Ang Silot alang sa Jerusalem ug Juda
1Pamati! Kuhaon sa Ginoo, ang Makagagahom nga Ginoo, ang tanang gisaligan sa mga tawo sa Jerusalem ug Juda: ang ilang pagkaon ug tubig, 2ang ilang sinaligan nga mga tawo, mga sundalo, mga maghuhukom, mga propeta, mga manalagna, mga tigdumala, 3mga opisyal sa ilang kasundalohan, mga dungganon, mga magtatambag, ug ang ilang hanas nga mga madyikero ug mga mamamarang. 4Padumalahan sila sa Ginoo3:4 Padumalahan sila sa Ginoo: sa Hebreo, Padumalahan ko sila. sa mga batan-on. 5Daog-daogon sa matag tawo ang iyang isigka-tawo. Ang mga bata mosukol sa mga tigulang ug ang mga yanong tawo batok sa mga dungganon.
6-7Nianang panahona adtoan sa usa ka tawo ang iyang paryente ug ingnon, “Tungod kay ikaw may maayog bisti, ikaw na lang ang mangulo kanamo. Atimana kining naguba nato nga dapit.” Apan motubag siya, “Dili ko kamo matabangan. Wala gani pagkaon o bisti ang akong panimalay, busa ayaw ninyo ako himoang pangulo.”
8Sigurado nga malaglag ang Jerusalem ug ang Juda, tungod kay ang ilang mga binuhatan ug ginapanulti batok sa Ginoo. Nagarebelde sila batok sa gamhanang presensya sa Ginoo. 9Makita sa ilang dagway nga sila sad-an. Gipasundayag nila ang ilang pagpakasala sama sa gihimo sa taga-Sodom. Wala kini nila ikaulaw. Alaot sila! Sila mismo ang nagdalag kalaglagan sa ilang kaugalingon.
10Sultihi ninyo ang mga matarong nga bulahan sila kay anihon nila ang bunga sa ilang mga binuhatan. 11Apan alaot ang mga daotan, kay moabot kanila ang kalisod. Mabaslan sila sa ilang gipanghimo.
12Miingon ang Ginoo, “Gidaog-daog sa mga kabataan ang akong katawhan. Gidumalahan sila sa mga babaye.
“Mga katawhan ko, gipahisalaag kamo sa inyong mga pangulo. Gitultolan nila kamo sa sayop nga dalan.”
13Andam na ang Ginoo sa paghukom sa iyang katawhan.3:13 iyang katawhan: Mao kini sa Septuagint ug sa Syriac; apan sa Hebreo, mga katawhan. 14Hukman niya ang mga tigdumala ug mga pangulo sa iyang katawhan. Mao kini ang iyang akusasyon batok kanila, “Giguba ninyo ang akong ubasan nga mao ang akong katawhan. Ang inyong mga balay puno sa mga butang nga gipanguha ninyo gikan sa mga kabos. 15Nganong gidaog-daog ninyo ang akong katawhan ug gilisod-lisod ang mga kabos?” Mao kini ang giingon sa Ginoong Dios nga Makagagahom.
16Miingon pa gayod ang Ginoo, “Mapahitas-on ang mga babaye sa Jerusalem.3:16 Jerusalem: sa Hebreo, Zion. Mora silag si kinsa kon molakaw, ug gipatagingting pa nila ang mga alahas diha sa ilang mga tiil. Ug kon motan-aw sila dala ang pangidhat. 17Busa hatagan ko silag nuka-nuka sa ulo, ug maupaw sila.”
18Nianang adlawa, kuhaon sa Ginoo ang ilang mga alahas sa tiil, ulo, ug liog, 19mga ariyos, pulseras, bandana, 20torong, alahas sa bukton, bakos, pahumot, ug habak, 21mga singsing sa tudlo ug sa ilong, 22ang ilang mahalong mga bisti, ang ilang kapa, kupo, pitaka, 23espeho, bisti nga linen, turban, ug belo. 24Imbes nga mangalimyon sila sa mga pahumot, manimaho na hinuon sila. Pisi ang ilang ibakos, ug maupaw ang matahom nilang buhok. Ang ilang mahalong bisti ilisag sako, ug mahanaw ang ilang katahom.
25Mangamatay sa gira ang mga kalalakin-an sa Jerusalem bisan pa ang mga maisog nilang sundalo. 26May pagbangotan ug paghilak diha sa mga ganghaan sa siyudad Zion. Ug ang siyudad mahisama sa usa ka babayeng nagyaka sa yuta, nga nawad-an sa tanan niyang kabtangan.
Dom over folkets ledere
1Herren, den Almægtige, vil afskære Jerusalem og Juda fra al hjælp og alle forsyninger af mad og vand. 2Han vil fjerne landets ledere—helte og krigere, dommere og profeter, spåmænd og slægtsoverhoveder, 3delingsførere og magtfulde mænd, rådgivere, troldmænd og slangetæmmere.
4De får drenge som ledere, kåde knægte skal herske over dem. 5Der bliver anarki og kaos. Folk bekæmper hinanden, de unge gør oprør mod de ældre, slyngler overfuser hæderlige folk. 6Når den tid kommer, vil en mand gribe fat i sin slægtning og sige: „Du har i det mindste tøj på kroppen. Tag ledelsen, så vi kan få ryddet op i det her rod!” 7Men hans slægtning vil svare: „Nej tak! Jeg vil ikke overtage et fallitbo. Jeg har slet ikke ressourcer til at klare den opgave.” 8Jerusalem falder og Judariget går i opløsning, fordi de har trodset Herren med deres ord og handlinger og ringeagtet hans ære og værdighed. 9Deres ansigtsudtryk er nok til at afsløre dem. De er stolte over deres synder som Sodomas mænd, de har ikke skygge af skam i livet. De har nedkaldt dommen over sig selv.
10Lad de retskafne glæde sig, for dem skal det gå godt. De skal nyde frugten af deres gode gerninger. 11Men ve de onde, for med dem står det skidt til. De skal få, hvad de har fortjent.
12Folkets ledere er som selviske børn og dominerende kvinder. De vejleder jer ikke, de vildleder jer! De fører jer på afveje, så I ender i afgrunden.
13Herren rejser sig, parat til at dømme folkene. 14Herren, den Almægtige, anklager folkets ledere og siger: „Det er jer, der har plyndret vinmarkerne og røvet kornhøsten fra de magtesløse bønder. 15Hvor vover I at knuse mit folk og træde de fattige ned i støvet?”
Dom over de stolte kvinder
16Herren siger: „Jerusalems kvinder tripper stolte af sted med ringlende ankelkæder og næsen i sky, med knejsende nakke og kælne blikke. 17Derfor vil jeg gøre dem skaldede, så de må gå skamfulde omkring.”
18-19Herren vil fjerne al deres pynt: ankelkæder, månetegn og soltegn, øreringe, armbånd, slør, 20tørklæder, ankellænker,3,20 Meningen uklar. Måske er det en kort lænke, som tvang dem til at tage små skridt. bælter, lugtedåser, amuletter, 21fingerringe, næseringe, 22festdragter, kapper, slag, tasker, 23spejle, kjortler, turbaner og sjaler. 24I stedet for duft af parfume bliver der stank, i stedet for et bælte om livet får de reb, i stedet for kunstfærdige frisurer skaldethed, i stedet for festtøj sækkelærred, i stedet for skønhed skam.
Dommen over landets og byens krigere
25Landets mænd vil falde for sværdet, Jerusalems krigere dø i kamp. 26På byens torve vil man jamre og klage, for byen er som en kvinde, der sidder på jorden, berøvet alt.
