Isaias 30 – APSD-CEB & CARSA

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 30:1-33

Ang Walay Kapuslanan nga Kasabotan Tali sa Juda ug sa Ehipto

1Miingon ang Ginoo, “Alaot ang akong mga anak nga mga gahig ulo. Naghimo silag mga plano nga supak sa akong kabubut-on. Naghimo silag kasabotan nga wala akoy pagtugot. Busa nadungagan ang ilang sala. 2Midangop sila sa Ehipto aron mangayog pagpanalipod gikan sa hari, nga wala man lang magpakitambag kanako. 3Apan maulawan lang sila sa ilang pagpangayog proteksyon gikan sa hari sa Ehipto. 4Kay bisan ang gahom sa hari sa Ehipto miabot hangtod sa Zoan ug Hanes, 5maulawan lang ang Juda tungod kay ang katawhan sa Ehipto walay mga pulos. Wala gayod kini ikatabang kondili mohatag lang hinuon kinig kaulawan.”

6Mao kini ang mensahe sa Dios mahitungod sa mga mananap sa Negev: Gilatas sa mga taga-Juda ang kamingawan nga malisod agian—may mga liyon ug lala nga mga bitin, nga ang uban morag naglupad. Gikarga nila sa mga asno ug mga kamelyo ang ilang mga bahandi aron lang igasa sa nasod nga walay ikatabang kanila. 7Ang tabang sa nasod sa Ehipto walay kapuslanan. Busa gitawag ko kini nga “Dragon30:7 Dragon: sa Hebreo, Rahab. nga way gahum.”

8Miingon ang Ginoo kanako, “Lakaw, isulat sa usa ka libro ang akong isulti batok sa mga Israelinhon aron nga sa umaabot nga panahon mahimo kining usa ka walay kataposang pagpamatuod sa ilang kadaotan. 9Kay mga masupilon sila, mga bakakon, ug dili gustong mamati sa akong gitudlo. 10Nagaingon sila sa mga propeta, ‘Ayaw na ninyo kami suginli sa mga gipadayag sa Dios kaninyo. Ayaw na ninyo kami suginli kon unsay husto. Suginli kami sa mga butang nga makapalipay kanamo ug mga panan-awon nga tinumotumo. 11Hawa kamo sa among agianan; simang kamog laing dalan. Ayaw na kami suginli mahitungod sa Balaan nga Dios sa Israel.’ ”

12Busa nagaingon ang Balaan nga Dios sa Israel, “Tungod kay gisalikway ninyo ang akong mensahe ug nagsalig kamo sa pagpangdaog-daog ug pagpanglimbong, 13malaglag kamo sa kalit. Ang inyong sala mahisama sa usa ka liki nga kalit lang makalumpag sa habog nga paril. 14Madugmok kamo sama sa usa ka kolon nga maayong pagkapulpog, ug wala na gayoy bahin niini nga mahimong ikuhag baga gikan sa abuhan o ikabog tubig gikan sa kab-anan.”

15Miingon pa gayod ang Ginoong Dios, ang Balaan nga Dios sa Israel, “Balik kamo kanako ug pamahulay, kay luwason ko kamo. Pagmalinawon kamo ug salig kanako, kay lig-onon ko kamo. Apan dili kamo buot mohimo niini. 16Miingon hinuon kamo, ‘Magpahilayo kami sa among mga kaaway pinaagi sa mga kabayo nga kusog modagan.’ Oo, magpahilayo kamo, apan mas tulin pa gayod ang mogukod kaninyo. 17Ang pagpanghulga sa usa kanila makapakagiw sa 1,000 ninyo nga mga sundalo. Ug ang pagpanghulga sa lima kanila makapakagiw kaninyong tanan hangtod nga mahibilin kamong nagainusara sama sa usa ka poste sa bandera sa tumoy sa bungtod.”

18Apan naghulat ang Ginoo nga moduol kamo kaniya aron ikapakita niya ang iyang kalooy kaninyo. Andam siya mopakita sa iyang pagkahangawa kaninyo. Kay ang Ginoo matarong nga Dios, ug bulahan ang tanang nagsalig kaniya. 19Kamong mga katawhan sa Zion, nga mga lumulupyo sa Jerusalem, dili na kamo mohilak pag-usab! Kaloy-an gayod kamo sa Ginoo, kon mangayo kamo ug tabang kaniya. Kon madungog niya ang inyong pag-ampo, tubagon niya kamo. 20Bisan ug gihatag sa Ginoo kaninyo ang kasakit ug kalisdanan nga daw inyo na kining pagkaon ug ilimnon, siya nga inyong magtutudlo dili na motago gikan kaninyo. Makita ninyo siya 21ug madungog ninyo ang iyang tingog nga nagagiya kaninyo sa husto nga dalan, bisan asa pa kamo moadto. 22Ngil-aran na kamo sa inyong mga dios-dios, nga mga hinaklapan ug plata ug bulawan. Ilabay ninyo kini nga daw hugaw nga trapo ug moingon, “Dili na ko gustong makita pa kamo!” 23Hatagan kamo sa Ginoo ug ulan sa panahon sa tingtanom, ug modagaya ang inyong ani. Nianang higayona, manabsab ang inyong mga mananap sa halapad nga sabsabanan. 24Ang inyong mga baka ug mga asno nga igdadaro manibsib sa lamiang kumpay. 25Sa adlaw nga pamatyon ang inyong mga kaaway ug lumpagon ang ilang mga tore, mobuhagay ang tubig sa matag taas nga bukid ug bungtod. 26Ang kahayag sa bulan mahimong sama sa adlaw, ug ang kahayag sa adlaw pil-on sa kapito, sama kahayag sa pito ka adlaw nga gitingob. Mahitabo kini sa panahon nga tambalan ug ayohon sa Ginoo ang mga samad nga gikan sa kastigo nga iyang gihatag kaninyong iyang katawhan.

27Tan-awa! Moanhi ang Ginoo gikan sa halayo nga hilabihan kasuko, inubanan sa aso nga daw panganod kabaga. Ang iyang kapungot sama kini sa nagadilaab nga kalayo. 28Ang iyang gininhawa sama sa baha nga taga-liog. Alig-igon niya sama sa trigo ang mga kanasoran. Sama sila sa mga mananap nga gibusalan ug giguyod. 29Apan kamong katawhan sa Dios magaawit sama sa ginahimo ninyo sa gabii nga nagsaulog kamo sa pista sa pagpasidungog sa Ginoo. Maglipay kamo sama sa mga tawo nga nagmartsa kumpas sa honi sa plawta samtang nagpaingon sila sa Bukid sa Ginoo aron sa pagsimba kaniya nga salipdanan30:29 salipdanan: sa literal, bato. sa Israel. 30Ipadungog sa Ginoo ang iyang lanog nga tingog, ug ipakita niya ang iyang kamot nga andam na nga mosilot tungod sa hilabihang kasuko. Ubanan kini sa nagadilaab nga kalayo, kalit nga pagbunok sa ulan, pagpanalogdog ug pagpangilat, ug pag-ulan ug ice30:30 ice: Sa uban nga Binisaya, yelo. nga sama kadagko sa bato. 31Siguradong mahadlok ang mga taga-Asiria kon madunggan nila ang tingog sa Ginoo. Silotan niya sila sa hilabihan. 32Sulongon niya sila. Ug ang matag hampak sa Ginoo kanila, duyogan kini sa honi sa tamborin ug harpa. 33Dugay na nga naandam ang dapit nga pagasunogan sa hari sa Asiria. Halapad ug lawom kining dapita, ug ang kalayo abunda ug sugnod. Ang gininhawa sa Ginoo daw sapa sa nagdilaab nga asupre, nga mao ang mopadilaab sa mga sugnod niini.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Исаия 30:1-33

Горе упрямому народу

1– Горе Моим упрямым детям, –

возвещает Вечный, –

которые вынашивают замыслы, что не от Меня,

заключают союз против Моей воли,

к греху добавляют грех;

2ходят в Египет за помощью,

не вопросив Меня;

прибегают к защите фараона,

ищут убежище в тени Египта!

3Но защита фараона обернётся вашим стыдом,

тень Египта принесёт вам бесчестие.

4Пусть правители ваши в Цоане,

а послы ваши пришли в Ханес30:4 Цоан и Ханес – египетские города.,

5всё равно постыдится всякий

из-за бесполезного народа,

от которого ни помощи, ни выгоды,

только стыд и бесчестие.

6Пророчество о животных пустыни Негев.

По земле беды и тягот,

львиц и льва ревущего,

гадюк и змей-стрелок

везут послы свои богатства на спинах ослов,

свои сокровища – на горбах верблюжьих

тому бесполезному народу,

7в Египет, чья помощь напрасна и ненадёжна.

Поэтому Я назвал его:

«Рахав30:7 Рахав – мифическое морское чудовище, символизирующее силы зла и разрушения; здесь оно олицетворяет Египет. Праздный».

8– Итак, ступай, напиши им это на табличке,

начертай им это и на свитке,

чтобы в грядущие дни

это было вечным свидетельством.

9Это народ отступников, лживые дети,

дети, что не хотят внимать учению Вечного.

10Они говорят провидцам:

«Перестаньте провидеть!» –

и пророкам:

«Не пророчествуйте нам истины!

Говорите нам лестное,

предсказывайте ложь.

11Сойдите с этой дороги,

уклонитесь от этого пути

и уберите с наших глаз

святого Бога Исраила!»

12Поэтому так говорит святой Бог Исраила:

– Раз вы отвергли эту весть,

понадеялись на угнетение

и положились на ложь,

13то станет для вас этот грех

точно высокая стена, что трескается,

клонится и рушится внезапно,

в одно мгновение.

14Она разобьётся, словно глиняный сосуд,

расколотый так беспощадно,

что среди осколков не найдётся черепка,

чтобы взять из очага углей

или зачерпнуть воды из водоёма.

15Так говорит Владыка Вечный, святой Бог Исраила:

– Ваше спасение – в покаянии и покое,

ваша сила – в надежде и тишине,

но вы не захотели этого.

16Вы сказали: «Нет, мы умчимся на конях».

Что ж, вы умчитесь!

Вы сказали: «Мы ускачем на быстрых конях!»

Что ж, и погоня за вами будет быстрой!

17Тысяча побежит от страха перед одним,

от страха перед пятью побежите вы все,

пока не останетесь,

словно флагшток на вершине горы,

словно знамя на холме.

18Но Вечный медлит, чтобы помиловать вас;

Он поднимется, чтобы сжалиться над вами.

Ведь Вечный – Бог правосудия.

Благословенны все, кто Его ожидает!

Благословения и спасение для народа Аллаха

19Истинно, о народ Сиона, жители Иерусалима, вы не будете больше плакать. Он непременно помилует вас, когда вы воззовёте к Нему. Едва лишь услышав, Он ответит вам. 20Хотя Владыка и накормит вас горестями и напоит бедами, ваши учители больше не будут скрываться; вы своими глазами увидите своих учителей. 21Направо ли вы повернёте или налево, ваши уши услышат голос сзади, говорящий: «Вот путь; идите по нему». 22Тогда вы посчитаете скверною своих идолов, покрытых серебром, и свои изваяния, покрытые золотом; вы отбросите их, как нечистое тряпьё, и скажете им: «Прочь!»

23Ещё Он пошлёт вам дождь для зерна, которое вы сажаете в землю, и тогда пища, которую родит земля, будет хороша и обильна. В тот день ваш скот будет пастись на широких лугах. 24Волы и ослы, пашущие землю, будут есть силос, провеянный лопатой и вилами. 25В день великой бойни, когда обрушатся башни ваших врагов, по каждой высокой горе и по каждому высокому холму побегут потоки воды. 26Луна будет сиять, как солнце, а солнечный свет станет в семь раз ярче, словно свет семи полных дней, когда Вечный перевяжет язвы Своего народа и исцелит раны, которые Он нанёс.

27Вот Вечный идёт издалека,

пылая гневом, в густом облаке дыма;

уста Его полны негодования,

и язык Его – пожирающий огонь.

28Дыхание Его как разливающийся поток,

поднимающийся до шеи.

Он просеивает народы в решете гибели;

Он вкладывает в челюсти народов узду,

которая уводит их с пути.

29Вы будете петь, как в ночь,

когда празднуете священный праздник.

Ваши сердца будут ликовать,

как у идущих под пение свирели

на гору Вечного,

к Скале Исраила.

30Вечный даст людям услышать Свой величественный голос

и явит им силу Своей руки,

которая обрушится в ударе

с лютым гневом и пожирающим огнём,

с ливнем, бурей и градом.

31Голос Вечного потрясёт Ассирию;

Он поразит её Своим скипетром.

32Каждый удар, который Вечный нанесёт им

Своим карающим жезлом,

когда Он сразится с ними в бою,

будет под музыку бубнов и арф.

33Место для сожжения30:33 Или: «Тофет». Это было место в долине Бен-Гинном, недалеко от Иерусалима, где приносили детей в жертву богу Молоху (см. 4 Цар. 23:10; Иер. 7:31). давно готово,

приготовлено для ассирийского царя.

Глубока и широка эта огненная яма,

вдоволь в ней и огня, и дров;

дыхание Вечного зажжёт её,

как поток горящей серы.