Ezekiel 6 – APSD-CEB & CARSA

Ang Pulong Sa Dios

Ezekiel 6:1-14

Ang Mensahe Batok sa mga Bukid sa Israel

1Miingon ang Ginoo kanako: 2“Tawo, pag-atubang sa mga bukid sa Israel ug ipropesiya batok kanila: 3O mga bukid sa Israel, mga bungtod, mga agianan sa tubig, ug mga kapatagan, pamatia ninyo ang ginaingon sa Ginoo nga Dios: Padad-an ko kamo ug gubat, ug panggub-on ko ang inyong mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit. 4Mangaguba ang inyong mga halaran apil na ang mga halaran nga sunoganan sa mga insenso, ug pamatyon ko ang inyong mga nagpuyo atubangan sa inyong mga dios-dios. 5Ibutang ko ang inyong mga patay nga lawas atubangan sa inyong mga dios-dios ug katagon ko ang inyong mga bukog palibot sa inyong mga halaran. 6Ang inyong matag lungsod panglaglagon. Mangadugmok ang inyong mga simbahanan diha sa taas nga mga dapit, mga dios-dios, mga halaran, apil na ang mga halaran nga sunoganan sa mga insenso, ug ang uban pang sama niini nga inyong mga hinimo. 7Mangamatay ang inyong mga nagpuyo, ug mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.

8“Apan dili ko kamo hutdon ug pamatay. Ang uban kaninyo makaikyas sa gubat ug magkatag kamo ngadto sa uban nga mga nasod 9ingon nga mga bihag. Didto mahinumdoman nila ako, ug makaamgo sila nga gipaguol nila ako sa ilang pagluib ug pagpatuyang sa mga dios-dios. Kangil-aran nila ang ilang kaugalingon tungod sa ilang daotan ug mangil-ad nga mga buhat. 10Ug mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo, ug tinud-on ko ang akong giingon nga ipahamtang ko kini kanila nga katalagman.”

11Unya miingon ang Ginoo nga Dios kanako, “Isumbag ang imo nga kumo sa imo nga palad, ug ibundak ang imo nga tiil, ug singgit, ‘Gaba!’ sa katawhan sa Israel, tungod sa tanan nilang daotan ug mangil-ad nga mga buhat. Mao kini ang hinungdan nga mangamatay sila pinaagi sa gubat, kagutom, ug balatian. 12Kadtong atua sa layo mamatay sa balatian. Ang anaa sa duol mamatay sa gubat. Ug ang mahibilin mamatay sa kagutom. Niining paagiha ipasinati ko ang akong kapungot kanila. 13Ug mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo kon ang mga patay nga lawas sa ilang mga kalungsod magkatag uban sa ilang mga dios-dios diha palibot sa mga halaran, sa taas nga mga bungtod, sa kinatumyan sa mga bukid, sa ilalom sa labong nga kahoy, ug sa punoan sa labong nga mga kahoy nga terebinto (tugas), diin sila nagahalad ug insenso ngadto sa ilang mga dios-dios. 14Silotan ko sila bisan asa sila magpuyo. Himuon kong mingaw ang ilang yuta gikan sa disyerto sa habagatan paingon sa Diblah sa amihan, ug mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Езекиил 6:1-14

Идолопоклонство на горах Исраила

1Было ко мне слово Вечного:

2– Смертный, обрати лицо к горам Исраила; пророчествуй против них 3и скажи: «О горы Исраила, слушайте слово Владыки Вечного. Так говорит Владыка Вечный горам и холмам, ущельям и долинам: Смотрите, Я пошлю против вас меч и разрушу ваши капища на возвышенностях. 4Ваши жертвенники и сосуды для благовоний будут разорены и разбиты, и Я брошу убитых перед вашими идолами. 5Я положу трупы исраильтян перед их идолами и разбросаю ваши кости вокруг ваших жертвенников. 6Где бы вы ни жили, ваши города будут опустошены, а капища на возвышенностях разрушены, чтобы ваши жертвенники были опустошены и разрушены, ваши идолы разбиты и уничтожены, ваши жертвенники для благовоний расколоты и то, что вы делали, было искоренено. 7Среди вас будут падать убитые, и вы узнаете, что Я – Вечный.

8Но некоторых Я пощажу. Некоторые из вас спасутся от меча, когда вы будете рассеяны среди народов и стран. 9И уцелевшие вспомнят Меня среди народов, к которым их отведут в плен, вспомнят, как удручали Меня их распутные сердца, отвернувшиеся от Меня, и их глаза, которые распутно смотрели на идолов. Они станут противны сами себе из-за злодеяний, которые они совершили, и своих омерзительных обычаев. 10И они узнают, что Я – Вечный; Я не впустую грозил наслать на них эту беду.

11Так говорит Владыка Вечный: Хлопни в ладоши, топни ногой и воскликни: „Горе!“ – о гнусных и омерзительных обычаях исраильтян, потому что они будут гибнуть от меча, голода и мора. 12Те, кто далеко, погибнут от мора, те, кто близко, падут от меча, а те, кто уцелеют и будут оставлены в живых, умрут от голода. Так Я изолью на них Свой гнев. 13И они узнают, что Я – Вечный, когда их убитые лягут среди своих идолов вокруг жертвенников, на каждом высоком холме и на всех горных вершинах, под каждым тенистым деревом и каждым ветвистым дубом – там, где они возжигали благовония своим идолам. 14А Я подниму на них Свою руку и превращу страну в разорённую пустошь от пустыни до Дивлы6:14 Или: «Ривлы» – везде, где они живут. Тогда они узнают, что Я – Вечный».