Jeremias 42 – APSD-CEB & PCB

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 42:1-22

Gihangyo sa Katawhan si Jeremias nga Mag-ampo alang Kanila

1Unya, miduol kang Jeremias si Johanan nga anak ni Karea, si Jezania nga anak ni Hoshaya, ang mga kauban nilang mga opisyal sa kasundalohan, ug ang tanang mga tawo gikan sa labing ubos hangtod sa labing dungganon. 2Miingon sila kang Jeremias, “Palihog pag-ampo sa Ginoo nga imong Dios alang kanamong nahibilin. Sumala sa imong nakita, daghan kami kaniadto, apan karon diotay na lang. 3Pag-ampo sa Ginoo nga imong Dios nga ipadayag niya kanamo kon asa kami moadto ug kon unsay angay namong buhaton.” 4Mitubag si Jeremias, “Sige, mag-ampo ako sa Ginoo nga inyong Dios alang sa inyong hangyo, ug suginlan ko unya kamo kon unsay iyang isulti. Wala gayod akoy itago kaninyo.”

5Miingon sila kang Jeremias, “Hinaut pa nga ang Ginoo nga imong Dios mahimong tinuod ug kasaligan nga saksi batok kanamo kon dili namo tumanon ang tanan niyang isulti kanamo pinaagi kanimo. 6Magustohan man namo kini o dili, tumanon gayod namo ang Ginoo nga among Dios, aron mahimong maayo ang tanan alang kanamo.”

7Paglabay sa napulo ka adlaw, nakigsulti ang Ginoo kang Jeremias. 8Busa gipatawag ni Jeremias si Johanan nga anak ni Karea ug ang tanang kauban niyang mga opisyal sa kasundalohan, ug ang tanang katawhan gikan sa labing ubos hangtod sa labing dungganon. 9Miingon si Jeremias kanila, “Gihangyo ninyo ako sa pagpakigsulti sa Ginoo, ang Dios sa Israel, ug mao kini ang iyang tubag: 10‘Kon magpabilin kamo niini nga yuta pabarogon ko kamo ug lig-onon; dili ko kamo laglagon. Nasubo gayod ako sa katalagman nga gipadala ko kaninyo. 11Ako, ang Ginoo, nagaingon nga ayaw na kamo kahadlok sa hari sa Babilonia kay kauban ninyo ako ug luwason ko kamo gikan kaniya. 12Kaloy-an ko kamo, ug himuon ko nga malooy siya kaninyo ug tugotan niya kamo nga mobalik sa inyong yuta.’ ”

13“Apan kon dili kamo motuman sa Ginoo nga inyong Dios ug moingon kamo, ‘Dili kami magpabilin niining yutaa. 14Moadto kami sa Ehipto ug didto magpuyo kay walay gira ug kagutom didto.’ 15Mao kini ang itubag sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel kaninyo: ‘Mga nahibiling katawhan sa Juda, kon desidido gayod kamo nga didto magpuyo sa Ehipto, 16ang gira ug kagutom nga inyong gikahadlokan mosunod kaninyo, ug didto mangamatay kamo. 17Oo, ang tanan nga gustong magpuyo sa Ehipto mamatay sa gira, kagutom, ug balatian. Walay bisan usa kanila nga maluwas o makalingkawas sa katalagman nga ipadala ko kanila.’

18“Miingon pa gayod ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, ‘Maingon nga gipatagamtam ko ang akong labihan nga kasuko sa katawhan sa Jerusalem, ipatagamtam ko usab ang akong kasuko kaninyo kon moadto kamo sa Ehipto. Panghimaraoton kamo ug kangil-aran sa mga tawo. Biay-biayon nila kamo ug tamayon, ug dili na gayod kamo makabalik sa inyong yuta.’

19“Kamo nga mga nahibiling katawhan sa Juda, giingnan na kamo sa Ginoo nga dili gayod moadto sa Ehipto. Hinumdomi gayod ninyo kining pagpasidaan ko kaninyo karon. 20Dakong sayop kining inyong gibuhat! Mihangyo kamo kanako nga mag-ampo sa Ginoo nga inyong Dios alang kaninyo ug miingon pa kamo nga buhaton ninyo ang tanan niyang isulti kaninyo. 21Karon gisulti ko na kaninyo ang tanang giingon sa Ginoo nga inyong Dios, apan wala gihapon ninyo kini tumana. 22Busa ipaniguro ko kaninyo nga mamatay kamo sa gira, kagutom, ug balatian didto sa Ehipto, diin gusto kamong mopuyo.”

Persian Contemporary Bible

ارميا 42:1-22

درخواست دعای مردم از ارميا

1آنگاه يوحانان و عزريا42‏:1 در برخی نسخه‌ها به جای «عزريا»، «يزنيا» آمده است.‏ (پسر هوشعيا) و ساير سرداران لشكر و تمام مردم، از كوچک تا بزرگ، نزد من آمدند 2و گفتند: «التماس می‌كنيم برای ما دعا كن، چون همانگونه كه می‌بينی، از آن قوم بزرگ فقط عدهٔ كمی باقی مانده‌ايم. 3از خداوند، خدای خودت درخواست نما تا به ما نشان دهد چه كنيم و به كجا برويم.»

4جواب دادم: «بسيار خوب، من طبق درخواست شما، به حضور خداوند، خدای شما دعا خواهم كرد و هر چه بفرمايد، به شما خواهم گفت و چيزی را پنهان نخواهم نمود!»

5آنها گفتند: «لعنت خداوند بر ما اگر هر چه او بگويد، اطاعت نكنيم، 6چه طبق دلخواه ما باشد، چه نباشد! ما خداوند، خدای خود را كه تو را به حضور او می‌فرستيم، اطاعت خواهيم نمود، زيرا اگر مطيع دستورات او باشيم، همه چيز برای ما به خير و خوبی تمام خواهد شد.»

پاسخ خدا به دعای ارميا

7ده روز بعد، خداوند به دعای من جواب داد. 8من نيز يوحانان و ساير سرداران لشكر و تمام قوم را از بزرگ تا كوچک فرا خواندم 9و به ايشان گفتم: «درخواست شما را به درگاه خداوند، خدای اسرائيل بردم و او در پاسخ، چنين فرمود: 10”در اين سرزمين بمانيد. اگر بمانيد، شما را استوار و برقرار خواهم ساخت و ديگر شما را منهدم و پراكنده نخواهم كرد، چون از بلايی كه بر سرتان آوردم، بسيار غمگين شده‌ام. 11ديگر از پادشاه بابل نترسيد، چون من با شما هستم تا شما را نجات دهم و از دست او برهانم. 12من از روی رحمت خود، كاری خواهم كرد كه او بر شما نظر لطف داشته باشد و اجازه دهد كه در سرزمين خود باقی بمانيد.“

13‏-14«ولی اگر خداوند را اطاعت نكنيد و نخواهيد در اين سرزمين بمانيد، و برای رفتن به مصر پافشاری نماييد، به اين اميد كه بتوانيد در آنجا از جنگ، گرسنگی و ترس و هراس در امان باشيد، 15در اين صورت، ای بازماندگان يهودا، خداوند قادر متعال، خدای اسرائيل به شما چنين می‌فرمايد: ”اگر اصرار داريد كه به مصر برويد، 16جنگ و قحطی‌ای كه از آن می‌ترسيد، در آنجا دامنگيرتان خواهد شد و در همانجا از بين خواهيد رفت. 17اين سرنوشت كسانی است كه اصرار دارند به مصر بروند و در آنجا بمانند؛ بلی، شما همگی در اثر جنگ، گرسنگی و بيماری خواهيد مرد و هيچيک از شما از بلايی كه در آنجا بر سرتان خواهم آورد، جان به در نخواهد برد. 18همانگونه كه آتش خشم و غضب من بر سر اهالی اورشليم ريخت، به محض اينكه وارد مصر شويد، بر سر شما نيز خواهد ريخت. شما مورد نفرت و انزجار قرار خواهيد گرفت و به شما نفرين و ناسزا خواهند گفت و ديگر هرگز وطنتان را نخواهيد ديد.“»

19در پايان گفتم: «خداوند به شما گفته است كه به مصر نرويد و من هم هشدار لازم را به شما دادم. 20پس بدانيد كه اگر به مصر برويد اشتباه بزرگی مرتكب می‌شويد. شما از من خواستيد تا برايتان دعا كنم و گفتيد كه هر چه خداوند بگويد اطاعت خواهيد كرد. 21امروز آنچه خداوند فرمود، كلمه به كلمه به شما گفته‌ام، ولی شما اطاعت نمی‌كنيد. 22حال كه اصرار داريد به مصر برويد، يقين بدانيد كه در آنجا در اثر جنگ و قحطی و بيماری خواهيد مرد.»