Gilingla sa mga Taga-Gibeon ang mga Israelinhon
1Nadunggan sa tanang mga hari sa kasadpan sa Jordan ang mga kadaogan sa mga Israelinhon. (Kini sila mao ang mga hari sa mga Hitihanon, Amorihanon, Canaanhon, Perisihanon, Hebhanon, ug mga Jebusihanon.) Nagapuyo sila sa mga bukid, kabungtoran sa kasadpan,9:1 kabungtoran sa kasadpan: sa Hebreo, Shefela. ug sa kabaybayonan sa Dagat sa Mediteraneo hangtod sa Lebanon. 2Nagtigom silang tanan sa pagpakiggira kang Josue ug sa Israel.
3Apan sa pagkadungog sa mga taga-Gibeon sa gihimo ni Josue sa Jerico ug sa Ai, 4nagkasabot sila sa paglingla kang Josue. Nagpadala sila ngadto kang Josue ug mga tawo nga may mga asno nga may karga nga mga daan nga sako ug daan usab nga mga panit nga sudlanan sa bino nga gision ug tinapakan pa. 5Nagsul-ob usab silag daan ug tinapakang mga sandalyas ug daan nga mga bisti. Nagbalon silag pan nga nanggahi na ug nangadugmok. 6Miadto sila kang Josue didto sa kampo sa Israel sa Gilgal ug miingon kaniya ug ngadto sa mga Israelinhon, “Mianhi kami dinhi gikan sa layong dapit aron lang sa paghangyo kaninyo nga maghimo kamo ug kasabotan kanamo nga dili ninyo unsaon ang among katawhan.” 7Apan mitubag ang mga Israelinhon, “Tingalig taga-dinhi ra kamo duol kanamo. Busa dili kami mahimong mohimo ug kasabotan kaninyo.” 8Nagpakilooy sila kang Josue, “Andam kami sa pag-alagad kaninyo.” Nangutana si Josue kanila, “Kinsa kamo ug diin kamo gikan?” 9Mitubag sila, “Gikan kami sa layo kaayong dapit. Mianhi kami dinhi kay nakadungog kami bahin sa Ginoo nga inyong Dios. Nadungog namo ang tanang gihimo niya sa Ehipto, 10ug ang tanang gihimo niya sa duha ka mga hari nga Amorihanon sa sidlakan sa Jordan nga sila si Sihon nga hari sa Heshbon, ug si Og nga hari sa Basan nga nagapuyo sa Ashtarot. 11Busa gisugo kami sa among mga pangulo ug mga katagilungsod nga mangandam sa among balonon nga pagkaon ug moanhi dinhi sa pagpakigkita kaninyo aron ingnon kamo nga andam kami sa pag-alagad kaninyo, basta maghimo lang kamo ug kasabotan kanamo nga dili ninyo kami unsaon. 12Tan-awa ra gud ang among dala nga pan. Init pa kini paggikan namo, apan karon nanggahi ug nagakadugmok na. 13Kining mga panit nga sudlanan sa bino bag-o pa kini sa dihang gipuno namo, apan tan-awa, gision na. Ang among mga bisti ug mga sandalyas nadaan na tungod sa kadugay sa among paglakaw.”
14Mituo ang mga Israelinhon ug gidawat nila ang ilang balong pagkaon, apan wala sila magpakitambag sa Ginoo kon unsay ilang buhaton. 15Naghimo si Josue ug kasabotan kanila nga dili niya sila unsaon ug pamatyon. Ug gipanumpaan kini sa mga pangulo sa Israel.
16Paglabay sa tulo ka adlaw human mahimo ang kasabotan, nadunggan sa mga Israelinhon nga duol lang diay kanila ang gipuy-an niadtong mga tawhana. 17Busa nanglakaw ang mga Israelinhon, ug sa ikatulo ka adlaw miabot sila sa mga lungsod nga gipuy-an niadtong mga tawhana. Kini nga mga lungsod mao ang Gibeon, Kefira, Beerot, ug Kiriat-Jearim. 18Apan wala sila sulonga sa mga Israelinhon tungod kay ang mga pangulo sa katilingban may gipanumpaan na nga kasabotan ngadto kanila sa ngalan sa Ginoo, ang Dios sa Israel.
Nagreklamo ang tibuok katilingban ngadto sa ilang mga pangulo, 19apan mitubag ang tanang mga pangulo, “May gipanumpaan na kita kanila sa ngalan sa Ginoo, ang Dios sa Israel, busa karon dili kita makahilabot kanila. 20Mao na lang kini ang atong himuon: Dili nato sila patyon kay basin ug silotan kita sa Dios tungod sa atong gipanumpaan kanila. 21Pasagdi ninyo sila nga mabuhi. Apan himuon nato silang tigpangahoy ug tigsag-ob alang sa tibuok katilingban.” Ug mao kadto ang nahitabo sa mga taga-Gibeon sumala sa gisulti sa mga pangulo kabahin kanila.
22Gipatawag ni Josue ang mga taga-Gibeon ug giingnan, “Nganong gilingla ninyo kami? Nganong miingon kamo nga gikan pa kamo sa layo kaayong dapit, nga taga-dinhi man lang diay kamo duol kanamo? 23Tungod sa inyong gibuhat panghimaraoton kamo sa Dios: Gikan karon, mag-alagad na kamo isip mga tigpangahoy ug tigsag-ob alang sa templo sa akong Dios.” 24Mitubag sila kang Josue, “Gihimo namo kini tungod kay nahadlok kami basin patyon ninyo kami. Kay nasayran gayod namo nga gisugo sa Ginoo nga imong Dios si Moises nga iyang alagad nga ihatag kaninyo kining mga yutaa ug pamatyon ang tanan nga nagapuyo dinhi. 25Karon ania kami ilalom sa imong gahom, ikaw na ang mahibalo kon unsay angay mong buhaton kanamo.” 26Wala tugoti ni Josue nga pamatyon sila sa mga Israelinhon. 27Apan gihimo niya silang mga tigpangahoy ug tigsag-ob alang sa mga Israelinhon ug sa halaran sa Ginoo. Hangtod karon ginahimo nila kini nga mga buluhaton sa dapit nga gipili sa Ginoo diin siya pagasimbahon.
A Astúcia dos Gibeonitas: o Acordo com Josué
1E souberam disso todos os reis que viviam a oeste do Jordão, nas montanhas, na Sefelá9.1 Pequena faixa de terra de relevo variável entre a planície costeira e as montanhas; também em 10.40; 11.2,16; 12.8 e 15.33. e em todo o litoral do mar Grande até o Líbano. Eram os reis dos hititas, dos amorreus, dos cananeus, dos ferezeus, dos heveus e dos jebuseus. 2Eles se ajuntaram para guerrear contra Josué e contra Israel.
3Contudo, quando os habitantes de Gibeom souberam o que Josué tinha feito com Jericó e Ai, 4recorreram a um ardil. Enviaram uma delegação, trazendo jumentos carregados de sacos gastos e vasilhas de couro velhas, rachadas e remendadas. 5Os homens calçavam sandálias gastas e remendadas e vestiam roupas velhas. Todos os pães do suprimento deles estavam secos e esmigalhados. 6Foram a Josué, no acampamento de Gilgal, e disseram a ele e aos homens de Israel: “Viemos de uma terra distante. Queremos que façam um acordo conosco”.
7Os israelitas disseram aos heveus: “Talvez vocês vivam perto de nós. Como poderemos fazer um acordo com vocês?”
8“Somos seus servos”, disseram a Josué.
Josué, porém, perguntou: “Quem são vocês? De onde vocês vêm?”
9Eles responderam: “Seus servos vieram de uma terra muito distante por causa da fama do Senhor, o seu Deus. Pois ouvimos falar dele, de tudo o que fez no Egito 10e de tudo o que fez aos dois reis dos amorreus a leste do Jordão: Seom, rei de Hesbom, e Ogue, rei de Basã, que reinava em Asterote. 11E os nossos líderes e todos os habitantes da nossa terra nos disseram: ‘Juntem provisões para a viagem, vão encontrar-se com eles e digam-lhes: Somos seus servos, façam um acordo conosco’. 12Este nosso pão estava quente quando o embrulhamos em casa no dia em que saímos de viagem para cá. Mas vejam como agora está seco e esmigalhado. 13Estas vasilhas de couro que enchemos de vinho eram novas, mas agora estão rachadas. E as nossas roupas e sandálias estão gastas por causa da longa viagem”.
14Os israelitas examinaram9.14 Ou provaram as provisões dos heveus, mas não consultaram o Senhor. 15Então Josué fez um acordo de paz com eles, garantindo poupar-lhes a vida, e os líderes da comunidade o confirmaram com juramento.
16Três dias depois de fazerem o acordo com os gibeonitas, os israelitas souberam que eram vizinhos e que viviam perto deles. 17Por isso partiram de viagem e três dias depois chegaram às cidades dos heveus, que eram Gibeom, Quefira, Beerote e Quiriate-Jearim. 18Mas não os atacaram, porque os líderes da comunidade lhes haviam feito um juramento em nome do Senhor, o Deus de Israel.
Toda a comunidade, porém, queixou-se contra os líderes, 19que lhes responderam: “Fizemos a eles o nosso juramento em nome do Senhor, o Deus de Israel; por isso não podemos tocar neles. 20Todavia, nós os trataremos assim: vamos deixá-los viver, para que não caia sobre nós a ira divina por quebrarmos o juramento que lhes fizemos”. 21E acrescentaram: “Eles ficarão vivos, mas serão lenhadores e carregadores de água para toda a comunidade”. E assim se manteve a promessa dos líderes.
22Então Josué convocou os gibeonitas e disse: “Por que vocês nos enganaram dizendo que viviam muito longe de nós, quando na verdade vivem perto? 23Agora vocês estão debaixo de maldição: nunca deixarão de ser escravos, rachando lenha e carregando água para a casa do meu Deus”.
24Eles responderam a Josué: “Os seus servos ficaram sabendo como o Senhor, o seu Deus, ordenou que o seu servo Moisés desse a vocês toda esta terra e que eliminasse todos os seus habitantes da presença de vocês. Tivemos medo do que poderia acontecer conosco por causa de vocês. Por isso agimos assim. 25Estamos agora nas suas mãos. Faça conosco o que parecer bom e justo”.
26Josué então os protegeu e não permitiu que os matassem. 27Mas naquele dia fez dos gibeonitas lenhadores e carregadores de água para a comunidade e para o altar do Senhor, no local que o Senhor escolhesse. É o que eles são até hoje.
