Alaot ang mga Nagsalig sa Ehipto
1Alaot kamong nangayo ug panabang sa Ehipto. Nagsalig kamo sa tulin nilang mga kabayo, sa daghan nilang mga karwahe, ug sa kusgan nilang mga tigkabayo. Apan wala kamo mosalig sa Ginoo, ang Balaan nga Dios sa Israel, ug wala kamo mangayo sa iyang panabang. 2Maalam ang Ginoo, ug magpadala siyag kalaglagan. Dili gayod niya bakwion ang iyang gisulti. Silotan niya ang panimalay sa mga daotan ug ang mga nagtabang kanila. 3Ang mga Ehiptohanon mga tawo lamang ug dili Dios. Ang ilang mga kabayo unodnon ug dili espiritu. Kon mosilot na ang Ginoo, malaglag ang Ehipto apil ang mga nasod nga gitabangan niini. Managsama sila nga malaglag.
4Mao kini ang giingon sa Ginoo kanako, “Walay makapugong sa liyon sa pagtukob sa iyang biktima bisan mosinggit pa ang mga magbalantay niini. Ingon usab ako niana. Walay makapugong kanako sa pagpanalipod sa Jerusalem.31:4 Jerusalem: sa Hebreo, Bukid sa Zion. 5Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, magabantay sa Jerusalem sama sa langgam nga nagabantay sa iyang salag. Panalipdan ug luwason ko ang Jerusalem.”
6Mga Israelinhon, balik na kamo sa Ginoo nga inyong gisupak-supak pag-ayo. 7Kay moabot ang panahon nga isalikway ninyo ang inyong dios-dios nga plata ug bulawan, nga gihimo ninyo sa inyong pagpakasala.
8Mangamatay ang mga taga-Asiria, apan dili pinaagi sa espada sa tawo. Moikyas sila sa panggubatan, ug mahimong ulipon ang ilang mga pamatan-on. 9Moikyas ang ilang mga sundalo31:9 mga sundalo: sa literal, bato. sa tumang kahadlok ug magkatibulaag ang ilang mga opisyal kon makita nila ang bandera sa ilang mga kaaway. Mao kini ang giingon sa Ginoo, nga ang iyang kalayo nagadilaab sa Zion, sa Jerusalem.
Kawawa ang mga Nagtitiwala sa Egipto
1Nakakaawa kayong humihingi ng tulong sa Egipto. Umaasa kayo sa mabibilis nilang kabayo, sa marami nilang karwahe, at malalakas na sundalong nangangabayo. Pero hindi kayo nagtitiwala sa Panginoon, ang Banal na Dios ng Israel, at hindi kayo humihingi ng tulong sa kanya. 2Sa karunungan ng Dios, magpapadala siya ng salot, at talagang gagawin niya ang kanyang sinabi. Paparusahan niya ang pamilya ng masasama at ang mga tumutulong sa kanila. 3Ang mga taga-Egipto ay mga tao lang din at hindi Dios. Ang mga kabayo nilaʼy hindi naman mga espiritu, kundi tulad lang din ng ibang mga kabayo. Kapag nagparusa na ang Panginoon, mawawasak ang Egipto pati ang mga bansa na tinulungan nito. Pare-pareho silang mawawasak. 4Ito ang sinabi sa akin ng Panginoon, “Walang makakapigil sa leon sa paglapa niya sa kanyang biktima kahit na magsisigaw pa ang mga nagbabantay ng mga hayop. Katulad ko rin, walang makakapigil sa akin para ingatan ang Bundok ng Zion. 5Ako ang Panginoong Makapangyarihan, babantayan ko ang Jerusalem na parang ibon na nagbabantay sa kanyang pugad. Iingatan ko ito, ililigtas, at hindi pababayaan.”
6Mga Israelita, magbalik-loob kayo sa Panginoong labis na ninyong sinuway. 7Sapagkat darating ang araw na itatakwil ninyo ang inyong mga dios-diosang pilak at ginto na kayo mismo ang gumawa dahil sa inyong pagiging makasalanan.
8Mamamatay ang mga taga-Asiria, pero hindi sa pamamagitan ng espada ng tao. Tatakas sila mula sa digmaan, at magiging alipin ang kanilang mga kabataan. 9Tatakas ang kanilang mga kawal31:9 mga kawal: sa literal, bato. dahil sa takot, pati ang kanilang mga pinuno ay hindi na malaman ang gagawin kapag nakita nila ang bandila ng kanilang mga kaaway. Iyan ang sinabi ng Panginoon, na ang kanyang apoy ay nagniningas sa Zion, ang lungsod ng Jerusalem.31:9 ang kanyang apoy … Jerusalem: Maaaring ang sinasabing apoy dito ay ang apoy sa altar. Maaari ring ang apoy dito ay simbolo ng galit ng Panginoon.
