Isaias 62 – APSD-CEB & BPH

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 62:1-12

1Tungod kay gimahal ko ang Zion, ang Jerusalem, dili ako magpakahilom, hangtod nga moabot ang iyang kadaogan sama sa nagasidlak nga adlaw, ug hangtod nga maangkon niya ang iyang kaluwasan nga sama sa nagasigang sulo. 2O Jerusalem, makita sa mga nasod ug sa ilang mga hari ang imong kadaogan ug pagkagamhanan. Hatagan ka sa Ginoo ug bag-ong ngalan. 3Mahisama ka sa usa ka matahom nga korona diha sa kamot sa Ginoo nga imong Dios. 4Dili ka na tawgong “Sinalikway nga Siyudad” o “Awaaw nga yuta,” kondili tawgon ka na nga “Kalipay sa Dios” o “Gikasal ngadto sa Dios,” kay nalipay ang Ginoo kanimo ug sama ra nga gikasal ka ngadto kaniya. 5Siya nga naghimo kanimo62:5 Siya nga naghimo kanimo: sa Hebreo, Ang imong mga anak nga lalaki. mangasawa kanimo sama sa usa ka batan-ong lalaki nga nangasawa sa usa ka putli. Ug ingon nga nalipay ang pamanhonon sa iyang pangasaw-onon, ang imong Dios malipay usab kanimo.

6Nagbutang akog mga guwardya diha sa imong mga paril, O Jerusalem. Dili gayod sila mohunong adlaw ug gabii sa pagpahinumdom sa imong katawhan nga magtukaw sila.

Kamo nga nagapangamuyo sa Ginoo, ayaw gayod kamo paghunong sa pag-ampo. 7Ayaw ninyo siya hunongi sa paghangyo nga pabarogon niya pag-usab ang Jerusalem ug dayegon kini sa kalibotan. 8Nanumpa ang Ginoo nga buhaton niya kini pinaagi sa iyang gahom. Miingon siya, “Dili ko na gayod ipakaon ang inyong mga trigo sa inyong mga kaaway, ug dili na makainom sa bino nga inyong gihagoan ang mga langyaw. 9Kamong nangani sa trigo mao ang mokaon niini, ug modayeg kamo kanako. Ug kamong namupo sa mga ubas mao ang moinom sa bino niini didto sa akong templo.”

10Katawhan sa Jerusalem, gawas kamo sa mga pultahan sa inyong siyudad, ug andama ninyo ang agianan alang sa uban pa ninyong katawhan. Hawani ninyo kinig mga bato, ug ipataas ang bandera nga ilhanan sa mga kanasoran nga gipabalik na sa Ginoo ang iyang katawhan. 11Pamati! Nagpadala ang Ginoo niining mensahe alang sa tibuok kalibotan,62:11 tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan. “Ingna ang mga lumulupyo sa Zion nga ang ilang Manluluwas moabot na, ug may dala siyang ganti. 12Tawgon sila nga, ‘Balaan62:12 Balaan: o, Gilain alang sa Dios. nga Katawhan’ ug ‘Mga Linuwas sa Ginoo.’ Ug ang Jerusalem pagatawgon nga, ‘Gitinguha nga Siyudad,’ ug ang ‘Siyudad nga Wala na Isalikway.’ ”

Bibelen på hverdagsdansk

Esajasʼ Bog 62:1-12

1For Zions skyld vil jeg ikke tie. For Jerusalems skyld får jeg ikke ro, før retfærdigheden bryder igennem som morgenrøden, og frelsen som en flammende fakkel. 2Folkeslagene skal få øjnene op for, at du er god, og konger skal se din herlighed. Herren giver dig et nyt navn, som han selv vælger. 3Da bliver du som en prægtig kongekrone i Herren, din Guds, hånd. 4Du skal ikke længere kaldes „Den forkastede”, og dit land skal ikke længere hedde „Det gudsforladte land”. Nej, du skal kaldes „Min elskede” og „Min brud”, for Herren glæder sig over dig og hjemfører dig som sin brud. 5Som en ung mand hjemfører en jomfru, vil din Skaber hjemføre dig. Som en brudgom, der fryder sig over sin brud, vil Gud fryde sig over dig.

Bøn og forventning om Jerusalems genrejsning

6På dine mure, Jerusalem, har jeg sat vægtere ud, som dag og nat skal råbe til Gud, indtil hans løfter bliver opfyldt. Lad ikke hænderne synke, I, som beder. 7Lad ikke Herren få fred, før han genrejser Jerusalem og lader byen komme til ære og værdighed på jorden. 8Herren har aflagt et højtideligt løfte til sit folk, som han vil bakke op med al sin magt: „Jeres fjender skal ikke længere leve af jeres korn. De fremmede skal ikke drikke den vin, I har arbejdet så hårdt på at fremstille. 9Nej, I skal få lov at spise af det korn, I har høstet, og I skal prise Herren for det. Og I skal få lov til i templets forgård at drikke vinen fra de druer, I har plukket.”

10Gå ud af byen, Jerusalems indbyggere, og ban vej for det hjemvendende folk. Fjern de store sten og hejs et banner som tegn for hele verden. 11Herren siger til alle folkeslag på jorden: „Sig til Jerusalems indbyggere: Se, din Frelser er på vej, og han går foran sit frigivne folk.”

12De skal kaldes „Guds hellige folk” og „Herrens løskøbte folk”, og Jerusalem skal kaldes „Den foretrukne by” og „Byen, som ikke bliver forladt”.