Ang mga Milagro nga Nagapadayag sa Gahom sa Dios
1Mitubag si Moises, “Apan basig dili motuo ang mga Israelinhon o maminaw sa akong isulti ug moingon sila nga wala ka nagpakita kanako.” 2Miingon ang Ginoo kaniya, “Unsa kanang imong gigunitan?” Mitubag si Moises, “Baston.4:2 Baston: sa English, staff, nga ginagamit sa mga magbalantay sa mga karnero.” 3Miingon ang Ginoo, “Iitsa kana sa yuta.” Busa giitsa ni Moises ang baston ug nahimo kining halas. Nahadlok si Moises, busa mipahilayo siya niini. 4Miingon ang Ginoo kaniya, “Guniti ang halas sa ikog.” Busa gigunitan kini ni Moises ug nahimo na usab kini nga baston. 5Miingon ang Ginoo, “Himoa kini nga milagro aron motuo sila nga ako, ang Ginoo, ang Dios sa ilang mga katigulangan nga si Abraham, Isaac, ug Jacob, nagpakita kanimo.”
6Unya miingon pag-usab ang Ginoo, “Ibutang ang imong kamot sa ilalom sa imong kupo.” Gituman kini ni Moises, ug sa dihang gipagawas niya ang iyang kamot, puti na kini kaayo kay gituboan kini ug ngilngig nga sakit sa panit.4:6 ngilngig nga sakit sa panit: Tan-awa ang Lista sa mga Pulong sa luyo. 7Miingon ang Ginoo, “Ibutang pag-usab ang imong kamot ilalom sa imong kupo.” Gituman kini ni Moises, ug sa dihang gipagawas niya ang iyang kamot, naulian na kini ug sama na sa ubang bahin sa iyang lawas.
8Unya miingon ang Ginoo, “Kon dili sila motuo sa unang milagro, motuo na sila sa ikaduha. 9Apan kon dili pa gayod sila motuo kanimo human niining duha ka milagro, pagkuha ug tubig sa Suba sa Nilo ug ibubo kini sa malang yuta, ug mahimo kining dugo.”
10Miingon si Moises sa Ginoo, “Ginoo, dili ako maayong manulti sukad pa kaniadto, ug bisan karon nga nakigsulti ka kanako nga imong sulugoon. Hinay gayod ako sa panulti.” 11Miingon ang Ginoo kaniya, “Kinsay naghimo sa baba sa tawo? Kinsay naghimo kaniyang bungol o amang? Kinsay nagabuot nga makakita siya o mabuta? Dili ba ako, ang Ginoo? 12Busa lakaw, kay tabangan ko ikaw sa pagsulti ug tudloan ko ikaw kon unsay imong isulti.”
13Apan miingon si Moises, “O Ginoo, kon mahimo lain na lay ipadala.” 14Nasuko ang Ginoo kang Moises, ug miingon siya, “Si Aaron na lang nga imong igsoon, nga usa usab ka Levita. Nasayod ako nga maayo siya manulti. Nagapaingon na siya dinhi sa pagpakigkita kanimo. Malipay gayod siya kon makita ka niya. 15Pakigsultihi siya, ug tudloi kon unsay iyang isulti. Tabangan ko kamong duha sa pagsulti, ug tudloan ko usab kamo sa inyong himuon. 16Si Aaron ang mosulti sa mga tawo alang kanimo. Tudloan mo siya kon unsay iyang isulti, nga daw ikaw ang Dios. 17Ug dad-a ang imong baston aron makahimo ka ug mga milagro pinaagi niana.”
Mibalik si Moises sa Ehipto
18Mibalik si Moises kang Jetro nga iyang ugangan ug miingon kaniya, “Tugoti ako nga mobalik sa akong mga kadugo didto sa Ehipto sa pagtan-aw kon buhi pa ba sila.” Miingon si Jetro, “Sige, ug maayong paglakaw.”
19Sa wala pa mogikan si Moises sa Midian miingon ang Ginoo kaniya, “Sige, balik na sa Ehipto kay nangamatay na ang tanang gustong mopatay kanimo.” 20Busa gikuha ni Moises ang iyang asawa ug mga anak nga lalaki ug gipasakay sa asno ug mibalik sa Ehipto. Gidala usab niya ang baston nga gisugo sa Dios nga iyang dal-on.
21Miingon ang Ginoo kang Moises, “Pag-abot mo sa Ehipto, buhata gayod atubangan sa hari sa Ehipto4:21 hari sa Ehipto: sa Hebreo, Faraon. ang tanang milagro nga gipakita ko kanimo. Gihatagan ko ikaw ug gahom sa paghimo niana. Apan pagahion ko ang kasingkasing sa hari aron dili niya tugotan nga mobiya ang mga Israelinhon. 22Unya ingnon mo siya, ‘Mao kini ang giingon sa Ginoo: Giisip ko ang Israel nga akong kamagulangang anak nga lalaki, 23busa gimandoan ko ikaw nga palakwon mo siya aron makasimba siya kanako, apan wala ka mosugot. Busa patyon ko ang kamagulangan mong anak nga lalaki!’ ”
24Sa pagpanglakaw nilang Moises ug sa iyang pamilya, namahulay sila sa usa ka pahulayanan. Giadtoan sa Ginoo si Moises didto aron unta patyon. 25-26Apan nagkuha si Zipora ug hait nga bato ug gituli niya ang iyang anak, ug ang panit sa kinatawo nga iyang nakuha gitapion niya sa kinatawo4:25-26 kinatawo: Ang Hebreo nga pulong niini posible “kinatawo” o “tiil.” ni Moises. Unya miingon si Zipora, “Ikaw usa ka nagkadugo nga bana kanako.”4:25-26 nagkadugo nga bana kanako: sa Hebreo, kaslonon nga lalaki sa mga dugo kanako. Posible ang buot ipasabot, gibuhi niya si Moises isip asawa pinaagi sa dugo. (Ang gipamulong ni Zipora may kalabotan sa pagtuli.) Busa wala patya sa Ginoo si Moises.
27Unya, miingon ang Ginoo kang Aaron, “Lakaw ug tagboa si Moises sa kamingawan.” Busa gitagbo niya si Moises sa Bukid sa Dios ug gihagkan agig paghangop. 28Gisultihan dayon ni Moises si Aaron sa tanan nga gisugo sa Ginoo nga isulti niya ug sa tanang milagro nga gisugo sa Ginoo nga himuon niya.
29Busa milakaw silang duha, ug gitigom nila ang tanang mga tigdumala sa mga Israelinhon. 30Gisultihan sila ni Aaron sa tanan nga giingon sa Ginoo kang Moises. Ug gihimo ni Moises ang mga milagro atubangan sa mga tawo, 31ug mituo sila. Ug sa dihang nahibaloan nila nga nahangawa ang Ginoo kanila ug nga nakita niya ang ilang pag-antos, mihapa sila ug misimba kaniya.
Signs for Moses
1Moses answered, ‘What if they do not believe me or listen to me and say, “The Lord did not appear to you”?’
2Then the Lord said to him, ‘What is that in your hand?’
‘A staff,’ he replied.
3The Lord said, ‘Throw it on the ground.’
Moses threw it on the ground and it became a snake, and he ran from it. 4Then the Lord said to him, ‘Reach out your hand and take it by the tail.’ So Moses reached out and took hold of the snake and it turned back into a staff in his hand. 5‘This,’ said the Lord, ‘is so that they may believe that the Lord, the God of their fathers – the God of Abraham, the God of Isaac and the God of Jacob – has appeared to you.’
6Then the Lord said, ‘Put your hand inside your cloak.’ So Moses put his hand into his cloak, and when he took it out, the skin was leprous4:6 The Hebrew word for leprous was used for various diseases affecting the skin. – it had become as white as snow.
7‘Now put it back into your cloak,’ he said. So Moses put his hand back into his cloak, and when he took it out, it was restored, like the rest of his flesh.
8Then the Lord said, ‘If they do not believe you or pay attention to the first sign, they may believe the second. 9But if they do not believe these two signs or listen to you, take some water from the Nile and pour it on the dry ground. The water you take from the river will become blood on the ground.’
10Moses said to the Lord, ‘Pardon your servant, Lord. I have never been eloquent, neither in the past nor since you have spoken to your servant. I am slow of speech and tongue.’
11The Lord said to him, ‘Who gave human beings their mouths? Who makes them deaf or mute? Who gives them sight or makes them blind? Is it not I, the Lord? 12Now go; I will help you speak and will teach you what to say.’
13But Moses said, ‘Pardon your servant, Lord. Please send someone else.’
14Then the Lord’s anger burned against Moses and he said, ‘What about your brother, Aaron the Levite? I know he can speak well. He is already on his way to meet you, and he will be glad to see you. 15You shall speak to him and put words in his mouth; I will help both of you speak and will teach you what to do. 16He will speak to the people for you, and it will be as if he were your mouth and as if you were God to him. 17But take this staff in your hand so that you can perform the signs with it.’
Moses returns to Egypt
18Then Moses went back to Jethro his father-in-law and said to him, ‘Let me return to my own people in Egypt to see if any of them are still alive.’
Jethro said, ‘Go, and I wish you well.’
19Now the Lord had said to Moses in Midian, ‘Go back to Egypt, for all those who wanted to kill you are dead.’ 20So Moses took his wife and sons, put them on a donkey and started back to Egypt. And he took the staff of God in his hand.
21The Lord said to Moses, ‘When you return to Egypt, see that you perform before Pharaoh all the wonders I have given you the power to do. But I will harden his heart so that he will not let the people go. 22Then say to Pharaoh, “This is what the Lord says: Israel is my firstborn son, 23and I told you, ‘Let my son go, so that he may worship me.’ But you refused to let him go; so I will kill your firstborn son.” ’
24At a lodging place on the way, the Lord met Moses4:24 Hebrew him and was about to kill him. 25But Zipporah took a flint knife, cut off her son’s foreskin and touched Moses’ feet with it.4:25 The meaning of the Hebrew for this clause is uncertain. ‘Surely you are a bridegroom of blood to me,’ she said. 26So the Lord let him alone. (At that time she said ‘bridegroom of blood’, referring to circumcision.)
27The Lord said to Aaron, ‘Go into the wilderness to meet Moses.’ So he met Moses at the mountain of God and kissed him. 28Then Moses told Aaron everything the Lord had sent him to say, and also about all the signs he had commanded him to perform.
29Moses and Aaron brought together all the elders of the Israelites, 30and Aaron told them everything the Lord had said to Moses. He also performed the signs before the people, 31and they believed. And when they heard that the Lord was concerned about them and had seen their misery, they bowed down and worshipped.
