Josue 17 – APSD-CEB & HTB

Ang Pulong Sa Dios

Josue 17:1-18

Ang Kayutaan sa Katunga sa Tribo ni Manase

1May gihatag usab nga kayutaan alang sa katunga sa tribo ni Manase nga kamagulangan nga anak ni Jose. Ang Gilead ug ang Basan sa sidlakan sa Suba sa Jordan gihatag na ngadto sa pamilya ni Makir tungod kay maayo siya nga sundalo. (Si Makir nga amahan ni Gilead, mao ang kamagulangan nga anak ni Manase.) 2Ang kayutaan sa kasadpan sa Jordan gihatag ngadto sa ubang mga kaliwat ni Manase nga mao ang mga pamilya ni Abiezer, Helek, Asriel, Shekem, Hefer, ug Shemida. Gipang-apod-apod kini sa ilang tagsa-tagsa ka pamilya.

3Unya, may usa ka tawo nga ginganlag si Zelofehad nga anak ni Hefer ug apo ni Gilead. Si Gilead anak ni Makir, ug si Makir anak ni Manase. Kini si Zelofehad walay anak nga lalaki, kondili, mga babaye lang. Sila mao si Mala, Noa, Hogla, Milca, ug Tirza. 4Miadto sila kang Eleazar nga pari, kang Josue nga anak ni Nun, ug sa mga pangulo ug miingon, “Nagsugo ang Ginoo kang Moises nga hatagan kamig yuta sama sa gihimo niya sa uban namong mga paryenteng lalaki.” Busa gihatagan sila ug bahin sumala sa giingon sa Ginoo. 5Mao kini ang hinungdan kon ngano nga ang tribo ni Manase nakaangkon ug napulo ka bahin sa yuta, gawas sa Gilead ug Basan sa sidlakang bahin sa Jordan, 6tungod kay sama sa iyang mga kaliwat nga lalaki, gihatagan man usab ug bahin ang iyang mga kaliwat nga babaye. Ang Gilead gihatag ngadto sa uban pang mga kaliwat ni Manase.

7Ang utlanan sa yuta tribo ni Manase naggikan sa Asher hangtod sa Micmetat sa sidlakang bahin sa Shekem. Unya mipaingon kini sa habagatan ngadto sa yuta sa mga lumulupyo duol sa tuboran sa Tapua.17:7 tuboran sa Tapua: o, En Tapua. 8(Ang mga yuta libot sa Tapua iya sa tribo ni Manase. Apan ang mga Tapua mismo nga anaa sa utlanan sa yuta tribo ni Manase iya sa mga kaliwat ni Efraim.) 9Ang utlanan mipaingon sa lugut sa Kana. May mga lungsod sa habagatang bahin sa lugut nga iya sa tribo ni Efraim, bisan nasulod kini sa teritoryo sa tribo ni Manase. Ang utlanan sa tribo ni Manase nagpadayon sa amihan nga bahin sa lugut hangtod sa Dagat sa Mediteraneo. 10Ang kayutaan nga anaa sa habagatan sa lugut iya sa tribo ni Efraim ug ang kayutaan nga anaa sa amihan sa lugut iya sa tribo ni Manase. Ang utlanan sa tribo ni Manase sa kasadpan mao ang Dagat sa Mediteraneo. Sa amihan nga kasadpan sa tribo ni Manase mao ang tribo ni Asher, ug sa amihan nga sidlakan mao ang tribo ni Isacar.

11Mao kini ang mga lungsod sa yuta sa mga tribo ni Isacar ug Asher nga gihatag ngadto sa tribo ni Manase: ang Bet Shan, Ibleam, Dor (o Nafat Dor), Endor, Taanac, Megido, ug ang mga lungsod sa palibot niini. 12Apan kining mga lungsora wala mapuy-i sa mga kaliwat ni Manase, kay dili nila maabog ang mga Canaanhon didto. 13Apan sa dihang nalig-on na ang mga Israelinhon, gihimo nilang mga ulipon ang mga Canaanhon, apan wala gihapon nila sila aboga.

14Miingon ang mga kaliwat ni Jose kang Josue, “Nganong usa ra man ka bahin sa yuta ang gihatag mo kanamo? Daghan kaayo kami tungod kay gipanalanginan gayod kami sa Ginoo.”

15Mitubag si Josue, “Kon daghan na kaayo kamo ug gamay ra alang kaninyo ang mga kabungtoran sa Efraim, pangadto kamo sa kalasangan sa mga Perisihanon ug mga Refaimnon. Panghawan kamo didto ug dapit alang sa inyong kaugalingon.”

16Miingon ang mga kaliwat ni Jose, “Ang mga bukid gamay ra alang kanamo, ug dili namo mapildi ang mga Canaanhon sa kapatagan tungod kay may mga karwahe sila nga puthaw. Mao usab ang mga Canaanhon sa Bet Shan ug sa mga lungsod sa palibot niini, ug sa Kapatagan sa Jezreel.” 17Mitubag pag-usab si Josue, “Tungod kay daghan kaayo kamo ug labihan kagamhanan, dili lang kay usa ang inyong bahin, 18mainyo usab ang kalasangan sa kabukiran. Bisan kalasangan kini, hawani lang ninyo, kay mainyo ang kinatibuk-an niini. Ug bahin sa mga Canaanhon, sigurado nga maabog ninyo sila bisan pag gamhanan sila ug may mga karwahe nga puthaw.”

Het Boek

Jozua 17:1-18

Het land van de halve stam van Manasse

1De stam van Manasse kreeg ook land toegewezen door loting, want Manasse was Jozefs oudste zoon. De familie van Machir, de oudste zoon van Manasse en heer van Gilead, kreeg het land van Gilead en Basan ten oosten van de Jordaan, want zij waren een familie van heldhaftige strijders. 2Nu werd dus land ten westen van de Jordaan toegewezen aan de families van Abiëzer, Helek, Asriël, Sechem, Chefer en Semida. 3Chefers zoon Selofchad, een kleinzoon van Gilead, achterkleinzoon van Machir en achter-achter-kleinzoon van Manasse, had echter geen zonen. Hij had wel vijf dochters die Machla, Noa, Hogla, Milka en Tirza heetten.

4Deze vrouwen gingen naar de priester Eleazar, Jozua en de Israëlitische leiders en brachten hun in herinnering: ‘De Here heeft Mozes gezegd dat wij net zoveel eigendom moesten krijgen als de mannen van onze stam.’ Zo kregen deze vrouwen, precies zoals de Here door Mozes had bevolen, net zoʼn groot erfdeel als hun vijf ooms. 5-6 Het totale erfdeel kwam daarmee op tien stukken land, nog afgezien van het land van Gilead en Basan aan de andere kant van de Jordaan.

7De noordgrens van de stam van Manasse liep in zuidelijke richting van Aser naar Michmethath dat ten oosten van Sichem ligt. Verder naar het zuiden bereikte de grens de bron van Tappuah. 8Het land van Tappuah behoorde toe aan Manasse, maar de stad Tappuah, op de grens van Manasses land, maakte deel uit van het gebied van Efraïm. 9Vanaf de bron van Tappuah volgde de grens van Manasse de noordelijke oever van de rivier Kana naar de Middellandse Zee. Verscheidene steden ten zuiden van de rivier behoorden aan Efraïm toe, ook al lagen zij in het gebied van Manasse. 10Het land ten zuiden van de Kana, dat zich naar het westen uitstrekte tot aan de Middellandse Zeekust, was aan Efraïm toegewezen en het land ten noorden van de rivier en ten oosten van de kust ging naar Manasse. Manasses noordgrens was het gebied van Aser en de oostgrens was het gebied van Issachar.

11De halve stam van Manasse kreeg ook nog enkele steden in de gebieden die aan Issachar en Aser waren toegewezen. Dat waren: Bet-Sean, Jibleam, Dor, Endor, Taänach, Megiddo met zijn drie heuvels en de dorpen die bij deze steden behoorden. 12Maar omdat de nakomelingen van Manasse er niet in slaagden de inwoners van deze steden te verdrijven, bleven de Kanaänieten er wonen. 13Toen de Israëlieten later echter sterk genoeg waren geworden, dwongen zij de Kanaänieten tot slavenarbeid.

14De twee stammen van Jozef gingen naar Jozua en vroegen: ‘Waarom hebt u ons slechts één stuk land toegewezen, terwijl de Here ons zoʼn grote bevolking heeft gegeven?’ 15‘Als het heuvelgebied van Efraïm niet groot genoeg voor u is,’ antwoordde Jozua, ‘kap dan open plekken in het bos waar de Perizzieten en Refaïeten wonen.’ 16-18‘Dat is goed,’ vonden de stammen van Jozef, ‘want de Kanaänieten in de laagvlakten rond Bet-Sean en de vallei van Jizreël hebben ijzeren strijdwagens en zijn te sterk voor ons.’ ‘Dan krijgen jullie de bossen in het gebergte,’ besloot Jozua, ‘en omdat jullie zoʼn grote en sterke stam vormen, zullen jullie er zeker in slagen daar ruimte te maken om te kunnen leven. Jullie krijgen dan een dubbel deel, want de Kanaänieten zullen zeker uit de dalen worden verdreven, ook al zijn zij sterk en hebben zij ijzeren strijdwagens.’