Ang Pagtuli
1Nabalitaan sa tanang mga hari nga Amorihanon sa kasadpan sa Jordan ug sa tanang mga hari nga Canaanhon sa kabaybayonan sa Dagat sa Mediteraneo kon giunsa pagpamala sa Ginoo ang Suba sa Jordan sa dihang mitabok ang mga Israelinhon. Busa nahadlok sila ug nawad-ag kaisog sa pagpakiggira sa mga Israelinhon.
2Niadtong higayona miingon ang Ginoo kang Josue, “Paghimog mga kutsilyo gikan sa batong bantilis ug pagpanuli sa ikaduhang higayon sa mga Israelinhon.” 3Busa naghimo si Josue ug mga kutsilyo, ug gipangtuli ang mga Israelinhon didto sa Bungtod sa Gitulian.
4-6Mao kini ang hinungdan kon nganong gipangtuli ni Josue ang mga lalaki: Sa dihang mihawa ang mga Israelinhon sa Ehipto, ang tanang mga lalaki natuli na. Apan ang mga nangatawo sulod sa 40 ka tuig nga paglakaw nila sa kamingawan wala matuli. Ug niadtong panahona, ang mga lalaki nga anaa sa hustong edad sa pagpakiggira nangamatay tungod kay wala sila mituman sa Ginoo. Giingnan sila sa Ginoo nga dili gayod nila makita ang maayo ug mabungahon nga yuta5:4-6 maayo… yuta: sa Hebreo, yuta nga nagaagas ang gatas ug dugos. nga iyang gisaad ngadto sa ilang mga katigulangan nga ihatag kanila. 7Ang ilang mga anak nga lalaki nga mipuli kanila maoy gipangtuli ni Josue, kay wala kini sila matuli niadtong panahon sa ilang paglakaw. 8Human sila matuli, nagpabilin sila sa ilang kampo hangtod nga naayo sila.
9Unya miingon ang Ginoo kang Josue, “Karong adlawa gikuha ko gikan kaninyo ang kaulawan sa inyong pagkaulipon sa Ehipto.” Busa kadtong dapita gitawag nga Gilgal5:9 Gilgal: Ang buot ipasabot, gikuha. hangtod karon.
10Samtang nagkampo ang mga Israelinhon sa Gilgal, sa kapatagan sa Jerico, gisaulog nila ang Pista sa Paglabay sa Anghel sa gabii sa ika-14 nga adlaw sa unang bulan. 11Pagkaugma, nangaon sila sa mga abot gikan niadtong yutaa: sinanlag nga trigo ug pan nga walay patubo. 12Sukad niadto miundang na ang pagpangahulog sa manna, ug wala nay manna ang mga Israelinhon. Ang ilang pagkaon sukad niadtong tuiga mao na ang mga abot gikan sa yuta sa Canaan.
13Samtang didto si Josue duol sa Jerico, may nakita siyang tawo nga nagatindog sa iyang atubangan nga nagkupot ug espada. Gipangutana siya ni Josue, “Kaabin ka ba namo o kaaway?” 14Mitubag ang tawo, “Dili ninyo ako kaabin o kaaway. Mianhi ako dinhi ingon nga pangulo sa kasundalohan sa Ginoo.” Mihapa si Josue sa pagtahod ug unya nangutana kaniya, “Sir, unsay gusto nimong isugo kanako nga imong alagad?” 15Mitubag ang pangulo sa kasundalohan sa Ginoo, “Huboa ang imong sandalyas, kay balaan nga dapit ang imong gibarogan.” Ug gituman ni Josue ang gisugo kaniya.
1Da de amoritiske konger, der herskede vest for Jordanfloden, og de kana’anæiske konger langs Middelhavets kyst hørte, at Herren havde stoppet vandet i Jordanfloden, så israelitterne kunne gå over, blev de lammet af frygt og turde ikke kæmpe imod Israels folk.
Omskærelsen og påskefesten i Gilgal
2Herren sagde nu til Josva: „Lav nogle flinteknive og sørg for, at israelitterne bliver omskåret som før i tiden.” 3Josva gjorde, som Herren havde sagt, og de mandlige israelitter blev omskåret ved et sted, som blev kaldt Givat-ha-Aralot.5,3 Det betyder: „forhudshøjen”. 4-5Alle de omskårne, våbenføre mænd, som i sin tid havde forladt Egypten, var døde undervejs, og de, som var blevet født under ørkenvandringen, var aldrig blevet omskåret. 6Israelitterne havde jo opholdt sig i ørkenen i 40 år, indtil alle de våbenføre mænd var døde. Herren havde nemlig sagt, at på grund af deres ulydighed måtte de ikke få lov at se det land, han havde lovet deres forfædre—et land, som flyder med mælk og honning. 7Det var deres sønner, der nu blev omskåret.
8Efter omskærelsen hvilede mændene i lejren, indtil deres sår var lægt.
9Herren sagde til Josva: „I dag har jeg fjernet skammen fra jeres slavetid i Egypten. Jeg har rullet den bort.” Derfor kaldte man stedet Gilgal,5,9 Det betyder: „rulle bort”. og det kaldes det den dag i dag. 10Mens de lå i lejren ved Gilgal på Jerikosletten, fejrede de påske om aftenen den fjortende dag i årets første måned. 11Dagen efter spiste de af landets afgrøde: ristet korn og brød bagt uden surdej. 12Fra den dag kom der ikke mere manna, men de spiste af Kana’ans afgrøder.
Jerikos fald
13En dag, mens Josva opholdt sig i nærheden af Jeriko, så han pludselig, at der stod en mand med draget sværd foran ham. Josva gik hen til ham og spurgte: „Hører du til hos os eller vores fjender?”
14„Ingen af delene,” svarede manden. „Jeg er øverstkommanderende for Herrens hær!”
Da faldt Josva på knæ og bøjede ansigtet mod jorden. „Til tjeneste, Herre!” udbrød han. „Hvad ønsker du, jeg skal gøre?”
15Den øverstkommanderende over Herrens hær svarede: „Tag dine sko af, for du står på et helligt sted.” Og Josva gjorde, som han sagde.
