Hukom 21 – APSD-CEB & CARS

Ang Pulong Sa Dios

Hukom 21:1-25

Ang mga Asawa alang sa mga Benjaminhon

1Didto sa Mizpa, misaad ang mga Israelinhon nga dili gayod nila tugotan nga makigminyo ang ilang mga anak nga babaye sa mga Benjaminhon. 2Unya, nangadto ang mga Israelinhon sa Betel, ug nagpabilin sila didto ug nagminatay ug hilak sa presensya sa Dios hangtod sa gabii. 3Miingon sila, “Ginoo, Dios sa Israel, nganong nahitabo man kini? Nganong nakuhaan man ug usa ka tribo ang Israel?”

4Pagkabuntag, naghimo sila ug halaran ug naghalad ug mga halad nga sinunog ug mga halad alang sa maayong relasyon. 5Nagpangutan-anay sila kon unsa nga tribo sa Israel ang wala moadto sa ilang panagtigom atubangan sa Ginoo didto sa Mizpa, tungod kay nanumpa sila nga patyon ang dili moadto didto.

6Naguol gayod sila sa nahitabo sa ilang kadugo nga mga Benjaminhon. Miingon sila, “Karong adlawa nakuhaan ug usa ka tribo ang Israel. 7Unsay atong buhaton aron makapangasawa ang nahibilin pang mga Benjaminhon, kay nakapanumpa man kita sa Ginoo nga dili gayod nato ipaasawa kanila ang atong mga anak?”

8Unya nagpangutan-anay sila, “Unsang triboha sa Israel ang wala moadto sa dihang nagtigom kita atubangan sa Ginoo didto sa Mizpa?” Ug nasayran nila nga wala didto ni usa sa mga taga-Jabes Gilead. 9Tungod kay sa dihang giihap ang mga tawo, walay nakitang taga-Jabes Gilead. 10-11Busa nagpadala ang katilingban sa Jabes Gilead ug 12,000 ka maisog nga mga sundalo ug gimandoan sila, “Pangadto kamo sa Jabes Gilead ug pamatya sa hingpit ang tanang taga-didto, bata o tigulang, lalaki o babaye, gawas lang sa mga dalaga nga putli.” 12Ug didto nakakita sila ug 400 ka mga batan-ong dalaga nga wala pa mahilabti, ug gidala nila kini sa ilang kampo sa Shilo nga sakop sa Canaan.

13Pagkahuman, nagpadala ang tibuok katilingban sa Israel ug mga mensahero ngadto sa mga Benjaminhon nga nanago sa dapit nga gitawag ug Bato sa Rimon aron pagsulti kanila nga mahimo na silang mopauli kay natapos na ang gira. 14Ug tuod man, namauli ang mga Benjaminhon ug gihatag kanila sa mga Israelinhon ang mga dalaga nga taga-Jabes Gilead. Apan kulang sa ilang gidaghanon ang mga dalaga.

15Naguol gayod ang mga Israelinhon sa nahitabo sa mga Benjaminhon tungod kay gibungkag sa Ginoo ang panaghiusa sa mga tribo sa Israel. 16Busa miingon ang mga tigdumala sa katilingban sa Israel, “Wala nay nahibiling mga babayeng Benjaminhon. Unsay atong buhaton alang niadtong nangahibiling kalalakin-an nga wala pay mga asawa? 17Maghimo kitag paagi aron makaangkon ug mga manununod ang mga Benjaminhon nga nangahibilin. Kinahanglang wala gayoy tribo sa Israel nga mawala. 18Apan dili usab mahimo nga ipaasawa nato kanila ang atong mga anak tungod kay nakapanumpa na kita nga tunglohon kadtong motugot nga makigminyo ang iyang anak sa usa ka Benjaminhon.”

19Unya nahinumdom sila nga hapit na ang tinuig nga pista alang sa Ginoo nga ginahimo didto sa Shilo. (Ang Shilo anaa sa amihan sa Betel, sa habagatan sa Lebona, ug sa sidlakan sa dalan nga gikan sa Betel paingon sa Shekem.) 20Giingnan nila ang mga Benjaminhon, “Panago kamo sa mga ubasan. 21Kon makita ninyo ang mga dalaga nga taga-Shilo nga moagi aron manayaw sa pista, panggawas dayon kamo ug pamirag dalaga nga inyong pangasaw-on. Unya, pamauli na kamo sa inyong dapit. 22Kon moreklamo kanamo ang ilang mga amahan o igsoong lalaki, ingnon namo sila nga pasagdan na lang kamo, ingon nga pabor alang kanamo tungod kay kulang kaninyo ang mga dalaga nga nakuha namo sa Jabes Gilead. Ug dili usab maingon nga nakalapas sila sa ilang saad tungod kay gikuha man ninyo ang mga dalaga nga walay pagtugot gikan kanila.”

23Busa mao kadto ang gihimo sa mga Benjaminhon. Matag usa kanila namira ug usa sa mga nanayaw ug gidala pauli aron mahimong asawa. Ug gitukod nila pag-usab ang ilang mga lungsod ug didto namuyo. 24Ang ubang mga Israelinhon namauli usab ngadto sa ilang kaugalingong yuta, ug sa ilang kaugalingong tribo ug panimalay.

25Niadtong mga panahona, walay hari sa Israel, busa ang matag usa nagbuhat sa mga butang nga iyang gituohan nga husto.

Священное Писание

Судьи 21:1-25

Жёны для вениамитян

1Исраильтяне поклялись в Мицпе:

– Никто из нас не отдаст свою дочь замуж за вениамитянина.

2Люди пошли в Вефиль, где и сидели перед Всевышним до вечера, громко и горько плача.

3– О Вечный, Бог Исраила, – говорили они, – почему это случилось с Исраилом? Почему сегодня у Исраила недостаёт одного рода?

4На следующее утро, встав рано, народ построил там жертвенник и принёс на нём всесожжения и жертвы примирения.

5И исраильтяне спросили:

– Какой из всех родов Исраила не пришёл на собрание перед Вечным?

Они дали великую клятву, что всякий, кто не придёт на собрание перед Вечным в Мицпу, непременно будет предан смерти.

6Исраильтяне горевали о своих братьях вениамитянах.

– Сегодня от Исраила отсечён один род, – говорили они. – 7Где нам взять жён для тех, кто уцелел, раз мы поклялись Вечным не отдавать им в жёны наших дочерей?

8Затем они спросили:

– Какой из исраильских родов не пришёл на собрание перед Вечным в Мицпу?

Выяснилось, что в лагерь на собрание не пришёл никто из Иавеша, что в Галааде, 9и когда они пересчитали народ, там не оказалось ни одного из жителей Иавеша, что в Галааде.

10И тогда общество отправило туда двенадцать тысяч воинов, велев им:

– Идите, предайте мечу всех жителей Иавеша, что в Галааде, вместе с женщинами и детьми. 11Сделайте вот что: полностью истребите всех мужчин и всех женщин, кроме девственниц.

12Среди жителей Иавеша, что в Галааде, они нашли четыреста девушек-девственниц и увели их в лагерь в Шило, что в земле Ханаана.

13Всё общество послало вениамитянам к скале Риммон предложение заключить мир. 14Тогда вениамитяне вернулись, и им дали женщин Иавеша, что в Галааде, которых оставили в живых. Но на всех не хватило.

15Народ горевал о Вениамине, потому что Вечный не сохранил целостности родов Исраила. 16И старейшины народа сказали:

– Женщины Вениамина истреблены, как нам добыть жён для мужчин, которые уцелели? 17У уцелевших вениамитян должны быть наследники, – сказали они, – чтобы Исраил не потерял один из своих родов. 18Мы не можем дать им в жёны своих дочерей, ведь мы, исраильтяне, поклялись: «Проклят всякий, кто даст жену вениамитянину». 19Но послушайте, праздник Вечного21:19 Возможно, здесь говорится об одном из праздников, установленных в Таурате (см. Исх. 23:14-17 и таблицу «Праздники в Исраиле»), или же о каком-то местном празднике урожая винограда. ежегодно отмечается в Шило, что на севере от Вефиля и на востоке от дороги, что ведёт от Вефиля в Шехем и на юг от Левоны.

20И они научили вениамитян, говоря:

– Идите, спрячьтесь в виноградниках 21и наблюдайте. Когда девушки Шило выйдут, чтобы кружиться в плясках, выбегайте из виноградников, хватайте каждый себе в жёны одну из девушек Шило и ступайте в землю Вениамина. 22Когда их отцы или братья станут жаловаться нам, мы им скажем:

– Будьте великодушны и оставьте их нам, потому что мы не взяли для них жён на войне, а раз не вы сами отдали их нам, то вы и не виновны.

23Так вениамитяне и поступили. Когда девушки плясали, каждый мужчина схватил по одной и унёс, чтобы она стала его женой. После этого они вернулись в свой надел, отстроили города и поселились в них. 24А исраильтяне тогда же покинули то место и пошли домой к своим родам и кланам, каждый – в свой надел.

25В те дни у Исраила не было царя, и каждый делал то, что считал правильным.