1Kini nga libro mahitungod sa gipadayag sa Dios kang Isaias nga anak ni Amos. Bahin kini sa Jerusalem ug sa ubang bahin sa Juda niadtong panahon sa paghari nila ni Uzia, Jotam, Ahaz, ug Hezekia sa Juda.
Ang Nasod nga Makasasala
2Pamati langit ug paminaw yuta, kay nagsulti ang Ginoo, “Nagaatiman ako ug nagpadakog mga anak, apan nakigbatok sila kanako. 3Bisan gani ang mga baka makaila sa ilang agalon, ug ang mga asno makatultol sa pasungan nga pakan-an kanila sa ilang agalon, apan ang Israel nga akong katawhan wala makasabot, wala makaila kanako.”
4Pagkamakasasala nga nasod! Katawhan nga puno sa kadaotan, kaliwat sa mga malapason ug malimbongon. Gisalikway ninyo ug gibiaybiay ang Ginoo, ang Balaan nga Dios sa Israel, ug mitalikod kamo kaniya.
5Mga taga-Israel, nganong nagapadayon man kamo sa pagkamasinupakon? Nganong gusto man ninyo nga masilotan? Sama kamo sa tawo kansang ulo pulos na samad ug kansang kasingkasing napuno sa kasakit. 6Gikan sa ulo hangtod sa lapalapa, wala gayoy bahin nga walay tatsa; nalukop kini sa mga samad, bun-og, ug kabahong. Wala man lang kini mahugasi, mabugkosi, ni mahidhirig lana.
7Naawaaw ang inyong nasod; ang inyong mga lungsod nangasunog. Samtang nagtan-aw kamo, panguhaon sa mga langyaw ang mga bunga sa mga tanom diha sa inyong uma. Pasipad-an nila ang inyong kaumahan hangtod nga dili na kini mapuslan. 8Mahibilin ang Jerusalem1:8 Jerusalem: sa Hebreo, anak nga babaye sa Zion. nga sama sa usa ka silonganan didto sa tamnanan ug ubas, o sama sa payag-payag didto sa tamnanan ug pipino, o sama sa siyudad nga gilibotan sa mga kaaway. 9Kon wala pa magbilin ang Ginoo nga Makagagahom ug pipila kanato, sama na unta kita sa Sodoma ug Gomora.
10Kamong mga tigdumala ug mga katawhan sa Jerusalem, sama kamo sa mga taga-Sodoma ug Gomora. Pamatii ninyo ang pulong ug kasugoan sa Ginoo nga atong Dios. 11Miingon ang Ginoo, “Walay bili alang kanako ang daghan ninyong mga halad. Gipul-an na ako sa inyong mga halad nga sinunog—sa mga karnero ug sa tambok sa mga mananap nga inyong gipatambok. Wala ako malipay sa hinalad ninyong dugo sa mga torong baka, mga karnero, ug mga kanding. 12Kinsa ang nagsugo kaninyo nga dad-on kining tanan kon mosimba kamo kanako? Kinsa ang nagsugo kaninyo nga magtunob-tunob sa akong templo? 13Undangi na ninyo ang pagdala ug mga halad nga walay pulos. Gingil-aran ako sa inyong insenso. Dili ko na maagwanta ang inyong mga panagtigom sa panahon sa Pista sa Pagsugod sa Bulan o sa Adlaw nga Igpapahulay. Kay bisan ug nagtigom kamo naghimo kamog daotan. 14Gikapungtan ko ang inyong Pista sa Pagsugod sa Bulan ug ang uban pa ninyo nga mga pista. Nahimo kining kabug-aton alang kanako; dili ko na kini maagwanta.
15“Kon ibayaw ninyo ang inyong mga kamot sa pag-ampo dili ako manumbaling kaninyo. Dili ako mamati bisan pag kapila kamo mag-ampo, tungod kay daghan kamog gipamatay nga mga tawo. 16Hinloi ang inyong kaugalingon! Hunong na kamo sa paghimo ug daotan sa akong atubangan. 17Pagtuon kamo sa pagbuhat ug maayo, ug tinguhaa ninyo ang katarong. Badlonga ninyo ang mga madinaog-daogon,1:17 Badlonga ninyo ang mga madinaog-daogon: o, Tabangi ninyo ang mga gidaog-daog. ug panalipdi ninyo ang katungod sa mga ilo ug mga biyuda.”
18Miingon usab ang Ginoo, “Dali kamo, maghusay kita. Bisan unsa pa kahugaw ang inyong mga sala, limpyohan ko kini aron mahinloan kamo. 19Kon motuman kamo, panalanginan ko gayod kamo.1:19 panalanginan ko gayod kamo: o, makakaon kamo sa labing maayong abot sa yuta. 20Apan kon mosukol kamo ug magmagahi, sigurado gayod nga patyon kamo. Mahitabo gayod kini, kay ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
Ang Makasasala nga Siyudad
21Tan-awa ninyo ang siyudad nga kanhi buotan. Matinumanon kini kaniadto, apan karon nahisama na sa usa ka babayeng nagabaligya sa iyang dungog. Kaniadto, matarong ang mga tawo nga nagpuyo niini, apan karon pulos na mga mamumuno. 22Jerusalem, bililhon ka kaniadto sama sa pilak, apan karon wala ka nay pulos. Sama ka sa mahalon nga bino, apan karon mora ka na ug bino nga sinagolan ug tubig. 23Ang imong mga pangulo mga gahig ulo ug kauban sa mga kawatan. Ganahan sila kaayo sa mga suborno, ug kanunay silang nagaapas ug mga gasa. Wala sila mamati, wala sila panalipdi sa katungod sa mga ilo ug sa mga biyuda.
24Busa miingon ang Ginoo, ang Makagagahom nga Dios sa Israel, “Manimalos ako kaninyo nga akong mga kaaway, aron dili na ako mahasol pa sa inyong ginahimo. 25Silotan ko kamo aron mahinloan kamo, sama sa plata nga tunawon sa kalayo aron mahimong lunsay. 26Hatagan ko kamo pag-usab ug mga pangulo ug mga magtatambag nga sama kaniadto. Ug unya ang Jerusalem nga inyong siyudad pagatawgon na nga siyudad sa mga matarong ug matinumanon.”
27Pinaagi sa matarong nga paghukom sa Ginoo, luwason niya ang Jerusalem1:27 Jerusalem: Sa Hebreo makita usab ang pulong nga Zion, nga mao ang laing ngalan sa Jerusalem. ug ang mga lumulupyo niini nga naghinulsol. 28Apan laglagon niya ang mga masinupakon ug ang mga makasasala, nga nagsalikway kaniya.
29Maulawan kamo tungod sa inyong pagsimba sa mga kahoy nga terebinto ug sa mga pinili ninyong mga tanaman. 30Mahisama kamo sa kahoy kansang dahon nangalaya, ug sa tanaman nga wala mabisbisi. 31Ang mga gamhanan kaninyo mahimong sama sa uga nga kahoy nga daling masunog, ug ang ilang daotang binuhatan maoy mahimong sama sa silà nga mohaling sa kalayo nga mosunog kanila, ug walay makapalong niini.
1The vision concerning Judah and Jerusalem that Isaiah son of Amoz saw during the reigns of Uzziah, Jotham, Ahaz and Hezekiah, kings of Judah.
A Rebellious Nation
2Hear me, you heavens! Listen, earth!
For the Lord has spoken:
“I reared children and brought them up,
but they have rebelled against me.
3The ox knows its master,
the donkey its owner’s manger,
but Israel does not know,
my people do not understand.”
4Woe to the sinful nation,
a people whose guilt is great,
a brood of evildoers,
children given to corruption!
They have forsaken the Lord;
they have spurned the Holy One of Israel
and turned their backs on him.
5Why should you be beaten anymore?
Why do you persist in rebellion?
Your whole head is injured,
your whole heart afflicted.
6From the sole of your foot to the top of your head
there is no soundness—
only wounds and welts
and open sores,
not cleansed or bandaged
or soothed with olive oil.
7Your country is desolate,
your cities burned with fire;
your fields are being stripped by foreigners
right before you,
laid waste as when overthrown by strangers.
8Daughter Zion is left
like a shelter in a vineyard,
like a hut in a cucumber field,
like a city under siege.
9Unless the Lord Almighty
had left us some survivors,
we would have become like Sodom,
we would have been like Gomorrah.
10Hear the word of the Lord,
you rulers of Sodom;
listen to the instruction of our God,
you people of Gomorrah!
11“The multitude of your sacrifices—
what are they to me?” says the Lord.
“I have more than enough of burnt offerings,
of rams and the fat of fattened animals;
I have no pleasure
in the blood of bulls and lambs and goats.
12When you come to appear before me,
who has asked this of you,
this trampling of my courts?
13Stop bringing meaningless offerings!
Your incense is detestable to me.
New Moons, Sabbaths and convocations—
I cannot bear your worthless assemblies.
14Your New Moon feasts and your appointed festivals
I hate with all my being.
They have become a burden to me;
I am weary of bearing them.
15When you spread out your hands in prayer,
I hide my eyes from you;
even when you offer many prayers,
I am not listening.
Your hands are full of blood!
16Wash and make yourselves clean.
Take your evil deeds out of my sight;
stop doing wrong.
17Learn to do right; seek justice.
Defend the oppressed.1:17 Or justice. / Correct the oppressor
Take up the cause of the fatherless;
plead the case of the widow.
18“Come now, let us settle the matter,”
says the Lord.
“Though your sins are like scarlet,
they shall be as white as snow;
though they are red as crimson,
they shall be like wool.
19If you are willing and obedient,
you will eat the good things of the land;
20but if you resist and rebel,
you will be devoured by the sword.”
For the mouth of the Lord has spoken.
21See how the faithful city
has become a prostitute!
She once was full of justice;
righteousness used to dwell in her—
but now murderers!
22Your silver has become dross,
your choice wine is diluted with water.
23Your rulers are rebels,
partners with thieves;
they all love bribes
and chase after gifts.
They do not defend the cause of the fatherless;
the widow’s case does not come before them.
24Therefore the Lord, the Lord Almighty,
the Mighty One of Israel, declares:
“Ah! I will vent my wrath on my foes
and avenge myself on my enemies.
25I will turn my hand against you;1:25 That is, against Jerusalem
I will thoroughly purge away your dross
and remove all your impurities.
26I will restore your leaders as in days of old,
your rulers as at the beginning.
Afterward you will be called
the City of Righteousness,
the Faithful City.”
27Zion will be delivered with justice,
her penitent ones with righteousness.
28But rebels and sinners will both be broken,
and those who forsake the Lord will perish.
29“You will be ashamed because of the sacred oaks
in which you have delighted;
you will be disgraced because of the gardens
that you have chosen.
30You will be like an oak with fading leaves,
like a garden without water.
31The mighty man will become tinder
and his work a spark;
both will burn together,
with no one to quench the fire.”
