1“Hapit na akong mamatay; daw sa mabugto na ang akong gininhawa. Andam na ang lubnganan alang kanako. 2Gipalibotan ako sa mga mabiay-biayon. Dayag kaayo ang ilang pagtamay kanako. 3Labani ako, O Dios, kay wala nay laing mobarog sa pagtabang kanako kondili ikaw lang. 4Gisirad-an mo ang panghunahuna sa akong mga higala aron dili sila makasabot. Busa ayaw sila tugoti nga magmadaogon sa ilang pag-akusar kanako. 5Sama sila sa tawo nga nagluib sa iyang mga higala aron makakuwarta, nga mao ang hinungdan nga mag-antos17:5 mag-antos: sa literal, pagkabuta. ang iyang kabataan.
6“Gihimo ako sa Dios nga kataw-anan taliwala sa mga tawo, ug gilud-an nila ako sa nawong. 7Mingitngit na ang akong panan-aw sa kasubo; mora na ug tukog17:7 tukog: sa literal, anino. ang tibuok kong lawas sa kaniwang. 8Ang mga tawo nga miisip sa ilang kaugalingon nga matarong, nangatingala niining nahitabo kanako. Gitunglo nila ako sama sa usa ka dili diosnon nga tawo. 9Alang kanila ang matarong nga tawo lig-on sa iyang pagkinabuhi ug mas magkalig-on pa gayod. 10Apan ginaaghat ko sila sa pagsusi pag-usab kanako. Sigurado ako nga walay bisan usa kanila nga nakasabot. 11Hapit na matapos ang akong mga adlaw. Napakyas ang akong mga plano ug mga tinguha. 12Apan nagaingon sila nga basig mamaayo ra usab ang akong kahimtang sa umaabot. Miingon sila, ‘Luyo sa kangitngit may moabot nga kahayag.’ 13Kon molaom man ako, ang akong laoman mao ang pagpuyo sa dapit sa mga patay. Gusto ko nang ipahimutang ang akong higdaanan niining mangitngit nga dapit. 14Isipon ko ang lubnganan nga akong amahan, ug ang mga ulod nga mokaon kanako isipon ko nga akong inahan ug mga igsoong babaye. 15May paglaom pa ba ako? Kinsay makasulti nga may paglaom pa ako? 16Ang akong paglaom mouban kanako sa dapit sa mga patay. Mag-uban kami didto ilalom sa yuta.”
1My breath is corrupt, my days are extinct, the graves are ready for me.17.1 breath…: or, spirit is spent 2Are there not mockers with me? and doth not mine eye continue in their provocation?17.2 continue: Heb. lodge 3Lay down now, put me in a surety with thee; who is he that will strike hands with me? 4For thou hast hid their heart from understanding: therefore shalt thou not exalt them. 5He that speaketh flattery to his friends, even the eyes of his children shall fail. 6He hath made me also a byword of the people; and aforetime I was as a tabret.17.6 aforetime: or, before them 7Mine eye also is dim by reason of sorrow, and all my members are as a shadow.17.7 my members: or, my thoughts 8Upright men shall be astonied at this, and the innocent shall stir up himself against the hypocrite. 9The righteous also shall hold on his way, and he that hath clean hands shall be stronger and stronger.17.9 be…: Heb. add strength
10But as for you all, do ye return, and come now: for I cannot find one wise man among you. 11My days are past, my purposes are broken off, even the thoughts of my heart.17.11 the thoughts: Heb. the possessions 12They change the night into day: the light is short because of darkness.17.12 short: Heb. near 13If I wait, the grave is mine house: I have made my bed in the darkness. 14I have said to corruption, Thou art my father: to the worm, Thou art my mother, and my sister.17.14 said: Heb. cried, or, called 15And where is now my hope? as for my hope, who shall see it? 16They shall go down to the bars of the pit, when our rest together is in the dust.
