Job 9 – APSD-CEB & NIV

Ang Pulong Sa Dios

Job 9:1-35

Mitubag si Job

1Unya mitubag si Job, 2“Oo, tinuod kanang ginaingon mo. Apan unsaon sa tawo pagpamatuod nga inosente siya atubangan sa Dios? 3Bisan lalison pa niya sa hukmanan ang Dios, wala siyay mahimo, kay dili niya matubag ang bisan usa lang sa libo ka mga pangutana sa Dios. 4Maalam ug gamhanan gayod ang Dios. Kinsa bay mibatok kaniya nga nagmadaogon?

5“Sa walay pagpasidaan, tay-ogon niya ang mga bukid ug mangatiphag kini sa iyang kasuko. 6Palinogon niya ang yuta gikan sa pundasyon niini. 7Sa iyang pagmando, dili mosidlak ang adlaw ug ang mga bitoon. 8Siya lamang ang makabuklad sa kalangitan, ug siya lamang ang makapahunong sa balod. 9Siya ang nagmugna sa mga grupo sa mga bitoon nga gitawag Oso, Orion, Pleyades, ug sa mga bitoon sa habagatan. 10Nagahimo siyag katingalahang mga butang ug mga milagro nga dili matugkad ug dili maihap. 11Kon labyan ako niya, dili ko siya makita ug mamatikdan. 12Kon may gusto siyang kuhaon, walay makapugong kaniya. Kinsa bay makareklamo sa iyang ginahimo? 13Dili pugngan sa Dios ang iyang kasuko. Bisan ang mga katabang sa dragon nga si Rahab moluhod sa kahadlok kaniya. 14Busa unsaon ko pagpanubag sa Dios? 15Bisan pag dili ako sad-an, dili ako makapangatarongan. Ang mahimo ko lang mao ang pagpakilooy sa Dios nga akong Maghuhukom. 16Bisan pag hangyoon ko siya nga mag-atubangay kami ug mosugot siya, dili gihapon niya ako pamation. 17Kay gipaantos niya ako nga daw sa gihapak ug bagyo, ug gipasamot niya ang akong mga kasakit sa walay hinungdan. 18Halos dili na niya ako paginhawaon sa labihan nga kasakit nga gipaantos niya kanako. 19Kon sa pakusganay lang, kusgan gayod siya! Ug kon sa akusahay, kinsay makaakusar kaniya? 20Bisan pag dili ako sad-an, hukman gihapon ako ug silotan tungod sa akong gipanulti sa pagpanalipod sa akong kaugalingon. 21Bisag walay ikasaway sa akong kinabuhi, wala kini bale kanako. Naglagot ako sa akong kinabuhi. 22Kay mao ra man gihapon; sama ra nga laglagon sa Dios ang matarong ug ang daotan. 23Magkatawa ra siya kon kalit mamatay sa katalagman ang matarong. 24Gitugyan niya ang kalibotan ngadto sa mga daotan. Gibutaan niya ang mata sa mga maghuhukom. Kon dili siya ang naghimo niini, nan, kinsa pa man?

25“Paspas nga nanglabay ang mga adlaw sa akong kinabuhi; mas paspas pa kaysa magdadagan. Nanglabay kini nga wala gayoy kalipay. 26Sama ka paspas sa tulin nga sakayan o sa pagsakdap sa agila. 27Bisan pag dili na ako moreklamo ug undangan ko na ang pagsubo, ug mopahiyom na lang, 28mahadlok gihapon ako sa mga pag-antos nga moabot kanako. Kay nasayod ako nga dili niya ako isipon nga dili sad-an. 29Unsa pa may kapuslanan sa pagpaninguha ko nga depensahan ang akong kaugalingon, sanglit ginaisip niya ako karon nga sad-an? 30Bisan pag sabonan ko ang akong tibuok lawas aron mahimo akong hinlo, 31ituslob niya gihapon ako sa lapokon nga bangag, aron bisan ang akong bisti ngil-aran kanako. 32Ang Dios dili tawo sama kanako, busa dili ako makalalis kaniya ug makaakusar kaniya sa hukmanan. 33Unta may magpatunga kanamo sa paghusay kanamong duha, 34ug mapaundang niya ang paglatos sa Dios kanako, aron dili na ako mahadlok. 35Unya makasulti na ako kaniya nga walay kahadlok. Apan sa pagkakaron, dili ko pa kini mahimo.”

New International Version

Job 9:1-35

Job

1Then Job replied:

2“Indeed, I know that this is true.

But how can mere mortals prove their innocence before God?

3Though they wished to dispute with him,

they could not answer him one time out of a thousand.

4His wisdom is profound, his power is vast.

Who has resisted him and come out unscathed?

5He moves mountains without their knowing it

and overturns them in his anger.

6He shakes the earth from its place

and makes its pillars tremble.

7He speaks to the sun and it does not shine;

he seals off the light of the stars.

8He alone stretches out the heavens

and treads on the waves of the sea.

9He is the Maker of the Bear9:9 Or of Leo and Orion,

the Pleiades and the constellations of the south.

10He performs wonders that cannot be fathomed,

miracles that cannot be counted.

11When he passes me, I cannot see him;

when he goes by, I cannot perceive him.

12If he snatches away, who can stop him?

Who can say to him, ‘What are you doing?’

13God does not restrain his anger;

even the cohorts of Rahab cowered at his feet.

14“How then can I dispute with him?

How can I find words to argue with him?

15Though I were innocent, I could not answer him;

I could only plead with my Judge for mercy.

16Even if I summoned him and he responded,

I do not believe he would give me a hearing.

17He would crush me with a storm

and multiply my wounds for no reason.

18He would not let me catch my breath

but would overwhelm me with misery.

19If it is a matter of strength, he is mighty!

And if it is a matter of justice, who can challenge him9:19 See Septuagint; Hebrew me.?

20Even if I were innocent, my mouth would condemn me;

if I were blameless, it would pronounce me guilty.

21“Although I am blameless,

I have no concern for myself;

I despise my own life.

22It is all the same; that is why I say,

‘He destroys both the blameless and the wicked.’

23When a scourge brings sudden death,

he mocks the despair of the innocent.

24When a land falls into the hands of the wicked,

he blindfolds its judges.

If it is not he, then who is it?

25“My days are swifter than a runner;

they fly away without a glimpse of joy.

26They skim past like boats of papyrus,

like eagles swooping down on their prey.

27If I say, ‘I will forget my complaint,

I will change my expression, and smile,’

28I still dread all my sufferings,

for I know you will not hold me innocent.

29Since I am already found guilty,

why should I struggle in vain?

30Even if I washed myself with soap

and my hands with cleansing powder,

31you would plunge me into a slime pit

so that even my clothes would detest me.

32“He is not a mere mortal like me that I might answer him,

that we might confront each other in court.

33If only there were someone to mediate between us,

someone to bring us together,

34someone to remove God’s rod from me,

so that his terror would frighten me no more.

35Then I would speak up without fear of him,

but as it now stands with me, I cannot.