Ang Pagpanimalos ni Samson sa mga Filistihanon
1Milabay ang panahon, ug sa dihang miabot ang ting-ani, mibisita si Samson sa iyang asawa, ug nagdala siyag batan-ong kanding. Miingon si Samson sa iyang ugangan nga lalaki, “Gusto kong mosulod sa kuwarto sa akong asawa.” Apan wala motugot ang iyang ugangang lalaki. 2Miingon ang iyang ugangan, “Abi kog nasilag ka pag-ayo kaniya, busa gihatag ko siya sa imong higala. Karon, kon gusto ka, anaa ang iyang manghod nga mas guwapa pa kay kaniya. Siya na lang ang ipuli sa imong asawa.”
3Miingon si Samson, “Niining higayona, dili na ako mabasol sa mga Filistihanon kon may buhaton akong dili maayo ngadto kanila.” 4Milakaw siya ug nanakop ug 300 ka ihalas nga mga milo. Sa tinag-duha, gihikot niya ang ilang mga ikog ug gibutangan ug sulo sa tunga. 5Unya gidagkotan niya ang mga sulo ug gibuhian ang mga ihalas nga milo didto sa trigohan sa mga Filistihanon. Nasunog ang tanang trigo, dili lang ang naani na, kondili, lakip usab ang wala pa maani. Nasunog usab ang ubasan ug tanaman sa mga olibo.
6Nangutana ang mga Filistihanon kon kinsa ang naghimo niadto. Ug giingnan sila nga si Samson. Kay gipaminyo sa iyang ugangang lalaki nga taga-Timnah ang iyang asawa sa usa niya ka higala. Busa milakaw ang mga Filistihanon ug gisunog nila ang babaye ug ang iyang amahan.
7Miingon si Samson sa mga Filistihanon, “Tungod niining inyong gihimo, dili ako mohunong hangtod nga makabalos ako kaninyo.” 8Gisulong niya sila ug daghan ang iyang napatay. Pagkahuman, nagpalayo siya ug nagtago sa langub, sa pangpang sa Etam.
9Unya, mitungas ang mga Filistihanon ug nagkampo sa Juda. Gisulong nila ang lungsod sa Lehi. 10Gipangutana sila sa mga taga-Juda, “Nganong gisulong ninyo kami?” Mitubag sila, “Aron dakpon si Samson ug panimaslan sa iyang gihimo kanamo.” 11Busa miadto sa langub, sa pangpang sa Etam ang 3,000 ka mga kalalakin-an sa Juda ug giingnan si Samson, “Wala ka ba masayod nga ubos kita sa pagmando sa mga Filistihanon? Naapil na hinuon kami sa imong gihimo!” Mitubag si Samson, “Gipanimaslan ko lang sila sa gihimo nila kanako.” 12Miingon sila, “Mianhi kami dinhi sa pagdakop kanimo, aron itugyan ka ngadto sa mga Filistihanon.” Mitubag si Samson, “Mosugot ako, basta mosaad kamo nga dili ninyo ako patyon.” 13Miingon sila, “Sige, dili ka namo patyon. Gapuson ka lang namo ug itugyan kanila.” Busa gigapos nila siyag duha ka bag-ong pisi ug gidala sa gawas sa langub.
14Pag-abot nila sa Lehi, gitagbo siya sa mga Filistihanon nga nagasinggit. Gigamhan si Samson sa Espiritu sa Ginoo, ug nangabugto ang mga gapos nga daw sa tanod nga nasunog ug nangahulog kini gikan sa iyang mga kamot. 15Unya may nakita siyang preskong bukog sa apapangig sa asno. Gikuha niya kini ug gigamit sa pagpatay sa 1,000 ka mga Filistihanon. 16Unya miingon si Samson,
“Pinaagi sa apapangig sa asno,
nakapatay akog 1,000 ka tawo.
Pinaagi sa apapangig sa asno,
napundok ko kini nga mga tawo!”
17Pagkahuman, gilabay niya ang apapangig sa asno. Ug gitawag kadtong dapita nga Ramat Lehi.15:17 Ramat Lehi: Ang buot ipasabot, Bukid sa Apapangig.
18Unya giuhaw pag-ayo si Samson, busa nanawag siya sa Ginoo. Miingon siya, “Gipadaog mo ako, apan karon mamatay na lang ba ako sa kauhaw ug mabihag sa mga Filistihanon nga wala nakaila kanimo?”15:18 wala nakaila kanimo: sa literal, wala matuli. 19Unya gipatubod sa Dios ang tubig gikan sa usa ka bangag sa yuta didto sa Lehi. Miinom si Samson ug mibalik ang iyang kusog. Busa gitawag niya kadtong tuboran ug En Hakore.15:19 En Hakore: Ang buot ipasabot, Tuboran sa Nagapanawag. Anaa pa kini sa Lehi hangtod karon.
20Gipangulohan ni Samson ang mga Israelinhon sulod sa 20 ka tuig. Ug sulod niadtong panahona, sakop sa gahom sa mga Filistihanon ang Israel.
انتقام سامسون از فلسطينی‌ها
1پس از مدتی، در موقع درو گندم، سامسون بزغاله‌ای به عنوان هديه برداشت تا پيش زن خود برود. اما پدر زنش وی را به خانه راه نداد، 2و گفت: «من گمان می‌كردم تو از او نفرت داری، از اين رو وی را به عقد ساقدوش تو درآوردم. اما خواهر كوچكش از او خيلی زيباتر است؛ می‌توانی با او ازدواج كنی.»
3سامسون فرياد زد: «اكنون ديگر هر بلايی بر سر فلسطينی‌ها بياورم تقصيرش به گردن من نيست.» 4پس بيرون رفته، سيصد شغال گرفت و دمهای آنها را جفت‌جفت به هم بست و در ميان هرجفت مشعلی قرار داد. 5بعد مشعلها را آتش زد و شغالها را در ميان كشتزارهای فلسطينيان رها نمود. با اين عمل تمام محصول و درختان زيتون سوخته و نابود شد.
6فلسطينی‌ها از يكديگر می‌پرسيدند: «چه كسی اين كار را كرده است؟» بالاخره فهميدند كه كار سامسون داماد تمنی بوده است، زيرا تمنی زن او را به مرد ديگری داده بود. پس فلسطينی‌ها آن دختر را با پدرش زنده‌زنده سوزانيدند.
7سامسون وقتی اين را شنيد خشمگين شد و قسم خورد كه تا انتقام آنها را نگيرد آرام ننشيند. 8پس با بی‌رحمی بر فلسطینی‌ها حمله برده، بسياری از آنها را كشت، سپس به صخرهٔ عيطام رفت و در غاری ساكن شد. 9فلسطینی‌ها نيز سپاهی بزرگ به سرزمين يهودا فرستادند و شهر لحی را محاصره كردند.
10اهالی يهودا پرسيدند: «چرا ما را محاصره كرده‌ايد؟»
فلسطينی‌ها جواب دادند: «آمده‌ايم تا سامسون را بگيريم و بلايی را كه بر سر ما آورد بر سرش بياوريم.»
11پس سه هزار نفر از مردان يهودا به غار صخرهٔ عيطام نزد سامسون رفتند. وقتی پيش او رسيدند گفتند: «اين چه كاريست كه كردی؟ مگر نمی‌دانی كه ما زير دست فلسطينی‌ها هستيم؟»
ولی سامسون جواب داد: «من فقط آنچه را كه بر سر من آورده بودند، تلافی كردم.»
12مردان يهودا گفتند: «ما آمده‌ايم تو را ببنديم و به فلسطينی‌ها تحويل دهيم.»
سامسون گفت: «بسيار خوب، ولی به من قول دهيد كه خود شما مرا نكشيد.»
13آنها جواب دادند: «تو را نخواهيم كشت.» پس با دو طناب نو او را بستند و با خود بردند. 14چون سامسون به لحی رسيد، فلسطينی‌ها از ديدن او بانگ برآوردند. در اين هنگام روح خداوند بر سامسون قرار گرفت و طنابهايی كه به دستهايش بسته شده بود مثل نخی كه به آتش سوخته شود از هم باز شد. 15آنگاه استخوان چانهٔ الاغی مرده را كه بر زمين افتاده بود برداشت و با آن هزار نفر از فلسطينی‌ها را كشت. 16سپس گفت:
«با چانه‌ای از يک الاغ
از كشته‌ها پشته‌ها ساخته‌ام،
با چانه‌ای از يک الاغ
يک هزار مرد را من كشته‌ام.»
17سپس چانهٔ الاغ را به دور انداخت و آن مكان را رَمَت‌لَحی (يعنی «تپهٔ استخوان چانه») ناميد.
18سامسون بسيار تشنه شد. پس نزد خداوند دعا كرده، گفت: «امروز اين پيروزی عظيم را به بنده‌ات دادی؛ ولی اكنون از تشنگی می‌ميرم و به دست اين بت‌پرستان گرفتار می‌شوم.» 19پس خداوند از داخل گودالی كه در آنجا بود آب بر زمين جاری ساخت. سامسون از آن آب نوشيد و روحش تازه گشت. سپس آن چشمه را عين‌حقوری (يعنی «چشمهٔ مردی كه دعا كرد») ناميد. اين چشمه تا به امروز در آنجا باقيست.
20سامسون مدت بيست سال رهبری اسرائيل را به عهده داشت، ولی فلسطینی‌ها هنوز هم بر سرزمين آنها مسلط بودند.
