1Kini nga sulat mahitungod sa mga butang nga gipadayag ni Jesu-Cristo nga mahitabo sa dili madugay. Gisugilon kini sa Dios ngadto kang Cristo aron siya na usab ang mopadayag niini ngadto sa mga nagaalagad sa Dios. Busa gipadayag kini ni Cristo kanako nga iyang alagad pinaagi sa iyang gisugo nga anghel. 2Ako si Juan ug gisugilon ko ang tanan nga akong nakita mahitungod sa plano sa Dios nga gipamatud-an ni Jesu-Cristo. 3Bulahan ang nagabasa ug ang mga nagapaminaw niini nga sulat, kon tumanon nila ang nahisulat dinhi. Kay ang mga panagna dinhi hapit nang mahitabo.
Ang mga Pagpangumusta ngadto sa Pito ka mga Iglesia
4-5Nangumusta ako kaninyo nga anaa sa pito ka mga iglesia sa probinsya sa Asia.
Hinaut nga ang Dios, ang Espiritu, ug si Jesu-Cristo maghatag kaninyo ug grasya ug pakigdait. Kon mahitungod sa Dios, mao siya karon, mao usab kaniadto, ug mao usab sa umaabot. Kon mahitungod sa pito ka Espiritu,1:4-5 pito ka Espiritu: Ang buot ipasabot niini mao ang kinatibuk-an sa Espiritu. Kay ang numero nga “pito” nagpasabot nga kompleto o tibuok. Sa uban nga mga hubad, pito ka espiritu. anaa siya atubangan sa trono sa Dios. Ug kon mahitungod kang Jesu-Cristo, siya ang kasaligan nga tigpamatuod. Siya gayod ang una nga nabanhaw.1:4-5 Siya gayod ang una nga nabanhaw nga dili na mamatay pag-usab. Ug siya usab ang nagagahom sa tanan nga mga pangulo dinhi sa kalibotan. Gihigugma niya kita, ug pinaagi sa iyang dugo1:4-5 iyang dugo: buot ipasabot, iyang kamatayon isip halad. giluwas niya kita gikan sa atong mga sala. 6Gihimo niya kita nga mga hari1:6 mga hari: o, usa ka gingharian. ug mga pari alang sa pag-alagad sa Dios nga iyang Amahan. Iya ang kadungganan ug ang gahom nga walay kataposan. Amen.
7Pangandam kamo! Moanhi si Jesu-Cristo uban sa mga panganod. Ang tanang mga tawo makakita kaniya ingon man ang mga tawo nga mipatay1:7 mipatay: o, midughang. kaniya. Ug ang mga tawo sa tanang lungsod sa kalibotan manghilak tungod sa ilang kahadlok nga silotan na niya sila. Tinuod gayod kini!
8Ang Ginoong Dios ang makagagahom sa tanan. Kon unsa siya karon, mao usab siya kaniadto, ug mao usab sa umaabot. Busa nagaingon siya, “Ako ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan.”1:8 ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan: sa literal, alpha ug omega, nga mao ang una ug kataposan nga mga litra sa alpabetong Griego.
Nagpakita si Cristo kang Juan
9Ako si Juan nga inyong igsoon nga kauban usab ninyo sa kalisdanan, sa paghari, ug sa pag-antos tungod kay kita anaa kang Jesus. Gidala ako ngadto sa isla sa Patmos tungod sa akong pagwali sa pulong sa Dios nga gitudlo ni Jesus. 10Sa adlaw nga Dominggo,1:10 adlaw nga Dominggo: sa literal, adlaw sa Ginoo. gigamhan ako sa Espiritu Santo, ug nadunggan ko ang makusog nga tingog nga daw trumpeta dapit sa akong likod 11nga nagaingon, “Isulat mo ang imong makita, ug ipadala dayon niining pito ka mga iglesia: Efeso, Smirna, Pergamo, Tiatira, Sardis, Filadelfia, ug Laodicea.”
12Pagkadungog ko niadto, milingi dayon ako aron tan-awon kon kinsa ang nakigsulti kanako. Ug nakita ko ang pito ka suga nga bulawan. 13Taliwala sa mga suga may nagatindog nga morag tawo. Taas ang iyang bisti kutob sa iyang tiil, ug sa iyang dughan may bakos nga bulawan. 14Ang iyang buhok puti kaayo, ug ang iyang mga mata daw sa nagadilaab nga kalayo. 15Ang iyang mga tiil nagasidlak nga sama sa bronsi nga gitunaw sa kalayo ug gipasinaw. Ang iyang tingog nagadahunog sama sa busay. 16May gikuptan siyang pito ka bitoon sa iyang tuong kamot, ug sa iyang baba may nagagawas nga mahait nga espada nga duha ang sulab. Ang iyang nawong labihan kasulaw sama sa adlaw sa udtong tutok.
17Pagkakita ko kaniya, natumba ako nga mora nag patay diha sa iyang tiilan. Gipatong dayon niya kanako ang iyang tuong kamot ug miingon, “Ayaw kahadlok! Ako ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan. 18May kinabuhi ako nga walay kataposan. Namatay ako, apan tan-awa, buhi ako, ug dili na gayod mamatay. Ilalom sa akong gahom ang kamatayon ug ang dapit sa mga patay.1:18 dapit sa mga patay: sa Griego, Hades. 19Busa isulat ang mga butang nga akong gipakita kanimo, ang mga nagakahitabo karon ug ang mahitabo sa kaulahian. 20Mao kini ang kahulogan sa pito ka bitoon nga imong nakita sa akong tuong kamot ug ang pito ka suga nga bulawan: ang pito ka bitoon mao ang pito ka anghel nga nagabantay sa pito ka iglesia, ug ang pito ka suga nga bulawan mao ang pito ka iglesia.”
1The Revelation of Jesus Christ, which God gave unto him, to shew unto his servants things which must shortly come to pass; and he sent and signified it by his angel unto his servant John: 2Who bare record of the word of God, and of the testimony of Jesus Christ, and of all things that he saw. 3Blessed is he that readeth, and they that hear the words of this prophecy, and keep those things which are written therein: for the time is at hand. 4John to the seven churches which are in Asia: Grace be unto you, and peace, from him which is, and which was, and which is to come; and from the seven Spirits which are before his throne; 5And from Jesus Christ, who is the faithful witness, and the first begotten of the dead, and the prince of the kings of the earth. Unto him that loved us, and washed us from our sins in his own blood, 6And hath made us kings and priests unto God and his Father; to him be glory and dominion for ever and ever. Amen. 7Behold, he cometh with clouds; and every eye shall see him, and they also which pierced him: and all kindreds of the earth shall wail because of him. Even so, Amen. 8I am Alpha and Omega, the beginning and the ending, saith the Lord, which is, and which was, and which is to come, the Almighty.
9I John, who also am your brother, and companion in tribulation, and in the kingdom and patience of Jesus Christ, was in the isle that is called Patmos, for the word of God, and for the testimony of Jesus Christ. 10I was in the Spirit on the Lord’s day, and heard behind me a great voice, as of a trumpet, 11Saying, I am Alpha and Omega, the first and the last: and, What thou seest, write in a book, and send it unto the seven churches which are in Asia; unto Ephesus, and unto Smyrna, and unto Pergamos, and unto Thyatira, and unto Sardis, and unto Philadelphia, and unto Laodicea. 12And I turned to see the voice that spake with me. And being turned, I saw seven golden candlesticks; 13And in the midst of the seven candlesticks one like unto the Son of man, clothed with a garment down to the foot, and girt about the paps with a golden girdle. 14His head and his hairs were white like wool, as white as snow; and his eyes were as a flame of fire; 15And his feet like unto fine brass, as if they burned in a furnace; and his voice as the sound of many waters. 16And he had in his right hand seven stars: and out of his mouth went a sharp twoedged sword: and his countenance was as the sun shineth in his strength. 17And when I saw him, I fell at his feet as dead. And he laid his right hand upon me, saying unto me, Fear not; I am the first and the last: 18I am he that liveth, and was dead; and, behold, I am alive for evermore, Amen; and have the keys of hell and of death.
19Write the things which thou hast seen, and the things which are, and the things which shall be hereafter; 20The mystery of the seven stars which thou sawest in my right hand, and the seven golden candlesticks. The seven stars are the angels of the seven churches: and the seven candlesticks which thou sawest are the seven churches.
