Gitagna ang Kapildihan sa Jerusalem
1May gisulti ang Ginoo kang Jeremias sa dihang gipadala ni Haring Zedekia ngadto kang Jeremias si Pashur nga anak ni Malkia ug ang pari nga si Zefanias nga anak ni Maasea. Miingon sila kang Jeremias, 2“Palihog hangyoa ang Ginoo sa pagtabang kanamo, kay gisulong kami ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia. Basin pag maghimog milagro ang Ginoo sama sa iyang gihimo kaniadto, ug mohunong pagsulong si Nebucadnezar.”
3-4Apan mitubag si Jeremias, “Ingna ninyo si Zedekia nga mao kini ang gisulti sa Ginoo, ang Dios sa Israel: Dili ninyo mapuslan ang mga armas nga inyong gigamit sa pagpakig-away kang Nebucadnezar ug sa iyang mga sundalo21:3-4 iyang mga sundalo: sa literal, mga Kaldeanhon. nga naglibot sa inyong mga paril. Tigomon ko sila21:3-4 sila: o, ang inyong mga armas. taliwala niining siyudad. 5Ako mismo ang makig-away kaninyo pinaagi sa akong gahom, tungod sa akong labihan nga kasuko. 6Hutdon kog pamatay ang tanang lumulupyo niini nga siyudad, tawo man o mananap. Mangamatay sila sa grabing balatian. 7Unya, ikaw Zedekia nga hari sa Juda, ug ang imong mga opisyal, ug ang mga tawong nahibilin nga wala mangamatay sa balatian, sa gira, ug sa kagutom, itugyan ko kang Nebucadnezar nga hari sa Babilonia ug sa uban pa ninyong mga kaaway nga nagtinguha sa inyong kinabuhi. Pamatyon kamo ni Nebucadnezar sa walay kalooy. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
8“Ingna usab ninyo ang katawhan sa Jerusalem nga mao kini ang giingon sa Ginoo: Pamati! Pagpili kamo: dalan sa kinabuhi o dalan sa kamatayon. 9Si bisan kinsa nga magpabilin niini nga siyudad mamatay sa gira, sa kagutom, o sa balatian. Apan ang mogawas ug motahan sa ilang kaugalingon ngadto sa mga taga-Babilonia21:9 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. nga nagapalibot kaninyo, mabuhi. Oo, maluwas ang iyang kinabuhi. 10Kay nakahukom na ako nga padad-an kini nga siyudad ug kalaglagan ug dili kaayohan. Itugyan ko kini sa hari sa Babilonia ug sunogon niya kini. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
11-12“Ingna usab ninyo ang mga harianong panimalay sa Juda, nga mga kaliwat ni David, nga patalinghogan nila kining gisulti sa Ginoo: Patunhaya ninyo sa kanunay ang hustisya. Tabangi ninyo ang mga gikawatan; luwasa ninyo sila sa mga nagpaantos kanila. Kay kon dili, mosilaob ang akong kasuko sama sa kalayo nga dili mapalong tungod sa inyong daotang binuhatan. 13Kaaway ko kamo, mga taga-Jerusalem, kamong nagapuyo sa lig-ong dapit sa patag ibabaw sa bukid. Nanghambog kamo nga nagkanayon, ‘Dili kita maunsa dinhi! Walay makasulod sa atong lig-ong dapit.’ 14Apan silotan ko kamo sumala sa inyong binuhatan. Sunogon ko ang inyong mga kalasangan ug mangasunog ang tanan sa palibot niini. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Gud afslår kongens anmodning om hjælp
1Kong Zidkija sendte senere Pashhur, Malkijas søn, og præsten Sefanja, Ma’asejas søn, til Jeremias med følgende anmodning: 2„Bed Herren om at hjælpe os, for kong Nebukadnezar af Babylonien har belejret byen. Forhåbentlig vil Herren være barmhjertig og gøre et mirakel som i gamle dage, så Nebukadnezar bliver tvunget til at trække sine tropper tilbage.”
3-4Jeremias svarede: „Gå tilbage til kong Zidkija med denne besked fra Herren, Israels Gud: Jeg vil sørge for, at dine krigere, som netop nu kæmper imod den babyloniske konge og hans hær, må give op og flygte tilbage ind i byen. 5Jeg kæmper personligt imod jer med min vældige magt, for min vrede er stor. 6Jeg vil lade en epidemi bryde ud i byen, så både mennesker og dyr omkommer. 7Derefter vil jeg overgive kong Zidkija, hans embedsmænd og de overlevende indbyggere til kong Nebukadnezar, som vil slå dem ned uden medfølelse eller barmhjertighed.
8Endvidere siger Herren til sit folk: Jeg stiller jer over for et valg. Vil I dø eller leve? 9De, som bliver i Jerusalem, vil dø i kampen, eller på grund af sult eller sygdom. Men de, som går ud og overgiver sig til babylonierne, vil overleve. 10Jeg har besluttet at bringe en katastrofe over denne by, siger Herren. Den babyloniske konge vil indtage den og brænde den ned til grunden.
11-12Og til Judas konge siger Herren: Vær altid retfærdig overfor dine undersåtter. Hjælp dem, som bliver bestjålet eller uretfærdigt behandlet. Gør, hvad der er det rigtige, ellers vil min vrede blusse op imod dig som en fortærende ild på grund af alle dine synder. 13Jeg vil kæmpe imod Jerusalem, den stolte by, der praler af at være uindtagelig og sikker på bjergets top. 14Jeg vil selv straffe dig for dit oprør og dine onde handlinger, siger Herren. Jeg sætter ild til dit fornemme palads,21,14 Ordret „skoven”, men det er en henvisning til paladset, som var bygget af udsøgte træsorter. Jf. 22,6. og alt, hvad der er i nærheden, skal brændes op.”
