Ang mga Magbalantay sa Israel
1Miingon ang Ginoo kanako, 2“Tawo, sultii ang mga magbalantay sa Israel.34:2 magbalantay sa Israel: Ang buot ipasabot, pangulo sa Israel. Ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Alaot ang mga magbalantay sa Israel. Ang ila lang kaugalingon ang ilang giatiman! Dili ba kinahanglan man nga ang mga magbalantay maoy moatiman sa iyang mga karnero? 3Ginainom ninyo ang ilang gatas, ginahimo nga bisti ang ilang balhibo, ug ginaihaw ang labing tambok kanila, apan wala ninyo sila atimana. 4Wala ninyo pabaskoga ang mga maluyahon kanila. Wala ninyo tambali ang mga nagmasakiton, o butangi ug bendahi ang mga piangon. Wala ninyo pangitaa ang mga nahisalaag ug ang mga nangawala. Hinuon, gidagmalan ninyo sila pag-ayo. 5Tungod kay wala silay magbalantay, nagkatibulaag sila ug gipangtukob sa mabangis nga mga mananap. 6Nahisalaag ang akong mga karnero ngadto sa mga bukid ug sa mga bungtod. Nagkatag sila sa tibuok kalibotan, ug wala gyud nangita kanila.
7“Busa kamo nga mga magbalantay, pamatia ninyo ang akong ginasulti. 8Ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nanumpa nga silotan ko kamo tungod kay wala ninyo bantayi ang akong mga karnero, busa giataki sila ug gipangtukob sa mabangis nga mga mananap. Wala ninyo sila pangitaa, kondili, ang inyong kaugalingon lang ang inyong giatiman. 9Busa kamo nga mga magbalantay, pamatia ninyo ang akong ginasulti. 10Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga kaaway ko kamo, ug paninglon ko kamo sa nahitabo sa akong mga karnero. Dili ko na kamo paatimanon sa mga karnero, kay ang inyo lang kaugalingon ang inyong giatiman. Luwason ko ang akong mga karnero gikan kaninyo, ug dili na ninyo sila makaon.
11“Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga ako mismo ang mangita sa akong mga karnero ug moatiman kanila. 12Maingon nga ang usa ka magbalantay mangita sa iyang mga karnero nga nagkatibulaag, pangitaon ko usab ang akong mga karnero. Luwason ko sila gikan sa tanang mga dapit diin sila nagkatibulaag niadtong panahon sa kasamok.34:12 panahon sa kasamok: sa literal, madag-omon ug mangitngit nga adlaw. 13Kuhaon ko sila gikan sa nagkalain-laing mga nasod, ug dad-on ngadto sa ilang kaugalingong yuta. Pasabsabon ko sila sa kabukiran sa Israel, sa daplin sa mga suba, ug sa tanang dapit nga mapuy-an ug tawo. 14Oo, pasabsabon ko sila sa maayo nga sabsabanan sa kabukiran sa Israel. Didto manghigda sila ug manabsab. 15Ako mismo, ang Ginoo nga Dios, ang moatiman sa akong mga karnero, ug papahulayon ko sila. 16Pangitaon ko kadtong nangawala ug nangahisalaag. Butangan kog bendahi ang nangapiang ug pabaskogon ang mga maluya. Apan laglagon ko ang mga tambok ug baskog. Himuon ko kon unsay angay alang kanila.
17“Mga katawhan sa Israel nga akong mga karnero, ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon kaninyo nga pagahukman ko kamo. Ilain ko ang maayo gikan sa daot, ang mga karnero gikan sa mga kanding. 18Ang uban kaninyo dili pa kontento sa pagpanabsab sa maayo nga sabsabanan; unya yatak-yatakan pa gyud ninyo ang uban nga mga sabsabanan. Ang uban dili pa kontento sa pag-inom sa tin-aw nga tubig; lubugon pa gyud ninyo ang uban nga tubig. 19Manabsab na lang ba ang akong mga karnero sa giyatak-yatakan ninyo nga sabsabanan? Moinom na lang ba sila sa gilubog ninyo nga tubig?
20“Busa ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon kaninyo nga ako mismo ang magalain sa tambok nga mga karnero gikan sa niwang. 21Kay kamo nga mga tambok ginadasmagan lang ninyo ug ginasungag ang huyang nga mga karnero hangtod nga mopahilayo na lang sila. 22Luwason ko ang akong mga karnero, ug dili na sila abusaran pa pag-usab. Ilain ko ang mga maayo gikan sa mga daot. 23Hatagan ko silag usa ka magbalantay nga kaliwat sa akong alagad nga si David. Siya ang moatiman ug mahimo nga ilang magbalantay. 24Ako, ang Ginoo, mahimo nga ilang Dios, ug ang kaliwat sa akong alagad nga si David mahimo nga ilang pangulo. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
25“Maghimo akog kasabotan kanila nga mahimo nga maayo na ang ilang kahimtang. Abugon ko ang mabangis nga mga mananap gikan sa ilang yuta aron makapuyo sila sa kamingawan ug makatulog sa kalasangan nga luwas sa katalagman. 26Panalanginan ko sila ug ang mga dapit palibot sa akong balaang bungtod. Padad-an ko silag ulan sa tukmang panahon isip pagpanalangin ko kanila. 27Mamunga ang ilang mga kahoy ug uban pang mga tanom, ug magakinabuhi sila nga luwas sa katalagman. Mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo kon luwason ko sila gikan sa kamot sa mga nagaulipon kanila. 28Dili na sila sulongon ug ilogan sa mga kabtangan sa uban nga mga nasod, ug dili na sila tukbon sa ihalas nga mga mananap. Magkinabuhi sila nga luwas sa katalagman ug wala nay manghadlok kanila. 29Hatagan ko silag yuta nga bantogan sa pagkamabungahon aron dili na sila magutman o tamayon sa uban nga mga nasod. 30Unya mahibaloan nila nga ako, ang Ginoo nga ilang Dios, nagauban kanila, ug sila nga katawhan sa Israel, akong katawhan. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.
31“Kamo ang akong mga karnero sa akong sabsabanan. Kamo ang akong mga katawhan, ug ako ang inyong Dios. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”
以色列的牧人
1耶和华对我说： 2“人子啊，你要这样向以色列的牧人发预言，‘主耶和华说，以色列的牧人啊，你们有祸了！你们只顾喂养自己，牧人岂不应该照顾羊群吗？ 3但你们只顾吃羊的脂肪，穿羊毛衣，宰杀肥羊，却不照顾羊群。 4你们没有养壮瘦弱的，没有医治生病的，没有包扎受伤的，没有领回走散的，没有寻找迷失的。你们反以暴力来管辖他们。 5因为没有牧人，羊群便流离失散，成了野兽的食物。 6我的羊在群山和高岗上游荡，分散在各地，没有人寻找他们。
7“‘所以，你们这些牧人啊，要听耶和华的话。 8主耶和华说，我凭我的永恒起誓，我必惩罚你们。因为我的羊没有牧人，以致沦为所有野兽的食物。我的牧人不去寻找我的羊，他们只喂养自己，不喂养我的羊。 9你们这些牧人啊，要听耶和华的话。 10主耶和华说，我要攻击这些牧人，从他们手中讨回我的羊，不再让他们牧放羊群，使他们无法再喂养自己。我要从他们口中夺回我的羊，不再让羊成为他们的食物。
11“‘主耶和华说，看啊，我要亲自寻找我的羊，找到他们。 12牧人怎样寻找他四散的羊，我也照样寻找我的羊，他们在密云幽暗的日子失散到各地，我要把他们从那里救回来。 13我要把他们从各国各族中领出来，带他们回到自己的故土，我要在以色列的山岭上、溪水旁和境内的草场上牧养他们。 14我要在佳美的草场上牧养他们，以色列的山岭必成为他们的草场。他们要在佳美的草场上安卧，在以色列山岭的肥美草场上吃草。 15主耶和华说，“我要亲自喂养我的羊，让他们得到安歇。 16我要寻找迷失的，领回分散的，包扎受伤的，医治患病的，但我要消灭肥壮的。我要凭公义牧养他们。”
17“‘我的羊群啊！至于你们，主耶和华这样说，我要在你们中间施行审判，在公绵羊和公山羊之间进行审判。 18你们肥壮的羊在茂盛的草场上吃还不够吗？你们非要用蹄子践踏吃剩的草吗？你们喝清水还不够吗？你们非要用蹄子搅浑剩下的水吗？ 19我其余的羊只得吃你们践踏的草，喝你们搅浑的水。
20“‘所以主耶和华对他们说，看啊，我要亲自在肥羊和瘦羊之间施行审判。 21你们肥羊用胁和肩拱，用角抵瘦弱的，使他们四散。 22因此我要拯救我的羊，使他们不再成为猎物，我要在羊与羊之间施行审判。 23我要立我的仆人大卫做他们的牧人，他将牧养他们，做他们的牧人。 24我耶和华要做他们的上帝，我的仆人大卫要在他们当中做王，这是耶和华说的。
25“‘我要跟他们立平安的约，除去地上的恶兽，让他们在旷野安居，在丛林安睡。 26我要赐福他们，也要赐福我圣山的周围，我要按季节降雨给他们，使恩福如雨降下。 27田间的树木必结果子，土地必长出庄稼，他们要在故乡安居。我要折断他们所负的轭，从奴役他们的人手中把他们拯救出来，他们便知道我是耶和华。 28他们必不再成为列国的猎物，也不会被地上的野兽吞吃。他们必安居乐业，不再受人惊吓。 29我要把沃土赐给他们，使他们不再受饥荒之苦，也不再受各国的侮辱。 30这样，以色列人就知道我耶和华——他们的上帝与他们同在，他们是我的子民，这是主耶和华说的。 31你们是我草场上的羊，你们是我的子民，我是你们的上帝。这是主耶和华说的。’”
