Isaias 56 – APSD-CEB & NVI-PT

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 56:1-12

Panalangin alang sa Tanang Kanasoran

1Mao kini ang giingon sa Ginoo, “Patunhaya ninyo ang hustisya ug buhata ninyo ang matarong, kay sa dili madugay luwason ko na kamo ug hatagan ug kadaogan. 2Bulahan ang tawo nga naghimo ug nagatuman niini ug wala magpasipala sa Adlaw nga Igpapahulay. Ug bulahan usab ang tawo nga wala maghimog daotan.”

3Ang mga dili Israelinhon nga nagtugyan sa ilang kinabuhi sa Ginoo dili angay maghunahuna nga dili gayod sila isipon sa Ginoo nga iyang mga tawo. Ug ang mga kinapon dili angay maghunahuna nga dili sila mahimong bahin sa katawhan sa Dios tungod kay dili sila makaanak.56:3 dili sila makaanak: sa literal, sama sila sa patay nga kahoy. 4Kay mao kini ang giingon sa Ginoo, “Panalanginan ko ang mga tawong kinapon nga nagatuman sa akong mga ginapahimo sa Adlaw nga Igpapahulay, ug naghimo sa mga butang nga makapalipay kanako ug nagatuman sa akong kasabotan. 5Tugotan ko sila nga mosulod sa akong templo ug hatagan ko sila sa pasidungog nga labaw kay sa pasidungog nga madawat nila kon may mga anak sila. Dili gayod sila malimtan sa mga tawo hangtod sa hangtod.

6Panalanginan ko usab ang mga dili Israelinhon nga nagatugyan sa ilang kinabuhi kanako aron alagaran ako, higugmaon, ug simbahon, ug nagatuman sa akong mga ginapahimo sa Adlaw nga Igpapahulay ug nagatuman sa akong kasabotan. 7Dad-on ko sila sa akong balaan nga bukid, ug lipayon ko sila didto sa akong balay nga alampoanan. Dawaton ko sa akong halaran ang ilang mga halad nga sinunog ug uban pang mga halad, kay ang akong balay tawgon nga balay nga alampoanan sa mga tawo sa tanang nasod.” 8Miingon usab ang Ginoong Dios nga nagtigom sa mga binihag nga mga Israelinhon, “Tigomon ko pa gayod ang uban, gawas niadtong natigom ko nang daan.”

Ang Sulti sa Dios Batok sa mga Pangulo sa Israel

9Duol kamo, tanang nasod nga sama sa mabangis nga mga mananap, ug laglaga ninyo ang katawhan sa Israel. 10Kay ang ilang mga pangulo nga mga magbalantay unta niining nasora morag mga buta ug walay kahibalo. Sama sila sa mga iro nga amang; dili sila makapaghot. Buot lang nilang moluko, matulog, ug magdamgo. 11Sama sila sa mga hakog nga iro nga walay pagkatagbaw. Mga magbalantay sila sa Israel nga walay panabot. Ang matag usa kanila nagpatuyang sa iyang gustong buhaton ug nagtinguha lang sa iyang kaugalingong kaayohan. 12Miingon sila, “Dali, magkuha kitag ilimnon ug maghubog! Ingon gihapon niini ugma, ug mas labaw pa gani!”

Nova Versão Internacional

Isaías 56:1-12

Salvação para os Gentios

1Assim diz o Senhor:

“Mantenham a justiça

e pratiquem o que é direito,

pois a minha salvação está perto,

e logo será revelada a minha retidão.

2Feliz aquele que age assim,

o homem que nisso permanece firme,

observando o sábado para não profaná-lo,

e vigiando sua mão para não cometer nenhum mal”.

3Que nenhum estrangeiro

que se disponha a unir-se ao Senhor venha a dizer:

“É certo que o Senhor me excluirá do seu povo”.

E que nenhum eunuco se queixe: “Não passo de uma árvore seca”.

4Pois assim diz o Senhor:

“Aos eunucos que guardarem os meus sábados,

que escolherem o que me agrada

e se apegarem à minha aliança,

5a eles darei, dentro de meu templo e dos seus muros,

um memorial e um nome

melhor do que filhos e filhas,

um nome eterno, que não será eliminado.

6E os estrangeiros que se unirem ao Senhor para servi-lo,

para amarem o nome do Senhor e prestar-lhe culto,

todos os que guardarem o sábado deixando de profaná-lo,

e que se apegarem à minha aliança,

7esses eu trarei ao meu santo monte

e lhes darei alegria em minha casa de oração.

Seus holocaustos56.7 Isto é, sacrifícios totalmente queimados. e demais sacrifícios

serão aceitos em meu altar;

pois a minha casa será chamada

casa de oração para todos os povos”.

8Palavra do Soberano, do Senhor,

daquele que reúne os exilados de Israel:

“Reunirei ainda outros

àqueles que já foram reunidos”.

A Acusação de Deus contra os Ímpios

9Venham todos vocês, animais do campo;

todos vocês, animais da floresta, venham comer!

10As sentinelas de Israel estão cegas

e não têm conhecimento;

todas elas são como cães mudos,

incapazes de latir.

Deitam-se e sonham;

só querem dormir.

11São cães devoradores, insaciáveis.

São pastores sem entendimento;

todos seguem seu próprio caminho,

cada um procura vantagem própria.

12“Venham”, cada um grita, “tragam-me vinho!

Bebamos nossa dose de bebida fermentada,

que amanhã será como hoje,

e até muito melhor!”