Giayo ni Jesus ang Tawong Gipanganak nga Buta
1Samtang naglakaw sila si Jesus, may nakita silang tawo nga buta sukad pa sa iyang pagkatawo. 2Karon, gipangutana si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Magtutudlo, kang kinsa bang sala nga natawo siya nga buta? Iya bang sala o sa iyang mga ginikanan?” 3Miingon si Jesus, “Nabuta siya dili tungod sa iyang sala o sa sala sa iyang mga ginikanan, kondili aron makita sa mga tawo ang gahom sa Dios pinaagi sa pag-ayo kaniya. 4Samtang adlaw pa kinahanglan nga buhaton nato ang gipabuhat sa Dios nga nagpadala kanako. Kay moabot ang gabii o ang panahon nga wala nay makahimo sa iyang gipabuhat. 5Samtang ania pa ako sa kalibotan ako ang suga nga nagahatag ug kahayag sa mga tawo.” 6Human niya kadto masulti miluwa siya sa yuta. Gisagol niya ang luwa sa yuta ug gihidhid niya kini sa mga mata sa buta. 7Miingon siya sa buta, “Adto sa kaligoanan sa Siloam ug panghilam-os didto.” (Ang buot ipasabot sa Siloam “Pinadala.”) Busa miadto ang buta sa Siloam ug nanghilam-os. Pagkahuman, mibalik siya nga makakita na.
8Miingon ang iyang mga silingan ug ang mga tawo nga nakakita kaniadto kaniya nga nagpakilimos, “Dili ba mao man kini ang tawo nga kaniadto nagpunay ug lingkod ug nagpakilimos?” 9Miingon ang uban, “Mao kana siya!” Apan ang uban miingon, “Dili uy! Susama lang kaniyag hitsura.” Busa ang tawo na mismo ang miingon, “Ako gayod ang tawo nga inyong gi-ingon.” 10Busa gipangutana nila siya, “Unsang pagkahitaboa nga makakita ka na man karon?” 11Miingon siya, “Ang tawo nga gitawag nilag Jesus naghimo ug lapok. Pagkahuman, gihidhid niya kini sa akong mga mata ug giingnan dayon niya ako nga moadto sa kaligoanan sa Siloam ug manghilam-os. Busa miadto ako didto ug pagkahuman nako ug panghilam-os, nakakita na ako.” 12Gipangutana nila siya kon asa na ang tawo nga nagaayo kaniya. Miingon siya, “Ambot, wala ako masayod.”
Gisukit-sukit sa mga Pariseo ang Tawo nga Giayo ni Jesus
13Gidala dayon nila ngadto sa mga Pariseo ang maong tawo, nga buta kaniadto. 14Adlaw kadto nga Igpapahulay sa dihang gihimo ni Jesus ang lapok sa pag-ayo niya sa buta. 15Busa gipangutana siya pag-usab sa mga Pariseo kon giunsa nga makakita na siya. Ug gisultihan niya sila, “Gihidhiran ni Jesus ug lapok ang akong mga mata ug pagkahuman nanghilam-os ako, ug karon makakita na ako.” 16May mga Pariseo nga nagaingon, “Ang tawo nga naghimo niini dili gikan sa Dios, tungod kay wala siya nagatuman sa kasugoan mahitungod sa Adlaw nga Igpapahulay.” Apan nagaingon ang uban, “Kon siya tawo nga makasasala dili siya makahimo ug mga milagro nga sama niini.” Busa nabahin sila.
17Nangutana pag-usab ang mga Pariseo sa tawo nga kaniadto buta, “Ingon mo nga giayo ka niya, nan karon, unsa ang ikasulti mo mahitungod kaniya?” Miingon siya, “Alang kanako, usa siya ka propeta.” 18Apan dili motuo ang kadagkoan sa mga Judio nga buta siya kaniadto ug karon makakita na. Busa gipatawag nila ang iyang mga ginikanan, 19ug gipangutana nila sila, “Inyo ba kining anak? Tinuod ba gayod nga natawo siya nga buta? Nganong makakita na man siya karon?” 20Mitubag ang iyang mga ginikanan, “Tinuod nga amo siyang anak ug tinuod nga natawo siya nga buta. 21Apan kon ngano nga makakita na siya ug kon kinsa ang nagaayo kaniya, kana ang wala namo mahibaloi. Pangutan-a ninyo siya kay but-an na man siya ug makatubag alang sa iyang kaugalingon.” 22Mao kadto ang gitubag sa iyang mga ginikanan tungod kay nahadlok sila sa kadagkoan sa mga Judio. Kay kini sila nagkasabot na nga si bisan kinsa nga moila kang Jesus nga mao ang Cristo dili na nila pasudlon sa ilang sinagoga. 23Mao kini ang hinungdan nga ang iyang mga ginikanan miingon, “Pangutan-a ninyo siya kay but-an na man siya.”
24Busa gitawag nila pag-usab ang tawo nga kaniadto buta ug giingnan, “Isulti ang matuod mahitungod niadtong tawo, kay ang Dios nagapaminaw. Sa among kabahin, nahibaloan namo nga siya makasasala.” 25Mitubag ang tawo, “Wala ako masayod kon makasasala ba siya o dili. Basta nahibalo ako nga buta ako kaniadto apan karon makakita na.” 26Nangutana sila pag-usab, “Unsay iyang gihimo kanimo? Giunsa man niya pag-ayo ang imong mga mata?” 27Mitubag siya, “Dili ba gisultihan ko na man kamo? Apan dili kamo motuo. Nan, nganong nangutana pa man kamo pag-usab? Gusto ba usab ninyo nga mahimong iyang mga tinun-an?” 28Busa nasuko sila ug giinsulto nila siya ug giingnan, “Ikaw mao ang iyang tinun-an, apan kami mga tinun-an ni Moises. 29Nahibalo kami nga nakigsulti ang Dios kang Moises kaniadto, apan mahitungod nianang tawhana, wala gani kami masayod kon asa siya gikan!” 30Mitubag dayon ang tawo, “Katingalahan! Siya ang nagaayo kanako, unya moingon kamo nga wala kamo mahibalo kon asa siya gikan. 31Nahibalo kita nga dili tubagon sa Dios ang mga makasasala. Apan tubagon niya ang mga tawo nga nagatahod kaniya ug nagatuman sa iyang kabubut-on. 32Sukad sa pagsugod sa kalibotan wala pa gayod kita makadungog nga may tawo nga nagaayo sa mata sa usa ka tawo nga buta sukad sa iyang pagkatawo. 33Kon dili siya gikan sa Dios, dili unta siya makahimo ug sama niadto.” 34Mitubag ang kadagkoan sa mga Judio, “Natawo ka ug nagdako sa sala, ug karon tudloan mo kami?” Ug gidid-an nila kini sa pagsulod sa ilang mga sinagoga.
Ang Espirituhanon nga Pagkabuta
35Nabalitaan ni Jesus nga gidid-an na nila sa pagsulod sa ilang mga sinagoga ang tawo nga iyang giayo. Busa gipangita niya kini. Sa dihang nakita na niya gipangutana niya kini, “Nagatuo ka ba sa Anak sa Tawo?” 36Mitubag siya, “Sir, tug-ani ako kon kinsa siya aron makatuo ako kaniya!” 37Miingon si Jesus, “Nakita mo na siya, kay siya mismo ang nakigsulti kanimo karon.” 38Miingon ang tawo, “Ginoo, nagatuo ako kanimo!” Ug miluhod dayon siya ug misimba kang Jesus.
39Miingon si Jesus, “Mianhi ako dinhi sa kalibotan aron hukman ang mga tawo. Ang mga nagaangkon nga sila buta sa kamatuoran ayohon nako aron sila makakita. Ug ang mga nagaingon nga sila dili buta, mao hinuon ang mabuta.” 40Unya, may mga Pariseo didto duol kaniya nga nakadungog sa iyang gisulti. Ug nangutana sila, “Ang buot mong ipasabot nga bisan kami mga buta usab?” 41Gitubag sila ni Jesus, “Kon giangkon ninyo nga buta kamo sa kamatuoran, wala unta kamoy sala. Apan tungod kay nagaingon man kamo nga dili kamo buta, kini nagkahulogan lang nga nagpabilin gihapon ang inyong sala.”
عيسی كور مادرزادی را شفا میبخشد
1وقتی عيسی از محلی میگذشت، كور مادرزادی را ديد. 2شاگردان از او پرسيدند: «استاد، اين شخص چرا نابينا به دنیا آمده است؟ آيا در اثر گناهان خود او بوده است يا در نتيجهٔ گناهان پدر و مادرش؟»
3عيسی جواب داد: «هيچكدام. علت آنست كه خدا میخواهد قدرت شفابخش خود را اكنون از طريق او نشان دهد. 4تا فرصت باقيست من بايد وظيفهای را که فرستندهء من به عهدهٔ من گذاشته است انجام دهم، زيرا وقت كمی تا شب باقی مانده و در آن نمیتوان كاری انجام داد. 5من تا وقتی در اين جهان هستم، به آن نور میبخشم!»
6آنگاه آب دهان بر زمين انداخت و با آن گل درست كرد و به چشمان كور ماليد، 7و به او فرمود: «به حوض سيلوحا برو و چشمانت را بشوی.» (سيلوحا به زبان عبری به معنی «فرستاده» میباشد.) آن كور نيز رفت، و چشمان خود را در آن حوض شست و بينا بازگشت.
8همسايهها و كسانی كه او را به عنوان فقيری نابينا میشناختند، از يكديگر پرسيدند: «آيا اين همان گدای كور است؟» 9بعضی گفتند همانست و بعضی ديگر گفتند: «نه، غيرممكن است كه او باشد. اما شباهت زيادی به او دارد.»
مرد فقير گفت: «من همانم.»
10از او پرسيدند: «پس چه شد كه بينا شدی؟»
11گفت: «شخصی كه مردم او را عيسی میخوانند، گِل درست كرد، به چشمانم ماليد و گفت كه به حوض سيلوحا بروم و گل را از چشمانم بشويم. من نيز رفتم و شستم و بينا شدم.»
12پرسيدند: «او حالا كجاست؟»
جواب داد: «نمیدانم.»
13پس او را نزد فريسيان بردند. 14عيسی اين كور را روز شنبه شفا داده بود. 15فريسيان جريان را از او پرسيدند. او نيز گفت كه عيسی گل درست كرد، به چشمانش ماليد و وقتی شست، بينا شد.
16بعضی از ايشان گفتند: «اگر چنين باشد، عيسی از جانب خدا نيست، زيرا در روز عبادت و استراحت كار میكند.»
ديگران گفتند: «ولی چگونه يک شخص گناهكار میتواند چنين معجزهای بكند؟» پس بين ايشان اختلاف افتاد. 17آنگاه فريسیها بازگشتند و به آن مردی كه قبلاً كور بود، گفتند: «تو خودت چه میگويی؟ اين شخص كه چشمانت را باز كرد، كيست؟»
جواب داد: «به نظر من بايد پيامبری از طرف خدا باشد.»
18سران قوم كه نمیخواستند باور كنند كه او كور بوده است، پدر و مادرش را خواستند. 19از ايشان پرسيدند: «اين پسر شماست؟ آيا درست است كه كور به دنیا آمده است؟ پس چطور چشمانش باز شد؟»
20پدر و مادر جواب دادند: «بلی، اين پسر ماست و كور هم به دنیا آمده است. 21ولی نه میدانيم چطور چشمانش باز شد و نه میدانيم چه كسی اين كار را برايش كرده است. از خودش بپرسيد، چون بالغ است و میتواند همه چيز را بگويد.»
22-23پدر و مادر او از ترس سران قوم يهود چنين گفتند، چون ايشان اعلام كرده بودند كه هر كه بگويد عيسی همان مسيح است، او را از تمام مزايای جامعه محروم خواهند كرد.
24فريسیها دوباره او را خواستند و گفتند: «خدا را تمجيد كن نه عيسی را، چون ما خوب میدانيم كه عيسی آدم شيادی است.»
25جواب داد: «من نمیدانم كه او خوب است يا بد. فقط میدانم كه كور بودم و بينا شدم!»
26از او پرسيدند: «خوب، عيسی با تو چه كرد؟ چطور چشمانت را باز كرد؟»
27جواب داد: «من يک بار به شما گفتم، مگر نشنيديد؟ چرا میخواهيد دوباره تعريف كنم؟ آيا شما هم میخواهيد شاگرد او بشويد؟»
28فريسیها او را دشنام داده، گفتند: «تو خودت شاگرد او هستی. ما شاگردان موسی میباشيم. 29ما میدانيم كه خدا با موسی رودررو سخن میگفت. اما دربارهٔ اين شخص، هيچ چيز نمیدانيم.»
30جواب داد: «اين خيلی عجيب است كه او میتواند كوری را بينا كند و شما دربارهٔ او هيچ چيز نمیدانيد؟ 31همه میدانند كه خدا به دعای اشخاص شياد گوش نمیدهد، بلكه دعای كسی را میشنود كه خداپرست باشد و ارادهٔ او را انجام دهد. 32از آغاز جهان تا به حال هيچوقت كسی پيدا نشده كه بتواند چشمان كور مادرزاد را باز كند. 33اگر اين شخص از طرف خدا نبود، چگونه میتوانست چنين كاری بكند؟»
34ايشان فرياد زدند: «ای حرامزادهٔ لعنتی، تو میخواهی به ما درس بدهی؟» پس او را بيرون كردند.
کوری روحانی
35وقتی اين خبر به گوش عيسی رسيد، او را پيدا كرد و فرمود: «آيا تو به مسيح ايمان داری؟»
36جواب داد: «آقا، بگوييد مسيح كيست، چون میخواهم به او ايمان بياورم.»
37عيسی فرمود: «تو او را ديدهای و هم اكنون با تو سخن میگويد.»
38گفت: «بلی ای خداوند، ايمان آوردم.» و عيسی را پرستش كرد.
39عيسی به او فرمود: «من به اين جهان آمدهام تا چشمان دل آنانی را كه در باطن كورند باز كنم و به آنانی كه تصور میكنند بينا هستند، نشان دهم كه كورند.»
40بعضی از فريسيان كه آنجا بودند، گفتند: «آيا منظورت اينست كه ما كوريم؟»
41عيسی جواب داد: «اگر كور بوديد، تقصير نمیداشتيد؛ ولی شما مقصر باقی میمانيد، چون ادعا میكنيد كه چشم داريد و همه چيز را میبينيد.»
