Jonas 2 – APSD-CEB & OL

Ang Pulong Sa Dios

Jonas 2:1-10

Ang Pag-ampo ni Jonas

1Nagaampo si Jonas sa Ginoo nga iyang Dios didto sa sulod sa tiyan sa isda. 2Miingon siya:

“Sa akong kalisdanan, mitawag ako kanimo Ginoo, ug gitubag mo ako.

Nangayo ako ug tabang kanimo sa dihang nagaungaw ako sa kamatayon,2:2 sa dihang nagaungaw ako sa kamatayon: sa literal, sa dapit sa mga patay.

ug gidungog mo ako.

3Gitambog mo ako sa kinahiladman sa dagat.

Gilibotan ako sa tubig ug gibanlas sa mga balod nga imong gipadala.

4Gipahilayo mo ako sa imong presensya,

Apan maglantaw gehapun ako sa imong balaan nga templo.

5Gilapawan ako sa tubig ug daw sa malumos na gayod ako.

Naputos sa sagbot ang akong ulo.

6Miunlod ako ngadto sa kinahiladman sa dagat,

nabilanggo ako sa kinahiladman sa yuta sa walay kataposan.

Apan gihaw-as mo ako gikan sa kahiladman, O Ginoo nga akong Dios.

7Sa dihang hapit na mahugno ang akong kinabuhi, misangpit ako kanimo, Ginoo,

ug gidungog mo ang akong pag-ampo didto sa imong balaan nga templo.

8Kadtong mga tawo nga nagsimba sa mga walay pulos nga mga dios-dios nagsalikway sa imong grasya nga ila untang mahiagumankanila.

9Apan, ako, inubanan sa mga awit sa pagpasalamat, maghalad kanimo.

Tumanon ko ang akong mga panaad.

Ang kaluwasan gekan sa Ginoo.”

10Unya, gimandoan sa Ginoo ang isda, ug gisuka niini si Jonas sa baybayon.

O Livro

Jonas 2:1-10

A oração de Jonas

1Jonas orou ao Senhor, seu Deus, dentro do peixe.

2“Na minha angústia clamei ao Senhor

e ele respondeu-me;

da profundidade da morte gritei e ele ouviu-me!

3Lançaste-me para o fundo do oceano;

mergulhei nas vagas e fui coberto por ondas alterosas em fúria.

4Ó Senhor, expulsaste-me para longe de ti!

Será que nunca mais verei o teu santo templo?

5Andei empurrado pelas vagas,

cercado bem de perto pela morte.

As ondas envolveram-me completamente,

as algas enrolaram-se à minha cabeça.

6Desci à base das montanhas que se erguem do fundo do mar.

Os ferrolhos da vida correram sobre mim

e fiquei preso no país da morte.

Mas tu, ó Senhor, meu Deus,

tu livraste-me da perdição!

7Quando já tinha perdido toda a esperança,

voltei os pensamentos uma vez mais para ti, Senhor.

A minha oração chegou ao teu santo templo.

8Sem dúvida que quem adora deuses

voltou as costas às misericórdias que Deus pode conceder!

9A mais ninguém prestarei culto senão a ti!

Fá-lo-ei com um coração profundamente agradecido.

Com certeza cumprirei as minhas promessas.

Só do Senhor me vem salvação!”

10O Senhor mandou ao peixe que lançasse Jonas numa praia e ele assim fez.