Ang Kalipay sa mga Linuwas
1Magmaya ang disyerto nga daw sa tawo. Mamulak35:1 Mamulak: Sa uban nga Binisaya, Mobuskad. ang mga bulak sa kamingawan. 2Mag-awit ug maghugyaw kini sa kalipay nga daw sa tawo, ug mobukhad ang daghang mga bulak niini. Mahimo kining matahom sama sa Bukid sa Lebanon ug mabungahon sama sa uma sa Carmel ug Sharon. Ug makita ang gahom ug pagkahalangdon sa Ginoo nga atong Dios.
3Busa lig-ona ninyo ang mga nagmaluyahon. 4Sultihi kadtong nangahadlok, “Pagmalig-on kamo ug ayaw kahadlok. Moabot ang inyong Dios aron sa pagpanimalos sa inyong mga kaaway, ug luwason niya kamo.” 5Unya makakita ang buta ug makadungog ang bungol. 6Maglukso-lukso ang bakol sama sa usa, ug mosinggit sa kalipay ang amang. Mobugwak ang tubig sa disyerto, ug modagayday ang mga sapa ngadto sa kamingawan. 7Ang mainit nga balas mahimong katubigan, ug ang malang yuta mahimong tuboran. Motubo ang nagkalain-laing mga sagbot ug tanom nga pafiros sa mga dapit nga gipuy-an kaniadto sa ihalas nga mga iro.35:7 ihalas nga mga iro: sa English, jackals. 8Butangan ug halapad nga dalan ang maong disyerto, ug tawgon kining, “Balaan nga Dalan.” Walay makasasala ug buang-buang nga makaagi didto. Alang lang kadto sa mga tawo nga nagasunod sa mga pamaagi sa Dios. 9Walay mga liyon o bisan unsang matang sa mabangis nga mga mananap nga makaagi didto. Ang mga linuwas35:9 linuwas: o, gitubos. lang sa Ginoo ang makaagi didto. 10Kining mga tinubos sa Ginoo mobalik sa Zion35:10 Zion: mao usab ang Jerusalem. nga nagaawit. Mawala na ang ilang mga kasubo ug kasakit. Magmalipayon sila hangtod sa hangtod.
1Que le pays désert ╵et que la terre aride ╵se réjouissent !
Que la steppe jubile ╵et se mette à fleurir ╵comme les lis !
2Que les fleurs y abondent ╵et que sa joie éclate :
qu’elle pousse des cris de joie !
La gloire du Liban,
la splendeur du Carmel ╵et celle du Saron ╵lui sont données.
Là, on verra la gloire ╵de l’Eternel
et la splendeur de notre Dieu.
3Fortifiez les mains défaillantes,
affermissez ╵les genoux chancelants.
4A ceux qui sont troublés
dites-leur : Soyez forts, ╵n’ayez aucune crainte,
votre Dieu va venir
pour la rétribution,
Dieu va régler ses comptes.
Il va venir lui-même ╵pour vous sauver.
5Ce jour-là s’ouvriront ╵les oreilles des sourds
et les yeux des aveugles35.5 Cité en Mt 11.5 ; Lc 7.22..
6Et alors le boiteux ╵bondira comme un cerf,
et le muet criera de joie,
car des eaux jailliront ╵dans le désert
et, dans la steppe, ╵des torrents couleront.
7La terre desséchée ╵se changera en lac,
et la terre altérée ╵en sources jaillissantes.
Des roseaux et des joncs croîtront
dans le repaire ╵où gîtaient les chacals.
8A travers le pays ╵passera un chemin frayé, ╵une route que l’on appellera ╵la route sainte.
Aucun impur n’y passera,
car c’est lui, l’Eternel, ╵qui marchera sur cette route35.8 Autre traduction : car elle sera réservée à ceux qui la suivront..
Les insensés ne viendront pas ╵s’y égarer.
9Là il n’y aura pas de lion,
et les bêtes féroces ╵n’y auront pas accès :
on n’en trouvera pas.
C’est le peuple sauvé ╵qui marchera sur cette voie.
10Oui, ceux que l’Eternel ╵aura libérés reviendront,
ils iront à Sion ╵avec des cris de joie.
Un bonheur éternel ╵couronnera leur tête,
ils auront en partage ╵la joie et l’allégresse,
tristesse et plaintes s’enfuiront.
