Gipadayag 18 – APSD-CEB & TNCV

Ang Pulong Sa Dios

Gipadayag 18:1-24

Ang Pagkagun-ob sa Babilonia

1Human niadto, nakita ko ang lain na usab nga anghel nga mikunsad gikan sa langit. Gamhanan kini nga anghel ug nahayagan ang tibuok kalibotan sa iyang kasulaw. 2Misinggit siyag kusog, “Nagun-ob na! Ang inila nga Babilonia nagun-ob na! Karon nahimo na kining puloy-anan sa mga demonyo o mga daotang espiritu, ug sa tanang matang sa langgam nga daotan ug hugaw. 3Nahitabo kini sa Babilonia tungod kay ang iyang mga lumulupyo mao ang nagtintal sa mga tawo sa tibuok kalibotan nga mosunod sa ilang mga daotang binuhatan nga gikayugtan sa Dios. Ang mga hari sa kalibotan nakighilawas sa Babilonia. Ug ang mga negosyante sa kalibotan nangadato tungod kay diha siya kanila namalit sa iyang mga kinahanglanon aron makapatuyang sa iyang mga bisyo.”

4Ug may nadungog akong lain usab nga tingog gikan sa langit nga nagaingon:

“Kamo nga akong katawhan, gawas kamo gikan nianang siyudad,

aron dili kamo makasunod sa iyang daotang buhat,

ug aron dili kamo malakip sa silot nga alang kaniya.

5Kon tapukon ang iyang mga sala sangko na kini sa langit,

kay daghan kaayo ang iyang mga gibuhat nga daotan.

Ug dili gayod kini kalimtan sa Dios.

6Kon unsa ang iyang gibuhat nga daotan ngadto sa uban mao usab ang buhaton diha kaniya,

ug doble pa gayod ang balos kaniya.

Kon unsa ang iyang gisilot sa uban, doblehon pa kana isip balos kaniya.

7Kon giunsa niya pagpasigarbo ug pagpatuyang sa iyang bahandi, mao usab ang ibalos nga kalisod ug kasubo kaniya.

Nagtuo siya nga rayna siya ug dili gayod magsubo sama sa mga biyuda.

8Tungod niini, moabot kaniya ang mga katalagman: mga kasakit, mga kasubo ug kagutom, sulod lang sa usa ka adlaw.

Human niini, sunogon siya,

tungod kay gamhanan ang Ginoong Dios nga nagahukom kaniya.

9“Ang mga hari sa kalibotan nga nakighilawas kaniya ug nagpatuyang lang sa iyang bahandi manghilak kon makita nila ang aso sa iyang pagkasunog. 10Magalantaw sila sa halayo tungod kay mahadlok sila nga maapil sa silot nga alang kaniya. Moingon sila, ‘Pagka-anugon! Pagka-anugon sa inila ug gamhanan nga siyudad sa Babilonia. Kay sa hamubo ra nga panahon18:10 hamubo ra nga panahon: sa literal, sulod sa usa ka oras. nasilotan siya!’

11“Mohilak ug maguol ang mga negosyante sa tibuok kalibotan tungod sa nahitabo niadto nga siyudad, kay wala nay mopalit sa ilang mga baligya. 12Wala nay mopalit sa ilang bulawan, plata, mahalong mga bato, ug mga perlas; ug sa ilang mahalon nga mga panapton nga puti, pulahon o seda. Wala nay mopalit sa ilang kahoy nga humot, sa ilang galamiton nga hinimo gikan sa bangkil sa elepante, sa mga mahalon nga kahoy, sa bronsi, sa puthaw, ug sa marmol. 13Ug wala nay mopalit sa ilang mga baligya nga mga pahumot nga sama sa cinamon, insenso, mira, ug uban pa. Wala nay mopalit sa ilang bino, lana, harina ug trigo; sa ilang mga baka, karnero, kabayo, ug karwahe; ug bisan sa ilang mga ulipon. 14Moingon ang mga negosyante sa siyudad sa Babilonia, ‘Ang tanang mga butang nga imong gipanghandom nga maangkon nangawala na. Ang tanan mong mga bahandi ug kabtangan nga gipasigarbo nawala, ug kining tanan dili mo na makita pag-usab!’ 15Ang mga negosyante nga nangadato tungod sa ilang negosyo niadtong siyudad manindog didto sa halayo tungod kay mahadlok sila nga maapil sa silot nga alang kaniya. Mohilak sila ug maguol, 16ug moingon, ‘Pagka-anugon! Pagka-anugon nianang inila nga siyudad! Kaniadto ang mga tawo diha nagsul-ob ug mahalon nga mga panapton nga puti ug pulahon, ug nagsul-ob usab silag bulawan, mahalong mga bato, ug mga perlas! 17Apan sa hamubo lang nga panahon nawala ang tanan niya nga bahandi!’

“Molantaw sa halayo ang mga kapitan sa mga barko ug ang ilang mga tripulante, hasta ang mga pasahero ug ang tanan nga nanginabuhi diha sa dagat. 18Samtang naglantaw sila sa aso tungod sa pagkasunog sa siyudad mosinggit sila, ‘Wala gayoy siyudad nga sama niana kainila nga siyudad!’ 19Tungod sa ilang kasubo sabwagan nilag abog ang ilang mga ulo ug manghilak nga mag-ingon, ‘Pagka-anugon! Pagka-anugon nianang inila nga siyudad! Tungod sa iyang bahandi nangadato ang tanan nga adunay mga sakyanan sa dagat! Apan sa hamubo lang nga panahon nawala ang tanan!’

20“Busa kamong tanan nga anaa sa langit, paglipay kamo tungod sa nahitabo niadtong siyudad. Paglipay usab kamong mga propeta, mga apostoles, ug mga katawhan sa Dios, tungod kay gihukman na siya sa Dios sa iyang gipangbuhat kaninyo!”

21Unya, may usa ka anghel nga gamhanan nga mipunit ug bato nga ang gidak-on sama sa dako nga galingan, ug gilabay ngadto sa dagat ug miingon, “Sama niini ang pagkawala sa inila nga siyudad sa Babilonia, kay dili na gayod kini makita pa pag-usab. 22Dili na gayod madungog sa maong siyudad ang mga tugtog sa mga mag-aalpa, mga magpaplawta, mga magtutrumpeta, ug tingog sa mga mag-aawit. Dili na usab makita nga adunay nagatrabaho sa bisan unsa nga matang sa trabaho. Ug wala nay madungog didto nga nagagaling. 23Wala na gayoy suga nga makita. Wala nay madungog nga tingog sa mga bag-ong kinasal. Gisilotan ang Babilonia tungod kay ang iyang mga negosyante hilabihan ka mapahitas-on, ug ang mga salamangkiro nanglimbong sa mga tawo sa tibuok kalibotan.

24“Ug dili kay kana lang, sila usab ang sad-an sa pagpatay sa mga propeta, sa mga katawhan sa Dios, ug ingon man niadtong tanang mga tawo nga gipamatay sa tibuok kalibotan.”

Thai New Contemporary Bible

วิวรณ์ 18:1-24

บาบิโลนล่ม

1หลังจากนั้นข้าพเจ้าเห็นทูตสวรรค์อีกองค์หนึ่งลงมาจากสวรรค์ ทูตนี้มีอำนาจยิ่งใหญ่และรัศมีของท่านทำให้โลกสว่างไสว 2ท่านประกาศด้วยเสียงกึกก้องว่า

“ล่มแล้ว! บาบิโลนมหานครได้ล่มสลายแล้ว!

นครนี้ได้กลายเป็นเรือนปีศาจ

และเป็นที่สิงสู่ของวิญญาณชั่ว18:2 ภาษากรีกว่าโสโครก

เป็นที่สิงสู่ของนกทุกชนิดที่เป็นมลทินและน่าชิงชัง

3เพราะมวลประชาชาติได้ดื่มเหล้าองุ่นแห่งการล่วงประเวณีของมัน

ซึ่งทำให้คลุ้มคลั่งไป

บรรดากษัตริย์ของโลกร่วมประเวณีกับมัน

และพ่อค้าทั้งหลายของโลกร่ำรวยขึ้นด้วยความฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือยของมัน”

4แล้วข้าพเจ้าได้ยินอีกเสียงหนึ่งดังมาจากสวรรค์ ว่า

“ประชากรของเราเอ๋ย ออกมาจากนครนั้นเถิด

เพื่อเจ้าจะได้ไม่มีส่วนร่วมในบาปผิดของมัน

เพื่อเจ้าจะได้ไม่ต้องรับภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้นกับมัน

5เพราะบาปของนครนั้นกองสูงขึ้นถึงสวรรค์แล้ว

พระเจ้าทรงจดจำความผิดอันชั่วร้ายของมันได้

6จงคืนให้แก่มันเหมือนกับที่มันได้ให้ผู้อื่น

จงคืนสนองมันสองเท่าของสิ่งที่มันได้ทำ

จงผสมเหล้าให้แรงเป็นสองเท่าของถ้วยที่มันให้คนอื่น

7มันฟุ้งเฟ้อบำรุงบำเรอตัวเองเท่าใด

จงให้ทุกข์โศกความทรมานแก่มันเท่านั้น

มันลำพองใจว่า

‘ข้านั่งบัลลังก์เป็นราชินี ข้าไม่ใช่หญิงม่าย

ข้าจะไม่มีวันทุกข์โศก’

8ฉะนั้นภายในวันเดียวภัยพิบัติต่างๆ จะจู่โจมนครนั้น

คือความตาย ความทุกข์โศก และความอดอยาก

มันจะถูกไฟเผาวอดวาย

เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงพิพากษามันนั้นทรงฤทธิ์

9“เมื่อบรรดากษัตริย์ของโลกที่ร่วมประเวณีและร่วมฟุ้งเฟ้อกับนครนั้นเห็นควันไฟที่เผามัน พวกเขาจะร่ำไห้และไว้อาลัยให้นครนั้น 10พวกเขากลัวภัยแห่งความทุกข์ทรมานของมันจึงยืนอยู่ห่างๆ และร้องว่า

“ ‘วิบัติ! วิบัติแล้ว โอ มหานคร

โอ บาบิโลน นครซึ่งเรืองอำนาจ!

เพียงชั่วโมงเดียวความพินาศย่อยยับก็มาถึงเจ้า!’

11“พ่อค้าทั้งหลายของโลกจะร่ำไห้ไว้อาลัยนครนั้นเพราะไม่มีใครซื้อสินค้าของเขาอีกแล้ว 12คือทองคำ เงิน เพชรพลอยและไข่มุก ผ้าลินินเนื้อดี ผ้าสีม่วง ผ้าไหมและผ้าสีแดงเข้ม ไม้หอมทุกชนิดและผลิตภัณฑ์ต่างๆ จากงาช้าง ไม้ราคาแพง ทองสัมฤทธิ์ เหล็กและหินอ่อน 13สินค้าอื่นๆ คืออบเชย เครื่องเทศ เครื่องหอม มดยอบ กำยาน เหล้าองุ่น น้ำมันมะกอก แป้งละเอียด ข้าวสาลี วัว แกะ ม้า รถม้า ร่างกายและวิญญาณมนุษย์

14“เขาทั้งหลายจะกล่าวว่า ‘ผลที่เจ้าใฝ่หาได้พ้นมือเจ้าไปแล้ว ทรัพย์สมบัติและความหรูหราทั้งปวงของเจ้าได้สูญสิ้นไปแล้ว มันไม่มีวันฟื้นตัวขึ้นมาอีกแล้ว’ 15บรรดาพ่อค้าที่ร่ำรวยจากการขายสินค้าให้นครนั้นจะยืนอยู่ห่างๆ เพราะกลัวภัยแห่งความทุกข์ทรมานของมัน พวกเขาจะร่ำไห้ไว้อาลัย 16และร้องว่า

“ ‘วิบัติ! วิบัติแล้ว โอ มหานคร

เจ้านุ่งห่มผ้าลินินเนื้อดี ผ้าสีม่วง และผ้าสีแดงเข้ม

แพรวพราวด้วยทองคำ เพชรพลอย และไข่มุก

17เพียงชั่วโมงเดียวทรัพย์สมบัติอลังการทั้งหลายก็ได้ถูกทำลายย่อยยับไป!’

“นายเรือทุกคน ผู้โดยสาร ลูกเรือ และคนทั้งปวงที่หาเลี้ยงชีพจากทะเลจะยืนอยู่ห่างๆ 18เมื่อเห็นควันที่เผานครนั้นพวกเขาจะร้องว่า ‘เคยมีนครไหนบ้างที่เหมือนนครยิ่งใหญ่นี้?’ 19พวกเขาจะโปรยผงคลีใส่ศีรษะของตน ร่ำไห้คร่ำครวญ และร้องว่า

“ ‘วิบัติ! วิบัติแล้ว โอ มหานคร

ที่นี่ทำให้ทุกคนผู้มีเรือเดินทะเล

ร่ำรวยด้วยความมั่งคั่งของมัน

เพียงชั่วโมงเดียวมันก็ถูกทำลายย่อยยับไป!’

20“สวรรค์เอ๋ย จงชื่นชมยินดีเนื่องด้วยนครนี้!

ประชากรของพระเจ้า อัครทูต และผู้เผยพระวจนะทั้งหลาย

จงเปรมปรีดิ์เถิด! พระเจ้าทรงพิพากษา

ลงโทษนครนี้ให้ท่านแล้ว”

21จากนั้นทูตสวรรค์ผู้ทรงฤทธิ์องค์หนึ่งยกหินก้อนขนาดเท่าหินโม่ใหญ่ทุ่มลงในทะเลแล้วกล่าวว่า

“บาบิโลนมหานครจะถูกทุ่มลง

ด้วยความรุนแรงเช่นนี้แหละ

จะไม่มีใครพบเห็นมันอีกเลย

22จะไม่มีใครได้ยินเสียงดนตรีจากนักพิณและ

นักดนตรี คนเป่าขลุ่ยและคนเป่าแตรในนครนี้อีกเลย

จะไม่พบช่างสาขาใดๆ

ในนครนี้อีกแล้ว

จะไม่มีเสียงโม่แป้งให้ได้ยิน

ในนครนี้อีกต่อไป

23จะไม่มีแสงตะเกียง

ในนครนี้อีกแล้ว

จะไม่ได้ยินเสียงของบ่าวสาว

ในนครนี้อีกต่อไป

สิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะพ่อค้าทั้งหลายของเจ้าได้เป็นผู้ยิ่งใหญ่ของโลก

เจ้าได้ใช้มนต์สะกดมวลประชาชาติให้หลงไป

24ในนครนี้เขาได้พบเลือดของเหล่าผู้เผยพระวจนะและเลือดของประชากรของพระเจ้า

และเลือดของคนทั้งปวงที่ถูกฆ่าบนแผ่นดินโลก”