Gihimo sa Dios si Ezekiel nga Magbalantay sa Israel
(Eze. 3:16-21)
1Miingon ang Ginoo kanako, 2“Tawo, ingna ang imo nga mga katawhan nga kon pasulongon ko ang mga kaaway sa usa ka dapit, ang mga nagpuyo niana nga dapit magpilig usa kanila nga mahimo nga magbalantay sa ilang siyudad. 3Kon makita nianang magbalantay nga nagapadulong na ang mga kaaway, patingogon niya ang budyong aron sa pagpasidaan sa mga tawo. 4Si bisan kinsa nga nakadungog sa budyong apan dili magpakabana niini, ug mamatay siya sa dihang gisulong sila, siya ra ang mabasol sa iyang kamatayon. 5Tungod kay sa dihang nadungog niya ang budyong wala siya magpakabana. Busa siya ra gyud ang mabasol sa iyang kamatayon. Kay kon nagpakabana pa siya, naluwas unta niya ang iyang kaugalingon. 6Apan kon makita sa magbalantay nga nagapadulong ang mga kaaway apan wala niya patingoga ang budyong aron sa pagpasidaan sa mga tawo, ug unya gisulong sila ug may mamatay kanila, paninglon ko ang magbalantay sa ilang kamatayon bisan namatay sila tungod sa ilang sala.”
7Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo, “Tawo, gipili ko ikaw nga magbalantay alang sa katawhan sa Israel, busa pamatia kini nga akong gisulti, ug pasidan-i dayon ang mga tawo. 8Kon moingon ako sa daotan nga tawo nga sigurado gyud nga mamatay siya tungod sa iyang sala, unya wala mo siya pahimangnoi sa pagbiya sa iyang daotan nga binuhatan, ikaw ang akong paninglan sa iyang kamatayon. 9Apan kon gipahimangnoan mo kadtong daotan nga tawo sa pagbiya sa iyang daotan nga binuhatan, unya wala siya magtagad sa imo nga gisulti, mamatay siya tungod sa iyang sala, apan wala kay tulubagon sa iyang kamatayon.
10“Tawo, mireklamo ang katawhan sa Israel nga dili na kuno nila maagwanta ang silot sa ilang mga sala, ug daw sa mamatay na kuno sila tungod niini. 11Karon, ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Dios nga buhi, nanumpa nga dili ako malipay kon may mamatay nga daotan nga tawo. Ang gusto ko nga mobiya sila sa ilang daotan nga binuhatan aron mabuhi sila. Busa, kamo nga katawhan sa Israel, biya na kamo sa inyong daotan nga binuhatan. Nganong gusto man ninyong mamatay?
12“Tawo, ingna ang imo nga mga katawhan nga kon ang matarong nga tawo magpakasala, ang iyang mga maayo nga binuhatan nga nahimo dili makaluwas kaniya. Ug kon ang daotan nga tawo mobiya sa iyang daotan nga binuhatan, dili siya silotan sa iyang mga nahimo nga daotan. 13Kon moingon ako sa matarong nga tawo nga sigurado nga mabuhi siya, apan human niana nagpakasala siya kay nagsalig siya nga ang iyang maayo nga binuhatan makaluwas kaniya, kana nga tawhana mamatay tungod sa iyang sala. Dili ko hinumdoman ang iyang maayo nga binuhatan. 14Ug kon moingon ako sa daotan nga tawo nga sigurado nga mamatay siya, apan human niana mibiya siya sa iyang daotan nga binuhatan ug naghimo sa husto ug matarong— 15pananglitan, giuli niya ang gigarantiya kaniya o ang iyang gikawat, gisunod niya ang mga tulumanon nga nagahatag ug kinabuhi, ug wala siya nagahimog daotan, kana nga tawhana sigurado nga mabuhi—dili siya mamatay. 16Ang bisan unsa nga sala nga iyang nahimo dili na hinumdoman batok kaniya. Tungod kay naghimo siya sa husto ug matarong, sigurado gyud nga mabuhi siya.
17“Apan ang imo nga mga katawhan, Ezekiel, nagreklamo nga dili kuno husto ang akong pamaagi. Apan ang ilang pamaagi mao ang dili husto. 18Kon ang matarong nga tawo mobiya sa pagkamatarong ug maghimo na ug daotan, mamatay siya. 19Ug kon ang daotan mobiya sa iyang daotan nga binuhatan ug maghimo sa husto ug matarong, mabuhi siya. 20O katawhan sa Israel, nagaingon kamo nga ang akong pamaagi dili husto. Karon, hukman ko ang matag usa kaninyo sumala sa inyong mga binuhatan.”
Ang Pagpadayag bahin sa Paglaglag sa Jerusalem
21Sa ikalimang adlaw sa ikanapulo nga bulan, sa ika-12 nga tuig sa amo nga pagkabihag, may usa ka tawo nga nakaikyas gikan sa Jerusalem nga mianhi kanako ug miingon, “Nalaglag na ang siyudad sa Jerusalem!” 22Nianang milabay nga gabii, sa wala pa moabot kadto nga tawo, gigamhan ako sa Ginoo ug nakasulti ako pag-usab. Busa pag-abot niadtong tawo nianang pagkabuntag, makasulti na ako.
23Miingon ang Ginoo kanako, 24“Tawo, ang mga tawo nga nagapuyo didto sa guba nga mga lungsod sa Israel nagaingon, ‘Usa lang si Abraham, apan gihatag kaniya ang tibuok nga yuta. Daghan kita, busa sigurado nga panag-iyahon nato kini nga yutaa.’ 25Karon, ingna sila nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon, ‘Naghunahuna ba kamo nga mapanag-iya gihapon ninyo ang maong yuta bisan nagakaon kamo sa karne nga dugoon pa, ug nagasimba sa inyong mga dios-dios, ug nagapamatay ug tawo? 26Nagasalig kamo sa inyong espada,33:26 Nagasalig kamo sa inyong espada: o, Nagapamatay kamo. naghimo kamo ug mangil-ad nga mga buhat, ug nanapaw kamo. Unya, naghunahuna gihapon kamo nga panag-iyahon ninyo ang yuta? 27Ako, ang buhi nga Ginoo nga Dios nanumpa nga siguradong mangamatay sa gubat kadtong nangahibiling buhi diha sa nag-uban nga mga lungsod. Kadtong atua sa mga kaumahan pagatukbon sa mabangis nga mga mananap, ug ang uban kanila nga anaa sa mga kuta ug sa mga langub mangamatay sa sakit. 28Himuon kong awaaw ang yuta sa Israel, ug maundang na ang pagpanghambog niya sa iyang katakos. Bisan ang iyang kabukiran maawaaw, ug wala na gyud moagi didto. 29Kon gub-on ko na ug himuong awaaw ang yuta tungod sa tanang daotan nilang gibuhat, mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.’ ”
30Miingon ang Ginoo kanako, “Tawo, ang imo nga mga katawhan nagahisgot mahitungod kanimo kon magkatigom sila didto sa may paril sa siyudad o sa pultahan sa ilang mga balay. Nagaingon sila sa matag-usa, ‘Dali, mamati kita kang Ezekiel kon unsay iyang mensahe gikan sa Ginoo!’ 31Busa moduol ang akong mga katawhan kanimo ug tinuoray kunohay nga namati kanimo, apan ang tinuod wala nila tumana ang imo nga gisulti. Maayo lang sila mosulti nga gihigugma nila ako, apan sulod sa ilang kasingkasing mao ang pagkahakog sa kuwarta. 32Alang kanila, sama ka lang sa usa ka mag-aawit nga may maanindot nga tingog nga nagaawit ug alawiton mahitungod sa gugma, ug maayo nga motukar ug instrumento. Nagapamati lang sila sa imo nga mensahe, apan wala nila kini tumana. 33Apan kon mahitabo na kini nga silot kanila—ug sigurado gyud kini nga mahitabo—mahibaloan nila nga may propeta diay gyud nga uban kanila.”
耶和華立以西結為守望者
1耶和華對我說： 2「人子啊，你要告訴你的同胞，『我若使戰爭降臨某地，那地方的百姓就應選一人做守望者。 3守望者發現敵人來攻打，便吹號警告百姓。 4凡聽見號聲而不接受警告的，敵人來把他殺了，這流血的罪就要由他自己承擔。 5因為他聽見號聲，卻不接受警告，他的死是咎由自取。他若接受警告，就不至於死了。 6但如果守望者看見敵人來攻打而不吹號警告百姓，以致有人被敵人殺了，那人固然是因自己的罪惡而被殺，我卻要向這守望者追討那人被殺的血債。』
7「人子啊，現在我立你為以色列人的守望者，你要聽我的信息，代我警告他們。 8如果我說惡人必定要死，你卻不警告他離開罪惡的行徑，他必因自己的罪而死，我卻要向你追討他喪命的血債。 9如果你警告惡人離開罪惡的行徑，他卻不聽，他必因自己的罪惡而死，他的死與你無關。
10「人子啊，你要對以色列人說，『你們說，我們背負過犯和罪惡，正因此而滅亡。我們怎能存活下去呢？ 11你要告訴他們，主耶和華說，「我憑我的永恆起誓，我絕不喜歡惡人死亡，我更願意惡人改邪歸正，得以存活。以色列人啊，回頭吧！回頭吧！改邪歸正吧！何必自取滅亡呢？」』 12人子啊，你要對你的同胞說，『當義人犯罪時，他以往的義救不了他；當惡人悔改時，他以往的惡不會使他滅沒。義人若犯罪，他以往的義不能使他存活。』 13我雖對義人說他必能存活，但如果他仗著自己的義而犯罪，他的義將不會被記念，他必因犯罪而死亡。 14我雖對惡人說他必定要死，但他若改邪歸正，行事公正仁義， 15償還抵押，歸還贓物，遵行生命之律例，不再犯罪，就必存活，不致死亡。 16他犯的罪不會被追究，因為他行事公正仁義，所以必得存活。
17「你的同胞卻說，主這樣做不公平。其實是他們自己行事不公。 18義人離義行惡，必因惡行而死亡。 19惡人棄惡行義，必因義行而存活。 20可是你們卻說，主這樣做不公平。以色列人啊，我必按你們各人的行為審判你們。」
21在我們被擄後第十二年十月五日，有人從耶路撒冷逃出來對我說：「城已經淪陷了。」 22逃難的人來的前一晚，耶和華的靈降在我身上，開了我的口。當那人早上來到我這裡時，我就開了口，不再沉默。
23耶和華對我說： 24「人子啊，那些住在以色列廢墟中的人說，『亞伯拉罕一人尚且能擁有這片土地，我們這麼多人更能擁有這片土地為業。』 25但你要告訴他們，主耶和華這樣說，『你們吃帶血的肉，仰賴偶像，又殺人流血，怎能擁有這片土地呢？ 26你們靠刀劍行可憎之事，個個玷污別人的妻子，你們怎能擁有這片土地呢？』 27你要告訴他們，主耶和華這樣說，『我憑我的永恆起誓，那些住在廢墟中的必死於刀下，逃到田野的必被野獸吞吃，躲進堡壘和洞穴的必死於瘟疫。 28我要使這片土地荒涼不堪，使她所誇耀的勢力消逝。以色列的山必荒涼，杳無人跡。 29因為他們所行的一切可憎之事，我必使這地方荒涼不堪，那時他們就知道我是耶和華。』
30「人子啊，你的同胞在牆邊和門口彼此議論你說，『來，聽聽耶和華要他傳什麼信息。』 31他們隨著人群來到你面前，坐著聆聽你的話，儼然像我的子民。但他們不付諸實行，嘴裡說的是甜言蜜語，心中卻追求不義之財。 32他們只聽不做，你在他們眼中只不過是善唱情歌、長於彈奏樂器的人。 33看吧，我所說的必定應驗。當一切應驗的時候，他們就知道有先知在他們當中。」
