Hukman sa Ginoo ang Kanasoran
1Mao kini ang giingon sa Ginoo, “Ang langit mao ang akong trono, ug ang yuta mao ang tungtonganan sa akong mga tiil. Busa unsang matanga sa balay ang inyong tukoron alang kanako? Unsang matanga sa dapit ang inyong papahulayan kanako? 2Dili ba ako man ang naghimo sa tanang mga butang?
“Gihatagan kog pagtagad ang mga tawo nga mapainubsanon, mahinulsulon, ug may dakong pagtahod sa akong pulong. 3Apan ingon niini ang akong pagtagad sa mga tawong nagasunod sa ila lamang kaugalingong gusto ug nagakalipay sa ginahimo nila nga mangil-ad: Kon magpatay silag baka aron ihalad, isipon ko kini nga daw sa nagpatay silag tawo. Kon maghalad silag karnero, isipon ko kini nga daw sa nagpatay silag iro. Kon maghalad sila ug halad sa pagpasidungog, isipon ko nga daw naghalad silag dugo sa baboy. Ug kon magsunog silag insenso isip paghinumdom sa Ginoo, akong isipon nga daw sa nagaampo sila sa dios-dios. 4Padad-an ko usab silag silot nga makapalisang gayod kanila. Kay sa dihang nanawag ako, wala sila motubag; sa dihang nagsulti ako, wala sila mamati. Naghimo silag kadaotan sa akong atubangan, ug gipili nila ang pagbuhat sa mga butang nga wala makalipay kanako.”
5Kamong mga mahinadlokon sa pulong sa Ginoo, pamatia ninyo ang iyang pulong, “Tungod kay matinumanon kamo kanako, ang uban ninyong mga katagilungsod modumot ug mosalikway kaninyo. Biay-biayon nila kamo nga nagaingon, ‘Pasidunggi ang Ginoo aron makita namo ang inyong kalipay!’ ” Apan maulawan sila. 6Nadungog ba ninyo ang kaguliyang didto sa siyudad ug sa templo? Tingog kana sa Ginoo nga nanimalos sa iyang mga kaaway.
7Miingon ang Ginoo, “Ang Jerusalem sama sa usa ka babayeng umaanak nga wala pa gani magbati nahimugsoan na. 8Kinsa ang nakadungog ug nakakita ug sama niini? Mamugna ba ang usa ka lungsod o nasod diha-diha dayon sulod lang sa usa ka adlaw? Apan ayha pa gani nagbati ang Jerusalem,66:8 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. nahimugso na dayon ang iyang katawhan.66:8 nahimugso na dayon ang iyang katawhan: Ang buot ipasabot, tukoron pag-usab sa Dios ang nasod sa Israel. 9Pagbuot ko nga hapit na silang matawo. Ug karon, mopugong ba ako nga sila matawo? Siyempre tugotan ko gayod sila! Dili ko gayod pugngan nga matawo sila. Ako, ang inyong Dios, ang nagaingon niini.”
10Kamong tanang nahigugma sa Jerusalem ug nagasubo tungod kaniya, paglipay ug pagsadya kamo uban kaniya, 11aron matagbaw usab kamo sa iyang kauswagan sama sa bata nga nagsuso sa iyang inahan ug nabusog. 12Kay nagaingon ang Ginoo, “Pauswagon ko ang Jerusalem! Sama sa suba nga nagabaha, dad-on kaniya ang mga bahandi sa mga nasod. Sagupon ug atimanon kamo sa Jerusalem sama sa bata nga kugoson, patutoyon, ug sabakon. 13Lipayon ko kamo sa Jerusalem sama sa inahan nga nagalipay sa iyang anak.”
14Inigkakita ninyo niini, malipay gayod kamo, ug mobaskog kamo sama sa nagalambo nga tanom. Ipakita sa Ginoo ang iyang gahom ngadto sa iyang mga alagad, apan ipakita niya ang iyang kapungot ngadto sa iyang mga kaaway. 15Pamati! Moabot ang Ginoo inubanan sa kalayo, ug ang iyang mga karwahe morag alimpulos. Ipahamtang niya ang iyang kapungot ngadto sa iyang mga kaaway, ug silotan niya sila sa nagadilaab nga kalayo. 16Kay pinaagi sa kalayo ug sa iyang espada, silotan sa Ginoo ang tanang mga tawong makasasala, ug daghan ang iyang mapatay.
17Miingon ang Ginoo, “Magdungan ug pangamatay ang mga nagapakabalaan ug nagapakahinlo sa ilang kaugalingon sa ilang pagsimba sa ilang mga dios-dios didto sa hardin. Mangamatay sila samtang nagakaon ug baboy, ilaga, ug sa uban pang pagkaon nga giisip nga hugaw. 18Nasayod ako sa ilang binuhatan ug hunahuna. Busa moanha ako ug tigomon ko ang mga katawhan sa tanang nasod, ug makita nila ang akong gahom. 19Magpakita akog ilhanan kanila. Ug ang makalingkawas kanila ipadala ko ingon nga mga mensahero ngadto sa kanasoran sa Tarshish, Pul, Lud (kansang katawhan nabantog nga mga mamamana), Tubal, Grecia,66:19 Grecia: sa Hebreo, Javan. ug sa mga isla nga layo, nga wala makadungog sa akong kabantog ug wala makakita sa akong gahom. Imantala nila ang akong gahom ngadto sa mga nasod. 20Ug dad-on nila pagbalik gikan niining mga nasod ang tanan ninyong mga katagilungsod nga sakay sa mga kabayo, mga mula, mga kamelyo, ug sa mga karwahe ug karomata. Dad-on nila sila sa akong balaan nga bukid, sa Jerusalem isip halad alang kanako. Sama sila sa mga Israelinhon nga nagahalad sa akong templo ug mga halad sa pagpasidungog nga gisulod sa hinlo nga sudlanan. 21Ug himuon kong mga pari ug mga Levita ang uban kanila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
22Miingon pa gayod ang Ginoo, “Maingon nga ang bag-ong langit ug ang bag-ong yuta nga akong himuon magapabilin hangtod sa hangtod, ang inyong mga kaliwat magapadayon usab hangtod sa hangtod, ug dili gayod kamo hikalimtan. 23Sa matag subang sa bag-ong bulan ug sa matag Adlaw nga Igpapahulay mosimba ang tanang mga katawhan kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 24Ug iniggawas nila sa Jerusalem, makita nila ang mga patayng lawas sa mga tawong nagmasinupakon kanako. Ang mga ulod nga mokaon kanila dili mamatay, ug ang kalayo nga mosunog kanila dili mapalong. Ug kangil-aran sila sa tanang katawhan.”
การพิพากษาและความหวัง
1องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“สวรรค์เป็นบัลลังก์ของเรา
และโลกเป็นที่วางเท้าของเรา
ก็แล้วนิเวศที่เจ้าจะสร้างให้เราอยู่ที่ไหนเล่า?
ที่พำนักสำหรับเราอยู่ที่ไหนเล่า?
2มือของเราเองไม่ใช่หรือที่ได้สร้างสิ่งทั้งปวงเหล่านี้
และมันก็มีชีวิตขึ้นมา?”
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“นี่ต่างหากที่เรายกย่อง
คือผู้ที่ถ่อมใจและมีจิตใจสำนึกผิด
และตัวสั่นเพราะถ้อยคำของเรา
3แต่ผู้ใดก็ตามที่ถวายวัวเป็นเครื่องบูชา
ก็เหมือนผู้ที่ฆ่าคน
และผู้ที่ถวายลูกแกะ
ก็เหมือนผู้ที่หักคอสุนัข
ผู้ใดถวายเครื่องธัญบูชา
ก็เหมือนผู้ที่ถวายเลือดหมู
ผู้ใดเผาเครื่องหอม
ก็เหมือนผู้ที่นมัสการรูปเคารพ
พวกเขาเลือกหนทางของตัวเอง
จิตวิญญาณของเขาชื่นชมในสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนของตน
4ดังนั้นเราเลือกที่จะปฏิบัติต่อเขาอย่างรุนแรง
และนำสิ่งที่เขาหวาดกลัวมายังเขาด้วย
เพราะเมื่อเราร้องเรียก ไม่มีใครตอบ
เมื่อเราพูด ไม่มีใครรับฟัง
พวกเขาทำชั่วต่อหน้าต่อตาเรา
และเลือกทำสิ่งที่เราไม่พอใจ”
5จงฟังพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ท่านผู้ตัวสั่นเพราะถ้อยคำของพระองค์
“พี่น้องของเจ้าซึ่งเกลียดชังเจ้า
และขับไล่ไสส่งเจ้าเนื่องด้วยนามของเราได้กล่าวว่า
‘ขอให้พระเกียรติสิริมีแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
ขอให้เราเห็นความชื่นชมยินดีของเจ้า!’
กระนั้นพวกเขาจะต้องอับอายขายหน้า
6จงฟังเสียงดังสนั่นจากนครนั้นเถิด
จงฟังเสียงจากพระวิหารนั้น!
เป็นเสียงขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ทรงตอบสนองบรรดาศัตรูของพระองค์อย่างสาสม
7“ยังไม่ทันเจ็บท้อง
เธอก็คลอด
ยังไม่ทันเจ็บปวด
เธอก็ให้กำเนิดลูกชาย
8ใครบ้างเคยได้ยินเรื่องแบบนี้?
ใครบ้างเคยเห็นเรื่องเช่นนี้?
ประเทศหนึ่งจะถือกำเนิดขึ้นภายในวันเดียว
หรือชนชาติหนึ่งจะเกิดขึ้นภายในชั่วครู่เดียวได้หรือ?
ถึงกระนั้นศิโยนเจ็บท้องไม่ทันไร
ก็คลอดลูกๆ ออกมาแล้ว
9เรานำมาถึงกำหนดคลอดแล้ว
จะไม่ปล่อยให้คลอดออกมาได้หรือ?” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น
“เราปิดครรภ์ไว้เมื่อนำมาถึงเวลาคลอดหรือ?”
พระเจ้าของท่านตรัสดังนั้น
10“จงชื่นชมยินดีกับเยรูซาเล็มและเปรมปรีดิ์กับเธอเถิด
ท่านทั้งปวงที่รักเธอ
จงปลื้มปีติอย่างเต็มเปี่ยมร่วมกับเธอเถิด
ท่านผู้ไว้ทุกข์ให้เธอ
11เพราะท่านจะเลี้ยงดูและอิ่มใจ
ในอ้อมอกอันปลอบโยนของเธอ
ท่านจะดื่มด่ำและปีติยินดี
ในความอุดมสมบูรณ์อันล้นเหลือของเธอ”
12เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“เราจะเพิ่มพูนสันติสุขแก่เธอเหมือนแม่น้ำ
และเพิ่มความมั่งคั่งของบรรดาประชาชาติให้เหมือนธารน้ำเชี่ยว
เจ้าจะถูกเลี้ยงดูและโอบอุ้มในอ้อมแขนของเธอ
และถูกกล่อมอยู่บนตักของเธอ
13เราจะปลอบโยนเจ้า
ดั่งแม่ปลอบลูก
เจ้าจะได้รับการปลอบโยนในเยรูซาเล็ม”
14เมื่อเจ้าเห็นเช่นนี้ จิตใจของเจ้าจะยินดี
และเจ้าจะเจริญงอกงามเหมือนต้นหญ้า
พระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะประจักษ์แก่ผู้รับใช้ของพระองค์
แต่พระพิโรธจะสำแดงแก่ศัตรูของพระองค์
15ดูเถิด องค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังเสด็จมาพร้อมด้วยไฟ
ราชรถของพระองค์ประดุจพายุหมุน
พระองค์จะทรงระบายพระพิโรธลงมาอย่างรุนแรง
และการกำราบอันร้อนแรงด้วยเปลวไฟ
16องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงพิพากษาลงโทษมวลมนุษย์
ด้วยไฟและด้วยดาบของพระองค์
คนเป็นอันมากจะถูกองค์พระผู้เป็นเจ้าประหาร
17“คนทั้งหลายที่อุทิศตนและชำระตนให้บริสุทธิ์เพื่อที่จะเข้าไปในสวนติดตามผู้หนึ่งที่อยู่ท่ามกลาง66:17 หรือสวนที่อยู่หลังวิหารทั้งหลายของเจ้า และผู้ที่กินเนื้อหมู เนื้อหนู และสิ่งน่าสะอิดสะเอียนต่างๆ คนเหล่านั้นจะพบจุดจบไปด้วยกัน” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
18“เนื่องด้วยการกระทำและความคิดจินตนาการต่างๆ ของพวกเขา เรากำลังจะมา66:18 ในภาษาฮีบรูข้อความนี้มีความหมายไม่ชัดเจนและรวบรวมชนทุกชาติทุกภาษา พวกเขาจะมาและเห็นเกียรติสิริของเรา
19“เราจะกำหนดหมายสำคัญในหมู่พวกเขาและเราจะส่งบางคนในหมู่ผู้รอดชีวิตไปยังชนชาติต่างๆ ไปยังทารชิช ไปหาชาวลิเบีย66:19 ฉบับ LXX. ว่าชาวพูต (ชาวลิเบีย) ภาษาฮีบรูว่าชาวพูลและชาวลิเดีย (ผู้เป็นนักธนูเลื่องชื่อ) ไปยังทูบัลและกรีซ และไปยังเกาะแก่งอันไกลโพ้นซึ่งไม่เคยได้ยินชื่อเสียงหรือเห็นเกียรติสิริของเรา พวกเขาจะประกาศเกียรติสิริของเราท่ามกลางบรรดาประชาชาติ 20และพวกเขาจะนำพี่น้องทั้งหมดของเจ้าจากทุกชนชาติมายังภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเราในเยรูซาเล็ม เพื่อเป็นเครื่องบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า บางคนนั่งมาบนหลังม้า บางคนนั่งในรถม้าศึกและเกวียน และบางคนนั่งมาบนหลังล่อหลังอูฐ” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น “พวกเขาจะพาพี่น้องทั้งปวงของเจ้ามาเหมือนชาวอิสราเอลนำเครื่องธัญบูชาใส่ภาชนะที่สะอาดตามระเบียบพิธีมายังพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า 21และเราจะเลือกบางคนที่กลับมาให้เป็นปุโรหิตและคนเลวี” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น
22องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “ฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่ที่เราสร้างขึ้นจะยั่งยืนอยู่ต่อหน้าเราฉันใด นามของเจ้าและลูกหลานของเจ้าจะยั่งยืนอยู่ฉันนั้น 23จากวันขึ้นหนึ่งค่ำถึงอีกวันขึ้นหนึ่งค่ำ และจากวันสะบาโตหนึ่งถึงอีกวันสะบาโตหนึ่ง มวลมนุษยชาติจะมากราบนมัสการต่อหน้าเรา” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น 24“และพวกเขาจะออกไปดูซากศพของบรรดาผู้ที่กบฏต่อเรา เพราะหนอนของคนเหล่านั้นจะไม่มีวันตาย ทั้งไฟของเขาจะไม่มีวันดับ และเขาจะเป็นที่น่าขยะแขยงแก่มวลมนุษยชาติ”
