Jeremias 5 – APSD-CEB & YCB

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 5:1-31

Ang mga Sala sa Jerusalem

1Miingon ang Ginoo, “Mga lumulupyo sa Jerusalem, pangadto kamo sa mga kadalanan! Tan-awa ang mga plasa! Kon may makita kamong bisan usa lang ka tawong matarong ug kasaligan, pasayloon ko ang inyong siyudad. 2Bisan ug manumpa kamo sa akong ngalan, gabakak lang gihapon kamo.”

3Unya miingon ako, “O Ginoo, dili ba nga nangita ka ug tawong kasaligan? Gisakit mo ang imong katawhan, apan wala sila masakiti niini. Gisilotan mo sila, apan dili sila gustong magpadisiplina. Gahi na kaayo silag ulo, ug nagdumili sila sa paghinulsol.”

4“Gipakaingon kog kulang lang silag kinaadman, apan mga buang-buang diay sila. Kay wala sila masayod sa pamaagi sa Ginoo nga ilang Dios nga gipatuman kanila. 5Busa moadto ako sa ilang mga pangulo aron sa pagpakigsulti kanila. Sigurado gayod nga nasayod sila sa mga pamaagi sa Ginoo nga ilang Dios nga gipatuman kanila.” Apan bisan ang mga pangulo mismo nagsalikway diay usab sa pamalaod sa Dios.5:5 nagsalikway diay usab sa pamalaod sa Dios: sa literal, mitangtang sa yugo ug mihubad sa mga gapos. 6Busa sulongon sila sa ilang mga kaaway nga daw liyon nga gikan sa kalasangan o daw bangis nga iro5:6 bangis nga iro: sa English, wolf. nga gikan sa disyerto o daw mananap nga leopardo nga mag-atang duol sa ilang mga lungsod ug mokunis-kunis ni bisan kinsa nga mogawas. Mahitabo kini kanila kay nanobra na ang ilang pagkamasinupakon sa Dios, ug makadaghan na sila nga mitalikod kaniya.

7Miingon ang Ginoo, “Nganong pasayloon ko man kamo? Bisan ang inyong mga kabataan nagsalikway kanako ug nanumpa sa ngalan sa mga dios nga dili tinuod. Gihatag ko ang tanan nilang mga kinahanglanon apan daw babayeng mananapaw sila nga miluib kanako. Nagpanon pa sila didto sa mga balay sa mga babayeng nagbaligya sa ilang dungog. 8Sama sila sa mga inatiman nga laking kabayo nga labihan ka higal. Matag usa kanila nangibog sa asawa sa uban. 9Dili ko ba sila angayng silotan tungod niini? Dili ko ba angayng balosan ang nasod nga sama niini? Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.

10Kamong mga kaaway sa mga Israelinhon, daota ninyo ang ilang ubasan, apan ayaw lang daota sa hingpit. Pamutla ang mga sanga niini, kay kining mga tawhana dili na ako. 11Ang katawhan sa Israel ug sa Juda dili na gayod matinud-anon kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 12Wala sila magsulti sa tinuod mahitungod kanako. Miingon sila, ‘Dili kita unsaon sa Ginoo! Walay katalagman nga moabot kanato; walay gira o kagutom.’ 13Ang mga propeta walay pulos ug ang ilang mga mensahe wala maggikan sa Dios. Hinaut pa nga mahitabo kanila ang mga kalaglagan nga ilang gipangtagna.”

14Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Dios nga Makagagahom kanako, “Tungod kay mao man kini ang gisulti niining mga tawhana, hatagan ko ikaw ug mensahe nga sama sa kalayo ug himuon ko silang daw kahoy nga lamyon niini.”

15Miingon ang Ginoo, “Mga katawhan sa Israel, magpadala akog mga tawo gikan sa layo nga nasod sa pagsulong kaninyo. Kini usa ka karaan na kaayo nga nasod, nga ang ilang sinultihan dili ninyo masabtan. 16Ang ilang mga armas makamatay, ug silang tanan isog nga mga sundalo. 17Hutdon nila ang inyong mga abot, mga pagkaon, ug ang mga bunga sa inyong ubas ug igera. Pamatyon nila ang inyong mga kahayopan ug kabataan. Panggub-on nila ang inyong pinarilan nga mga lungsod nga inyong gisaligan nga makadepensa kaninyo. 18Apan bisan pa niadtong mga adlawa, dili ko kamo laglagon sa hingpit. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 19Ug kon mangutana ang mga tawo, ‘Nganong gibuhat man kining tanan sa Ginoo nga atong Dios kanato?’ Ingna sila, ‘Kay gisalikway ninyo ang Ginoo ug nagaalagad kamo sa ubang mga dios diha mismo sa inyong kaugalingong yuta. Busa karon mag-alagad kamo sa mga langyaw, sa yuta nga dili inyo.’

20“Ipahibalo kini sa mga katawhan sa Israel5:20 mga katawhan sa Israel: sa Hebreo, panimalay ni Jacob. ug sa Juda: 21Patalinghogi ninyo kini, kamong mga buang-buang ug walay buot nga mga katawhan. Aduna kamoy mga mata, apan dili makakita, adunay mga dalunggan, apan dili makadungog. 22Ako, ang Ginoo, nagaingon: Wala ba kamo mahadlok kanako? Nganong wala kamo magkurog sa akong atubangan? Ako ang naghimo sa baybayon nga utlanan sa dagat. Kini permanente nga utlanan ug dili malapas. Hampakon kini sa mga balod apan dili kini makalapas niini. 23Apan gahig ulo ug mga rebelde kining mga tawhana. Mitalikod sila ug mipalayo kanako. 24Dili kinasingkasing ang ilang pag-ingon, ‘Tahoron nato ang Ginoo nga atong Dios nga nagahatag ug ulan sa hustong panahon, ug nagahatag kanatog maayong abot sa panahon sa ting-ani.’ 25Ang inyong pagkadaotan maoy nagpahilayo niining mga kaayohan gikan kaninyo. Ang inyong mga sala maoy nakapugong nga madawat ninyo kini nga mga pagpanalangin.

26“May daotang mga tawo diha sa akong katawhan nga nagaatang sa ilang mabiktima, nga daw sama sa tawong nagapanglit-ag ug langgam. Nagbutang silag lit-ag alang sa ubang mga tawo. 27Sama sa hawla nga puno sa mga langgam, ang balay niining mga tawhana puno sa bahandi gikan sa ilang pagpanunto. Nadato sila ug nahimong gamhanan niining paagiha. 28Nanambok sila ug nabaskog ang ilang mga lawas. Walay kinutoban ang ilang mga daotang binuhatan. Wala nila hatagig hustisya ang mga ilo, ug wala nila dapigi ang katungod sa mga kabos. 29Ako, ang Ginoo, nagaingon: Dili ba angay ko silang silotan tungod niini? Dili ba angay kong panimaslan ang nasod nga sama niini? 30Makahahadlok ug makalilisang ang mga butang nga nahitabo niini nga yuta. 31Ang mga propeta nagapanagna ug bakak. Ang mga pari nagadumala sumala sa ilang kaugalingon nga katungod. Ug nakaangay niini ang akong katawhan. Apan unsay ilang buhaton inig-abot sa kataposang panahon?”

Bíbélì Mímọ́ Yorùbá Òde Òn

Jeremiah 5:1-31

Kò sí ọ̀kan tí o jẹ́ olóòtítọ́

1“Lọ sókè àti sódò àwọn òpópó Jerusalẹmu

wò yíká, kí o sì mọ̀,

kí o sì wá kiri

Bí o bá le è rí ẹnìkan,

tí ó jẹ́ olóòtítọ́ àti olódodo,

n ó dáríjì ìlú yìí.

2Bí wọ́n tilẹ̀ wí pé, ‘Bí Olúwa ti ń bẹ,’

síbẹ̀ wọ́n búra èké.”

3Olúwa, ojú rẹ kò ha wà lára òtítọ́

Ìwọ lù wọ́n, kò dùn wọ́n.

Ìwọ bá wọn wí, wọ́n kọ̀ láti yípadà.

Wọ́n mú ojú wọn le ju òkúta lọ,

wọ́n sì kọ̀ láti yípadà.

4Èmi sì rò pé, “Tálákà ni àwọn yìí;

wọn jẹ́ aṣiwèrè,

nítorí pé wọn kò mọ ọ̀nà Olúwa,

àti ohun tí Ọlọ́run wọn ń fẹ́.

5Nítorí náà, èmi yóò tọ àwọn adarí lọ,

n ó sì bá wọn sọ̀rọ̀;

ó dájú wí pé wọ́n mọ ọ̀nà Olúwa

àti ohun tí Ọlọ́run wọn ń fẹ́.”

Ṣùgbọ́n pẹ̀lú ìfìmọ̀ṣọ̀kan, wọ́n ti ba àjàgà jẹ́,

wọ́n sì ti já ìdè.

6Nítorí náà, kìnnìún láti inú igbó yóò kọlù wọ́n,

ìkookò aginjù yóò sì pa wọ́n run,

ẹkùn yóò máa ṣe ibùba sí ẹ̀bá ìlú yín

ẹnikẹ́ni tí ó bá jáde ni yóò fàya pẹ́rẹpẹ̀rẹ,

nítorí àìgbọ́ràn yín pọ,

ìpadàsẹ́yìn wọn sì pọ̀.

7“Kí ni ṣe tí èmi ó ṣe dáríjì ọ́?

Àwọn ọmọ rẹ ti kọ̀ mí sílẹ̀

àti pé wọ́n ti fi ọlọ́run tí kì í ṣe Ọlọ́run búra.

Mo pèsè fún gbogbo àìní wọn,

síbẹ̀ wọ́n tún ń ṣe panṣágà

wọ́n sì kórajọ sí ilé àwọn alágbèrè.

8Wọ́n jẹ́ akọ ẹṣin tí a bọ́ yó,

tí ó lágbára, wọ́n sì ń sọkún sí aya arákùnrin wọn.

9Èmi kì yóò ha ṣe ìbẹ̀wò nítorí nǹkan wọ̀nyí?”

ni Olúwa wí.

“Èmi kì yóò wá gba ẹ̀san fúnra mi

lára irú orílẹ̀-èdè bí èyí bí?

10“Lọ sí ọgbà àjàrà rẹ̀, kí ẹ sì pa wọ́n run,

ẹ má ṣe pa wọ́n run pátápátá.

Ya ẹ̀ka rẹ̀ kúrò,

nítorí àwọn ènìyàn wọ̀nyí kì í ṣe ti Olúwa.

11Ilé Israẹli àti ilé Juda

ti jẹ́ aláìṣòdodo sí mi,”

ni Olúwa wí.

12Wọ́n ti pa irọ́ mọ́ Olúwa;

wọ́n wí pé, “Òun kì yóò ṣe ohun kan!

Ibi kan kì yóò sì tọ̀ wá wá;

àwa kì yóò sì rí idà tàbí ìyàn.

13Àwọn wòlíì wá dàbí afẹ́fẹ́,

ọ̀rọ̀ kò sí nínú wọn.

Nítorí náà, jẹ́ kí ohun tí wọ́n bá sọ ṣẹlẹ̀ sí wọn.”

14Nítorí náà, báyìí ni Olúwa Ọlọ́run Alágbára wí:

“Nítorí tí àwọn ènìyàn ti sọ àwọn ọ̀rọ̀ wọ̀nyí;

Èmi yóò sọ ọ̀rọ̀ mi lẹ́nu wọn di iná,

àti àwọn ènìyàn wọ̀nyí di igi tí yóò jórun.

15Háà, ẹ̀yin ilé Israẹli,” ni Olúwa wí,

“Èmi yóò mú kí orílẹ̀-èdè láti ọ̀nà jíjìn dìde sí i yín

Orílẹ̀-èdè àtijọ́ àti alágbára nì

àwọn ènìyàn tí ìwọ kò mọ èdè rẹ̀,

tí ọ̀rọ̀ rẹ̀ kò sì yé ọ.

16Apó-ọfà rẹ sì dàbí isà òkú tí a ṣí

gbogbo wọn sì jẹ́ akọni ènìyàn.

17Wọn yóò jẹ ìkórè rẹ àti oúnjẹ rẹ,

àwọn ọmọ rẹ ọkùnrin àti obìnrin,

wọn yóò sì jẹ agbo àti ẹran rẹ,

wọn yóò jẹ àjàrà àti igi ọ̀pọ̀tọ́ rẹ.

Pẹ̀lú idà ni wọn ó run

ìlú tí ìwọ gbẹ́kẹ̀lé.

18“Ní ọjọ́ wọ̀n-ọn-nì,” ni Olúwa wí, “Èmi kì yóò pa yín run pátápátá. 19Àti pé, nígbà tí àwọn ènìyàn bá sì béèrè wí pé, ‘Kí ni ìdí rẹ̀ tí Olúwa Ọlọ́run wa fi ṣe gbogbo èyí sí wa?’ Ìwọ yóò sì sọ fún wọn wí pé, ‘Ẹ̀yin ti kọ̀ mí sílẹ̀, ẹ sì ń sin ọlọ́run àjèjì ní ilẹ̀ yín. Nísinsin yìí, ẹ̀yin yóò máa sin àjèjì ní ilẹ̀ tí kì í ṣe tiyín.’

20“Kéde èyí fún ilé Jakọbu,

kí ẹ sì polongo rẹ̀ ní Juda.

215.21: Isa 6.9-10; Mt 13.10-15; Mk 8.17-18.Gbọ́ èyí, ẹ̀yin aṣiwèrè àti aláìlọ́gbọ́n ènìyàn,

tí ó lójú ti kò fi ríran

tí ó létí ti kò fi gbọ́rọ̀.

22Kò ha yẹ kí ẹ bẹ̀rù mi?” ni Olúwa wí.

“Kò ha yẹ kí ẹ̀yin ó wárìrì níwájú mi bí?

Mo fi yanrìn pààlà Òkun,

èyí tí kò le è rékọjá rẹ̀ láéláé.

Ìjì lè jà, kò le è borí rẹ̀;

wọ́n le è bú, wọn kò le è rékọjá rẹ̀.

23Ṣùgbọ́n, àwọn ènìyàn wọ̀nyí ní ọkàn líle àti ọkàn ọ̀tẹ̀,

wọ́n ti yípadà, wọ́n sì ti lọ.

24Wọn kò sọ fún ara wọn pé,

‘Ẹ jẹ́ ká a bẹ̀rù Olúwa Ọlọ́run wa,

ẹni tí ó fún wa ní òjò àkọ́rọ̀ àti àrọ̀kúrò òjò ní ìgbà rẹ̀,

tí ó fi wá lọ́kàn balẹ̀ nípa ìkórè ọ̀sẹ̀ déédé.’

25Àìṣedéédéé yín mú gbogbo nǹkan wọ̀nyí kúrò,

ẹ̀ṣẹ̀ yín sì mú kí a fi nǹkan rere dù yín.

26“Láàrín ènìyàn mi ni ìkà ènìyàn wà

tí ó wà ní ibùba bí ẹni tí ó ń dẹ ẹyẹ,

àti bí àwọn tí ó ń dẹ pàkúté láti mú ènìyàn.

27Bí àgò tí ó kún fún ẹyẹ,

ilé wọn sì kún fún ẹ̀tàn.

Wọ́n ti di ọlọ́lá àti alágbára,

28Wọ́n sanra wọ́n sì ń dán.

Ìwà búburú wọn kò sì lópin;

wọn kò bẹ̀bẹ̀ fún ẹjọ́ àwọn aláìní baba láti borí rẹ̀.

Wọn kò jà fún ẹ̀tọ́ àwọn tálákà.

29Èmi kì yóò ha fi ìyà jẹ wọ́n fún èyí bí?”

ni Olúwa wí.

“Èmi kì yóò wá gbẹ̀san ara mi

lára orílẹ̀-èdè bí èyí bí?

30“Nǹkan ìbànújẹ́ àti ohun ìtara

ti ṣẹlẹ̀ ní ilẹ̀ náà.

31Àwọn wòlíì ń sọ àsọtẹ́lẹ̀ èké,

àwọn àlùfáà sì ń ṣe àkóso pẹ̀lú àṣẹ ara wọn,

àwọn ènìyàn mi sì ní ìfẹ́ sí èyí,

kí ni ẹ̀yin yóò ṣe ní òpin?