Si Jeremias ug si Pashur
1Ang pari nga si Pashur, nga anak ni Imer, maoy pinakataas nga opisyal sa templo sa Ginoo niadtong panahona. Sa dihang nadungog niya ang gipanulti ni Jeremias, 2gipabunalan niya kini ug gipapriso didto sa pultahan sa templo sa Ginoo nga gitawag ganghaan ni Benjamin. 3Pagkaugma, gipagawas ni Pashur si Jeremias. Unya miingon si Jeremias kaniya, “Dili na Pashur ang gingalan sa Ginoo kanimo, kondili, Magor Misabib.20:3 Magor Misabib: Ang buot ipasabot, makalilisang ang palibot. 4Kay mao kini ang gisulti sa Ginoo: Malisang ka sa imong kaugalingon, ug malisang kanimo ang tanan mong mga higala. Makita mo gayod nga pamatyon sila sa ilang mga kaaway. Itugyan ko ang tibuok Juda sa hari sa Babilonia. Bihagon niya ang ubang mga lumulupyo niini ug ang uban pamatyon. 5Ipailog ko sa mga kaaway ang tanang bahandi niining siyudad sa Jerusalem—ang tanang nilang kabtangan, ang tanang mahalon nga butang apil ang tanang bahandi sa mga hari sa Juda. Dad-on kining tanan sa mga kaaway sa Babilonia. 6Ug ikaw, Pashur, ug ang tibuok mong panimalay, pagabihagon ngadto sa Babilonia. Didto mamatay ka ug ilubong, apil ang tanan mong mga higala nga imong gisultihan sa imong mga bakak nga mga panagna.”
Mireklamo si Jeremias sa Ginoo
7O Ginoo, gilingla mo ako, ug nagpalingla usab ako. Gilupigan mo ako, ug nahimo akong kataw-anan. Kanunay nila akong gibiaybiay. 8Kay sa matag sulti ko, kanunay akong maghisgot ug kalaglagan ug kagubot. Ang imong mensahe naghimo kanakong kataw-anan ug talamayon. 9Usahay makaingon ako nga dili na gayod ako maghisgot bahin kanimo o mosugilon sa imong mensahe. Apan ang imong pulong daw sa kalayo nga modilaab sa akong kasingkasing ug mga kabukogan. Gikapoy na akog pinugong niini. Dili ko na gayod kini mapugngan. 10Nadungog ko ang mga pagbiaybiay sa mga tawo. Awat-awaton nila ang akong giingon, “Makalilisang ang atong palibot! Isumbong nato siya!” Bisan ang tanan nakong higala nagahulat nga mapukan ako. Nagaingon sila, “Basin pag malingla ta siya. Unya malupig nato siya ug mapanimaslan.”
11Apan kauban ko ikaw, Ginoo. Sama ka sa usa ka maisog nga sundalo, busa ang mga nagagukod kanako malaglag ug dili molampos. Maulawan gayod sila ug dili magmadaogon, ug dili gayod malimtan ang ilang kaulawan hangtod sa hangtod. 12O Ginoo nga Makagagahom, nasayod ka kon kinsa ang matarong. Nasayod ka sa kasingkasing ug hunahuna sa tawo. Ipakita kanako ang pagpanimalos mo kanila, kay gitugyan ko kanimo ang akong pagpakigbisog.
13Pag-awit ug dayga ang Ginoo! Kay giluwas niya ang mga timawa gikan sa kamot sa mga tawong daotan.
14Apan tinunglo ang adlaw nga natawhan ko! Wala ko ikalipay ang adlaw diin ako gipanganak sa akong inahan! 15Tinunglo ang tawo nga nagbalita sa akong amahan nga, “Lalaki ang imong anak,” ug nakapalipay pag-ayo sa akong amahan! 16Hinaut nga kanang tawhana mahisama sa mga lungsod nga gilaglag sa Ginoo sa walay kalooy. Hinaut nga madungog ang mga singgit sa kalisang ug pagpakitabang tibuok adlaw. 17Kay wala niya ako patya sa diha pa ako sa tiyan sa akong inahan. Nahimo ko na untang lubnganan ang tiyan sa akong inahan. 18Nganong gipakatawo pa man ako? Aron ba makita ko ang kagubot ug kalisod, ug mamatay sa kaulaw?
Yeremia Ne Pashur
1Bere a Imer a ɔyɛ Awurade asɔredan mu adwumayɛfo so panyin babarima ɔsɔfo Pashur tee sɛ Yeremia rehyɛ nkɔm fa saa nneɛma yi ho no, 2ɔma wɔboroo Yeremia, na wɔbɔɔ no dua mu wɔ Benyamin Atifi Pon a ɛwɔ Awurade asɔredan no mu hɔ no. 3Ade kyee a Pashur san no no, Yeremia ka kyerɛɛ no se, “Awurade din a ɔde ama wo no nyɛ Pashur na mmom Magormisabib. 4Na sɛɛ na Awurade se: ‘Mɛma wo ho ayɛ hu ama wʼankasa ne wo nnamfonom nyinaa, wʼankasa de wʼani behu sɛ wɔtotɔ wɔ wɔn atamfo mfoa ano. Mede Yuda nyinaa bɛma Babiloniahene na wasoa wɔn akɔ Babilonia anaasɛ ɔde afoa bekunkum wɔn. 5Mede kuropɔn yi ahode, nʼadwumayɛ so aba, ne nneɛma a ɛsom bo ne Yuda ahemfo nnwetɛbona nyinaa bɛma wɔn atamfo. Wɔbɛfa no sɛ asade akɔ Babilonia. 6Na wo Pashur, ne wo fifo nyinaa bɛkɔ nnommum mu wɔ Babilonia. Ɛhɔ na wo ne wo nnamfonom a wohyɛɛ wɔn akɔntoro no nyinaa bewuwu na wɔasie mo.’ ”
Yeremia Anwiinwii
7Awurade, wodaadaa me na ɛbaa mu saa;
wudii me so na wutintim me so.
Wodii me ho fɛw da mu nyinaa;
na obiara serew me.
8Bere biara a mɛkasa no, meteɛ mu,
pae mu ka akakabensɛm ne ɔsɛe.
Enti Awurade asɛm de ahohora ne nsopa
abrɛ me da mu nyinaa.
9Sɛ meka se, “Meremmɔ ne din
anaa merenkasa wɔ ne din mu” a,
nʼasɛm te sɛ ogya wɔ me koma mu,
ogya a wɔde ahyɛ me nnompe mu,
mabrɛ ne ne kita
nokware, merentumi.
10Mete asomsɛm bebree sɛ,
“Ehu wɔ baabiara!
Montoa no! Momma yɛnkɔtoa no!”
Me nnamfonom nyinaa
retwɛn sɛ mɛwatiri, na wɔka se,
“Ebia wɔbɛdaadaa no;
na yɛatumi no
atɔ ne so were.”
11Nanso Awurade ka me ho sɛ dɔmbarima;
enti mʼataafo bɛwatiri na wɔrentumi.
Wobedi nkogu na wobegu wɔn anim ase pasaa;
wɔn werɛ remfi wɔn nsopa no da.
12Asafo Awurade! Wo a wosɔ ɔtreneeni hwɛ
na wopɛɛpɛɛ koma ne adwene mu,
ma minhu wʼaweretɔ wɔ wɔn so,
efisɛ mede mʼasɛm dan wo.
13Monto dwom mma Awurade!
Munyi Awurade ayɛ!
Ogye ohiani nkwa fi
amumɔyɛfo nsam.
14Nnome nka da a wɔwoo me!
Nhyira mpare da a me na woo me.
15Nnome nka onipa a ɔbɛbɔɔ mʼagya amanneɛ,
nea ɔmaa nʼani gyei, na ɔkae se,
“Wɔawo ɔbabarima ama wo!”
16Ma saa onipa no nyɛ sɛ nkurow a
Awurade tu gui a wannya ahummɔbɔ no.
Ma ɔnte osu anɔpa,
ne akobɛn nnyigyei owigyinae.
17Sɛ wankum me wɔ awotwaa mu
amma me na anyɛ ɔda amma me no nti,
nʼawotwaa yɛɛ kɛse afebɔɔ.
18Adɛn koraa na mifii awotwaa mu pue
behuu ɔhaw ne awerɛhow
na mede aniwu rebewie me nkwa nna yi?
