Ang mga dios-dios ni Micas
1May usa ka tawo nga ginganlag Micas nga nagpuyo sa kabungtoran sa Efraim. 2Usa ka adlaw, miingon si Micas sa iyang inahan, “Sa dihang nawala ang imong 1,100 ka mga salapi, nadungog ko nga gitunglo mo ang nagkuha. Ania ang salapi, ako ang nagkuha.” Miingon ang iyang inahan, “Hinaut nga panalanginan ka sa Ginoo, anak.” 3Giuli ni Micas ang 1,100 ka mga pilak sa iyang inahan. Miingon ang iyang inahan, “Ihalad ko kini sa Ginoo alang sa kaayohan sa akong anak. Gamiton ko kini sa pagpahimo ug rebulto nga kinulit ug rebulto nga metal.17:3 rebulto nga kinulit ug rebulto nga metal: o, rebulto nga nahaklapan ug plata. Mao usab sa bersikulo 4.” 4Unya mikuha ang iyang inahan ug 200 ka pilak ug gihatag sa platero. Naghimo ang platero ug rebulto nga kinulit ug rebulto nga metal, ug sa dihang nahuman na kini, gibutang kini didto sa balay ni Micas.
5Kini si Micas may kaugalingong kapilya sa mga dios. Naghimo siya ug sapot nga hinimo gikan sa bulawan ug mga rebulto ug gihimo niya nga pari ang usa sa iyang mga anak nga lalaki. 6Niadtong panahona, walay hari sa Israel. Busa gihimo sa matag usa ang gituohan nila nga husto.
7May usa ka batan-ong lalaki nga taga-Betlehem nga sakop sa Juda. Usa siya ka Levita nga temporaryong nagpuyo uban sa tribo ni Juda. 8Mibiya kining tawhana sa Betlehem aron mangitag kapuy-an sa ubang dapit. Sa iyang paglakaw, nakaabot siya sa balay ni Micas, sa kabungtoran sa Efraim. 9Gipangutana siya ni Micas, “Taga-asa ka?” Mitubag siya, “Taga-Betlehem nga sakop sa Juda, ug usa ako ka Levita. Nangita akog akong kapuy-an.” 10-11Miingon si Micas, “Dinhi ka na lang puyo uban kanako. Himuon ko ikaw nga akong magtatambag17:10-11 magtatambag: sa literal, amahan. ug pari. Hatagan ko ikaw ug napulo ka buok nga pilak matag tuig, gawas sa mga bisti ug pagkaon ang akong ihatag sa imo.” Misugot ang Levita nga mopuyo uban ni Micas, ug giisip siya ni Micas nga usa sa iyang mga anak. 12Gihimo siyang pari ni Micas ug gipapuyo didto sa iyang balay. 13Miingon si Micas, “Karon, nasiguro ko na nga panalanginan ako sa Ginoo tungod kay may pari na ako nga usa ka Levita.”
Os ídolos do Mica
1Nas colinas de Efraim vivia um homem chamado Mica. 2Um dia, disse para a mãe: “Aquelas 1100 peças de dinheiro que julgas terem sido roubadas, tendo amaldiçoado o ladrão, fui eu quem as tirou!”
A mãe exclamou: “Que o Senhor te abençoe, meu filho, por teres confessado tal coisa!” 3E ele devolveu-lhe o dinheiro. “Eu quero dar este dinheiro ao Senhor, para que seja contado a teu favor”, declarou ela. “Vou mandar esculpir uma imagem e cobri-la de prata.”
4A mãe pegou então em 200 peças de dinheiro e levou-as a um ourives que fez um ídolo que ela colocou num nicho em sua casa.
5Mica já tinha uma coleção de ídolos, além de um éfode e alguns terafins, e designou um dos seus próprios filhos como sacerdote. 6Porque naqueles dias Israel não tinha rei, de forma que cada qual fazia o que melhor parecia aos seus olhos.
7Entretanto, houve um levita da cidade de Belém de Judá 8que chegou àquela região de Efraim, procurando um lugar onde se instalasse para viver. Aconteceu passar pela casa de Mica. 9“Donde vens?”, perguntou-lhe Mica.
“Sou levita, de Belém de Judá, e procuro um lugar para viver.”
10-11“Fica aqui comigo. Serás o meu sacerdote e conselheiro. Dou-te 115 gramas de prata por ano, mais roupa para te vestires e a alimentação, além de um quarto.” 12O jovem aceitou e ficou a viver com Mica. Este consagrou-o como seu sacerdote pessoal. 13“Agora tenho a certeza de que o Senhor me abençoará”, exclamou Mica, “porque tenho um levita como sacerdote!”
