Ang Kalipay sa mga Linuwas
1Magmaya ang disyerto nga daw sa tawo. Mamulak35:1 Mamulak: Sa uban nga Binisaya, Mobuskad. ang mga bulak sa kamingawan. 2Mag-awit ug maghugyaw kini sa kalipay nga daw sa tawo, ug mobukhad ang daghang mga bulak niini. Mahimo kining matahom sama sa Bukid sa Lebanon ug mabungahon sama sa uma sa Carmel ug Sharon. Ug makita ang gahom ug pagkahalangdon sa Ginoo nga atong Dios.
3Busa lig-ona ninyo ang mga nagmaluyahon. 4Sultihi kadtong nangahadlok, “Pagmalig-on kamo ug ayaw kahadlok. Moabot ang inyong Dios aron sa pagpanimalos sa inyong mga kaaway, ug luwason niya kamo.” 5Unya makakita ang buta ug makadungog ang bungol. 6Maglukso-lukso ang bakol sama sa usa, ug mosinggit sa kalipay ang amang. Mobugwak ang tubig sa disyerto, ug modagayday ang mga sapa ngadto sa kamingawan. 7Ang mainit nga balas mahimong katubigan, ug ang malang yuta mahimong tuboran. Motubo ang nagkalain-laing mga sagbot ug tanom nga pafiros sa mga dapit nga gipuy-an kaniadto sa ihalas nga mga iro.35:7 ihalas nga mga iro: sa English, jackals. 8Butangan ug halapad nga dalan ang maong disyerto, ug tawgon kining, “Balaan nga Dalan.” Walay makasasala ug buang-buang nga makaagi didto. Alang lang kadto sa mga tawo nga nagasunod sa mga pamaagi sa Dios. 9Walay mga liyon o bisan unsang matang sa mabangis nga mga mananap nga makaagi didto. Ang mga linuwas35:9 linuwas: o, gitubos. lang sa Ginoo ang makaagi didto. 10Kining mga tinubos sa Ginoo mobalik sa Zion35:10 Zion: mao usab ang Jerusalem. nga nagaawit. Mawala na ang ilang mga kasubo ug kasakit. Magmalipayon sila hangtod sa hangtod.
Håb om genoprettelse
1Engang skal ørkenen og det tørre land glæde sig. Ødemarken skal juble og blomstre som en lilje. 2Der bliver en overdådighed af blomster og jubelsange. Ørkenen bliver frodig som Libanons bjerge, frugtbar som Karmels bjerg og Saronsletten, for Herren, vores Gud, vil vise sin herlighed og pragt.
3Det giver ny styrke til dem med de trætte hænder og slappe knæ, 4nyt mod til dem med de frygtsomme hjerter. Sig til dem: „Vær ikke bange, vær stærke, for jeres Gud er kommet for at straffe ondskaben og lade retfærdigheden ske fyldest. Han er kommet for at frelse jer.” 5Når han kommer, vil han åbne de blindes øjne og lukke de døves ører op. 6De lamme vil springe som rådyr, de stumme vil råbe og synge af glæde. I ørkenen skal kilder springe frem, og floder skal løbe gennem ødemarken. 7Det glødende sand skal forvandles til oaser, den tørstige jord skal drikke fra friske kilder. Hvor ørkensjakaler hvilede sig i det tørre græs, vil der blive vand nok til siv og papyrus.
8Der bliver en banet vej, som skal kaldes „Den hellige Vej”, og ingen syndere skal færdes på den. Guds folk skal vandre ad den, men ingen tåber forvilder sig ind på den. 9På den vej findes ingen farer. Der lurer ingen løver eller andre rovdyr. Kun Guds befriede folk vandrer på den. 10Herrens befriede folk vender hjem. De går med jubel mod Zion. De fyldes med fryd og evig glæde. Lidelse og jammer er forbi.
