sa tibuok nimong pamilya ang dughan ug ang paa sa mananap nga gibayaw ug gihalad ngadto sa Ginoo. Kaonon ninyo kini bisan asang dapit nga giisip nga hinlo. Gihatag kini kaninyo isip inyong bahin gikan sa mga halad sa mga Israelinhon alang sa maayo nga relasyon. 15Kon maghalad ang mga Israelinhon, ihalad nila ang dughan ug ang paa sa mananap uban ang mga tambok nga ihalad nila ingon nga halad pinaagi sa kalayo. Ang dughan ug ang paa ibayaw nila ngadto sa presensya sa Ginoo isip halad nga binayaw. Mao kini ang bahin ninyo ug sa imong mga kaliwat hangtod sa kahangtoran, sumala sa gisugo sa Ginoo.”

16Sa dihang gisusi pag-ayo ni Moises ang bahin sa kanding nga halad sa paghinlo,10:16 Tan-awa ang 9:15. nakita niya nga nasunog na kining tanan.10:16 Sumala sa pamaagi sa paghalad nga makita sa 6:25-30, ang karne niini nga mananap kinahanglang kaonon sa mga pari. Busa nasuko siya pag-ayo kang Eleazar ug kang Itamar, ug gisukmatan niya sila. 17Miingon siya, “Nganong wala man ninyo kaona ang halad didto sa balaan nga dapit? Kini nga halad balaan kaayo ug gihatag kini sa Ginoo kaninyo aron mahinloan ang katilingban sa Israel gikan sa ilang mga sala sa presensya sa Ginoo. 18Tungod kay ang dugo niini wala madala sulod sa Balaang Dapit, gikaon unta ninyo kini didto sa Tolda, sumala sa akong gisugo kaninyo.”

19Mitubag si Aaron kang Moises, “Kaganina naghalad ang akong mga anak nga lalaki sa ilang halad sa paghinlo ug sa ilang halad nga sinunog,10:19 Naghalad si Aaron ug ang iyang mga anak niini nga mga halad sa wala pa mamatay ang duha sa iyang mga anak. (Tan-awa ang 9:8-16.) apan namatay silang duha. Sa ingon niini nga panghitabo malipay kaha ang Ginoo kon gikaon namo ang halad sa paghinlo karong adlawa?” 20Miuyon si Moises sa tubag ni Aaron.

Hoffnung für Alle

3. Mose 10:1-20

Das eigenmächtige Opfer Nadabs und Abihus

1Zwei Söhne Aarons, Nadab und Abihu, nahmen ihre Räucherpfannen, legten glühende Holzkohle hinein und streuten Weihrauch darüber. Damit gingen sie ins heilige Zelt, um es dem Herrn darzubringen. Aber sie taten es eigenmächtig, denn der Herr hatte es ihnen nicht befohlen. 2Da ging ein Feuer vom Herrn aus, das die beiden auf der Stelle verzehrte. So starben sie dort im Heiligtum.

3Mose sagte zu Aaron: »Das hat der Herr gemeint, als er sagte:

›Denen, die mir nahe sind, erweise ich mich als heilig, dem ganzen Volk zeige ich meine Hoheit und Macht.‹«

Aaron schwieg. 4Mose rief Mischaël und Elizafan, die Söhne von Aarons Onkel Usiël, und forderte sie auf, ihre toten Verwandten aus dem Heiligtum hinaus vor das Lager zu bringen. 5Die beiden kamen und trugen die Leichen mitsamt ihren Priestergewändern hinaus vor das Lager, so wie man es ihnen befohlen hatte.

6Mose sagte zu Aaron und dessen Söhnen Eleasar und Itamar: »Lasst nicht euer Haar als Zeichen eurer Trauer ungekämmt, und zerreißt auch nicht eure Kleider! Denn sonst werdet ihr sterben, und Gottes Zorn trifft das ganze Volk. Die übrigen Israeliten mögen die Toten beweinen, die der Herr durch das Feuer getötet hat! 7Verlasst nicht den Eingang zum heiligen Zelt, sonst sterbt auch ihr, denn ihr seid mit dem heiligen Öl zu Priestern des Herrn geweiht worden!« Die drei befolgten, was Mose ihnen befohlen hatte.

Anweisungen für die Priester

8Der Herr sprach zu Aaron: 9»Du und deine Nachkommen, ihr sollt weder Wein noch andere berauschende Getränke trinken, bevor ihr das heilige Zelt betretet; sonst werdet ihr sterben! Diese Ordnung gilt euch und euren Nachkommen für alle Zeiten. 10Denn ihr müsst unterscheiden können zwischen dem, was Gott geweiht ist und was nicht, was als rein und was als unrein gilt. 11Lehrt die Israeliten alle Ordnungen, die ich euch durch Mose gegeben habe!«

12Mose sagte zu Aaron und dessen Söhnen Eleasar und Itamar, die ihm geblieben waren: »Was vom Speiseopfer nicht für den Herrn verbrannt wird, könnt ihr für euch nehmen und daraus ungesäuertes Brot backen. Es ist besonders heilig, darum esst es neben dem Brandopferaltar! 13An diesem heiligen Ort dürft ihr es essen, denn es ist euer Anteil. Euch und euren Nachkommen steht er zu; so hat der Herr es mir gesagt. 14Von den Opfern, bei denen das Bruststück und die rechte Hinterkeule des Tieres dem Herrn besonders geweiht werden, stehen euch Priestern diese beiden Stücke zu. Ihr dürft sie zusammen mit euren Familien essen, solange ihr dies an einem reinen Ort tut. Es ist euer Anteil an den Friedensopfern der Israeliten. 15Vorher jedoch sollen die Priester die Keule und das Bruststück zusammen mit dem Fett zum Altar bringen. Vor dem Heiligtum schwingen sie das Fleisch hin und her, um es dem Herrn zu weihen. Danach gehören diese Stücke euch und euren Nachkommen, denn so hat es der Herr für alle Zeiten befohlen.«

16Mose erkundigte sich, was mit dem Fleisch des Ziegenbocks geschehen war, den man als Sündopfer dargebracht hatte. Als er hörte, dass es mit dem Rest des Tieres verbrannt worden war, wurde er sehr zornig auf Aarons Söhne Eleasar und Itamar und stellte sie zur Rede: 17»Warum habt ihr das Sündopferfleisch nicht im Vorhof des Heiligtums gegessen? Es ist doch euer Anteil, der besonders heilig ist. Der Herr hat es euch gegeben, weil ihr durch euren Dienst das Volk von seiner Schuld befreit und Versöhnung mit Gott bewirkt. 18Nur wenn das Blut des Opfertieres in das heilige Zelt gebracht worden wäre, hätte das Fleisch verbrannt werden dürfen. So aber hättet ihr von dem Fleisch essen müssen. Das hatte ich euch doch befohlen!«

19Aaron entgegnete: »Versteh doch: Heute haben meine Söhne dem Herrn sein Sündopfer und sein Brandopfer dargebracht, und trotzdem ist mir so etwas Schreckliches zugestoßen! Hätte es da dem Herrn gefallen, wenn ich heute vom Sündopfer gegessen hätte?« 20Als Mose das hörte, gab er sich zufrieden.