1Ug ang ikalima nga anghel mipatingog sa iyang trumpeta, ug nakita ko ang usa ka bitoon nga nahulog sa yuta gikan sa langit. Kining bitoon gihatagag yabi alang sa kinahiladman sa yuta.9:1 kinahiladman sa yuta: puloy-anan sa daotan nga mga espiritu. 2Giablihan sa bitoon ang kinahiladman sa yuta, ug dayon migawas ang aso nga morag gikan sa dakong hurnohan. Mingitngit ang kalibotan tungod kay ang sidlak sa adlaw nasalipdan sa aso nga gikan sa bung-aw nga dili matugkad. 3Ug dili kay kana lang, gikan sa aso may nanggawas nga mga dulon nga mitugpa sa yuta, ug gihatagan silag gahom sa pagpanakit sama sa tanga. 4Gisultihan sila nga dili pasipad-an ang mga sagbot, ang mga kahoy, ug uban pa nga mga tanom. Ang mga tawo lang nga walay marka sa Dios diha sa ilang mga agtang ang ilang pasipad-an. 5Gitugotan ang mga dulon nga sakiton kadto nga mga tawo sulod sa lima ka bulan, apan wala sila tugoti sa pagpatay kanila. Ang kasakit sa ilang pinaakan sama sa pinaakan sa tanga. 6Busa sulod sa lima ka bulan, mangandoy ang mga tawo nga mamatay na, apan dili sila mamatay. Bisan gusto na gayod nilang mamatay, dili gayod sila mangamatay.
7Ang hitsura niadtong mga dulon morag mga kabayo nga andam na sa pagpakiggira. Diha sa ilang ulo may gitungtong nga morag korona nga bulawan ug ang ilang nawong morag nawong sa tawo. 8Ang ilang buhok morag buhok sa babaye, ug ang ilang mga ngipon morag ngipon sa liyon. 9Ang ilang mga dughan gitabonan sa morag taming nga puthaw, ug ang tingog sa ilang mga pako morag haguros sa daghang karwaheng giguyod sa mga kabayo paingon sa pagpakiggira. 10Ang ilang ikog sama sa ikog sa tanga nga malala, ug maoy ilang gamiton aron sakiton ang mga tawo sulod sa lima ka bulan. 11Adunay hari nga nagadumala kanila. Kini mao ang anghel nga miabre sa kinahiladman sa yuta. Ang iyang ngalan sa pinulongan nga Hebreo si Abadon, sa Griego si Apolyon, nga ang buot ipasabot Tiglaglag.
12Human na ang unang makahahadlok nga hitabo, apan may lain pang duha nga moabot.
13Unya ang ikaunom nga anghel mipatingog sa iyang trumpeta, ug nadungog ko nga may misulti gikan sa mga eskina sa halaran nga bulawan nga nagaatubang sa Dios. 14Miingon ang tingog sa ikaunom nga anghel nga may trumpeta, “Buhii na ang upat ka anghel nga gigapos didto sa dako nga suba sa Eufrates!” 15Busa gipangbuhian sila. Giandam na silang daan alang gayod nianang higayona, aron pamatyon nila ang ikatulong bahin sa tanang mga tawo. 16Gisuginlan ako nga ang gidaghanon sa ilang mga sundalo nga tigkabayo 200,000,000. 17Ug sumala sa gipakita kanako, mao kini ang hitsura sa mga kabayo ug sa mga nagasakay niini: may mga taming sa dughan ang mga tigkabayo, ug ang kolor sa ilang mga taming pula sama sa kalayo, asul sama sa sapiro, ug dalag sama sa asupre; ang ulo sa mga kabayo morag ulo sa liyon, ug sa baba niini may nagagawas nga kalayo, aso, ug asupre. 18Ug pinaagi niining tulo ka katalagman nga mao ang kalayo, aso, ug asupre nga nagagawas sa baba sa mga kabayo, nangamatay ang ikatulong bahin sa mga tawo. 19Ang gahom sa mga kabayo gikan sa ilang baba ug sa ilang ikog. Ang ilang ikog morag bitin nga malala, ug mao kini ang ilang gigamit sa pagpasakit sa mga tawo.
20Apan ang mga tawo nga nahibilin, nga wala mangamatay pinaagi niining tulo ka mga katalagman, wala pa gayod mobiya sa mga dios-dios nga ilang gibuhat. Nagpadayon pa gihapon sila sa pagsimba sa mga demonyo ug sa mga rebulto nga bulawan, plata, bronsi, bato, ug kahoy. Kini nga mga rebulto dili makakita, dili makadungog, ug dili makalakaw. 21Wala usab sila maghinulsol sa ilang pagpamatay, pagsalamangka, pagpakighilawas gawas sa kaminyoon, ug pagpangawat.
De bazuinen en de rampen
1De vijfde engel blies op zijn bazuin: ik zag een ster die uit de hemel gevallen was. Die ster kreeg de sleutel van de put naar de onderwereld. 2Toen hij die opende, kwam er een dikke rook uit, zoals uit een grote oven. De lucht werd helemaal zwart van de rook, zodat de zon niet meer te zien was. 3Uit de rook kwamen sprinkhanen, die op de aarde neerstreken. Zij kregen dezelfde macht als schorpioenen. 4Er werd hun gezegd dat zij het gras, de bomen en de andere planten met rust moesten laten. Het enige wat zij moesten doen, was: de mensen steken die het zegel van God niet op hun voorhoofd hadden. 5Maar zij mochten hen niet doden. Die mensen moesten vijf maanden lang gepijnigd worden, met gemene steken als van een schorpioen. 6In die vijf maanden zullen de mensen de dood zoeken, maar hem niet kunnen vinden, zij zullen niets liever willen dan sterven, maar de dood zal van hen wegvluchten.
7De sprinkhanen leken op paarden die klaarstonden voor de veldslag. Op hun kop hadden zij iets dat op een gouden kroon leek. Zij hadden een gezicht als een mens, 8lang haar als een vrouw en tanden als een leeuw. 9Het leek of hun borstschilden van ijzer waren. Hun vleugels maakten net zoveel lawaai als een horde paarden en wagens die zich in de strijd storten. 10Zij hadden een staart met een angel zoals een schorpioen. Met die staart konden zij de mensen vijf maanden lang pijnigen. 11Hun aanvoerder was een engel uit de onderwereld. In het Hebreeuws heette hij Abaddon en in het Grieks Apollyon (Verwoester).
12De eerste vreselijke gebeurtenis is voorbij, maar kijk, er komen er nog twee! 13De zesde engel blies op zijn bazuin: ik hoorde uit de vier horens van het gouden altaar dat voor de troon van God staat, een stem die tegen de zesde engel zei: 14‘Maak de vier engelen los die bij de grote rivier de Eufraat vastgehouden worden.’ 15En de vier engelen werden losgelaten. Zij waren gereedgehouden voor het jaar, de maand, de dag en het uur dat zij een derde deel van alle mensen moesten doden. 16En ik hoorde hoeveel soldaten te paard met hen mee zouden gaan: miljoenen en miljoenen. 17In het visioen zag ik dat de soldaten vuurrode, violette en zwavelgele harnassen droegen. De paarden hadden een hoofd als een leeuw en uit hun mond kwam vuur, rook en zwavel. 18Door het vuur, de rook en de zwavel die de paarden uitspuwden, werd een derde deel van alle mensen gedood, het waren drie vreselijke rampen. 19De dodelijke macht van de paarden zat niet alleen in hun mond, maar ook in hun staart, die er als een slang uitzag. Aan het einde van die staart zat een slangenkop en daarmee brachten ze anderen schade toe. 20Maar de mensen die niet bij de rampen waren omgekomen, wilden hun oude manier van leven niet opgeven. Zij bleven doorgaan met het aanbidden van boze geesten en afgoden, goden die zij zelf van goud, zilver, brons, steen en hout hadden gemaakt, goden die niet konden zien, horen of lopen. 21Zij wilden ook niet ophouden met hun moordpartijen, hun toverij, hun overspel en diefstallen.
