Ang Bag-ong Jerusalem
1Bangon, O Jerusalem, ug sidlak sama sa adlaw! Kay miabot na ang imong kaluwasan60:1 kaluwasan: sa literal, suga. ug misidlak na kanimo ang gahom sa Ginoo. 2Tabonan sa bagang kangitngit ang mga nasod sa kalibotan, apan kamo dan-agan sa gahom sa Ginoo. 3Moduol ang mga nasod ug ang ilang mga hari sa imong kahayag. 4Tan-aw sa imong palibot! Nagkatigom na ang imong katawhan. Mamauli na sila kanimo gikan sa layong mga dapit—mora silag mga bata nga gikugos.60:4 mora silag mga bata nga gikugos tungod kay tabangan sila sa mga taga-Persia sa ilang pagpauli. 5Malipay ka gayod inigkakita mo niini. Mag-awas gayod sa kalipay ang imong kasingkasing kay ang mga bahandi sa mga nasod ug sa kadagatan pagadad-on diha kanimo. 6Mapuno ang imong kayutaan sa mga kamelyo sa mga taga-Midian ug mga taga-Efa. Kadtong gikan sa Sheba moabot nga may dalang mga bulawan ug mga insenso aron mosimba sa Ginoo. 7Dad-on kanimo sa mga taga-Kedar ug sa taga-Nebayot ang daghan nilang mga karnero, ug dawaton kini ingon nga halad sa halaran sa Ginoo. Himuon sa Ginoo nga halangdon ang iyang templo. 8-9Molayag ang mga barko nga daw sa mga panganod nga nagalupad, ug daw sa mga salampati nga nagapadulong sa ilang mga salag. Kini nga mga barko alang sa mga nagapuyo sa mga isla nga nagalaom sa Ginoo.60:8-9 sa Ginoo: sa Hebreo, kanako. Pangunahan sila sa mga barko gikan sa Tarshish sa pagdala sa imong katawhan pabalik kanimo gikan sa layong mga dapit. Magadala usab silag mga bulawan ug mga pilak alang sa Ginoo nga imong Dios, ang Balaang Dios sa Israel, kay gipasidunggan ka niya. 10Nagaingon ang Ginoo sa Jerusalem, “Pabarogon sa mga langyaw ang imong mga paril, ug ang ilang mga hari moalagad kanimo. Bisan gisilotan ko ikaw tungod sa akong kasuko, kaloy-an ko ikaw tungod sa akong kaayo. 11Kanunay na unyang abli ang imong pultahan adlaw ug gabii, sa pagdawat sa mga bahandi sa mga kanasoran. Moparada ang mga hari sa pagsulod sa imong gingharian. 12Kay malaglag gayod sa hingpit ang mga nasod o gingharian nga dili moalagad kanimo. 13Ang bahandi sa Lebanon maimo—ang ilang mga kahoy nga pino, enebro, ug sipres—aron sa pagpatahom sa templo nga akong puloy-anan. 14Ang mga kaliwat sa mga nagdaog-daog kanimo moduol kanimo nga magyukbo. Moluhod sa imong tiilan ang tanang mitamay kanimo, ug tawgon ka nila nga ‘Siyudad sa Ginoo,’ o ‘Zion, ang Siyudad sa Balaang Dios sa Israel.’ 15Bisag gisalikway ka ug gidumtan, ug walay nagtagad kanimo kaniadto, himuon ko ikaw nga halangdon hangtod sa kahangtoran, ug ikalipay ka sa tanang henerasyon. 16Atimanon ka sa mga nasod ug sa ilang mga hari sama sa usa ka bata nga gipasuso sa iyang inahan. Unya masayran mo nga ako mao ang Ginoo, ang imong Manluluwas ug Manunubos, ang Makagagahom nga Dios ni Jacob. 17Ilisdan ko ang mga materyales sa imong templo—ang mga bronsi ilisdan kog bulawan, ang mga puthaw ilisdan kog plata, ang mga kahoy ilisdan kog bronsi, ug ang mga bato ilisdan kog puthaw. Ug molungtad diha kanimo ang kalinaw ug pagkamatarong. 18Wala nay kagubot nga mahitabo diha sa imong yuta. Wala nay kalaglagan nga moabot kanimo. Magpalibot kanimo ang kaluwasan nga daw sa paril, ug magadayeg kanako ang mosulod sa imong mga pultahan.
19“Dili mo na kinahanglan ang kahayag sa adlaw ug sa bulan, kay ako, ang Ginoo, mao na ang mahimo nimong kahayag hangtod sa kahangtoran. Ako nga imong Dios mao na ang imong himaya. 20Ako ang mahimo nimong adlaw ug bulan nga dili mosalop; ang imong kahayag hangtod sa kahangtoran. Ug matapos na ang imong mga pag-antos. 21Ang tanan mong katawhan mahimong matarong, ug panag-iyahan nila ang yuta sa Israel hangtod sa hangtod. Gihimo ko sila; sama sila sa tanom nga akong gitanom alang sa akong kadungganan. 22Gamay lang sila, apan modaghan gayod sila. Wala silay katakos, apan mahimo silang gamhanan nga nasod. Ako, ang Ginoo, ang mohimo niini sa madali, sa gitakda nga panahon.”
A glória de Sião
1Levanta-te, meu povo! Que a tua luz brilhe para todas as nações verem! Porque a glória do Senhor está a irradiar de ti. 2Os outros povos da Terra serão cobertos por uma escuridão tão densa como a noite escura, mas a glória do Senhor resplenderá sobre ti. 3Então as nações virão para a tua luz; os reis se chegarão para verem o resplendor que te envolve.
4Levanta os olhos e vê! Os teus filhos e as tuas filhas estão a regressar vindos de terras bem longe. 5Os teus olhos cintilarão de contentamento e o teu coração estremecerá de emoção. Mercadores de todas as partes do mundo afluirão trazendo-te as riquezas de muitas terras. 6Grandes desfiles de camelos convergirão sobre ti; dromedários de Midiã, de Sabá e de Efá virão carregados de ouro e de incenso para oferecer, enquanto proclamam os louvores ao Senhor. 7Rebanhos inteiros de ovelhas de Quedar te serão dados; carneiros de Nabaiote serão oferecidos para o meu altar. O meu glorioso templo será exaltado nesse dia.
8E quem serão estes que voam como nuvens, como pombas correndo para os seus ninhos? 9Em mim esperam as ilhas; à frente vêm os grandes navios de Társis, para trazerem os filhos de Israel de novo para casa, vindos de muito longe, carregando todos os seus bens de prata e ouro, para glorificar o Senhor teu Deus. Porque o Santo de Israel, conhecido em todo o mundo, vos glorificou, vos honrou aos olhos de toda a gente.
10Virão estrangeiros edificar as vossas cidades, reis e presidentes enviar-vos-ão ajuda, porque apesar de vos ter destruído, na minha ira, terei agora misericórdia através da minha graça. 11Os portões das muralhas ficarão continuamente abertos de par em par, para poderem deixar passar todas essas riquezas que vos chegam do exterior, vindas das nações. Os governos dos países estrangeiros vos servirão. 12E aqueles que não quiserem ser vossos aliados, acabarão por perecer; virão a ser destruídos.
13“Será vossa a glória do Líbano, as florestas de faias, ciprestes e pinheiros, a fim de ornamentarem o meu santuário, o sítio onde descansam os meus pés. 14Até aqueles que vos afligiram virão e se inclinarão perante vocês! Chamar-te-ão Cidade do Senhor, a Sião do Santo de Israel.
15Ainda que tenham sido rejeitados, odiados e desprezados por toda a gente, tornar-se-ão agora prestigiados para sempre; serão bem vistos; serão os preferidos de todo o mundo, porque serei eu quem faz isso. 16Governos poderosos de grandes nações fornecerão o melhor dos seus produtos, para satisfazer as vossas necessidades. Vocês saberão, enfim, e compreenderão realmente que eu, o Senhor, sou o vosso Salvador, o vosso Redentor, o Poderoso de Jacob. 17Trocarei o vosso bronze por ouro, o vosso ferro por prata, a madeira por bronze e pedras por ferro. A paz e a justiça serão os princípios fundamentais das vossas leis de trabalho! 18Desaparecerá a violência da vossa terra! Não haverá mais guerra! As muralhas à vossa volta chamar-se-ão Salvação e os portões Louvor. 19Não precisarão mais nem do Sol nem da Lua para vos iluminarem, porque o Senhor, o vosso Deus, será a vossa luz eterna e a vossa glória. 20O vosso Sol nunca mais se porá! A Lua nunca mais se desvanecerá! O Senhor será a vossa luz para sempre! O vosso tempo de tristeza acabará! 21Toda a vossa população será gente justa. Possuirão a sua terra para sempre, visto que serei eu próprio a estabelecê-los ali, com as minhas próprias mãos, e isso será para mim uma glória. 22A mais pequena família se multiplicará formando um imenso grupo. A mais pequenina tribo se tornará numa grande nação. Eu, o Senhor, farei com que tudo isto aconteça, no tempo oportuno.
