Isaias 1 – APSD-CEB & NRT

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 1:1-31

1Kini nga libro mahitungod sa gipadayag sa Dios kang Isaias nga anak ni Amos. Bahin kini sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda niadtong panahon sa paghari nila ni Uzia, Jotam, Ahaz, ug Hezekia sa Juda.

Ang Nasod nga Makasasala

2Pamati langit ug paminaw yuta, kay nagsulti ang Ginoo, “Nagaatiman ako ug nagpadakog mga anak, apan nakigbatok sila kanako. 3Bisan gani ang mga baka makaila sa ilang agalon, ug ang mga asno makatultol sa pasungan nga pakan-an kanila sa ilang agalon, apan ang Israel nga akong katawhan wala makasabot, wala makaila kanako.”

4Pagkamakasasala nga nasod! Katawhan nga puno sa kadaotan, kaliwat sa mga malapason ug malimbongon. Gisalikway ninyo ug gibiaybiay ang Ginoo, ang Balaan nga Dios sa Israel, ug mitalikod kamo kaniya.

5Mga taga-Israel, nganong nagapadayon man kamo sa pagkamasinupakon? Nganong gusto man ninyo nga masilotan? Sama kamo sa tawo kansang ulo pulos na samad ug kansang kasingkasing napuno sa kasakit. 6Gikan sa ulo hangtod sa lapalapa, wala gayoy bahin nga walay tatsa; nalukop kini sa mga samad, bun-og, ug kabahong. Wala man lang kini mahugasi, mabugkosi, ni mahidhirig lana.

7Naawaaw ang inyong nasod; ang inyong mga lungsod nangasunog. Samtang nagtan-aw kamo, panguhaon sa mga langyaw ang mga bunga sa mga tanom diha sa inyong uma. Pasipad-an nila ang inyong kaumahan hangtod nga dili na kini mapuslan. 8Mahibilin ang Jerusalem1:8 Jerusalem: sa Hebreo, anak nga babaye sa Zion. nga sama sa usa ka silonganan didto sa tamnanan ug ubas, o sama sa payag-payag didto sa tamnanan ug pipino, o sama sa siyudad nga gilibotan sa mga kaaway. 9Kon wala pa magbilin ang Ginoo nga Makagagahom ug pipila kanato, sama na unta kita sa Sodoma ug Gomora.

10Kamong mga tigdumala ug mga katawhan sa Jerusalem, sama kamo sa mga taga-Sodoma ug Gomora. Pamatii ninyo ang pulong ug kasugoan sa Ginoo nga atong Dios. 11Miingon ang Ginoo, “Walay bili alang kanako ang daghan ninyong mga halad. Gipul-an na ako sa inyong mga halad nga sinunog—sa mga karnero ug sa tambok sa mga mananap nga inyong gipatambok. Wala ako malipay sa hinalad ninyong dugo sa mga torong baka, mga karnero, ug mga kanding. 12Kinsa ang nagsugo kaninyo nga dad-on kining tanan kon mosimba kamo kanako? Kinsa ang nagsugo kaninyo nga magtunob-tunob sa akong templo? 13Undangi na ninyo ang pagdala ug mga halad nga walay pulos. Gingil-aran ako sa inyong insenso. Dili ko na maagwanta ang inyong mga panagtigom sa panahon sa Pista sa Pagsugod sa Bulan o sa Adlaw nga Igpapahulay. Kay bisan ug nagtigom kamo naghimo kamog daotan. 14Gikapungtan ko ang inyong Pista sa Pagsugod sa Bulan ug ang uban pa ninyo nga mga pista. Nahimo kining kabug-aton alang kanako; dili ko na kini maagwanta.

15“Kon ibayaw ninyo ang inyong mga kamot sa pag-ampo dili ako manumbaling kaninyo. Dili ako mamati bisan pag kapila kamo mag-ampo, tungod kay daghan kamog gipamatay nga mga tawo. 16Hinloi ang inyong kaugalingon! Hunong na kamo sa paghimo ug daotan sa akong atubangan. 17Pagtuon kamo sa pagbuhat ug maayo, ug tinguhaa ninyo ang katarong. Badlonga ninyo ang mga madinaog-daogon,1:17 Badlonga ninyo ang mga madinaog-daogon: o, Tabangi ninyo ang mga gidaog-daog. ug panalipdi ninyo ang katungod sa mga ilo ug mga biyuda.”

18Miingon usab ang Ginoo, “Dali kamo, maghusay kita. Bisan unsa pa kahugaw ang inyong mga sala, limpyohan ko kini aron mahinloan kamo. 19Kon motuman kamo, panalanginan ko gayod kamo.1:19 panalanginan ko gayod kamo: o, makakaon kamo sa labing maayong abot sa yuta. 20Apan kon mosukol kamo ug magmagahi, sigurado gayod nga patyon kamo. Mahitabo gayod kini, kay ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”

Ang Makasasala nga Siyudad

21Tan-awa ninyo ang siyudad nga kanhi buotan. Matinumanon kini kaniadto, apan karon nahisama na sa usa ka babayeng nagabaligya sa iyang dungog. Kaniadto, matarong ang mga tawo nga nagpuyo niini, apan karon pulos na mga mamumuno. 22Jerusalem, bililhon ka kaniadto sama sa pilak, apan karon wala ka nay pulos. Sama ka sa mahalon nga bino, apan karon mora ka na ug bino nga sinagolan ug tubig. 23Ang imong mga pangulo mga gahig ulo ug kauban sa mga kawatan. Ganahan sila kaayo sa mga suborno, ug kanunay silang nagaapas ug mga gasa. Wala sila mamati, wala sila panalipdi sa katungod sa mga ilo ug sa mga biyuda.

24Busa miingon ang Ginoo, ang Makagagahom nga Dios sa Israel, “Manimalos ako kaninyo nga akong mga kaaway, aron dili na ako mahasol pa sa inyong ginahimo. 25Silotan ko kamo aron mahinloan kamo, sama sa plata nga tunawon sa kalayo aron mahimong lunsay. 26Hatagan ko kamo pag-usab ug mga pangulo ug mga magtatambag nga sama kaniadto. Ug unya ang Jerusalem nga inyong siyudad pagatawgon na nga siyudad sa mga matarong ug matinumanon.”

27Pinaagi sa matarong nga paghukom sa Ginoo, luwason niya ang Jerusalem1:27 Jerusalem: Sa Hebreo makita usab ang pulong nga Zion, nga mao ang laing ngalan sa Jerusalem. ug ang mga lumulupyo niini nga naghinulsol. 28Apan laglagon niya ang mga masinupakon ug ang mga makasasala, nga nagsalikway kaniya.

29Maulawan kamo tungod sa inyong pagsimba sa mga kahoy nga terebinto ug sa mga pinili ninyong mga tanaman. 30Mahisama kamo sa kahoy kansang dahon nangalaya, ug sa tanaman nga wala mabisbisi. 31Ang mga gamhanan kaninyo mahimong sama sa uga nga kahoy nga daling masunog, ug ang ilang daotang binuhatan maoy mahimong sama sa silà nga mohaling sa kalayo nga mosunog kanila, ug walay makapalong niini.

New Russian Translation

Исаия 1:1-31

1Видение об Иудее и Иерусалиме, которое Исаия, сын Амоца, видел во времена правления Уззии, Иотама, Ахаза и Езекии, царей Иудеи1:1 Уззия, Иотам, Ахаз и Езекия правили Иудеей в период с 792 по 686 гг. до н. э. Об их правлении см. 4 Цар. 15:1-7, 32–16:20; 18–20; 2 Пар. 26–32..

Грех народа

2Слушайте, небеса! Внимай, земля!

Так говорит Господь:

– Я воспитал и вырастил сыновей,

а они восстали против Меня.

3Знает вол владельца своего,

и осел – кормушку хозяина своего,

а Израиль не знает,

народ Мой не понимает.

4Горе грешному народу, отягченному грехом.

О потомство злодеев, сыновья растления!

Оставили Господа,

презрели Святого Израилева –

повернулись к Нему спиной.

5Зачем вы так упорны в своем отступничестве?

Хотите, чтобы вас били еще?

Вся голова изранена,

все сердце измождено.

6С головы до пят

нет здорового места,

только раны, рубцы

и открытые язвы –

не промытые, не перевязанные,

не смягченные маслом.

7В запустении ваша страна,

сожжены дотла города.

Вашу землю у вас на глазах

объедают чужие;

в запустении все, как после разорения чужими.

8Дочь Сиона осталась,

как шатер в винограднике,

словно шалаш в огороде,

точно город в осаде.

9Если бы Господь Сил1:9 Евр.: «ЙГВГ Цеваот»; также в других местах книги.

не оставил нам нескольких уцелевших,

то мы уподобились бы Содому,

стали бы как Гоморра.

10Слушайте слово Господне,

вожди «Содома»;

внимай Закону нашего Бога,

народ «Гоморры»!

11– Что Мне множество ваших жертв? –

говорит Господь. –

Я пресыщен всесожжениями баранов,

жиром откормленного скота;

крови телят, ягнят и козлят

Я не желаю.

12Когда вы приходите,

чтобы предстать предо Мной,

кто вас об этом просит?

Не топчите Мои дворы;

13не приносите больше бессмысленных даров;

благовония Мне противны.

Ваши Новолуния, субботы1:13 Новолуние – израильтяне, пользовавшиеся лунным календарем, праздновали начало каждого месяца, которое совпадало с новолунием. Суббота – седьмой день недели у иудеев, день, посвященный Господу. В этот день, согласно повелению Господа, израильский народ отдыхал и совершал особые приношения.,

созывы собраний не терплю –

это праздники с беззаконием.

14Новолуния ваши и праздники

ненавидит душа Моя.

Они стали для Меня бременем,

Я устал их нести.

15Когда вы простираете свои руки в молитве,

Я прячу от вас глаза,

и когда умножаете ваши молитвы,

Я не слышу.

Ваши руки полны крови;

16омойтесь, очиститесь.

Уберите свои злодеяния

с глаз Моих!

Перестаньте творить зло,

17научитесь делать добро!

Ищите справедливости,

обличайте угнетателя1:17 Или: «поддерживайте угнетенных».,

защищайте сироту,

заступайтесь за вдову.

18Придите же, и вместе рассудим, –

говорит Господь. –

Пусть грехи ваши как багрянец,

убелю их, как снег;

пусть красны они, словно пурпур, –

они будут как белая шерсть.

19Если захотите и послушаетесь,

будете есть блага земли,

20но если будете упрямыми и мятежными,

вас поглотит меч –

так сказали уста Господни.

21Как же это стала блудницей

некогда верная столица!

Она была полна правосудия,

обитала в ней правда,

а теперь вот – убийцы!

22Серебро твое стало окалиной,

вино твое разбавлено водой.

23Правители твои – изменники

и сообщники воров;

все они любят взятки

и гоняются за подарками.

Не защищают они сироту,

дело вдовы до них не доходит.

24Поэтому Владыка, Господь Сил,

Могучий Израилев, возвещает:

– О, как Я избавлюсь от врагов,

отомщу за Себя Своим недругам!

25Руку Мою на тебя обращу;

отчищу окалину твою, точно щелоком,

отделю от тебя все примеси.

26Я верну тебе судей, как в прежние времена,

твоих советников, как в начале.

И тогда тебя назовут

«Городом правды»,

«Столицей верной».

27Сион будет выкуплен правосудием,

раскаявшиеся жители его – праведностью.

28Но мятежники и грешники будут сокрушены,

и оставившие Господа погибнут.

29– Вы постыдитесь из-за священных дубов,

которые вам желанны;

вы покраснеете за сады,

которые вы избрали.

30Будете как дуб с увядшими листьями,

как сад без воды.

31Сильные станут паклей,

дело их – искрой:

вспыхнут они вместе, и никто не потушит.