Ang Buak nga Banga
1Miingon ang Ginoo kanako, “Pagpalit ug banga gikan sa tighimog kolon. Unya, uban sa mga tigdumala sa katawhan ug mga tigdumala sa mga pari, 2pangadto kamo sa Kapatagan sa Ben Hinnom, duol sa Pultahan sa Buak nga Kolon. Ug didto ipahayag ang akong isulti kanimo. 3Mao kini ang imong isulti, ‘Kamong mga hari sa Juda ug katawhan sa Jerusalem, paminawa ang mensahe sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel. Mao kini ang iyang giingon: Magpadala akog kalaglagan niini nga dapit nga makapakurat19:3 makapakurat: sa literal, makapagilok sa dalunggan. gayod ni bisan kinsa nga makadungog niini. 4Buhaton ko kini, kay gisalikway ako sa akong katawhan, ug kini nga kapatagan gihimo nilang halaran sa mga halad nga sinunog alang sa ubang dios—mga dios nga wala gani sila o ang ilang mga katigulangan, ni ang mga hari sa Juda makaila. Gipabaha19:4 Gipabaha: sa literal, Gipuno. nila niining lugara ang dugo sa mga inosenteng kabataan. 5Nagpatukod silag mga halaran alang kang Baal, nga sunogan nila sa ilang mga kabataan ingon nga mga halad nga sinunog ngadto kaniya. Wala gayod ako maghisgot ni magsugo niini kanila; wala gani kini mosantop sa akong hunahuna. 6Busa, pangandam kamo, kay ako, ang Ginoo, nagaingon nga moabot ang panahon nga ang mga tawo dili na motawag niini nga dapit nga Tofet o Kapatagan sa Ben Hinnom, kondili Kapatagan nga Ihawanan. 7Dinhi mismo niining dapita gub-on ko ang plano sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda. Ipapatay ko sila sa ilang mga kaaway pinaagi sa gira, ug ipakaon ko ang ilang mga patayng lawas ngadto sa mga langgam ug sa mga ihalas nga mga hayop. 8Laglagon ko kini nga siyudad ug mahimo kining talamayon. Mahikurat gayod ang tanang mangagi ug magpanakla tungod sa gidangatan niini. 9Palibotan ko kining siyudara sa ilang mga kaaway nga molisod-lisod kanila hangtod nga mahutdan silag pagkaon. Busa kan-on na nila ang ilang isigka-tawo ug bisan ang ilang kaugalingong mga anak.’ ”
10Unya miingon ang Ginoo kanako, “Buk-a ang banga atubangan sa mga tawong kauban nimo. 11Ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagaingon, ‘Dugmokon ko ang nasod sa Juda ug ang siyudad sa Jerusalem sama nga gidugmok ang banga ug dili na maayo pa. Ipanglubong ang daghan kaayong mga patay sa Tofet hangtod nga wala nay luna nga kalubngan pa. 12Mao kini ang buhaton ko sa Jerusalem ug sa mga lumulupyo niini. Himuon ko kining siyudara nga hugaw sama sa Tofet. 13Oo, ang tanang pinuy-anan sa Jerusalem, lakip ang mga palasyo sa mga hari sa Juda, isipong hugaw sama sa Tofet. Sa atop niini nga mga pinuy-anan nagsunog ang mga tawo ug mga insenso alang sa ilang dios nga mga bitoon, ug naghalad ug mga halad nga ilimnon alang sa ubang mga dios.’ ”
14Unya mibiya si Jeremias sa Tofet, diin gipadala siya sa Ginoo aron pagsulti sa iyang mensahe. Miadto siya sa hawanan sa templo sa Ginoo ug miingon sa mga tawo, 15“Paminaw kamo, kay mao kini ang giingon sa Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel: Ipadala ko niini nga siyudad ug sa mga lungsod sa palibot niini ang mga kalaglagan, nga akong giingon batok kanila, tungod kay gahi silag ulo ug dili maminaw sa akong mga pulong.”
كوزه شكسته
1-2روزی خداوند فرمود كه كوزه‌ای بخرم و به همراه چند نفر از ريش‌سفيدان قوم و كاهنان سالخورده به وادی «ابن هنوم» در نزديكی دروازهٔ كوزه‌گران بروم و در آنجا پيام او را اعلام كرده، 3بگويم كه خداوند قادر متعال، خدای اسرائيل چنين می‌فرمايد: «ای پادشاهان يهودا و اهالی اورشليم، به پيام من گوش فرا دهيد! چنان بلای هولناكی بر سر اين شهر خواهم آورد كه هر کس بشنود مات و مبهوت شود. 4زيرا بنی‌اسرائيل مرا ترک كرده و اين مكان را از كردار شرم‌آور و شرورانهٔ خويش پر ساخته‌اند؛ مردم برای بتها بخور می‌سوزانند بتهايی كه نه اين نسل می‌شناخت، نه پدرانشان و نه پادشاهان يهودا. آنها اين محل را با خون كودكان بی‌گناه رنگين كرده‌اند. 5برای بت بعل، قربانگاه‌های بلند ساخته، پسران خود را بر آنها می‌سوزانند كاری كه من هرگز امر نفرموده بودم و حتی از فكرم نيز نگذشته بود!
6«بنابراين روزی خواهد رسيد كه ديگر اين وادی را ”توفت“ يا ”ابن هنوم“ نخواهند ناميد، بلكه وادی ”كشتارگاه“. 7زيرا من نقشه‌های جنگی يهودا و اورشليم را بر هم زده و به دشمن اجازه خواهم داد تا شما را در اين مكان به خاک و خون بكشند و جنازه‌هايتان خوراک لاشخورها و حيوانات وحشی گردد. 8شهر اورشليم را نيز چنان ويران خواهم ساخت كه هر کس از كنارش عبور نمايد، مات و مبهوت شود. 9اجازه خواهم داد كه دشمن شهر را محاصره كند و كسانی كه در آن مانده باشند از گرسنگی مجبور به خوردن گوشت فرزندان و دوستانشان شوند.»
10آنگاه خداوند مرا فرمود كه آن كوزه را در برابر چشمان همراهانم بشكنم 11و به ايشان بگويم كه پيام خداوند قادر متعال اين است: «همانگونه كه اين كوزه خرد شده و ديگر قابل تعمير نيست، بدين‌گونه اورشليم و اهالی آن هم از بين خواهند رفت. تعداد كشته‌شدگان به قدری زياد خواهد بود كه جنازه‌ها را در توفت دفن خواهند كرد، چنانكه ديگر جايی باقی نماند. 12اورشليم را هم مانند توفت پر از جنازه خواهم ساخت. 13خانه‌های اورشليم و كاخهای سلطنتی يهودا را هر جايی كه بر بام آن برای خورشيد و ماه و ستارگان بخور سوزانيده و هدايای نوشيدنی تقديم كرده باشند همه را مانند ”توفت“ با اجساد مردگان نجس خواهم ساخت.»
14ارميا پس از اعلام پيام خداوند، هنگامی كه از «توفت» بازگشت، در حياط خانهٔ خداوند ايستاد و به تمام مردم گفت كه 15خداوند قادر متعال، خدای اسرائيل چنين می‌فرمايد: «تمام بلاهايی را كه گفته‌ام، بر سر اورشليم و شهرهای اطراف آن خواهم آورد، چون شما با سرسختی از كلام من سرپيچی كرده‌ايد.»
