Josue 23 – APSD-CEB & HOF

Ang Pulong Sa Dios

Josue 23:1-16

Ang mga Kataposang Pahimangno ni Josue ngadto sa mga Israelinhon

1Sulod sa dugayng panahon, gihatagan sa Ginoo ug kalinaw ang Israel gikan sa ilang mga kaaway sa palibot. Tigulang na kaayo si Josue, 2busa gipatawag niya ang tanang Israelinhon, apil ang mga tigdumala, mga pangulo, mga maghuhukom, ug mga opisyales. Miingon siya kanila, “Tigulang na kaayo ako. 3Nakita ninyo mismo ang tanang gihimo sa Ginoo nga inyong Dios niadtong mga nasora tungod kaninyo. Ang Ginoo nga inyong Dios mao ang nakiggira alang kaninyo. 4Gibahin-bahin ko na kaninyo isip panulondon sa inyong mga tribo ang tanang kayutaan sa mga nasod nga atong23:4 atong: sa Hebreo, akong. nailog. Kini nga kayutaan gikan sa Suba sa Jordan sa sidlakan paingon sa Dagat sa Mediteraneo sa kasadpan, ingon man ang kayutaan sa mga nasod nga wala pa nato mailog. 5Mainyo ang ilang mga yuta, sumala sa gisaad kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios. Kay ipaabog sila sa Ginoo kaninyo.

6“Magpakalig-on kamo, ug paningkamoti gayod nga matuman ninyo ang tanang nahisulat sa Libro sa Kasugoan ni Moises. Ayaw gayod ninyo kini lapasa. 7Ayaw kamo pagpakighiusa niining mga nasod nga nagpabilin uban kaninyo. Ug ayaw kamo pagsangpit sa ngalan sa ilang mga dios ni panumpa ginamit ang ngalan niini. Ayaw usab kamo pagsimba o pag-alagad kanila. 8Pagmatinumanon hinuon kamo sa Ginoo nga inyong Dios, sama sa inyong ginabuhat hangtod karon.

9“Gipaabog sa Ginoo kaninyo ang mga nasod nga dagko ug gamhanan, ug hangtod karon wala pa gayoy bisan usa nga nakapildi kaninyo. 10Si bisan kinsa kaninyo makaabog ug 1,000 ka mga tawo, tungod kay ang Ginoo nga inyong Dios mao ang nakiggira alang kaninyo sumala sa iyang gisaad. 11Busa siguroha gayod ninyo nga higugmaon ninyo ang Ginoo nga inyong Dios.

12“Apan kon motalikod kamo kaniya, ug makighiusa niining mga nasod nga nagpabilin uban kaninyo, ug makigminyo kamo kanila, 13sigurado gayod nga dili na ipaabog sa Ginoo nga inyong Dios kining mga nasora. Mahimo silang sama kadelikado sa lit-ag alang kaninyo. Maghatag silag kasakit kaninyo sama sa kasakit sa lapdos sa latigo diha sa inyong likod o sa tuslok sa tunok sa inyong mga mata. Magpadayon kini hangtod nga mangamatay kamo niining maayo nga yuta nga gihatag kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios.

14“Hapit na ako mamatay. Nahibalo kamo sa tibuok ninyong kasingkasing ug hunahuna nga gituman sa Ginoo nga inyong Dios ang tanang maayong mga butang nga iyang gisaad kaninyo. Wala gayoy bisan usa nga wala matuman. 15Apan maingon nga gituman sa Ginoo nga inyong Dios ang tanang maayong mga butang nga iyang gisaad kaninyo, tumanon usab niya ang kalaglagan nga iyang gipasidaan kaninyo hangtod nga mahanaw kamo sa yuta nga gihatag niya kaninyo. 16Oo, mahitabo kini kon molapas kamo sa kasabotan sa Ginoo nga inyong Dios nga iyang gipatuman kaninyo, ug kon mosimba kamo ug moalagad sa ubang mga dios, ipatagamtam gayod niya kaninyo ang iyang kasuko. Ug sulod sa mubo kaayong panahon, mangamatay kamong tanan dinhi niining maayo nga yuta nga iyang gihatag kaninyo.”

Hoffnung für Alle

Josua 23:1-16

Josuas Abschiedsreden

(Kapitel 23–24)

Josuas letzte Mahnungen an die führenden Männer Israels

1Seit langer Zeit lebten die Israeliten nun in Ruhe und Frieden. Der Herr sorgte dafür, dass die Völker ringsum sie nicht bedrohten. Josua war inzwischen sehr alt geworden. 2Eines Tages rief er die führenden Männer Israels, die Sippenoberhäupter, die Richter und Beamten zusammen. Er sagte zu ihnen: »Ich bin schon sehr alt und werde bald sterben. 3Ihr habt mit eigenen Augen gesehen, was der Herr mit allen Völkern in dieser Gegend gemacht hat. Er selbst, der Herr, euer Gott, hat für euch gekämpft, und das tut er bis heute. 4Erinnert euch nur, wie ich das Land zwischen dem Jordan im Osten und dem Mittelmeer im Westen euren Stämmen durch das Los zugeteilt habe. Viele Völker habe ich hier besiegt. Einige sind zwar noch übrig geblieben, 5doch der Herr, euer Gott, wird auch sie verstoßen und vertreiben. Ihr werdet ihr Land in Besitz nehmen, wie er es versprochen hat.

6Seid fest entschlossen, alles zu befolgen, was im Gesetzbuch von Mose aufgeschrieben ist! Weicht kein Stück davon ab! 7Vermischt euch nicht mit den Völkern, die noch in eurem Land wohnen! Nehmt die Namen ihrer Götter nicht in den Mund und schwört nicht bei ihnen! Dient ihnen nicht und betet sie nicht an! 8Haltet dem Herrn, eurem Gott, die Treue, wie ihr es bis heute getan habt.

9Der Herr hat große und mächtige Völker euretwegen vertrieben. Niemand konnte euch standhalten. 10Ein Einziger von euch verjagt tausend Feinde! Denn der Herr, euer Gott, kämpft selbst für euch, wie er es versprochen hat. 11Liebt den Herrn, euren Gott, bemüht euch immer wieder darum, denn es geht um euer Leben! 12Wenn ihr euch von ihm abwendet und euch mit den Völkern einlasst, die noch in eurem Land sind, wenn ihr euch mit ihnen verheiratet und vermischt, 13dann wird der Herr, euer Gott, diese Völker ganz gewiss nicht mehr aus eurem Land vertreiben. Dann werden sie für euch zum Fallstrick. Sie werden euch quälen wie Peitschenhiebe und wie Dornenzweige, die man euch ins Gesicht schlägt. Am Ende wird keiner von euch in diesem guten Land bleiben, das der Herr, euer Gott, euch gegeben hat.

14Bald werde ich sterben, denn jedes Leben geht einmal zu Ende. Dann nehmt euch zu Herzen, was ihr erlebt habt, und denkt immer daran: Kein Versprechen des Herrn, eures Gottes, blieb unerfüllt – alles ist eingetroffen! 15-16Aber genau so, wie der Herr, euer Gott, jedes Versprechen gehalten hat, so wird er auch jede Drohung wahr machen, wenn ihr den Bund brecht, den er mit euch geschlossen hat. Wenn ihr anderen Göttern dient und sie anbetet, dann wird sich der Herr voller Zorn gegen euch wenden und euch bald aus dem guten Land vertreiben, das er euch gegeben hat.«