Isaias 54 – APSD-CEB & HOF

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 54:1-17

Ang Gugma sa Ginoo alang sa Jerusalem

1Miingon ang Ginoo, “Pag-awit, O Jerusalem, ikaw nga sama sa usa ka babayeng baog. Pag-awit ug paghugyaw sa kalipay, ikaw nga wala gayod makasinati sa kasakit sa pagpanganak. Tungod kay bisan biniyaan ka, mas daghan pa unya ang imong mahimong anak kay sa babayeng nagapuyo uban sa iyang bana. 2Padak-i ug lig-ona54:2 lig-ona: sa literal, pataasa ang imong mga pisi ug lig-ona ang imong mga palpal. ang imong puloy-anan.54:2 puloy-anan: sa literal, tolda. Ayaw pugngi ang pagpalapad niini. 3Kay padak-an ang imong mga utlanan, sakopon sa imong mga katawhan ang ubang mga nasod, ug puy-an nila ang mga giabandonang siyudad niini. 4Ayaw kahadlok, kay dili ka maulawan. Malimtan mo na gayod ang kaulawan sa imong pagkabatan-on ug ingon man sa imong pagkabalo. 5Kay ako nga imong Magbubuhat mahimong ingon sa usa ka bana kanimo. Makagagahom nga Ginoo ang akong ngalan. Ako, ang Balaan nga Dios sa Israel mao ang imong Manluluwas. Gitawag ako nga ‘Dios sa tibuok kalibotan.’

6Jerusalem, sama ka sa batan-ong asawa nga naguol tungod kay gibiyaan sa iyang bana. Apan karon tawgon ko ikaw nga mobalik kanako. 7Sa mubong panahon gibiyaan ko ikaw, apan sa dakong kalooy kuhaon ko ikaw pag-usab. 8Tungod sa labihan kong kapungot kanimo, gitalikdan ko ikaw sulod sa mubong panahon. Apan tungod sa akong walay kataposang gugma, kaloy-an ko ikaw. Ako, ang Ginoo nga imong Manluluwas, ang nagaingon niini.

9“Alang kanako, sama kini sa panahon54:9 panahon: Mao kini sa ubang karaang mga teksto; apan sa Hebreo, tubig. ni Noah diin nanumpa ako nga dili na gayod molunop dinhi sa kalibotan. Ug karon, nanumpa usab ako nga dili na gayod ako masuko o mosilot kanimo. 10Bisag mangatumpag pa ang mga bukid ug mga bungtod, ang akong gugma magpabilin, ingon man ang akong kasabotan uban kaninyo nga panalanginan ko kamo. Ako, ang Ginoo nga nalooy kanimo, ang nagaingon niini.

11“O Jerusalem, daw gikuso-kuso ka sa bagyo. Nagaantos ka ug wala gayoy midasig kanimo. Apan tukoron ko ikaw pag-usab sa mga patukoranan nga hinimo gikan sa mga batong safiro ug gamiton ko ang mahalong mga bato sa paghimo sa mga bongbong sa imong balay. 12Gamiton ko ang mga batong rubi alang sa imong tore, ug ang matahom nga mga bato sa paghimo sa imong mga pultahan ug mga paril. 13Ako mismo ang motudlo sa imong katawhan,54:13 katawhan: sa literal, mga anak. ug magmauswagon gayod sila pag-ayo. 14Molig-on ka tungod kay magkinabuhi nga matarong ang imong katawhan. Mahilayo ka na sa modaog-daog kanimo, busa wala ka nay kahadlokan. Dili na moduol kanimo ang imong mga kaaway, busa dili ka na malisang. 15Kon may mosulong kanimo, dili kini akong kagustohan. Moampo kanimo ang mosulong kanimo. 16Pamati! Ako mismo ang naghimo sa mga panday nga maoy nagahuyop sa gabagang uling ug naghimog armas. Ug ako usab ang naghimo sa mga sundalo nga nagagamit niining mga armas sa pagpanglaglag. 17Walay hinagiban nga gihimo sa pagpakigbatok kanimo ang makaunsa kanimo. Matubag mo ang mga sumbong batok kanimo. Mao kini ang panulondon sa akong mga alagad; molaban ako kanila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Hoffnung für Alle

Jesaja 54:1-17

Die schwere Zeit ist vorbei!

1Sei fröhlich, du Unfruchtbare, auch wenn du nie ein Kind geboren hast! Juble und jauchze, du Kinderlose! Denn du, die du allein bist, wirst mehr Kinder haben als eine verheiratete Frau. 2Vergrößere dein Zelt! Spann die Zeltdecken weiter aus! Spare nicht! Verlängere die Seile und schlag die Pflöcke fest ein! 3Denn du wirst dich nach allen Seiten hin ausbreiten: Deine Kinder werden das Land anderer Völker in Besitz nehmen und die zerfallenen Städte neu besiedeln.

4Hab keine Angst, du wirst nicht mehr erniedrigt werden! Niemand darf dich je wieder beschämen. Du wirst vergessen, wie man dich in deiner Jugend gedemütigt hat, und nicht mehr an die schwere Zeit zurückdenken, in der du als Witwe ganz allein dastandest. 5Denn der Herr, der dich erschaffen hat, ist dein Ehemann. Er heißt »der Herr, der allmächtige Gott«. Er ist der heilige Gott Israels, dein Erlöser, und der Gott der ganzen Welt.

6Jerusalem, du bist wie eine verstoßene Frau – tief enttäuscht und betrübt, weil ihr Mann sie verlassen hat, der sie als junge Frau liebte.

Doch der Herr, dein Gott, ruft dich zu sich zurück und sagt zu dir: 7»Für eine kurze Zeit habe ich dich verlassen, aber voller Barmherzigkeit hole ich dich nun wieder heim. 8Als der Zorn in mir hochstieg, habe ich mich für einen Augenblick von dir abgewandt. Doch ich habe Erbarmen mit dir, und ich höre nie auf, dich zu lieben. Das verspreche ich, der Herr, dein Erlöser.

9Damals nach der großen Flut schwor ich Noah, dass nie mehr die ganze Erde überschwemmt werden sollte. Genauso schwöre ich nun dir, dass ich nicht mehr zornig auf dich sein will. Nie mehr werde ich dir drohen! 10Berge mögen einstürzen und Hügel wanken, aber meine Liebe zu dir wird nie erschüttert, und mein Friedensbund mit dir wird niemals wanken. Das verspreche ich, der Herr, der sich über dich erbarmt!«

Die neue Stadt Jerusalem

11So spricht der Herr: »Jerusalem, du leidgeprüfte Stadt, vom Sturm gepeitscht, von keinem getröstet – ich will dich wieder aufbauen. Dein Fundament lege ich aus Saphiren, fest gemauert mit bestem Mörtel. 12Für die Brüstung deiner Mauern verwende ich Rubine und für die Tore Kristalle; auch die Mauer soll aus Edelsteinen bestehen. 13Alle deine Kinder werden von mir lernen, und ich, der Herr, schenke ihnen tiefen Frieden. 14Dann ist die Gerechtigkeit dein festes Fundament. Du brauchst keine Angst mehr zu haben, denn Kummer und Not dürfen dich nicht mehr bedrücken; nichts wird dich mehr in Schrecken versetzen. 15Und sollte dich doch ein feindliches Volk angreifen, dann ist es nicht von mir gesandt! Ja, wer es dann noch wagt, gegen dich zu kämpfen, der wird dabei zu Fall kommen.

16Ich habe den Waffenschmied geschaffen, der die Kohlenglut anbläst und das glühende Eisen zu Waffen schmiedet. Auch der Soldat, der mit ihnen Tod und Verderben anrichtet, ist mein Geschöpf. 17Doch alle Waffen, die man gegen dich richtet, Jerusalem – sie treffen ins Leere. Wer dich vor Gericht anklagen will, den wirst du als den Schuldigen entlarven. Das gilt für alle, die in meinem Dienst stehen; ich sorge für ihr Recht. Mein Wort gilt!«