Ang Basahon ug ang Karnero
1Human niadto, may nakita akong linukot nga basahon sa tuong kamot niadtong nagalingkod sa trono. Kini nga basahon gisulatan sa sulod ug sa gawas ug gibutangan ug pito ka mga selyo. 2Ug may nakita dayon ako nga usa ka gamhanan nga anghel nga nagpanawag sa makusog nga tingog, “Kinsa ba ang takos nga motangtang sa mga selyo sa linukot nga basahon aron maablihan ug mabukhad?” 3Apan wala gayoy bisan usa sa langit, sa yuta, o kaha sa ilalom sa yuta nga takos makaabli ug makabasa sa nakasulat sa linukot nga basahon. 4Busa mihilak ako pag-ayo tungod kay wala gayoy bisan usa nga nakaplagan nga takos moabli ug mobasa niini nga basahon. 5Unya, usa sa mga pangulo miingon kanako, “Ayaw paghilak, tungod kay si Jesus nga midaog nga gitawag nga Leon, nga gikan sa tribo ni Juda ug kaliwat ni David, makatangtang sa pito ka mga selyo sa linukot nga basahon aron mabukhad kini.”
6Unya nakita ko ang usa ka Karnero nga nagatindog duol sa trono, nga gilibotan sa upat ka nilalang ug sa mga pangulo. Sa akong tan-aw, morag miagi kini ug kamatay. May pito kini ka sungay ug may pito usab ka mata nga mao ang pito ka Espiritu sa Dios nga gipadala ngadto sa tibuok kalibotan. 7Nagpaduol ang Karnero sa trono ug gikuha niya ang basahon sa tuong kamot niadtong naglingkod didto. 8Sa dihang gikuha niya ang basahon, ang upat ka nilalang ug ang 24 ka mga pangulo nangluhod sa pagsimba sa Karnero. Ang matag usa kanila may panaksan nga bulawan nga puno sa insenso nga mao ang mga pag-ampo sa mga katawhan sa Dios. May harpa5:8 harpa: morag gitara. usab ang matag usa kanila nga ilang gipatugtog, 9ug nagakanta silag usa ka bag-o nga alawiton nga nagaingon:
“Ikaw ang takos nga makakuha sa linukot nga basahon ug sa pagtangtang sa iyang mga selyo,
tungod kay gipatay ikaw, ug pinaagi sa imong dugo gitubos mo alang sa Dios ang mga tawo, nga gikan sa matag tribo, pinulongan, kaliwat ug nasod.
10Gihimo mo silang mga hari ug mga pari sa pag-alagad sa atong Dios.
Ug padumalahon mo sila sa kalibotan.”
11Unya nakita ko ug nadungog ang linibo ug minilyon nga mga anghel nga nagatigom palibot sa trono, sa upat ka mananap, ug sa mga pangulo. 12Ug nagaawit sila sa makusog:
“Ang Karnero nga gipatay takos nga modawat sa gahom, bahandi, kaalam, kusog, pagtahod, pagpasidungog, ug pagdayeg!”
13Ug nadungog ko nga nagaawit usab ang tanang binuhat nga anaa sa langit, sa yuta, sa ilalom sa yuta, ug sa dagat:
“Ihatag nato sa nagalingkod sa trono ug sa Karnero ang pagdayeg, pagtahod, pagpasidungog ug paggahom sa walay kataposan!”
14Mitubag dayon ang upat ka nilalang, “Amen!” Ug ang mga pangulo nangluhod ug misimba.
Ofiarny Baranek Boży
1Zauważyłem, że Ten, który zasiada na tronie, trzymał w prawej ręce zwój papirusu, zapisany po obu stronach i opatrzony siedmioma pieczęciami. 2Ujrzałem też potężnego anioła, który zawołał donośnym głosem: „Kto jest godny złamać pieczęcie i rozwinąć zwój?!”. 3Nikt jednak—ani w niebie, ani na ziemi, ani pod ziemią—nie mógł go rozwinąć i przeczytać. 4I rozpłakałem się, widząc, że nie znalazł się nikt, kto byłby godny to uczynić. 5Wtedy jeden ze starszych pocieszył mnie, mówiąc:
—Nie płacz! Lew z rodu Judy, potomek króla Dawida, jest zwycięzcą. On może rozwinąć zwój oraz złamać siedem pieczęci!
6Wtedy zobaczyłem Baranka, stojącego przed tronem, w otoczeniu starszych i czterech istot. Wyglądał tak, jakby został złożony w ofierze. Baranek miał siedem rogów i siedmioro oczu, będących siedmioma Bożymi Duchami, wysłanymi na ziemię. 7Podszedł On do Tego, który zasiada na tronie, i wziął z Jego prawej ręki zwój. 8Gdy to uczynił, cztery istoty i dwudziestu czterech starszych upadło przed Nim na twarz, oddając Mu hołd. Każdy z nich miał w rękach harfę i złoty kielich napełniony kadzidłem—modlitwami świętych. 9I śpiewali nową pieśń:
„Zasługujesz na to, aby wziąć zwój,
złamać pieczęcie i rozwinąć go.
Zostałeś bowiem zabity
i swoją krwią wykupiłeś dla Boga
ludzi z każdego plemienia, języka, ludu i narodu.
10Uczyniłeś ich kapłanami naszego Boga
i członkami królewskiej rodziny,
którzy będą rządzić ziemią”.
11Potem zobaczyłem mnóstwo aniołów, otaczających tron, cztery istoty oraz starszych, i usłyszałem ich śpiew. Setki milionów aniołów 12wołały:
„Baranek, który został zabity,
zasługuje na to, aby otrzymać władzę,
bogactwo, mądrość i moc
oraz odebrać cześć, chwałę i uwielbienie!”.
13Usłyszałem również, jak każde stworzenie—na niebie, na ziemi, pod ziemią, na morzu oraz w jego głębinach—wołało:
„Temu, który zasiada na tronie,
oraz Barankowi należy się
wieczne uwielbienie,
cześć, chwała i moc!”.
14Po tych słowach cztery istoty powiedziały: „Amen!”, a starsi padli na twarz, oddając Mu pokłon.
