Gitagna ang Kapildihan sa Jerusalem
1May gisulti ang Ginoo kang Jeremias sa dihang gipadala ni Haring Zedekia ngadto kang Jeremias si Pashur nga anak ni Malkia ug ang pari nga si Zefanias nga anak ni Maasea. Miingon sila kang Jeremias, 2“Palihog hangyoa ang Ginoo sa pagtabang kanamo, kay gisulong kami ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia. Basin pag maghimog milagro ang Ginoo sama sa iyang gihimo kaniadto, ug mohunong pagsulong si Nebucadnezar.”
3-4Apan mitubag si Jeremias, “Ingna ninyo si Zedekia nga mao kini ang gisulti sa Ginoo, ang Dios sa Israel: Dili ninyo mapuslan ang mga armas nga inyong gigamit sa pagpakig-away kang Nebucadnezar ug sa iyang mga sundalo21:3-4 iyang mga sundalo: sa literal, mga Kaldeanhon. nga naglibot sa inyong mga paril. Tigomon ko sila21:3-4 sila: o, ang inyong mga armas. taliwala niining siyudad. 5Ako mismo ang makig-away kaninyo pinaagi sa akong gahom, tungod sa akong labihan nga kasuko. 6Hutdon kog pamatay ang tanang lumulupyo niini nga siyudad, tawo man o mananap. Mangamatay sila sa grabing balatian. 7Unya, ikaw Zedekia nga hari sa Juda, ug ang imong mga opisyal, ug ang mga tawong nahibilin nga wala mangamatay sa balatian, sa gira, ug sa kagutom, itugyan ko kang Nebucadnezar nga hari sa Babilonia ug sa uban pa ninyong mga kaaway nga nagtinguha sa inyong kinabuhi. Pamatyon kamo ni Nebucadnezar sa walay kalooy. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
8“Ingna usab ninyo ang katawhan sa Jerusalem nga mao kini ang giingon sa Ginoo: Pamati! Pagpili kamo: dalan sa kinabuhi o dalan sa kamatayon. 9Si bisan kinsa nga magpabilin niini nga siyudad mamatay sa gira, sa kagutom, o sa balatian. Apan ang mogawas ug motahan sa ilang kaugalingon ngadto sa mga taga-Babilonia21:9 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. nga nagapalibot kaninyo, mabuhi. Oo, maluwas ang iyang kinabuhi. 10Kay nakahukom na ako nga padad-an kini nga siyudad ug kalaglagan ug dili kaayohan. Itugyan ko kini sa hari sa Babilonia ug sunogon niya kini. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
11-12“Ingna usab ninyo ang mga harianong panimalay sa Juda, nga mga kaliwat ni David, nga patalinghogan nila kining gisulti sa Ginoo: Patunhaya ninyo sa kanunay ang hustisya. Tabangi ninyo ang mga gikawatan; luwasa ninyo sila sa mga nagpaantos kanila. Kay kon dili, mosilaob ang akong kasuko sama sa kalayo nga dili mapalong tungod sa inyong daotang binuhatan. 13Kaaway ko kamo, mga taga-Jerusalem, kamong nagapuyo sa lig-ong dapit sa patag ibabaw sa bukid. Nanghambog kamo nga nagkanayon, ‘Dili kita maunsa dinhi! Walay makasulod sa atong lig-ong dapit.’ 14Apan silotan ko kamo sumala sa inyong binuhatan. Sunogon ko ang inyong mga kalasangan ug mangasunog ang tanan sa palibot niini. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
پاسخ خدا به درخواست صدقيا
1-2روزی صدقيای پادشاه، دو نفر از درباريان يعنی فشحور (پسر ملكيا) و صفنيای كاهن (پسر معسيا) را نزد من فرستاد تا به من بگويند: «نبوكدنصر، پادشاه بابل به ما اعلان جنگ داده است! تو از خداوند درخواست كن تا ما را ياری كند؛ شايد بر ما لطف فرمايد و مانند گذشته معجزه‌ای كرده، نبوكدنصر را وادار به عقب‌نشينی نمايد.»
3-4آنگاه من فرستادگان پادشاه را نزد او بازگرداندم تا به وی بگويند كه خداوند، خدای اسرائيل چنين می‌فرمايد: «من سلاحهای شما را كه در جنگ عليه پادشاه بابل و سپاهش به کار می‌بريد بی‌اثر خواهم ساخت و ايشان را كه شهر را محاصره كرده‌اند به قلب شهر خواهم آورد. 5من خود با تمام قدرت و با نهايت خشم و غضب خود عليه شما خواهم جنگيد، 6و تمام ساكنان شهر را، از انسان و حيوان، به وبای وحشتناكی مبتلا كرده، خواهم كشت. 7سرانجام خود صدقيا، پادشاه يهودا و شما درباريان و همهٔ آنانی را كه از وبا و شمشير و قحطی جان به در برده باشند به دست نبوكدنصر، پادشاه بابل و لشكريانش خواهم سپرد، به دست كسانی كه تشنهٔ خونتان هستند تا بدون ترحم و دلسوزی همه را بكشند.»
8سپس خداوند به من فرمود كه به مردم چنين بگويم: «اينک دو راه پيش روی شما می‌گذارم، يكی راه زنده ماندن و ديگری راه مرگ! 9يا در اورشليم بمانيد تا در اثر جنگ و قحطی و بيماری هلاک شويد، و يا شهر را ترک كرده، خود را به محاصره كنندگانتان، بابلی‌ها تسليم كنيد تا زنده بمانيد. 10زيرا من تصميم دارم اين شهر را نابود كنم و به هيچ وجه تصميمم را تغيير نخواهم داد. پادشاه بابل اين شهر را تسخير كرده، با آتش آن را از بين خواهد برد.»
مكافات خاندان سلطنتی
11-12خداوند به خاندان پادشاه يهودا كه از نسل داوود هستند، چنين می‌فرمايد: «به هنگام داوری، همواره با عدل و انصاف قضاوت كنيد؛ از مظلوم در مقابل ظالم حمايت كنيد؛ در غير اين صورت خشم من به سبب شرارتتان افروخته خواهد شد و كسی نخواهد توانست آن را خاموش كند. 13ای مردم اورشليم، من بر ضد شما هستم و با شما خواهم جنگيد. شما با تكبر می‌گوييد: ”كيست كه بتواند به ما حمله كند و شهر ما را به تصرف درآورد؟“ 14بنابراين من شما را به سزای گناهانتان خواهم رسانيد و در جنگلهايتان چنان آتشی بر پا خواهم نمود كه هر چه در اطرافش باشد، بسوزاند.»
