Genesis 49 – APSD-CEB & CARSA

Ang Pulong Sa Dios

Genesis 49:1-33

Gipanalanginan ni Jacob ang Iyang mga Anak

1Unya gipatawag ni Jacob ang iyang mga anak ug giingnan, “Pagtigom kamo kay suginlan ko kamo kon unsa ang mahitabo kaninyo sa umaabot nga panahon. 2Dali kamo, mga anak, pamati kamo kanako nga inyong amahan.

3Ikaw Reuben, ang akong kamagulangan nga anak, ikaw ang unang bunga sa akong pagkalalaki. Nagauna ka sa imong mga igsoon sa pagkadungganon ug pagkagamhanan. 4Apan sama ka sa nagabukal nga tubig, kay dili ka makapugong sa imong kaibog. Ug tungod kay nakigdulog ka sa akong asawa nga sulugoon ug gihugawan mo ang akong kaminyoon, dili ka na molabaw sa uban.

5Kamo Simeon ug Levi nga kanunayng magkasinabot,49:5 kanunayng magkasinabot: sa Hebreo, magsoon. gigamit ninyo ang inyong hinagiban sa pagpamatay. 6Ayaw ako patambonga sa inyong panagtigom kay sa inyong kasuko mopatay kamo ug tawo, ug piangan ninyo ang torong baka sa walay igong hinungdan. 7Panghimaraoton kamo tungod sa inyong mapintas nga kasuko. Patibulaagon ko ang inyong mga kaliwat sa Israel.

8Ikaw Juda, dayegon ka ug tahoron sa imong mga igsoon. Pildihon mo ang imong mga kaaway. 9Sama ka sa batan-ong liyon nga human pagpangita sa iyang tukbonon, mobalik sa iyang tagoanan ug molubog. Ug wala gayoy mangahas sa pagsamok kaniya. 10Magmando ka sa dayon, Juda. Magagikan sa imong kaliwatan ang mga tigdumala. Busa mohatag ang mga nasod ug buhis ug motuman sila kanimo. 11Tabunok ang imong yuta ug modaghan ang tanom nga ubas; gani bisag ihigot mo ang imong asno diha sa pinakamaayong punoan sa ubas, dili kini mahurot ug sabsab. Ug bisan imong ipanglaba ang duga sa ubas dili kini mahurot. 12Busa tungod sa kadaghan sa mainom nga duga sa ubas mopula ang imong mga mata ug tungod sa kadaghan sa mainom nga gatas moputi ang imong mga ngipon.

13Ikaw Zebulun, magpuyo ka daplin sa baybay. Ang imong dapit mahimong dunggoanan sa mga sakayan. Ang imong yuta mosangko sa Sidon.

14Ikaw Isacar, sama ka sa kusgan nga asno nga naglubog sa puloy-anan sa mga karnero.49:14 kusgan… karnero: o, asno nga naglubog taliwala sa iyang mga karga. 15Kon makita mo nga ang yuta nindot ug maayong pahulayan, mosugot ka nga magpaulipon; bisan magpas-an ka pa ug bug-at ug pugson sa pagtrabaho.

16Ikaw Dan, pangulohan mog maayo ang imong katawhan ingon nga usa sa mga tribo sa Israel. 17Mahisama ka sa malala nga bitin sa daplin sa dalan nga mopaak sa tiil sa kabayo, busa mahulog ang sakay niini.”

18Unya miingon si Jacob,Ginoo, nagahulat ako sa imong pagluwas kanako.”

19Ug mipadayon siya sa pag-ingon:

Ikaw Gad, sulongon ka sa pundok sa mga tulisan, apan balosan mo sila samtang nagaikyas sila.

20Ikaw Asher, modagaya ang lamiang mga pagkaon diha kanimo. Mohatag ka ug mga pagkaon nga angay sa mga hari.

21Ikaw Naftali, sama ka sa binuhian nga usa nga may maanindot nga mga nati.49:21 Sa ubang hubad, Si Naftali usa ka labong nga kahoy nga may nindot nga mga sanga. Ug sa lain pang hubad, Si Naftali binuhian nga usa nga mosulti ug nindot nga mga pulong.

22Ikaw Jose, sama ka sa maidlas nga asno nga anaa daplin sa tuboran o sa bakilid.49:22 Ikaw Jose… bakilid: o, Ikaw Jose, sama ka sa tanom nga haduol sa tuboran, nga nagkatay sa may paril. 23Atakihon ka sa bangis nga mga mamamana. Panaon ka nila ug dumtan, 24apan kanunay mo usab silang panaon. Ug lig-on ang imong mga bukton, tungod sa gahom sa akong Gamhanan nga Dios,49:24 sa akong Gamhanan nga Dios: sa literal, sa Gamhanan ni Jacob. ang magbalantay ug ang salipdanan nga bato sa Israel. 25Siya ang Makagagahom nga Dios sa imong katigulangan. Siya ang nagatabang ug nagapanalangin kanimo. Hatagan ka niya ug ulan ug tubig sa tuboran. Hatagan ka usab niya ug daghang kabataan ug kahayopan. 26Ang mga panalangin nga gihatag kanako sa akong mga katigulangan49:26 Ang mga panalangin… mga katigulangan: o, Ang mga panalangin nga gihatag ko kanimo. labaw pa kaysa kadagaya sa mga panalangin nga naggikan sa karaang mga bungtod. Hinaut pa nga madawat mo kini nga mga panalangin, Jose—ikaw nga nahimong pangulo sa imong mga igsoon.

27Ikaw Benjamin, sama ka sa bangis nga iro49:27 bangis nga iro: sa English, wolf. nga sa adlaw mopatay ug mokaon sa iyang biktima ug sa gabii bahin-bahinon niya ang nahibilin niini.”

28Mao kini sila ang 12 ka anak ni Jacob nga kagikan sa mga tribo sa Israel. Ug mao kadto ang gisulti ni Jacob sa matag usa kanila sa dihang gipanalanginan niya sila. Gipanalanginan niya sila sa panalangin nga angay kanila.

Ang Pagkamatay ni Jacob

29Unya miingon si Jacob sa iyang mga anak, “Hapit na akong makig-uban sa akong kaparyentehan nga nangamatay na. Ilubong unya ninyo ako didto sa lubnganan sa akong mga katigulangan didto sa langub nga atua sa uma ni Efron nga Hitihanon. 30Ang maong uma atua nahimutang sa Macpela, sa sidlakang bahin sa Mamre, nga sakop sa Canaan. Gipalit sa akong lolo nga si Abraham kadtong maong uma kang Efron aron himuon nga lubnganan. 31Didto siya gilubong, apil ang akong lola nga si Sara ug ang akong mga ginikanan nga si Isaac ug si Rebeka, ug didto ko usab gilubong si Lea. 32Kini nga uma ug ang langub nga anaa niini gipalit gikan sa mga Hitihanon.”

33Human makigsulti si Jacob sa iyang mga anak, mihigda siya ug namatay. Ug nakig-uban siya sa iyang kaparyentehan nga nangamatay na.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Начало 49:1-33

Благословение сыновей Якуба

1Якуб вызвал своих сыновей и сказал:

– Соберитесь вокруг, и я поведаю, что станет с вами в грядущие дни.

2Соберитесь и слушайте, сыновья Якуба;

внимайте своему отцу Исраилу.

3Рувим, ты – мой первенец, моя мощь,

первый плод моей силы мужской,

первый по праву, первый по силе.

4Непостоянный, как вода, ты больше не будешь первым,

потому что ты возлёг на постель своего отца

и осквернил моё ложе.

5Шимон и Леви, братья:

их мечи – орудие насилия.

6Да не буду я участвовать в их замыслах,

да не присоединюсь к их собранию,

потому что они убивали мужчин в своём гневе

и подрезали жилы быкам по своей прихоти.

7Проклят их гнев, потому что свиреп,

и ярость их, потому что она жестока!

Я разбросаю их среди потомков Якуба,

рассею их в Исраиле.

8Иуда, твои братья восхвалят тебя49:8 На языке оригинала наблюдается игра слов: имя Иуда и глагол «восхвалять» (яда).;

рука твоя будет на шее твоих врагов;

сыновья твоего отца будут кланяться тебе.

9Ты молодой лев, Иуда;

ты возвращаешься с добычи, мой сын.

Как лев, ты припадаешь к земле и ложишься,

как львица – кто осмелится тебя потревожить?

10Скипетр не покинет Иуду,

и потомки его всегда будут держать жезл правителей,

пока не придёт Тот, Кому он принадлежит49:10 Или: «Тот, Кому принадлежит дань»; или: «пока он не придёт в Шило»; или: «пока не придёт Шило («Примиритель»)».,

Тот, Кому покорятся все народы49:9-10 Это пророчество частично нашло своё исполнение в царе Давуде, а в своей полноте оно исполнилось в Исе аль-Масихе (см. Отк. 5:5)..

11Он привяжет своего осла к виноградной лозе,

своего ослёнка – к лучшей ветке;

он омоет одежды свои в вине,

одеяние своё – в крови винограда.

12Глаза его будут темнее вина,

зубы его – молока белее.

13Завулон будет жить у морского побережья

и будет гаванью для кораблей;

его границы протянутся до Сидона.

14Иссахар – крепкий49:14 Или: «худой». осёл,

лежащий между двумя седельными вьюками.

15Увидев, как хорошо его место отдыха

и как приятна его земля,

он пригнёт свои плечи под бремя

и покорится подневольному труду.

16Дан будет судить свой народ49:16 На языке оригинала наблюдается игра слов: имя Дан и глагол «судить» (дин).,

как один из родов Исраила.

17Дан будет змеем у дорожной обочины,

гадюкой на тропе,

которая кусает коня за ногу,

так что всадник его падает навзничь.

18О Вечный, у Тебя ищу я избавления.

19Гада будут грабить грабители,

но он будет грабить их, следом погнавшись49:19 На языке оригинала наблюдается игра слов: имя Гад, грабители (гадуд) и глагол «грабить» (гуд)..

20Пища Ашира будет изобильна;

он будет поставлять лакомства, достойные царского стола.

21Неффалим – выпущенная на свободу олениха,

которая приносит прекрасных оленят49:21 Или: «произносит прекрасные изречения»..

22Юсуф – плодородная виноградная лоза,

плодородная лоза близ источника,

чьи ветви поднимаются по стене.

23С ожесточением лучники нападали на него;

они стреляли в него с враждой.

24Но лук его остался упругим,

его сильные руки остались гибкими

от руки могучего Бога Якуба,

от Защитника49:24 Букв.: «Пастуха». См. сноску на 48:15., Скалы Исраила,

25от Бога твоего отца, Который помогает тебе,

от Всемогущего, Который благословляет тебя

обильными дождями с небес,

ручьями, бегущими из земли,

множеством потомков и бесчисленными стадами.

26Благословения твоего отца

превосходят благословения древних гор,

щедрость древних холмов.

Да будут все они на голове Юсуфа,

на челе князя между своими братьями.

27Вениамин – прожорливый волк;

утром он пожирает добычу,

вечером делит награбленное добро.

28Вот каковы двенадцать родов Исраила, и вот что сказал им отец, благословляя их; каждого он наделил подобающим благословением.

29Он дал им такой наказ:

– Я отхожу к моим предкам. Похороните меня с моими отцами в пещере на поле хетта Эфрона, 30в пещере на поле Махпела, рядом с Мамре, в Ханаане, которую Ибрахим купил как погребальное место у хетта Эфрона вместе с полем. 31Там были похоронены Ибрахим и его жена Сарра, там были похоронены Исхак и его жена Рабига, и там я похоронил Лию. 32Поле и пещера на нём были куплены у хеттов49:32 Или: «сыновей Хета»..

33Закончив давать наставления сыновьям, Якуб лёг на постель, испустил дух и отошёл к своим предкам.