Exodus 33 – APSD-CEB & CARST

Ang Pulong Sa Dios

Exodus 33:1-23

1Unya miingon ang Ginoo kang Moises, “Biyai kining lugara uban sa mga tawo nga gipagawas mo gikan sa Ehipto ug pangadto kamo sa yuta nga gisaad ko kang Abraham, Isaac, ug Jacob. Miingon ako kanila, ‘Ihatag ko kini nga yuta sa inyong mga kaliwat.’ 2Paunahon ko kaninyo ang anghel, ug abugon ko ang mga Canaanhon, mga Amorihanon, mga Hitihanon, mga Perisihanon, mga Hebhanon, ug mga Jebusihanon 3gikan nianang yuta nga maayo ug mabungahon.33:3 yuta… mabungahon: sa Hebreo, yuta nga nagaagas ang gatas ug dugos. Apan dili ako mouban kaninyo kay mga gahi kamog ulo, basin unyag pamatyon ko pa kamo sa dalan.”

4Sa pagkadungog sa mga tawo niining sakit nga mga pulong, nagsubo gayod sila ug wala nila sul-oba ang ilang mga alahas. 5Kay gisugo sa Ginoo si Moises nga isulti kini ngadto sa mga Israelinhon: “Mga gahi kamog ulo. Kon ubanan ko kamo bisan sa makadiyot lamang, basin mapatay ko pa kamo. Karon, tangtanga ninyo ang inyong mga alahas hangtod makadesisyon ako kon unsa ang akong himuon kaninyo.” 6Busa gitangtang sa mga Israelinhon ang ilang mga alahas didto sa Bukid sa Horeb.

Ang Tolda nga Tagboanan

7Naandan na ni Moises nga magpatindog ug Tolda nga layo sa kampo. Kini nga Tolda gitawag niya nga “Tolda nga Tagboanan.” Si bisan kinsa nga gustong magpakisayod sa kabubut-on sa Ginoo moadto sa maong Tolda. 8Kon mosulod si Moises sa Tolda, manindog ang mga tawo sa pultahan sa ilang mga tolda. Tan-awon nila si Moises hangtod nga makasulod siya sa Tolda. 9Ug samtang atua didto si Moises sa sulod, mopaubos ang panganod nga daw haligi diha sa pultahan sa Tolda samtang makigsulti ang Ginoo kang Moises. 10Ug kon makita sa mga tawo ang panganod nga daw haligi diha sa pultahan sa Tolda, manindog sila ug mosimba sa Ginoo diha sa pultahan sa ilang mga tolda. 11Kon makigsulti ang Ginoo kang Moises, mag-atubangay gayod sila sama sa managhigala nga nagsultihanay. Pagkahuman niini mobalik si Moises sa kampo, apan ang iyang personal nga katabang nga batan-on nga si Josue, nga anak ni Nun, magpabilin sa Tolda.

Nakita ni Moises ang Gamhanang Presensya sa Dios

12Miingon si Moises sa Ginoo, “Kanunay mo akong ginasultihan nga pangulohan ko kini nga katawhan, apan wala mo pa ako pahibaloa kon kinsay imong paubanon kanako. Miingon pa ikaw nga nakaila ka gayod kanako ug nalipay ka kanako. 13Kon tinuod nga nalipay ka kanako, tudloi ako sa imong mga pamaagi aron makaila ako kanimo ug aron malipay pa gayod ikaw kanako. Hinumdomi nga kining nasora imong katawhan.” 14Mitubag ang Ginoo, “Ako mismo ang magauban kanimo, ug hatagan ko ikaw ug kapahulayan.” 15Miingon si Moises kaniya, “Kon dili ka mouban kanamo, ayaw kami pabiyaa niining dapita. 16Kay unsaon man pagkasayod sa uban nga nalipay ka kanako ug sa imong katawhan kon dili mo kami ubanan? Ug unsaon nila pagkasayod nga pinasahi kami nga katawhan kaysa ubang katawhan sa kalibotan?”

17Mitubag ang Ginoo kang Moises, “Himuon ko ang imong gihangyo kay nalipay ako kanimo, ug nakaila gayod ako kanimo.” 18Unya miingon si Moises, “Palihog, ipakita kanako ang imong gamhanang presensya.”

19Mitubag ang Ginoo, “Ipakita ko kanimo ang tanan kong kaayo, ug litukon ko kanimo ang akong ngalan, ang Ginoo. Kaloy-an ko ang gusto kong kaloy-an. 20Apan dili mo makita ang akong nawong kay walay tawo nga makakita kanako nga magpabiling buhi.”

21Unya miingon ang Ginoo, “Tindog dinhi sa dakong bato duol kanako. 22Ug samtang molabay ang akong gamhanang presensya, isulod ko ikaw sa bangag sa bato ug tabonan ko ikaw sa akong kamot hangtod nga makalabay ako. 23Unya kuhaon ko ang akong kamot ug makita mo ang akong likod apan dili ang akong nawong.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Исход 33:1-23

1Вечный сказал Мусо:

– Покинь это место, ты и народ, который ты вывел из Египта, и иди в землю, которую Я клялся дать Иброхиму, Исхоку и Якубу, сказав: «Я дам её твоим потомкам». 2Я пошлю перед тобой Ангела и прогоню ханонеев, аморреев, хеттов, перизеев, хивеев и иевусеев. 3Идите в землю, где течёт молоко и мёд. Но Я не пойду с вами, чтобы не погубить вас в дороге, потому что вы – упрямый народ.

4Услышав эти грозные слова, народ зарыдал, и никто не надевал украшений. 5Ведь Вечный сказал Мусо:

– Скажи исроильтянам: «Вы – упрямый народ. Даже если бы Я прошёл с вами хоть немного, Я погубил бы вас. Снимите же украшения, а Я решу, что делать с вами».

6И у горы Синай33:6 Букв.: «у горы Хорив». Хорив – другое название горы Синай. исроильтяне сняли свои украшения.

Шатёр встречи

7Мусо поставил шатёр за лагерем, поодаль, и называл его «шатёр встречи». Всякий, кто хотел спросить Вечного, шёл к шатру встречи за лагерь. 8Всякий раз, когда Мусо шёл к шатру, народ поднимался и, стоя у входа в свои шатры, смотрел на Мусо, пока тот не входил в шатёр. 9Когда Мусо входил в шатёр, облачный столб опускался и стоял у входа, пока Вечный говорил с Мусо. 10Когда народ видел у входа в шатёр облачный столб, они вставали и кланялись у входа в свои шатры. 11Вечный говорил с Мусо лицом к лицу, как человек говорит со своим другом. Потом Мусо возвращался в лагерь, но его молодой помощник Иешуа, сын Нуна, не покидал шатра.

Мусо и слава Вечного

12Мусо сказал Вечному:

– Ты велел мне: «Веди этот народ», но не дал знать, кого пошлёшь со мной. Ты сказал: «Я знаю тебя по имени. Ты нашёл у Меня милость». 13Если так, то научи меня Твоим путям, чтобы мне познавать Тебя и находить у Тебя милость и впредь. Вспомни: эти люди – Твой народ.

14Вечный ответил:

– Я Сам пойду с тобой и дам тебе покой.

15Тогда Мусо сказал:

– Если Ты не пойдёшь с нами, то и не выводи нас отсюда. 16Откуда станет известно, что Ты благосклонен ко мне и Своему народу, если Ты не пойдёшь с нами? Что ещё отличит меня и Твой народ от прочих народов на земле?

17Вечный сказал Мусо:

– Я сделаю то, о чём ты просишь, потому что благосклонен к тебе и знаю тебя по имени.

18Тогда Мусо сказал:

– Прошу, покажи мне Свою славу.

19Вечный сказал:

– Я покажу всё Своё великолепие и возвещу Своё имя – Вечный. Я проявлю милосердие к тем, к кому Я хочу его проявить, и помилую тех, кого Я хочу помиловать. 20Но лица Моего ты не увидишь, потому что никто не может увидеть Меня и остаться в живых.

21Вечный сказал:

– Вот место рядом со Мной – встань тут на скале. 22Когда будет проходить Моя слава, Я поставлю тебя в расселину скалы и покрою тебя рукой, пока не пройду. 23Когда Я уберу руку, ты увидишь Меня сзади, но Моего лица не будет видно.