Job 6 – APSD-CEB & NTLR

Ang Pulong Sa Dios

Job 6:1-30

Mitubag si Job

1Unya mitubag si Job, 2“Kon matimbang lang ang akong mga pag-antos ug mga kalisod, 3mas bug-at pa kini kaysa balas sa kadagatan. Mao kana nga nakasulti ako sa mga pulong nga wala ko hunahunaa pag-ayo. 4Kay daw sa gipana ako sa Makagagahom nga Dios sa makahilo nga pana,6:4 makahilo nga pana: Ang tumoy sa pana gituslob sa hilo aron makapatay dayon. ug ang hilo niini mikuyanap sa tibuok kong kalawasan. Ang makahahadlok nga mga pana sa Dios gipuntirya dinhi kanako. 5Wala ba akoy katungod sa pagreklamo? Bisan gani ang asno ug baka nagainga6:5 nagainga: o, nagangihi. kon walay sagbot o kumpay. 6Ang tawo man gani moreklamo kon walay asin ang iyang pagkaon, ilabina kon magkaon siyag puti sa itlog. 7Bisan ako, dili ganahan nga mokaon niana.

8“Unta ihatag na lang sa Dios ang akong gipangayo. Unta maangkon ko ang akong gipangandoy. 9Nangandoy ako nga unta patyon na ako sa Dios. 10Ug kon itugot kini, malipayon gihapon ako, kay luyo sa akong mga pag-antos wala ko gayod isalikway ang mga pulong sa Balaan nga Dios.

11“Nawad-an na akog kusog nga molaom pa. Unsa pa may akong laoman nga wala na man akoy kawilihan pa niining kinabuhia? 12Lig-on ba ako sama sa bato? Bronsi ba ang akong lawas? Dili. 13Wala akoy kusog sa pagtabang sa akong kaugalingon. Wala na akoy kahigayonan nga magmadaogon pa.

14“Isip mga higala, unta makigduyog kamo kanako sa akong pag-antos bisan sa inyong tan-aw gisalikway ko ang Makagagahom nga Dios. 15Apan kamo nga giisip ko nga mga igsoon dili masaligan; sama kamo sa sapa-sapa sa lugut nga mobaha 16sa panahon nga matunaw na ang ice6:16 ice: Sa uban nga Binisaya, yelo. ug snow, 17ug mohubas sa panahon sa ting-init. 18Mohapit ang mga biyahedor sa lugut aron moinom, apan walay tubig didto. Busa mangamatay sila inig-abot nila sa disyerto. 19Malaomon kaayo ang mga negosyanteng biyahedor nga taga-Tema ug taga-Sheba nga makainom sila sa sapa-sapa, 20apan mapakyas sila. Abi nilag may tubig didto, apan pag-abot nila wala diay. 21Oo, sama kamo sa sapa-sapa. Wala kamoy ikatabang kanako. Nahadlok kamo sa dihang nakita ninyo ang akong makalilisang nga kahimtang. 22Apan ngano? Nangayo ba ako kaninyo ug gasa? Mihangyo ba ako nga gamiton ninyo ang inyong bahandi sa pagtabang kanako, 23o sa pagluwas kanako gikan sa mabangis nga mga kaaway? 24Wala! Ang gihangyo ko lang mao nga tudloan ninyo ako ug mohilom na ako. Sultihi ninyo ako, kon diin ako masayop. 25Walay sapayan kon sakit ang inyong isulti basta tinuod lang. Apan ang inyong gipasangil kanako dili tinuod, ug dili ninyo mapamatud-an. 26Gusto ninyong tul-iron ang akong gipanulti, kay alang kaninyo walay pulos ang gipanulti sa sama kanakong desperado. 27Ngano, matarong ba kamo? Makigripa man gani kamo alang sa usa ka ilo nga mahimong ulipon, ug ibaligya man gani ninyo ang inyong higala! 28Tan-awa ninyo ako! Mamakak ba ako kaninyo? 29Undangi na ninyo ang inyong pagpasangil kanako, kay wala akoy sala. 30Bakakon ba ako? Dili ba diay ako kahibalo kon unsay maayo ug daotan?

Nouă Traducere În Limba Română

Iov 6:1-30

Răspunsul lui Iov

1Iov a zis:

2„O, dacă mi s‑ar putea cântări durerea

și dacă mi‑ar fi pusă în talere întreaga nenorocire!

3Ar fi mai grele decât nisipul mării;

de aceea mi‑au fost atât de nesăbuite cuvintele.

4Căci săgețile Celui Atotputernic m‑au străpuns,

iar duhul meu le bea otrava.

Spaimele lui Dumnezeu se înșiruie împotriva mea.

5Oare rage măgarul sălbatic când are iarbă

sau mugește boul când are nutreț?

6Se mănâncă oare fără sare ceea ce nu are gust?

Are vreun gust albușul de ou?6 Sensul versului este nesigur.

7Refuz să mă ating de așa ceva;

ele sunt ca o mâncare stricată.7 Lit.: ca o boală a mâncării mele.

8Cine îmi va îndeplini cererea?

O, de mi‑ar împlini Dumnezeu speranța!

9De‑ar vrea Dumnezeu să mă zdrobească,

să‑Și întindă mâna și să mă nimicească!

10Atunci mi‑ar rămâne măcar această mângâiere

și această bucurie în durerea care nu se mai termină:

că n‑am încălcat cuvintele Celui Sfânt.

11Ce putere mai am ca să mai aștept?

Care mi‑e sfârșitul ca să mai am răbdare?

12Am eu puterea pietrei?

Este oare de bronz carnea mea?

13N‑am rămas eu oare fără niciun ajutor în mine

și n‑a fost alungată orice înțelepciune de la mine?

14Cel ce renunță la bunătate față de prietenul său,

părăsește teama de Cel Atotputernic.

15Frații mei au lucrat cu necredincioșie ca un ued15 Vale sau albie de râu secată, situată într‑un ținut arid, care acumulează apele de pe versanți în timpul sezonului ploios, creând un pârâu temporar și, în cazul acesta, impredictibil.,

ca șuvoaiele uedurilor care ies din matcă,

16care sunt tulburi din cauza gheții

în care stă ascunsă zăpada.

17Când se‑ncălzește vremea, pâraiele seacă,

când este cald, li se usucă albia.

18Caravanele se întorc din drumul lor;

înaintează în pustietate și pier.

19Caravanele din Tema se uită cu atenție;

călătorii din Șeba le așteaptă cu nerăbdare.

20Sunt rușinați însă pentru că s‑au încrezut în ele;

ajung acolo doar ca să fie dezamăgiți.

21Ca ele sunteți și voi pentru mine:

îmi vedeți spaima și vă temeți.

22Am zis eu vreodată: «Faceți‑mi un dar!»

sau: «Dați mită pentru mine din bogăția voastră!»

23sau: «Scăpați‑mă din mâna vreunui vrăjmaș!»

sau: «Răscumpărați‑mă din mâna vreunui om groaznic!»

24Învățați‑mă și voi tăcea,

arătați‑mi unde am greșit.

25Cât de dureroase sunt cuvintele drepte!

Dar ce dovedește mustrarea voastră?

26Vreți să mustrați pentru cuvintele mele

și să luați drept vânt cuvintele unui deznădăjduit?

27Voi vă jucați chiar și cu viața orfanilor,

vă vindeți chiar și prietenul!

28Dar acum uitați‑vă la mine, vă rog!

Oare vă voi minți în față?

29Întoarceți‑vă, nu fiți nedrepți!

Întoarceți‑vă, este vorba de dreptatea mea29 Sau: dreptatea mea rămâne.!

30Este vreo nedreptate pe limba mea?

Nu deosebește cerul gurii mele ce este rău?