Isaias 7 – APSD-CEB & PCB

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 7:1-25

Ang Mensahe alang kang Haring Ahaz

1Sa dihang si Ahaz nga anak ni Jotam ug apo ni Uzia ang hari sa Juda, gisulong ni Rezin nga hari sa Aram7:1 Aram: o, Syria. ug ni Peka nga hari sa Israel, nga anak ni Remalia, ang Jerusalem. Apan wala nila kini mailog.

2Sa dihang nabalitaan sa hari sa Juda7:2 hari sa Juda: sa literal, panimalay ni David. nga nagka-usa ang Aram ug ang Israel,7:2 Israel: sa Hebreo, Efraim. Usa ka tawag sa gingharian sa Israel. mikurog siya ug ang iyang katawhan sa kahadlok sama sa kahoy nga gihuros sa hangin.

3Miingon ang Ginoo kang Isaias, “Ubana ang imong anak nga si Shear Jashub7:3 Shear Jashub: Ang buot ipasabot sa Hebreo, ang nangabilin mobalik. ug tagboa ninyo si Ahaz didto sa tumoy sa kanal sa tubig paingon sa ibabaw nga pundohanan ug tubig, duol sa dalan paingon sa labhanan. 4Mao kini ang isulti mo kaniya, ‘Pagbantay! Kalma lang ug ayaw kahadlok. Ayaw kalisang tungod sa labihan nga kasuko ni Rezin nga hari sa Aram ug ni Haring Peka nga anak ni Remalia. Kini sila sama lang sa duha ka tuod sa kahoy nga nagaaso apan walay kalayo. 5Nagplano sila sa paglaglag kanimo. Miingon sila, 6“Sulongon nato ang Juda ug pildihon. Bahinon nato ang kayutaan niini ug unya himuon natong hari ang anak ni Tabeel.”

7“ ‘Apan miingon ang Ginoong Dios nga dili gyod kini mahitabo. 8-9Kay ang Damascus mao lang ang kapital sa Aram, ug si Rezin mao lang ang hari sa Damascus. Ug ang Samaria mao lang ang kapital sa Israel, ug si Peka nga anak ni Remalia mao lang ang hari sa Samaria. Malaglag ang Israel sulod sa 65 ka tuig, busa dili na kini matawag nga usa ka nasod. Kon dili lig-on ang inyong pagtuo, malaglag gayod kamo.’ ”

10Unya miingon pag-usab ang Ginoo kang Ahaz, 11“Pangayog timailhan kanako, ang Ginoo nga imong Dios, sa pagpamatuod nga tumanon ko ang akong saad. Bisan pa maggikan kini sa ilalom, didto sa dapit sa mga patay, o sa taas, didto sa langit.” 12Mitubag si Ahaz, “Dili ako mangayo! Dili ko sulayan ang Ginoo.”

13Miingon si Isaias, “Pamati kamong kaliwat ni David! Dili pa ba igo ang pagpalagot ninyo sa mga tawo? Apil ba ang akong Dios palaguton usab ninyo? 14Busa ang Ginoo na mismo ang mohatag ug timailhan kaninyo. Ug mao kini ang timailhan: Magsabak ang usa ka batan-ong babaye7:14 batan-ong babaye: sa Septuagint, putli. ug manganak siyag lalaki, ug nganlan niya kinig ‘Emmanuel.7:14 Emmanuel: Ang buot ipasabot, ang Dios kauban nato.15-16Sa dili pa siya makamatngon ug buot ug makakaon ug keso ug dugos, ang yuta sa duha ka hari nga gikahadlokan mo, Ahaz, malaglag ug biyaan na lang. 17Sa kaulahian, ikaw ug ang imong katawhan, apil ang imong harianong pamilya, ipasulong sa Ginoo sa hari sa Asiria. Ug masinati ninyo ang kalisod nga wala pa gayod ninyo masinati sukad nga mibulag ang Israel sa Juda.

18“Nianang panahona, taghoyan sa Ginoo ang mga taga-Ehipto ug taga-Asiria. Ug moabot ang mga taga-Ehipto nga morag mga langyaw gikan sa layong mga suba sa Ehipto, ug ang mga taga-Asiria moabot usab nga morag mga putyukan. 19Mangabot sila ug mamuyo bisan asa: sa lawom nga lugut, sa mga bangag sa dagkong mga bato, sa kasampinitan, ug sa mga sabsabanan.

20“Nianang panahona, gamiton sa Ginoo ang hari sa Asiria aron sa paglaglag sa tibuok ninyong yuta. Sama sila sa barbero gikan sa tabok sa Suba sa Eufrates nga gisuholan sa pagkiskis sa inyong buhok, mga balhibo sa inyong lawas, ug sa inyong mga bangas.

21“Nianang panahona, ang mga tawo magmantinir na lang sa pag-alima ug tagsa ka buok dumalagang baka ug duha ka kanding, 22nga maoy ilang kakuhaan ug gatas. Keso ug dugos ang kan-on sa tanang mahibilin sa Juda. 23Nianang panahona, ang ubasan nga may 1,000 ka punoan nga mokantidad ug 1,000 ka pilak malukop sa mga sampinit ug sagbot. 24Mangayam ang mga tawo didto dala ang ilang mga pana ug bangkaw, tungod kay sagbuton na kini ug nalukop sa mga sampinit. 25Wala nay moadto sa mga bungtod nga kanhi mga tanaman, tungod kay nalukop kini sa mga sampinit ug sagbuton na. Mahimo na lang kining sibsiban sa mga baka, mga karnero, ug mga kanding.”

Persian Contemporary Bible

اشعيا 7:1-25

«عمانوئيل»

1در زمانی كه آحاز (پسر يوتام و نوهٔ عزيا) بر يهودا سلطنت می‌كرد، رصين، پادشاه سوريه و فقح (پسر رمليا)، پادشاه اسرائيل به اورشليم حمله كردند، ولی نتوانستند آن را تصرف كنند.

2وقتی به دربار خبر رسيد كه سوريه و اسرائيل با هم متحد شده‌اند تا با يهودا بجنگند، دل پادشاه يهودا و قوم او از ترس لرزيد، همانطور كه درختان جنگل در برابر طوفان می‌لرزند.

3سپس خداوند به اشعيا فرمود: «تو با پسرت شارياشوب7‏:3 شارياشوب. اين نام به زبان عبری به معنی «عدهٔ کمی برخواهند گشت» می‌باشد.‏ به ديدن آحاز پادشاه برو. او را در جاده‌ای كه رختشويها در آن كار می‌كنند، در انتهای قنات حوض بالايی پيدا خواهی كرد. 4به او بگو كه نگران نباشد، فقط آماده باشد و آرام بنشيند. آتش خشم رصين و فقح مانند دودی است كه از دو تكه هيزم بلند می‌شود؛ بگو از آنها نترسد. 5بلی، پادشاهان سوريه و اسرائيل بر ضد يهودا با هم تبانی كرده‌اند. 6آنها می‌خواهند به يهودا لشكركشی كنند و مردمانش را به وحشت اندازند و آن را تسخير كرده، پسر طبئيل را بر تخت پادشاهی بنشانند.

7«اما من كه خداوند هستم می‌گويم كه اين نقشه عملی نخواهد شد، 8‏-9زيرا قدرت سوريه محدود است به پايتختش دمشق و قدرت دمشق نيز محدود است به پادشاهش رصين. همچنين اسرائيل نيز قدرتی بيش از پايتختش سامره و سامره نيز قدرتی بيش از پادشاهش فقح ندارد. بدانيد كه پادشاهی اسرائيل در عرض شصت و پنج سال از بين خواهد رفت. آيا اين را باور می‌كنيد؟ اگر سخنان مرا باور نكنيد شما نيز از بين خواهيد رفت.»

10سپس خداوند پيام ديگری برای آحاز پادشاه فرستاد:

11«ای آحاز، از من علامتی بخواه تا مطمئن شوی كه دشمنانت را شكست خواهم داد. هر علامتی كه بخواهی، چه در زمين باشد چه در آسمان، برايت انجام خواهد شد.»

12اما پادشاه قبول نكرد و گفت: «اين كار را نخواهم كرد و خداوند را امتحان نخواهم نمود.» 13پس اشعيا گفت: «ای خاندان داوود، آيا اين كافی نيست كه مردم را از خود بيزار كرده‌ايد؟ اينک می‌خواهيد خدای مرا نيز از خود بيزار كنيد؟ 14حال كه چنين است خداوند خودش علامتی به شما خواهد داد. آن علامت اين است كه باكره‌ای حامله شده، پسری به دنیا خواهد آورد و نامش را عمانوئيل7‏:14 به زبان عبری عمانوئيل يعنی «خدا با ما است».‏ خواهد گذاشت. 15‏-16قبل از اينكه اين پسر از شير گرفته شود و خوب و بد را تشخيص دهد، سرزمين اين دو پادشاه كه اينقدر از آنها وحشت داريد، متروک خواهد شد.

17«اما پس از آن خداوند، تو و قومت و خاندانت را به آنچنان بلايی دچار خواهد ساخت كه از زمانی كه امپراتوری سليمان به دو مملكت اسرائيل و يهودا تقسيم شد، تاكنون نظيرش ديده نشده است. بلی، او پادشاه آشور را به سرزمينت خواهد فرستاد. 18خداوند سپاهيان مصر را فرا خواهد خواند و آنها مانند مگس بر شما هجوم خواهند آورد و سربازان آشور را احضار خواهد كرد و ايشان مثل زنبور بر سر شما خواهند ريخت. 19آنها در دسته‌های بزرگ آمده، در سراسر مملكتتان پخش خواهند شد. آنها نه فقط در زمينهای حاصلخيزتان ساكن خواهند گرديد، بلكه حتی دره‌های باير، غارها و زمينهای پر از خار را نيز اشغال خواهند كرد. 20در آن روز، خداوند پادشاه آشور را كه شما اجير كرده بوديد تا شما را نجات دهد، از آن سوی رود فرات خواهد آورد تا شما را از دم تيغ بگذراند و سرزمينتان را غارت كند.

21‏-22«پس از اين غارت و كشتار، تمام سرزمينتان به چراگاه تبديل خواهد شد. همهٔ گله‌ها و رمه‌ها از بين خواهند رفت. كسی بيش از يک گاو و دو گوسفند نخواهد داشت. ولی فراوانی چراگاه باعث خواهد شد كه شير زياد شود. كسانی كه در اين سرزمين باقی مانده باشند خوراكشان كره و عسل صحرائی خواهد بود. 23در آن زمان تاكستانهای آباد و پرثمر به زمينهای باير و پر از خار تبديل خواهند شد. 24مردم با تير و كمان از آنجا عبور خواهند كرد، زيرا تمام زمين به صحرای حيوانات وحشی تبديل خواهد شد. 25ديگر كسی به دامنهٔ تپه‌ها كه زمانی آباد بودند نخواهد رفت، چون اين تپه‌ها را خار و خس خواهد پوشاند و فقط گاوان و گوسفندان در آنجا خواهند چريد.»