Isaias 43 – APSD-CEB & CST

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 43:1-28

Nagsaad ang Dios sa Pagluwas sa Israel

1Apan karon mao kini ang giingon sa Ginoo nga nagbuhat kanimo, O Israel, “Ayaw kahadlok kay luwason ko gayod ikaw.43:1 luwason ko gayod ikaw: o, ikaw giluwas ko na. Gitawag ko ikaw sa imong ngalan, ug akoa ka. 2Kon moagi ka sa tubig, mouban ako kanimo. Kon motabok ka sa mga suba dili ka malumos. Kon moagi ka sa kalayo, dili ka mapaso; ang dilaab niini dili makalamoy kanimo. 3Kay ako ang Ginoo nga imong Dios, ang Balaang Dios sa Israel, nga imong Manluluwas. Itugyan ko sa ubang nasod ang Ehipto, Etiopia,43:3 Etiopia: sa Hebreo, Cush. ug Seba puli kanimo. 4Itugyan ko ang ubang katawhan puli kanimo, tungod kay bililhon ug dungganon ka alang kanako, ug tungod kay gihigugma ko ikaw. 5Ayaw kahadlok kay kauban mo ako. Tigomon ko ang imong mga kaliwat gikan sa sidlakan ug kasadpan. 6Ingnan ko ang mga nasod sa amihan ug habagatan nga pasagdan ang imong mga kaliwat nga mobalik sa ilang yuta, nga papaulion sila gikan sa layong mga dapit. 7Sila ang mga katawhan nga akong gitawag; gibuhat ko sila alang sa akong kadungganan.”

8Miingon usab ang Ginoo, “Tawga ang akong katawhan nga may mga mata apan dili makakita, may mga dalunggan apan dili makadungog! 9Papundoka ang tanang katawhan sa nasod. Kinsa sa ilang mga dios-dios ang makatagna sa umaabot? Kinsa kanila ang nagpadayag kaniadto sa mga panghitabo karon? Padad-a silag mga saksi sa pagpamatuod nga husto sila aron makadungog niini ang uban ug moingon nga tinuod gayod. 10Mga katawhan sa Israel, kamo akong mga saksi. Gipili ko kamo nga akong alagad aron makaila kamo ug motuo kanako, ug masabtan ninyo nga ako lang ang Dios. Wala gayoy laing Dios nga una kanako o mosunod pa kanako. 11Ako lang gayod ang Ginoo. Gawas kanako, wala nay lain pa nga Manluluwas. 12Nagpahibalo ako nga luwason ko kamo, ug gituman ko kini. Walay lain nga dios nga naghimo niini kaninyo; kamo ang akong mga saksi.”

Miingon pa ang Ginoo, “Ako mao ang Dios. 13Sukad pa kaniadto ako na ang Dios. Walay makalingkawas sa akong mga kamot. Walay makausab sa akong mga binuhatan.”

Nagsaad ang Dios nga Tabangan Niya ang Iyang Katawhan

14Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang inyong Manluluwas, ang Balaan nga Dios sa Israel, “Aron maluwas kamo, ipasulong ko ang Babilonia sa mga sundalo sa usa ka nasod, ug mangikyas ang mga taga-Babilonia43:14 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Mao kini ang laing tawag sa mga taga-Babilonia. ngadto sa mga barko nga ilang gipasigarbo. 15Ako mao ang Ginoo, ang inyong Balaang Dios, ang magbubuhat sa Israel, ang inyong Hari. 16Ako ang Ginoo nga naghimo ug agianan taliwala sa dagat. 17Gitigom ko ang mga karwahe, mga kabayo, ug mga sundalo sa Ehipto, ug gilaglag sila didto sa dagat, ug dili na gayod sila makabangon pa. Sama sila sa suga nga napalong. 18Apan ayaw na ninyo sigehag hunahuna ang nangagi, 19kay maghimo akog bag-ong butang. Nagakahitabo na gani kini. Wala ba ninyo nakita? Maghimo akog dalan ug mga tuboran diha sa disyerto. 20Bisan ang ihalas nga mga mananap magapasidungog kanako, apil ang ihalas nga mga iro43:20 ihalas nga mga iro: sa English, jackals. ug ang mga kuwago, kay magahatag akog mga tuboran diha sa disyerto, aron may mainom ang akong piniling katawhan. 21Sila ang katawhan nga akong gibuhat aron mahimong ako, ug aron modayeg kanako.

22“Apan wala ka mangayo ug tabang gikan kanako, Israel, kondili, gipul-an ka na hinuon kanako! 23Wala ka mohalad kanakog mga karnero ingon nga halad nga sinunog. Wala mo ako pasidunggi sa imong mga halad nga wala ko man unta ikaw lisod-lisora ug hasola pinaagi sa pagpangayo kanimog mga halad sa pagpasidungog ug mga insenso. 24Wala mo gayod ako palitig insenso, ni tagbawa sa tambok sa imong mga halad. Apan gipabug-atan mo hinuon ako ug gisamok sa imong mga sala.

25“Ako mismo mao ang nagpala sa imong sala alang sa akong kadungganan, ug dili ko na kini hinumdoman pa. 26Hisgotan ta pagbalik ang mga nanglabay; maghusay kita. Ipahayag ang imong katarungan sa pagpamatuod nga ikaw inosente. 27Nakasala ang imong unang katigulangan, ug misupak kanako ang imong mga pangulo. 28Busa gipakaulawan ko ang imong mga pari ug gitugyan ko ikaw, Israel, ngadto sa kalaglagan ug kaulawan.

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Isaías 43:1-28

El único Salvador de Israel

1Pero ahora, así dice el Señor,

el que te creó, Jacob,

el que te formó, Israel:

«No temas, que yo te he redimido;

te he llamado por tu nombre; tú eres mío.

2Cuando cruces las aguas,

yo estaré contigo;

cuando cruces los ríos,

no te cubrirán sus aguas;

cuando camines por el fuego,

no te quemarás ni te abrasarán las llamas.

3Yo soy el Señor, tu Dios,

el Santo de Israel, tu Salvador;

yo he entregado a Egipto como precio por tu rescate,

a Cus y a Seba en tu lugar.

4A cambio de ti entregaré hombres;

¡a cambio de tu vida entregaré pueblos!

Porque te amo y eres ante mis ojos

precioso y digno de honra.

5No temas, porque yo estoy contigo;

desde el oriente traeré a tu descendencia,

desde el occidente te reuniré.

6Al norte le diré: “¡Entrégalos!”

y al sur: “¡No los retengas!

Trae a mis hijos desde lejos

y a mis hijas desde los confines de la tierra.

7Trae a todo el que sea llamado por mi nombre,

al que yo he creado para mi gloria,

al que yo hice y formé”».

8Sacad al pueblo ciego, aunque tiene ojos,

al pueblo sordo, aunque tiene oídos.

9Que se reúnan todas las naciones

y se congreguen los pueblos.

¿Quién de entre ellos profetizó estas cosas

y nos anunció lo ocurrido en el pasado?

Que presenten a sus testigos

y demuestren tener razón,

para que otros oigan y digan:

«Es verdad».

10«Vosotros sois mis testigos —afirma el Señor—,

sois mis siervos escogidos,

para que me conozcáis y creáis en mí,

y entendáis que Yo soy.

Antes de mí no hubo ningún otro dios,

ni habrá ninguno después de mí.

11Yo, yo soy el Señor,

fuera de mí no hay ningún otro salvador.

12Yo he anunciado, salvado y proclamado;

yo entre vosotros, y no un dios extraño.

Vosotros sois mis testigos —afirma el Señor—,

y yo soy Dios.

13Desde los tiempos antiguos, yo soy.

No hay quien pueda librar de mi mano.

Lo que yo hago, nadie puede desbaratarlo».

La misericordia de Dios y la infidelidad de Israel

14Así dice el Señor,

vuestro Redentor, el Santo de Israel:

«Por vosotros enviaré gente a Babilonia;

abatiré a todos como fugitivos.

En los barcos que eran su orgullo,

abatiré también a los caldeos.

15Yo soy el Señor, vuestro santo;

soy vuestro rey, el creador de Israel».

16Así dice el Señor,

el que abrió un camino en el mar,

una senda a través de las aguas impetuosas;

17el que hizo salir carros de combate y caballos,

ejército y guerrero al mismo tiempo,

los cuales quedaron tendidos para nunca más levantarse,

extinguidos como mecha que se apaga:

18«Olvidad las cosas de antaño;

ya no viváis en el pasado.

19¡Voy a hacer algo nuevo!

Ya está sucediendo, ¿no os dais cuenta?

Estoy abriendo un camino en el desierto,

y ríos en lugares desolados.

20Me honran los animales salvajes,

los chacales y los avestruces;

yo hago brotar agua en el desierto,

ríos en lugares desolados,

para dar de beber a mi pueblo escogido,

21al pueblo que formé para mí mismo,

para que proclame mi alabanza.

22»Pero tú, Jacob, no me has invocado;

tú, Israel, te has cansado de mí.

23No me has traído el cordero de tus holocaustos,

ni me has honrado con tus sacrificios.

No te he abrumado exigiendo ofrendas de grano,

ni te he agobiado reclamando incienso.

24No me has comprado caña aromática,

ni me has saciado con el sebo de tus sacrificios.

¡En cambio, tú me has abrumado con tus pecados

y me has agobiado con tus iniquidades!

25»Yo soy el que por amor a mí mismo

borra tus transgresiones

y no se acuerda más de tus pecados.

26¡Hazme recordar! Presentémonos a juicio;

plantea el argumento de tu inocencia.

27Tu primer antepasado pecó;

tus voceros se rebelaron contra mí.

28Por eso humillé a las autoridades del templo;

entregué a Jacob a la destrucción total,

entregué a Israel al menosprecio.